1/350 USS Columbia CL56 + USS Artisan
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.295
Bedankt, Pascal. ABSD-1 zat nu wel volledig op de plaat geschroefd, maar er was een opvallende kier tussen deel 3 en 4 van het dok. De 2 drijvers zaten daar niet helemaal tegen elkaar aan. Ik besloot om deze drie delen terug los te maken, dat was het voordeel van werken met schroeven. De muurdelen kwamen daarbij zoals voorzien gemakkelijk los van de romp, zelfs al was er modelbouwlijm gebruikt.
Het losmaken van de drijvers werd wel sterk bemoeilijkt door de waterpasta. Daardoor sprong elk stuk met een schok los toen er met een stuk staal onder geschoven werd. Door deze schok sprong een van de wachthuisjes uit elkaar en moesten alle naden terug gelijmd worden.
De delen van de drie verwijderde drijvers. Omdat de muur los kwam, brak de toren ook af, maar het laddertje bleef op zijn plek.
Dan werden de schroefgaten in de plaat in sleuven veranderd. Het teveel aan waterpasta werd met een schaafmes verwijderd.
Dan werd alles gerestaureerd en nu blijft er nog maar 1 naad over die iets te wijd is, maar die zit in het midden en is dus wat te kostelijk om te bereiken. Daar zit ook het schip verder over de naad.
Ik was ondertussen wel heel wat driehoekjes kwijt. Mel alle reserve opgebruikt moet ik er nog steeds een viertal terugvinden. Nu toon ik nog wat foto's van het dok met het schip er in geplaatst.
De muren moeten nog wat orthodontie krijgen om goed op elkaar aan te sluiten, ze zijn allemaal nog wat beweeglijk.
Een andere kwestie heb ik daarnet opgelost. Ik had nog een SC-2 radarantenne nodig. Eerst heb ik gezocht of er PE-sets voor bestaan. Die van Eduard (53179) bleek deze antenne niet te hebben, al vermeldt de handleiding het wel. Het blijkt een andere SC te zijn. De antenne is wel te vinden bij WEM (set 35111) en Tom's Modelworks (3505). Maar voor de halve vierkante centimeter antenne zou zo'n bestelling van 40 euro of meer er toch wat over zijn. Ik had ook gezien dat ik deze antenne al eens in de Princeton had gebruikt. Kon het zijn dat ik ze ook bij een van de Essex-carriers in de stash nodig zou hebben?
En zo te zien zitten er in deze mooie set 2 exemplaren van een SC-2. Dit is zo omdat de antenne bij de verschillende uitvoeringen van het eiland niet altijd op dezelfde plek gemonteerd werd. Bij sommige staan ze op een lage pyloon en bij andere op een hoge. Daarbij is er geen verschil in de antenne zelf, maar toch krijg je er twee van. Ik ga hier dus eentje van verdonkeremanen.
Het losmaken van de drijvers werd wel sterk bemoeilijkt door de waterpasta. Daardoor sprong elk stuk met een schok los toen er met een stuk staal onder geschoven werd. Door deze schok sprong een van de wachthuisjes uit elkaar en moesten alle naden terug gelijmd worden.
De delen van de drie verwijderde drijvers. Omdat de muur los kwam, brak de toren ook af, maar het laddertje bleef op zijn plek.
Dan werden de schroefgaten in de plaat in sleuven veranderd. Het teveel aan waterpasta werd met een schaafmes verwijderd.
Dan werd alles gerestaureerd en nu blijft er nog maar 1 naad over die iets te wijd is, maar die zit in het midden en is dus wat te kostelijk om te bereiken. Daar zit ook het schip verder over de naad.
Ik was ondertussen wel heel wat driehoekjes kwijt. Mel alle reserve opgebruikt moet ik er nog steeds een viertal terugvinden. Nu toon ik nog wat foto's van het dok met het schip er in geplaatst.
De muren moeten nog wat orthodontie krijgen om goed op elkaar aan te sluiten, ze zijn allemaal nog wat beweeglijk.
Een andere kwestie heb ik daarnet opgelost. Ik had nog een SC-2 radarantenne nodig. Eerst heb ik gezocht of er PE-sets voor bestaan. Die van Eduard (53179) bleek deze antenne niet te hebben, al vermeldt de handleiding het wel. Het blijkt een andere SC te zijn. De antenne is wel te vinden bij WEM (set 35111) en Tom's Modelworks (3505). Maar voor de halve vierkante centimeter antenne zou zo'n bestelling van 40 euro of meer er toch wat over zijn. Ik had ook gezien dat ik deze antenne al eens in de Princeton had gebruikt. Kon het zijn dat ik ze ook bij een van de Essex-carriers in de stash nodig zou hebben?
En zo te zien zitten er in deze mooie set 2 exemplaren van een SC-2. Dit is zo omdat de antenne bij de verschillende uitvoeringen van het eiland niet altijd op dezelfde plek gemonteerd werd. Bij sommige staan ze op een lage pyloon en bij andere op een hoge. Daarbij is er geen verschil in de antenne zelf, maar toch krijg je er twee van. Ik ga hier dus eentje van verdonkeremanen.
Laatst bewerkt:
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.295
Dit pakketje heb ik onlangs gekocht, maar het is niet zeker of ik het nodig heb voor dit project.
Hier zie je de radar die ik met de Pontos set gemaakt heb. Ik kan dit nog niet op de kruiser zetten, want de mast is nog niet correct.
In het begin hadden deze kruisers een mast uit een stuk, later is er een kraaiennest bijgekomen met het topje wat naar achter geschoven. Ik had dit ook al zo gebouwd. Op mijn telefoon kan je zien dat er nog een stuk bij aan moet, zelfs al werd er voor de antenne nog wat van weggenomen.
De ra is uit het kraaiennest gehaald en op een stukje messingbuis op de mast gezet. Ik heb de ladders er ook afgehaald en het platformpje aan de mast hoger gezet.
Na de reparatie van vorige keer waren de muren al gedeeltelijk recht gemaakt. Ze zijn met secondelijm tegen elkaar gezet en aangedrukt of opgetild tot de rails aansluiten.
Nog steeds was er in het midden een naad waar de twee helften elkaar niet raakten. Aandrukken kon niet door de schroeven in de bodem en ook deze pontons zaten stevig vast in de blauwe pasta.
Maar op die plek was de bodemplank ook heel dun. Ik heb het hele dok ondersteboven op schragen gelegd en de plaat doorgezaagd en gesneden tot er vier pontons loskwamen. De zaaglijn was net onder een ponton zodat ze na reparatie alleen aan de kanten te zien was. Bij heel deze operatie is er geen schade aan het dok ontstaan.
Er wordt een dunne strook van de plaat geschuurd om de kier weg te werken.
Nu kunnen dok 4 en 5 even dicht aaneengelegd worden als de rest. De lijn die je links ziet, zal al grotendeels verdwijnen onder de romp van de freighter.
Nu de plaat doorgezaagd is op het minst ondersteunde punt, moeten er een paar nieuwe steunen onder het korte stuk geplaatst worden.
De plastic profielen werden hier in verstek gelijmd met PVC-lijm en kaderspanner.
Om dat aan de bodemplank te doen hechten zijn er twee klemmetjes op gezet. Aan deze kant van de plank is er ook een grote kier om op te vullen, want het dok sloot iets schuin aan zodat ik aan de andere kant een hoek van de plaat heb moeten wegzagen. Maar het doel was bereikt. Nu het extra PE schoonmaken, 60 grote stukken. De catwalks werden toch geplooid over een tool.
Ik ga de relingen al aan de catwalks kleven, nu het dok iets minder toegankelijk geworden is van de zijkanten. Goed nieuws is dat ik toch nog driehoekjes had zodat de ontbrekende aangevuld kunnen worden.
Alleen het PE ontdoen van steunpuntjes heeft een paar uur gekost.
Laatst bewerkt:
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.295
Bedankt, jongens, ik ben blij dat het project blijft lopen in al zijn complexiteit.
Met dit vijltje wordt dat PE schoongemaakt. Het handige is de punt waardoor je overal kan komen.
Dit weekend werden de Oerlikons voor de ABSD gemaakt, van het merk Master models. Je krijgt de meeste onderdelen in PE maar de loop en de basis zijn gedraaid.
Dit PE is krankzinnig fijn geëtst en een beproeving om te plooien (en niet te plooien waar het niet moet).
Hier zitten de loopjes in de PE kulassen. Ook de splintershields zijn klaar. een loop zat te snel vast en is in een horlogeglaasje met aceton gelegd. Daardoor kwam het snel weer los.
Dit zijn dus 20 stuks, later komen er nog meer voor op de schepen. Het gedraaide voetje geeft toch net dat ietsje meer.
In de bovenbouw zijn nog 4 kleine roosters verwerkt. Een van de twee styreen aanbouwen heb ik wat rechter gezet. Ook zitten nu alle verstevigingsdriehoeken onder de 5 inch koepel-platformen.
Met dit vijltje wordt dat PE schoongemaakt. Het handige is de punt waardoor je overal kan komen.
Dit weekend werden de Oerlikons voor de ABSD gemaakt, van het merk Master models. Je krijgt de meeste onderdelen in PE maar de loop en de basis zijn gedraaid.
Dit PE is krankzinnig fijn geëtst en een beproeving om te plooien (en niet te plooien waar het niet moet).
Hier zitten de loopjes in de PE kulassen. Ook de splintershields zijn klaar. een loop zat te snel vast en is in een horlogeglaasje met aceton gelegd. Daardoor kwam het snel weer los.
Dit zijn dus 20 stuks, later komen er nog meer voor op de schepen. Het gedraaide voetje geeft toch net dat ietsje meer.
In de bovenbouw zijn nog 4 kleine roosters verwerkt. Een van de twee styreen aanbouwen heb ik wat rechter gezet. Ook zitten nu alle verstevigingsdriehoeken onder de 5 inch koepel-platformen.
- Lid geworden
- 13 apr 2014
- Berichten
- 9.989
Helemaal met je eens dat de gedraaide voet dat tikkeltje extra geeft. Maar zo mooi heb ik dit soort kleinere kanonnen nog niet gezien, op deze schaal. Je bent in de prijspakkersmodus bezig zie ik wel. Hou vol, ook met dit soort lopende band-werkzaamheden.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.295
Bedankt voor de leuke reacties.
Het PE is klaargelegd om aan een kant te spuiten.
De onderkant van de catwalks is blauw gespoten. De deksels voor tussen de pontons kunnen er nu af, want die spuit ik bovenaan mee met de rest van het dek.
Hier heb ik het loopvlak van de catwalks wat lichter gespoten. Ook de kanons zijn een voor een bedekt met verf, maar de loopjes moeten nog gunmetal worden.
De deksels zijn tussen de pontons gelijmd. Nu kan er niks meer tussen vallen. Op de muren is er een plank over het gat gelegd. Daar zit soms wel wat lijm op, die moet zorgen dat de muren uitgelijnd blijven. De vlekken worden nog weggewerkt.
Loopbruggetjes verbinden de delen van het dok. De grote trap is nu met het dek verbonden.
Nu wordt elke catwalk aan zoveel mogelijk driehoekjes gelijmd. Ik zal blij zijn als ik er geen een meer kan aftikken.
Het PE is klaargelegd om aan een kant te spuiten.
De onderkant van de catwalks is blauw gespoten. De deksels voor tussen de pontons kunnen er nu af, want die spuit ik bovenaan mee met de rest van het dek.
Hier heb ik het loopvlak van de catwalks wat lichter gespoten. Ook de kanons zijn een voor een bedekt met verf, maar de loopjes moeten nog gunmetal worden.
De deksels zijn tussen de pontons gelijmd. Nu kan er niks meer tussen vallen. Op de muren is er een plank over het gat gelegd. Daar zit soms wel wat lijm op, die moet zorgen dat de muren uitgelijnd blijven. De vlekken worden nog weggewerkt.
Loopbruggetjes verbinden de delen van het dok. De grote trap is nu met het dek verbonden.
Nu wordt elke catwalk aan zoveel mogelijk driehoekjes gelijmd. Ik zal blij zijn als ik er geen een meer kan aftikken.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.295
De Oerlikons worden nog eens dunnetjes overgedaan met de zes exemplaren die Very Fire voorzien heeft voor de Birmingham. Maar ze gaan wel de mist in met de parts count. Je krijgt PE en loopjes voor negen exemplaren, maar de gedraaide messing voetjes zijn om een duistere reden expliciet vijfmaal voorzien, zoals ook aangegeven op pagina 1 van de handleiding. Toch tel ik op het overzicht zes stukken geschut.
Je krijgt wel de keuze tussen de originele opstelling en de lichtgewichtversie met PE statief in plaats van een gedraaid stuk. Maar foto's van de Birmingham tonen het massieve voetstuk en niet de lichtere constructie.
Bij de Columbia zal dit ook wel het geval geweest zijn. Let wel op de splinterschilden, die bij Birmingham recht uitgesneden zijn. In de PE-set ontworpen voor Cleveland zitten schuin gesneden schilden. Gelukkig toont de foto van de binnenvarende Columbia duidelijk dat die vorm klopt.
Het begint met dezelfde stukjes bijeenzoeken. Ze zijn nu iets minder fijn gebouwd dan bij Master Models, dus daar kan ik de voet niet vandaan halen. De zesde voet heb ik vervangen door een plastic exemplaar.
De loop wordt geïntroduceerd en de schilden vastgemaakt.
Samenstelling van de kanons:
Bij de uitbreiding kreeg ik ook drie sprues met Carley Floats.
Maar er is maar PE voor 20 vlotten en je krijgt er 24.
Dit PE wordt dan voorzichtig opeen gelegd.
De vlotten zijn nog in de sprue gelaten, bevestiging van het PE verloopt ordelijker daardoor.
De vlotten worden dan losgemaakt van de sprue, maar de aangietpunten zitten op een vervelende plek tussen twee gegoten touwen. Daar kan ik alleen aan met de platte frees.
De vlotten zijn nu allemaal voorzien van de PE vloertjes en zullen even aan de kant gaan tot de bovenbouw afgewerkt is. Ik verwacht dat er over gaan zijn, die kunnen misschien op een van de andere schepen.
Je krijgt wel de keuze tussen de originele opstelling en de lichtgewichtversie met PE statief in plaats van een gedraaid stuk. Maar foto's van de Birmingham tonen het massieve voetstuk en niet de lichtere constructie.
Bij de Columbia zal dit ook wel het geval geweest zijn. Let wel op de splinterschilden, die bij Birmingham recht uitgesneden zijn. In de PE-set ontworpen voor Cleveland zitten schuin gesneden schilden. Gelukkig toont de foto van de binnenvarende Columbia duidelijk dat die vorm klopt.
Het begint met dezelfde stukjes bijeenzoeken. Ze zijn nu iets minder fijn gebouwd dan bij Master Models, dus daar kan ik de voet niet vandaan halen. De zesde voet heb ik vervangen door een plastic exemplaar.
De loop wordt geïntroduceerd en de schilden vastgemaakt.
Samenstelling van de kanons:
Bij de uitbreiding kreeg ik ook drie sprues met Carley Floats.
Maar er is maar PE voor 20 vlotten en je krijgt er 24.
Dit PE wordt dan voorzichtig opeen gelegd.
De vlotten zijn nog in de sprue gelaten, bevestiging van het PE verloopt ordelijker daardoor.
De vlotten worden dan losgemaakt van de sprue, maar de aangietpunten zitten op een vervelende plek tussen twee gegoten touwen. Daar kan ik alleen aan met de platte frees.
De vlotten zijn nu allemaal voorzien van de PE vloertjes en zullen even aan de kant gaan tot de bovenbouw afgewerkt is. Ik verwacht dat er over gaan zijn, die kunnen misschien op een van de andere schepen.
Laatst bewerkt:
- Lid geworden
- 13 apr 2014
- Berichten
- 9.989
Slimme methoden die je gebruikt, vooral met hantering van de PE-fretjes.
Die hutten of wat het ook zijn, die overhangen… je zou er maar de hele dag op moeten werken. Waarschijnlijk zag het er in het echt iets stabieler / veiliger uit.
Die hutten of wat het ook zijn, die overhangen… je zou er maar de hele dag op moeten werken. Waarschijnlijk zag het er in het echt iets stabieler / veiliger uit.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.295
Bedankt, het was vandaag weer de moeite om nog wat bij te posten. Er moesten nog 40 ladders op de ABSD gekleefd worden. 20 daarvan kan ik nu al doen omdat ze boven de catwalks zitten.
Bij elk van deze laddertjes moesten de pootjes omgeplooid worden. Dit is het enige dat je kan vastlijmen, dus moet elke ladder met wat lijm op zijn plek gezet worden, waarna de andere pootjes een voor een aangetikt worden met een applicator. Dat is een draadje met een oogje waarmee de lijm opgevangen en afgezet wordt. Er is wel wat verf gesneuveld, maar er heoft al niet meer aan de achterzijde van deze ladders gespoten te worden.
Hier is te zien hoe de ladders nu zitten. Er komen ook kleine laddertjes naar het dek toe, maar die ga ik plaatsen als dat gespoten is. Die komen niet op dezelfde intervals als de reeds geplaatste ladders. De reden daarachter ontgaat me, maar het klopt volgens de handleiding.
Dit is de achtersteven van de Birmingham toen die een keer geraakt was door een bom die de achtersteven indrukte. Ik toon deze foto om twee attributen die ik nu op de Columbia ga voorzien. Links van het midden zie je treden omlaag lopen. Ook een van de 2 rookinstallaties is te zien met vier tanks. De andere was waarschijnlijk beschadigd door de klap. De inzinking rechts uit het midden bevat de navigatielichten.
Een boormal wordt tijdelijk vastgekleefd op de romp en een boortje van 0,30 is in de Dremel vastgemaakt.
De boor is wel gebroken maar kon toch nog dienen om deze twee rijen gaatjes af te werken. Na het verwijderen van de mal is de romp hier nog geschuurd om de naad weg te werken.
De treden uit PE konden nu makkelijk verankerd worden.
De rookmachines hebben heel wat PE-stukjes.
Ze zijn hier geassembleerd.
Dan zijn ze toegevoegd aan het dek, waar ook verluchtingskokers op staan. Je ziet onderaan aanhechtingspunten voor gebogen splintershields, maar mogelijk gaan deze niet gemonteerd worden.
Ik vond deze foto met bijschrift "SO3C on catapult of US Columbia" uit 1943. Daar lijkt het of de Columbia ook achteraan de ronde barbettes heeft die de andere CL's uiteindelijk allemaal kregen. Je zit in de rode vakjes het 20mm kanon met een kap over, maar je ziet ook een meerpaal die ik nog niet heb op het dek. Ook op de rest van de foto's is op dit gedeelte moeilijk te onderscheiden of er nu zo'n rondjes moeten staan of de gebogen platen. In een museum over de oorlog in de Pacific zag ik ook dat de barbettes op een model van de Columbia geplaatst waren.
Bij elk van deze laddertjes moesten de pootjes omgeplooid worden. Dit is het enige dat je kan vastlijmen, dus moet elke ladder met wat lijm op zijn plek gezet worden, waarna de andere pootjes een voor een aangetikt worden met een applicator. Dat is een draadje met een oogje waarmee de lijm opgevangen en afgezet wordt. Er is wel wat verf gesneuveld, maar er heoft al niet meer aan de achterzijde van deze ladders gespoten te worden.
Hier is te zien hoe de ladders nu zitten. Er komen ook kleine laddertjes naar het dek toe, maar die ga ik plaatsen als dat gespoten is. Die komen niet op dezelfde intervals als de reeds geplaatste ladders. De reden daarachter ontgaat me, maar het klopt volgens de handleiding.
Dit is de achtersteven van de Birmingham toen die een keer geraakt was door een bom die de achtersteven indrukte. Ik toon deze foto om twee attributen die ik nu op de Columbia ga voorzien. Links van het midden zie je treden omlaag lopen. Ook een van de 2 rookinstallaties is te zien met vier tanks. De andere was waarschijnlijk beschadigd door de klap. De inzinking rechts uit het midden bevat de navigatielichten.
Een boormal wordt tijdelijk vastgekleefd op de romp en een boortje van 0,30 is in de Dremel vastgemaakt.
De boor is wel gebroken maar kon toch nog dienen om deze twee rijen gaatjes af te werken. Na het verwijderen van de mal is de romp hier nog geschuurd om de naad weg te werken.
De treden uit PE konden nu makkelijk verankerd worden.
De rookmachines hebben heel wat PE-stukjes.
Ze zijn hier geassembleerd.
Dan zijn ze toegevoegd aan het dek, waar ook verluchtingskokers op staan. Je ziet onderaan aanhechtingspunten voor gebogen splintershields, maar mogelijk gaan deze niet gemonteerd worden.
Ik vond deze foto met bijschrift "SO3C on catapult of US Columbia" uit 1943. Daar lijkt het of de Columbia ook achteraan de ronde barbettes heeft die de andere CL's uiteindelijk allemaal kregen. Je zit in de rode vakjes het 20mm kanon met een kap over, maar je ziet ook een meerpaal die ik nog niet heb op het dek. Ook op de rest van de foto's is op dit gedeelte moeilijk te onderscheiden of er nu zo'n rondjes moeten staan of de gebogen platen. In een museum over de oorlog in de Pacific zag ik ook dat de barbettes op een model van de Columbia geplaatst waren.