Hoofdsponsor

1/100 Neuschwabenland [DONE]

De behuizing wordt bekleed met styreen. Zo is het makkelijk om details aan te brengen op dit materiaal. Verder zijn de eerste stappen in de schoorstenen zover dat het nu een aardig idee gaat geven hoe het komt uit te zien.


attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

En hier is het geheel in de primer gezet. Ook zijn de eerste onderdelen erop gemonteerd zoals de steunen voor de reddingsboten.



attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Hier zijn de zes uitlaten van de agregraten. Let op de openstaande bescherm kleppen. Deze sloten als de agregraten werden uitgezet.

attachment.jpg

attachment.jpg

Ze wordt een imposante dame. Flink gezet en erg solide.

attachment.jpg


En natuurlijk weer een stuk tekst uit het verhaal van de - neuschwabenland; " die erzalung ".



Hij draaide zich naar mij toe en zei " Es ist Zeit dass ich dich alles erzähle ".



Toen vertelde hij een verhaal wat ik toen niet kon geloven. Hij had het over het maken van een tijd en ruimte verbinding. Dat de nazi`s door hun apparaat zonder het te weten een gat sloegen in de tijd en ruimte. Dat hij en zijn metgezellen afkomstig zijn van een ander universum en dat hun thuis planeet beter was dan het onze. Ook dat ze al veel langer aanwezig zijn in onze tijd zonder dat wij hiervan af wisten. Dat ze eigenlijk altijd al hier zijn geweest al ten tijde van de ontwikkeling van de aarde nog voor dat de eerste levende organismen zich begonnen te vormen op de aarde. Dat ze onze ontwikkeling altijd hebben gevolgd en altijd weer verrast waren hoe snel wij ontdekkingen konden doen. Ook hielpen ze ons wel af en toe om alles sneller te laten verlopen. De piramides waren van hun ontwerp en daarmee was het voor ze eenvoudiger om te reizen. Alleen toen bleek dat wij elektriciteit konden opwekken hadden ze de piramides onklaar gemaakt opdat wij ze niet zouden ontdekken.En tijdens de middeleeuwen hadden ze eigenlijk besloten om ons te stoppen omdat wij vreselijk waren wat wij onszelf aandeden. De zwarte pest was een middel geweest om dat te doen. Hoe verwonderd waren ze geweest toen bleek dat de natuur ons ras voor uitsterven behoedde. Toen ze de beslissing hadden genomen om ons alleen te laten kwam er een tijd van bijna rust en wilden ze vertrekken tot wij elkaar begonnen te doden met oorlogen en toen de testen kwamen van kern splitsing. Nu wilden ze ons weer vernietigen zonder de aarde te beschadigen. De mens was overbodig en een parasiet geworden. Wij hadden maar een ding in gedachten en dat was bezit. Al moeten wij elkaar daarvoor verdriet aandoen en doden. Dat was in hun ogen niet juist en goed. Ze hadden nu besloten om een aantal mensen mee te nemen naar hun planeet. Na hun vertrek zouden ze dan de mensheid uitschakelen zonder de aarde te vernietigen. En nu juist toen ze dat wilden doen en hun keuzes hadden gemaakt waren de nazi`s begonnen met het testen van de beamer. Door deze straling hebben ze een gat geslagen in de tijd en ruimte en was er ongewild en geweten een doorgang gekomen met een universum waar alleen dood heerst. Daar leeft een ras dat technisch ver is ontwikkeld maar alleen leeft voor vernietiging en verderf. Deze waren door het geslagen gat gereisd naar onze planeet. Met maar een doel.....de gehele aarde vernietigen....En nu konden ze niet vertrekken want de aarde was kostbaar en in deze omgeving uniek. Er rustte nu een doel en dat was om de indringers te vernietigen en het gat te dichten. Alles was nu anders geworden. Door het gevecht welke wij niet konden volgen omdat deze dimensie niet zichtbaar is voor ons, waren ze al hun beste schip verloren in de strijd. Er was nog maar een mogelijk om te kunnen slagen en dat was om mensen in te zetten. En dan talloze!.



Dat kan alleen maar als die uitverkorenen dood zijn. .....Hij vertelde dat zij mensen kozen die sterven. Op een bepaald moment komt de mogelijkheid om deze stervende mensen te " vangen ". Hoe en waarmee vertelde hij niet maar ik hoefde het niet te weten ik was al dol genoeg geworden nu. Doordat de nazi`s mij hadden gekozen als test persoon en mij doodden was dit precies het juiste moment geweest om mij te kiezen als een van hun uitverkorenen. Dit gebeurde over heel de wereld. Hij nam mij aan mijn arm mee naar de trap. En toen wij boven buiten op het dek kwamen riep of beter schreeuwde hij " Siehe "..!!......hij zwaaide met zijn rechterarm in de lucht en het begon hard te waaien. In de lucht kwamen allemaal lichtjes tevoorschijn die snel voorbij schoten. Opeens werd het licht en dat licht deed mij pijn aan mijn ogen. Ik zag overal om mij heen mensen staan..op het ijs....op het dek....op de ijsbergen. Het waren er wel duizenden...Allemaal staken ze hun arm omhoog richting de hemel. En daar zag ik toen een heel groot schip uit een dichte wolk tevoorschijn komen. Er ging aan de onderzijde een soort luik open en er scheen een blauwe gloed uit..Opeens zweefden alle mensen de lucht in en gingen als een spoor richting het schip om in het luik te verdwijnen. De kok schreeuwde het uit en riep uit volle macht:" wij zullen leven...wij zullen strijden.....wij zullen deze planeet zuiveren..". Toen draaide hij zich naar mij om en ik zag dat zijn ogen helemaal donker waren geworden. Zijn huid begon te rimpelen en zijn lichaam begon uit elkaar te gaan. Ik hoorde een hoge toon en er kwam er een soort nevel over hem heen. Toen een blauwe vonk of flash en hij verdween in het niets.......Ik keek naar het schip dat nog steeds die mensen was aan het opnemen. Toen voelde ik dat er iemand achter mij stond en ik draaide mij om. Toen een klap en ik zag nog dat ik omgeven werd door een blauwe gloed en deze voelde warm aan. Ik hoorde weer de fluittoon .....
 
Hey,

Mooie vorderingen en spannend verhaal...
De dame begint gevuld te worden op haar dekken, ziet er imposant uit, zo'n groot schip :)
 
Dank je wel. Het verhaal is jammer genoeg niet volledig omdat het project langzaam aan tegen het einde aan begint te lopen. Maar het einde zal wel uitsluitsel geven over het verhaal. Dit project is voor mij tot nu toe het leukste geweest van ze allemaal. Ook het formaat is het grootste tot nu toe van ze allemaal ( wel in verhouding genomen dan).
 
En zo is het laatste grote onderdeel geplaatst en in ruwe vorm althans al geweatherd. Er komen nog wel onderdelen bij zoals de reddingsboten aan weerszijden van dit laaste blok alsmede schijnwerpers en de nodige vuurkracht. Dus we zijn voorlopig nog niet klaar.



Het achtersteven.

attachment.jpg

Vanuit vogelvlucht genomen.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

En nog een stukje tekst uit; " neuschwabenland : die Erzählung "

deel 19

Ik stond nu opeens in een lange gang die werd verlicht door een soort langwerpige buizen waar alweer een blauwe gloed uitstraalde. Wat was het hier stil ik hoorde helemaal niets. Oh oh...wat moest er van mij terecht komen dit had ik in mijn leven niet verwacht. Normale mensen werken of dienen als soldaat of worden verwond of in die geest. Maar uitgerekend ik moet dit allemaal meemaken. Ook kon ik niet geloven dat ik dood was. Hoe kom ik dan alles zo meemaken?. Nee dit kon toch niet meer lang zo doorgaan?. En hoe moest het nu dan verder met mij?.....Ik liep de gang door waar geen deuren in zaten....alleen maar een lange fel verlichte gang in een blauwe waas. ......Ik liep en liep.....er kwam geen einde aan. Moe werd ik ervan....Droomde ik soms?. Ik kon niet zien of ik verder ging omdat er geen tegels of planken in de vloer zaten. Het enigste wat bewoog of waarin ik kon zeggen dat ik voorruit ging was dat de verlichting bewoog...dus zo kon ik zien dat ik voorruit ging.
Hoelang ik zo gelopen heb weet ik niet maar ik werd moe en raakte uitgeput. Ik besloot te gaan zitten om uit te rusten. Ik ging op mijn knieën en op mijn billen zitten. Met mijn hoofd tussen de opgetrokken knieën sloot ik voor even mijn ogen...ik kon niet meer.....Opeens hoorde ik een harde maar doffe bons of knal. Ik zag dat aan mijn rechterzijde het licht uitging richting mij. Net alsof er een trein aankwam. Verschrikt stond ik op en begon te lopen richting de nog verlichte zijde. Maar de uitgaande verlichting begon mij in te halen. Ik werd bang en besloot om te gaan rennen. Steeds harder rende ik naar de hopelijk veilige zijde. Mijn stappen werden groter en groter. Ik zag aan de verlichting dat ik steeds sneller ging alsof ik wel harder rende als een auto. Ik viel bijna over mijn eigen benen. Doch het uitgaan van de verlichting haalde mij in. Het werd donker over mij en zelfs al voor mij. Ik hoorde acher mij een geluid naderen alsof alles werd kapot gemaakt. Krakende geluiden. Ik rende zo hard als ik kon....Doch ik ging het niet redden. Voor mij werd alles donker ik zag alleen nog een klein verlicht vierkantje voor mij. Maar stoppen durfde ik niet want het dreigende geluid achter mij kwam dichterbij en ook voelde ik koude achter mij. En toen viel ik over mij eigen benen op de grond...ik rolde en rolde over de vloer. Steeds sneller rolde ik de vloer ging scheef naar beneden en ik begon te glijden. Ik viel tegen de wanden op en toen weer op de vloer en bleef maar glijden. De vloer onder mij brak op in wel duizenden kleine vierkante spiegeltjes. En toen viel ik naar beneden. Oh nee....wat een zicht. Ik zag onder mij dikke witte wolken en boven mij een donker blauwe lucht. Ik tolde en tolde en ik werd bijna uit elkaar getrokken door de harde wind. De witte wolken kwamen dichterbij en ik wist dat ik erdoorheen ging vallen. Door de wolken heen zag ik een stad verschijnen met veel huizen. Dikke zwarte rookwolken zag ik opstijgen van verschillen plaatsen in deze stad. De stad kwam steeds dichterbij en ik wist het dat ik nu wel te pletter zou slaan. Dit werd mijn einde. De daken kon ik nu goed onderscheiden en die kwamen nu steeds dichterbij.Ik viel en viel .......en toen viel ik door een dak heen en ik bevond mij op de vloer van een kamer waar meubels stonden. De klap heb ik nooit gevoeld ik lag ineens gewoon op de vloer zonder maar iets gevoeld te hebben. Ik keek om mij heen en hoorde een klok tikken meer niet.....Naast mij lag een glazen bol zo groot als een tennisbal. Ik keek op naar boven en zag nog net in het plafond een witte wazige vlek verdwijnen. .....
 
prachtig man en einde is zeer inzicht
zeer prachtig
luc
 
Aan de horizon verschijnt het einde maar zover is het nu nog niet. Bedankt voor het compliment.
 
Zeer mooi werk, PRACHTIG!

En spannend..... waar is hij nu terecht gekomen...??? ;)
 
Het is gewoon prachtwerk wat hier word getoond.Ook de uitleg is buitengewoon. Het staat er niet voor niks onder je nicknaam"Meester bouwer" ;)
 
Het is gewoon prachtwerk wat hier word getoond.Ook de uitleg is buitengewoon. Het staat er niet voor niks onder je nicknaam"Meester bouwer" ;)

Dank je wel. Helaas gaat het full scratchwerk na dit project voor voorlopig stoppen. Ik ga mijn creativiteit even een tijd oploaden met iets anders. Maar dit project loopt nog wel even.
 
Hey,

Prachtig terug, zoals altijd. Wel een aparte camouflage, mooi.... :) ;)
 
De opbouw van het achterdek verloopt spoedig. We naderen langzaam het einde van dit project alweer. De achterste 4 reddingsboten voor de nazi`s zijn gemonteerd in de opbouw. Gevangenen welke aanwezig waren hadden geen toegang tot de reddingsboten. Bij een eventuele ten onder gaan waren ze op zichzelf aangewezen als ze al uit hun cellen konden komen.

Een van de twee steunen in ruwbouw nog.

attachment.jpg

We zien op het dak ( nog niet van kleur voorzien ) een van de twee lieren zitten. Iedere reddingsboot had een eigen lier ter beschikking welke inwendig in de opbouw was gemonteerd. Met behulp van een uitklapbare ladder konden de nazi`s in de boten stappen en zich vasthouden aan de inwendige reling van de reddingsboot. Dan werd de lier gevierd en zakte de reddingsboot naar beneden over de " glijbaan ". Erg stabiel want tijdens het zakken kwam er ook aan de onderzijde van de constructie voor beide boten een ketting mee welke tijdens het uitrollen zichzelf vast klikte in de draaipunten. Dus zo zakten de boten eigenlijk langs een vaste geleiding in het water. Erg slim en waarom dit in onze tijd niet meer wordt gebruikt snap ik niet.

attachment.jpg

attachment.jpg

Op het middendek zijn de laatste 4 masten geplaatst voor de kooi van Farraday. Nu nog niet ingekleurd.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg
 
Mooie update alweer van dit enorm project dat we met spanning blijven volgen.
 
inderdaad is het weer een prachtige update en we gaan mee tot op het einde
 
Dank jullie jongens. Misschien nog twee updates en het einde van het lopende verhaal en dit project is dan afgelopen. Dit project zal een mijlpaal gaan worden voor homeghost want er gaat een kleine verandering plaatsvinden met betrekking tot de presentatie. In het verleden heb ik dit al vermeld. Het hoe en waarom zal ik later verklaren.
 
Hey,

Indd, prachtige veranderingen weer en we zijn uiteraard benieuwd naar je presentatie... ;)
 
Nog enkele klussen en dan is het project klaar. Einde is goed in zicht aan het komen.
 
Onder Ron homeghost ben ik ook sinds vanavond te bereiken op facebook.
 

Users who are viewing this thread

Terug
Bovenaan