@allen: Bedankt voor de mooie complimenten. @Cargomaster: je hebt misschien gelezen over parketreiniger, maar dat wordt eerder gebruikt om een laag lakverf te beschermen tegen inwerking van een volgende laag verf uit een spuitbus bijvoorbeeld. Dat kan ook een blanke lak zijn. Heb je tussen de basislaag en deze spuitbus een laagje P+ gebruikt, dan zal de spuitverdunner niet invreten. Om secondelijm te brengen waar je hem hebben wil, gebruik je best een klein lusje aan een koperdraadje, net genoeg om een druppeltje mee op te vangen. Heb ik een tijdje gedaan maar ik gebruik nu de punt van een scalpel. Die is snel weer schoongeschraapt. Ik zal niet zeggen dat het gezond is om mee te werken, maar alleszins gezonder dan in huis schoonbranden, las ik.
@Swaken: is al anders geregeld, dat lees je even verder.
Het aantal PE velletjes begint te minderen, want ik heb er vandaag ook eentje bijna leeg gemaakt.
Dit PE-vel bevat alle anti-slipplaten die aan de rand van het dek moeten zitten. Er zat al een dergelijke textuur op het plastic dek, maar dat was er enkele pagina's geleden afgeschraapt omdat het houten dek 0,20mm hoger komt te liggen. Het eiland heb ik nu opgeborgen in de Trumpeter vitrine waar ook Princeton's detailonderdelen in bewaard werden, nadat al het mogelijke PE er op aangebracht was.
Ik had de radarantenne al geplaatst toen bleek dat er in die kooi nog een geplooide antenne moest zitten. Gelukkig ging het deksel van de kooi nog open. Ik heb ook een paar kleine stukjes Evergreen aangebracht zodat de ramen van de brug niet meer uitsteken achteraan. Er is een laddertje gesneuveld, maar dat kon vervangen worden omdat er ook een laddertje binnen in de toren gestopt wordt, wat je normaal gezien niet meer terugvindt als je alle deuren gesloten laat. Het enige wat er naar mijn mening nog ontbreekt is een vervangstuk voor de venturi, de spoiler vooraan de brug om de wind af te leiden van de voorruit. Ook zou ik nog graag een aantal buizen onder de platformen plakken, zoals die te zien zijn op foto's, maar dat zouden dan heel dunne metaaldraadjes worden.
Op naar de anti-slipplaten dus:
Ik raad iedereen die PE van deze grootte-orde moet gaan plakken, af om dit met secondelijm te doen. Voor de voorste plaat had ik dit geprobeerd, maar ondanks een redelijk goede poging kleefde de plaat net een halve millimeter teveel naar bakboord. Dat lijkt niet veel, maar daardoor ziet de dekrand van een millimeter breed er aan die kant plots veel smaller uit dan aan stuurboord. Ik kreeg de plaat er onbeschadigd terug af en heb wat lijm verwijderd, maar ook een tweede poging liep verkeerd. Daarbij had ik er al wel op gelet niet meteen aan te drukken, dus alles kwam er ook weer goed terug af, maar nu heb ik er toch een kwartier over gedaan om de lijm terug te verwijderen met een schaafmes. Toen besloot ik om dit met contactlijm te doen, waarmee je nog een hele tijd kan schuiven voor het vastzit. Nu moet er alleen wat lijm van onder de kanten uit geschraapt worden, want dit smeert iets dikker dan secondelijm.
Al vroeg in de bouwstap bleek dat de stukken dekrand soms iets te lang ontworpen waren. Ik heb in het schema links de oplossing uitgebeeld. De platen hebben een dikkere rand die dus niet weggesneden kan worden. Daarom moet er materiaal van tussen de rand en de plaat weggehaald worden en dan kan de rand er terug op gezet worden.
Hier is het kleine stukje eerst gekleefd en is dan de verkorte rand toegevoegd, zodat alles mooi aansluit op de plastic dekrand.
De achterste plaat moet wat afhellen, dus die wordt met knijpers op zijn plek gehouden.
Ook aan stuurboord zijn er twee locaties waar een millimetertje weggehaald moet worden. Gelukkig is dat steeds waar de plaat maar een halve centimeter breed is, zodat je dit niet opmerkt op het anti-slipvlak.
Bij het laatste stuk kwam ik uit op een structuur die ik nog niet eerder bestudeerd had. Ik had al een PE-stukje voor een kraanarm zien voorbij komen en die was ook op een paar tekeningen al gepasseerd. Ik was er toen van uitgegaan dat die kraan verticaal in het dek verankerd zou zitten, zoals op andere carriers die ik kende. Bij nader bekijken zag ik, dat de kraan van de Shokaku's neergeklapt kan worden in het dek. Bij alle modellen die ik bekeek, zat die kraan dan ook onder een deksel in het dek verborgen, logisch als je standaard een ongeperforeerd plastieken blokje krijgt als kraanarm. Maar dat wilde ik niet, want ik had nu dat interessante stuk PE én ik had een deksel dat met een kleine ingreep opengeklapt kon staan. Ik had er alleen tot nu toe geen rekening mee gehouden dat er nog geen gat in het plastic dek was, en dat kon redelijk dik zijn.
Niet getalmd, ik had hier een bruikbaar zaagje voor. Door de ronde kant lukt het om vanuit het midden van een plaat te zagen.
De korte zijden worden met een boor doorgeprikt. Gelukkig zat er onder het deksel ook een afgesloten deel van de kit, zodat we niet recht op de galerij uitkwamen.
Maar er zat wel nog een stevig stuk van de romp in de weg, drie millimeter dik plastic.
Dat wordt er met een snijschijfje uitgehaald. Er wordt genoeg ruimte gemaakt om het stuk dat uit het dek verwijderd werd, op een lager niveau terug te plaatsen. Waar de kraan ingeplant wordt, is er een stuk I-profiel in de romp gepropt, want daar zat er een gat naar de binnenkant van het schip.
Toen kon het laatste stuk van de rand vastgelijmd worden. Ik heb eigenlijk geen aanwijzing naar welke kant het deksel openklapte, dus ik gok dat het naar rechts ging. De vorm van dit deksel is waarschijnlijk vereenvoudigd door Fujimi, want in de plannen van Morskie is het wat veelhoekiger en bij Gakken 13 zijn er meer dan zes onderverdelingen. Dat zou ons echter te ver brengen, want dan zou alle beplating rond het deksel ook nog aangepast moeten worden.
Nu zijn de twee achterste vliegtuigliften aan de beurt. Het zou iemand vergeven kunnen worden om te denken dat je de lift en de rand daarrond gewoon op de liftkoker van Fujimi kan passen. Werk je met een houten dek, dan mag je daar echter nooit van uit gaan. Je moet alle delen die op het dek komen, nauwkeurig op elkaar droogpassen. Zo is te zien dat er bij het houten dek een afwijking in de lengterichting van het schip bestaat van een millimeter. Weer lijkt dat niet veel, maar daardoor zou je bij het bevestigen van de houten dekdelen de liften niet kunnen centeren op de PE-stukken die je geplaatst hebt. Die houten delen komen namelijk pas aan de beurt als al het PE geprimerd is, want ik wil delen van het houten dek ongeschilderd laten. Er wordt namelijk vermoed dat wat op foto's een lichte kleur heeft, eigenlijk ongeschilderd hout was.
Bij de vorige lift was het plaatsen van de PE liftrand vrij lastig omdat Fujimi hier een hoogteverschil ingegoten heeft. Dat wordt daarom bij deze twee liften dichtgekleefd.
Bij de achterste lift is er een gelijkaardige verschuiving. Nu worden de PE liftvloeren in een stuk met de liftrand uitgesneden en geplaatst. Een grote afdekplaat wordt nog achter de kraan op het dek gekleefd. Ik had deze ook van Fujimi maar daar stond overal anti-slip op. Aangezien dit bij Shipyard op deze plaat achterwege gelaten is, denk ik dat hier een reden voor moet zijn.
De voorste plaat heeft op de badkamertegel wat microkrasjes opgelopen bij het verwijderen van de lijm aan de andere kant, maar dit ga je niet meer zien na de verflaag. Nu komen er een paar structuren aan de dekrand aan de beurt, vooraleer we ons met de rest van het geschut gaan bezighouden.