Bedankt, Marc. Om de vliegtuigen te schilderen kan redelijk ingewikkeld worden met al die drijvers er aan, maar dat zien we later wel.
De kraan was ook plezierig om samen te stellen, tot ik ontdekte dat ik hem binnenstebuiten gelegd had. Kijk maar naar de reliëfstukjes onderaan. Even binnensmonds gevloekt en al deze schotjes er terug uit gehaald, gelukkig ging dat zonder schade. De vraag was of al die stukjes ook zouden blijven zitten als er geplooid wordt.
Eens dichtgeplooid is de kraan een stevig geheel.
De kabels waren oorspronkelijk van PE maar ik zag elders dat dit er toch beter uitziet met draad. Daarom zit alleen deze stang er op en zijn alle andere wieltjes nog los op hun assen.
Nu wordt de eerste quad 40mm-positie omgebouwd zoals op de eerder getoonde foto's te zien was. Opgelet, dit is alleen zo op CL-56 en ook pas na 1942. Op de eerste foto's in Bremerton had ze nog de gewone cilindervormige basis.
Met stukjes styreen wordt de barbette ingepakt. Ik heb de vorm wel goed maar omdat het materiaal nog dunner had moeten zijn, lijkt de barbette nu iets kleiner dan op de referentiefoto's.
De andere kant wordt gespiegeld aan bakboord.
Dan wordt aan de onderkant de kit aangepast aan de nieuwe uitbouw. Dit moet wel voorzichtig gebeuren, want aan de bovenkant zit al het PE er al op.
De gaatjes worden gevuld met het gecreëerde plasticafval en dichtgeplamuurd.
De grondplaat van het diorama wordt nu op de juiste hoogte gebracht om het PVC kader van 25mm er rond te kunnen leggen.
Toen dit in orde was, is de operatie gestart om de ABSD definitief op deze plaat te schroeven. Omdat je dan niet meer tussen de schepen kan, moest het water daar al aangelegd worden met de pasta van AK. Het eindresultaat van dit heidense karwei zien jullie volgende keer pas, want nog steeds is het niet helemaal afgelopen. Er bleken weinig van de voorgeboorde gaten in de plaat echt op de goede plek te staan, dus is maar ongeveer de helft van de voorzien schroeven gebruikt; Dit is nog steeds meer dan voldoende om het dok op zijn plek te houden. In sommige delen moesten wel kleine parkerschroeven gezet worden aangezien ik de schroefgaten in het model niet meer kon terugvinden.
Daarom gaan we nu eerst nog langs het afweergeschut. Daar is vandaag een begin mee gemaakt met de 40mm quad en double installaties. Op deze referentiefoto van een ander schip zijn ze beide te zien.
De quad installatie is in de set viermaal voorzien. Ondanks dat ik ergens las dat ze op de Columbia maar tweemaal weerhouden werd, vind ik toch aanwijzingen dat er vier nodig zijn, bijvoorbeeld in Popular Mechanics dat net van deze installaties foto's toont.
Het bijschrift uit dat tijdschrift vernoemt zeker de Columbia. Het toont de barbette die verbouwd zou worden, maar hier is dit nog niet gebeurd. Dat kan je zien aan een andere foto:
Er hebben dus zeker vier van deze installaties op gestaan zoals op de Cleveland CL-55 waar ik de upgrade-set van heb.
Deze onderdelen zijn voorbereid om de stukken mee samen te stellen.
Ik ben afgeweken van de instructies om in elke resin kulas gaten te boren. Dat zou onnodig zwaar werk zijn, want resin is vrij hard om in te boren met een 0.30 boortje. Het is veel makkelijker om de pin van de loop te knippen en er een recht kantje aan te vijlen. Kleeft even stevig als met een pinnetje.
Zover zijn we al, nu nog de richtmiddelen en stoeltjes.
