1/35 Frog-7

[StevenVD]

In de serie van megalomane koude-oorlogstuigen zijn jullie al wat van me gewend geweest, zoals de Scud-raket, de DANA, het Atomic Cannon en de Kondensator. In dat rijtje past ook dit topic, want ik ga het hebben over de Frog-7 kernraket op een Zil-135 TEL, uitgebracht door Trumpeter en met de nodige uitbreidingssets. Op de volgende foto is dit alles weer op de net ontdooide tuintafel verspreid, minus een verlichtingsset die nog in aantocht is.

Deze truck heeft Trumpeter ondertussen uit in drie varianten: naast de enkele raket hebben ze ook de MLRS-versie genaamd Uragan en de truck met laadbak. Het is voor die Uragan dat Voyager een lichtensetje uitbracht dat voor 75 procent bruikbaar zal zijn voor de Frog. Helaas heeft de Uragan monoblok-achterlichten die niet op ons model toegepast waren. Maar ik vind de details in de rest van de lichtjes nog altijd de moeite waard om me dit toch aan te schaffen.

(foto van Scalemates https://www.scalemates.com/kits/voy...gan-bm-27-mlrs-lenses-and-taillights--1114245, de set heb ik nog niet).

In de doos zijn de volgende gietramen voorzien:

Zoals te zien is, krijg je bij deze kit ook de twee motoren die een Zil-135 aandrijven, plus een volledige ophanging. Een gietraam is speciaal ontworpen voor het onderhoudsplatform onder de raket, waarvan ik vermoed dat het wel eens vervangen zou kunnen worden door mijn Voyager PE-set. Het laatste gietraam zijn de clearparts, die er prima uitzien maar die mogelijk vervangen worden door dunner spul.

Niet in een gietraam zitten de cabine en de motorkap. Hier ook nog een zakje met vinylbanden en een maskingset voor de clearparts. Het touwtje is mogelijk voor de kraan die deze truck ingebouwd had.

Er zit ook wat PE bij de doos, dus we gaan kijken wat hiervan te gebruiken is. Te beoordelen naar de berg ongebruikt Trumpeter PE die zich al opstapelt in mijn spare-box, zal dit niet zoveel zijn.

Decals zijn er zeker genoeg voor een tiental versies. Om redenen die je verder zal zien, zijn nu alleen oudere Russische voertuigen van tel.

De handleiding is op zijn Trumpeters, dus goed in orde. We gaan nog bekijken of het allemaal klopt.

Je krijgt wel wat kleurentips en ook aan de raket is aandacht besteed. Ik hoop dat in de handleiding zelf dan wat over het interieur verteld wordt, want dat is in dit model uitgebreid voorhanden.

 

[StevenVD]

Nu eens kijken hoe deze al goed ontworpen kit nog verbeterd kan worden.

De kit die je voor dit model het moeilijkste kan verkrijgen, is de SP Designs 9M21B kernraket resinkit. De raket die je van Trumpeter meekrijgt is wel mooi gegoten maar niet helemaal volgens de gewenste proporties. Het gaat daarbij vooral over de stabilisatievlakken, maar er zit ook verschil in de mogelijke payload van deze raket. in zijn geheel weegt de raket 2,5 ton en daarvan is 500 kilo springlading en een groot deel vaste brandstof. Er zijn een aantal types bekend die een verschillende kenletter hebben. De 9M21B heeft een nucleaire kop die dan nog eens ingesteld wordt op 3 verschillende yields: 3, 10 of 20 kiloton. Voor dit project betekent dit dat we een Russische TEL uit de periode 1965-1968 moeten bouwen, want de kernraketten zijn niet geëxporteerd naar andere gebruikers van dit wapensysteem, waarmee je ook conventionele raketten, chemische of trainingsladingen kunt lanceren. Wel zijn de raketten tijdens een beruchte fase van de Koude Oorlog naar Cuba gesmokkeld. De NAVO-aanduiding FROG was een afkorting voor Free Rocket Over Ground. Met deze kit heb je alle nodige stukjes die vervangen moeten worden op de plastic raket, maar er moet heel wat in gezaagd worden. Om de kit te verkrijgen
moet je een tussenpersoon in Amerika met Paypal betalen die dan de Oekraiense producent een sein geeft om de kit op te sturen, dit pas nadat je eerst die man om de bruto prijs hebt gevraagd. Dit verloopt gelukkig vlot. https://modelsua.com/9m21b-rocket-w-nuclear-warhead-1-35-sp-designs-354.

Dit zijn de Voyager uitbreidingsset voor deze kit en een set wielen van Miniarm die ook weer voor de Uragan bedoeld zijn, maar volgens mij is er geen verschil met de Frog.

Een handleiding van 15 bladzijden A4, het kan nog net in het doosje in 3 geplooid.

Dit wordt weer dolle pret, want het zit over het hele voertuig verspreid. In het zakje zit ook nog wat lijkt op een gedraaide antennebasis en wat styreen.

De promofoto's van deze kit zijn om van t watertanden, zeker als je de kraan van de truck wil omhoog zetten.

De wielen zitten in een handig, compact doosje. Dit past opvallend nauw in een van de compartimenten in de doos van Trumpeter.

Ik heb de wielen vergeleken met de kit en daar kon al weinig aan verbeterd worden. De diameter lijkt net iets kleiner, het profile iets scherper, maar vooral de verzakking van de banden is voor zo'n model wel belangrijk.

Het is weer niet zo evident om gerichte informatie te vinden over dit voertuig, maar er is wel een must-have in de reeks van WWP books.

Hier zijn foto's van een exemplaar dat ik zelf al een paar keer gezien heb in de kazerne van Brasschaat, waar het diende bij de opleiding in het herkennen van wapensystemen. Ik heb er een paar foto's van genomen maar die zijn van slechte kwaliteit (zie verslag tentoonstelling artilleriemuseum: https://www.modelbouwen.be/threads/50-jaar-leopard.15084/page-3).

Het interieur kan hiermee wel nageschilderd worden. Er is wel een vroege en een late versie van.

Ook het motorcompartiment kan aangekleed worden. zoals je ziet zijn er twee dieselmotoren, een voor de linkse en een voor de rechtse serie wielen. Het unieke aan deze gesplitste aandrijving is dat een van de twee motoren volledig mocht uitvallen en dan kon de truck nog steeds met vier wielen aangedreven worden, aangezien er ook twee aandrijfassen langs het chassis lopen.

De raket krijg je hier ook in te zien. Let op de 4 thrusters achter de kop die de raket kort na de lancering een rotatie meegeven.

Verder zijn er een paar filmpjes te vinden over de geschiedenis van de raket, en ook cross-countryfans die de truck gaan bekijken als hij een paar toertjes door de modder gaat maken. Er is werkelijk niets dat een Zil-135 kan stoppen, maar je moet er wel een korrel zout bij nemen omwille van de volgende redenen:

- met de kernraket er op mag de truck nog maar 15 kilometer per uur cross country rijden, voordat componenten beschadigd raken.
- de raket heeft een bereik van zo'n 80 kilometer, maar er is na de lancering geen manier meer om bij te sturen en het enige dat de raket naar beneden brengt is de zwaartekracht. Daardoor is er een afwijking van 1,5 km, wat betekent dat de helft van de raketten 700 meter van het doel neerkomen.
- er is een colonne nodig met een tweede Zil-135 uitgerust met een draagrek voor drie raketten om de truck te kunnen herladen, waarbij wel de kraan van de TEL gebruikt wordt. Er is geen beschermende carrosserie, wat het onderhoud bemoeilijkt. Daardoor is dit type van lanceerder vervangen door de Toshka zeswieler met intern laadruim, die niet zo afhankelijk was van weersinvloeden. Maar deze modernere modellen interesseren me minder, het is de uitstraling van de truck zowel als het opzichtige wapen dat hij meedraagt waardoor ik voor dit model gekozen heb. Alleen de prijs heeft me een tijdje afgeschrikt, maar ik vermoed dat dit toch de moeite waard zal worden.

 

[Erwin]

Amai, dat was al een hele boterham om te lezen!
Opnieuw een model speciaal voor jou Steven met alles er op en er aan.
Als ik de foto van Voyager Model bekijk zou het zeker niet misstaan om deze eens te bouwen als “naked kit”, het zou de grote hoeveelheid PE zeker meer doen uitkomen.

 

[coachke]

wow dat weer smullen en watertanden voor de liefhebbers
Succes Steven

 

[Pascal]

Op zijn Stevens.
Alles erop en aan en met de nodige uitleg.
Lees steeds mee maar vergeet soms te reageren.

 

[StevenVD]

Iedereen welkom, we beginnen bij het begin.

De lichten voor de Frog zijn nu toegevoegd aan de setlist.

Een eerste stap is het plaatsen van een helft van de spanten in het chassis. Dit zijn fragiele dunne plaatjes waarvan de embossing in plastic bepaalt in welke richting je ze moet monteren. Deze bouwstap is vrij duidelijk aangegeven, maar toch heb ik een paar van deze stukjes nog fout geplaatst, iets dat duidelijk werd als ze in de tweede stap vervolledigd werden.

Hier zijn de kruisverbindingen gelegd, maar in deze bouwstap zijn alle te plaatsen stukjes verduisterd aangegeven, terwijl het al niet eenvoudig is ze in verkorte weergave te herkennen. Op foto's uit het boek blijkt dat elke ronde opening in de platen een embossing naar een kant zou moeten hebben, maar in de meeste gevallen zag dit er zodanig als flash uit dat ik het maar heb verwijderd. We zijn twee stappen ver en ik kan met de weggeknipte nodes al bijna een nieuwe bouwdoos laten gieten.

Nu kan de bovenste frameplaat er op gekleefd worden. Dit is goed aan te klemmen.

Aan de aandrijfassen links en rechts heb je wel even een boterham. Dat komt vooral omdat Trumpeter hier voor een aanzienlijk deel van de onderdelen voor de gevreesde overlappende aangietpunttechniek kiest. Daarbij heb je dus steeds extra opschoonwerk.

Uiteindelijk kunnen de chassisbalken vastgekleefd worden. Tot hiertoe is er nog geen PE nodig geweest, dat zal vanaf de volgende stappen gaan veranderen. Ik heb ook geprobeerd om elementen van het stuursysteem nog achterwege te laten, dit model zou er beter uitzien als het gedraaid opgesteld staat.

 

[StevenVD]

Vandaag een lange update over weinig.

De stuurstangen worden nu bevestigd, je moet hier wel goed ut je doppen kijken want het chassis wordt een paar keer omgedraaid in de handleiding. Let op de differentiëlen per wiel gegroepeerd.

Aan deze uitsteeksels worden straks de stuurarmen gevoegd. Gelukkig zijn alle stuuronderdelen afzonderlijk meegegeven en het is daardoor een kleine moeite om de buitenste assen in gestuurde stand te plaatsen. Maar er liggen wel adders onder het gras.

Ten eerste zijn er twee hydraulische zuigers om de stuurbeweging uit te voeren. Dit wil zeggen dat de plunjer aan de nieuwe lengte aangepast moet worden. Maar hij zit verstopt in een stofkap met harmonica-structuur. Door het verlengen wordt deze opengetrokken, bovendien is ze wat vereenvoudigd en moeten er meer ringen aan de harmonica zijn. Ik besloot dit na te maken door generische PE-ringetjes over een metaaldraad te rijgen en vast te kleven aan de zuiger.

Hier zit die zuiger op zijn plek, maar aan deze kant zit er nog een tweede adder, de stuurarm is blijkbaar door Trumpeter zelf niet voorzien om maximaal te kunnen sturen en stoot tegen het chassis, waardoor een te kleine hoek wordt bereikt. Ik heb het chassis dan met een frees bijgewerkt zodat de gewenste hoek ontstond.

De andere zuiger maakt de tegengestelde beweging en wordt dus ingekort. Hier worden alle PE-ringetjes tegen elkaar aangedrukt.

Nu komen er een paar echte boa constrictors uit het gras. Hier zitten de uitlaten op de voorziene plek, maar ze schuren tegen de drijfassen. Ik vond in het boek geen echt duidelijke foto's van hoeveel afstand er hoort tussen te zitten, maar een uitlaatbuis kan je verplooien, dus dit zou ik eenvoudig kunnen oplossen. Ik zal nog zien wat je er later van terugziet.

Tegelijk ontdekte ik iets ergers. Het zou misschien niet iedereen opvallen die deze bouwstap bereikt heeft, want het chassis is nu al een kluwen van stangen, uitlaten en profielen. Maar hier en daar is er een opening die voor een ontbrekende drijfstang gemaakt lijkt te zijn. Ik heb toen alles eens nagekeken, maar er zijn er geen meer in de sprue.

In het referentieboek is op deze plek duidelijk een lange stang te herkennen, als je de rode lijn volgt. Ik heb het model ernaast gezet en de plek waar de stang hoort te zitten, met een lijn aangeduid. Je merkt ook dat de stang door een lange sleuf in het diagonale profiel loopt, die Trumpeter niet in het model gereproduceerd heeft.

In bovenaanzicht is in het boek te zien dat de stang aansluit op een dubbel ellebooggewricht, terwijl je onderaan een korte, enkele elleboog in het model ziet.

Kijken we even terug naar het voorste uiteinde van het chassis met de korte zuiger, dan zien we dat de stuurstang naar de linkerkant van de wagen loopt (rode lijn rechts op de foto) en door een plaat steekt waar twee grote ronde openingen en een een kleine sleuf in zitten. hij komt uit op een elleboog links.

In het boek staat echter een foto waar de stang naar de rechterkant van de wagen loopt, door een plaat met een centrale ronde opening en zonder enige sleuven. Het wordt dus duidelijk dat er bij Trumpeter iemand in verwarring geraakt is, of misschien een oude foto in negatief gezien heeft. Ze konden daardoor de stangen niet verbinden en hebben dit gedeelte bewust onafgewerkt gelaten.

 

[StevenVD]

De oplossing vraagt wat sloopwerk, maar er zijn geen onderdelen die gebroken zijn. De plaat wordt losgesneden en de stuurstang en elleboog er uitgehaald.

De vorm van de plaat wordt overgetrokken op 0,5mm styreenplaat. Het kon nog dunner maar ik had schrik dat een van de openingen dan kon doorscheuren. De stang wordt in zijn componenten gescheiden. Ook de zuiger kwam los, dus dat ging even opzij. Ik wilde niet nog eens twaalf ringetjes op een draad slaan met een hamertje.

De plaat wordt in vorm gevijld. In feite had ik dit met mijn nieuwe Proxxon MF70 moeten proberen maar de ronde openingen zijn wat te groot.

De ronde gaten zitten er al in, nu de rest nog verkleinen met een rechte vijl.

In het boek zaten er vier embossings op de plaat. Dit wordt met een ballpoint op een oude zakdoek ingerold.

De embossings zijn aan de andere zijde zichtbaar. Gelukkig kan dit stuk in het chassis ingeklemd worden, anders zou het erg scheef staan.

Het afgewerkte plaatje. Dit moet exact passen waar het oude stuk zat.

En hier zit het al vastgeschroefd.

De stang loopt nu naar de rechterkant van de wagen, maar het elleboogstuk moet nog vervangen worden.

Hier zie je wat er nu nog ontbreekt. Het stuk met "OK" moet nu twee keer gekopieerd worden en er moet nog een stang bijgemaakt worden die beide ellebogen gaat verbinden. En daartussen moet dus nog een stuk chassis er aan geloven. Op het einde gaat dit een correct stuursysteem opleveren, waarvan je dan toch een stukje de juiste kant op zal zien lopen.

 

[marc w]

wat een oog voor detail en dan nog niet gesproken over de aanpassingen ,
ziet er weer supper belovend uit.

 

[StevenVD]

Bedankt voor de leuke reactie, Marc.

De ontbrekende stuurstang is ondertussen ook gereproduceerd uit staaldraad, Evergreen en messingbuis.

Hier is hij geïnstalleerd. Om alles te maken zoals op de referentiefoto's, moet een deel van het overbrengingshuis links weegefreesd worden. Trumpeter heeft dat afgerond maar dat kan niet omdat de stangen er onderdoor moeten lopen. Daar zijn ook meerdere stukken van het frame weggefreesd. Rechts zie je de oorspronkelijke ligging van de stuurstang in het model en hoe die nu naar de nieuwe elleboog en de gescratchte stang loopt.

Hier de handleiding van de verlichtingskit, in feite ga ik goed moeten kijken of er wel iets van bruikbaar is. De Uragan heeft net iets andere locaties voor de lichten.

De achterkant van de Frog heeft heel wat kleine PE-aanhangsels. Omdat op de stangen wat flash zit, zijn ze vervangen.

Een paar platforms zijn in transportstand gezet. Daarvoor zijn een paar aanpassingen gedaan aan de PE-set. Zo heb ik enkele scharnieren uit een dun buisje gemaakt.

Ik heb deze figuur besteld om bij de Frog op te stellen. Dit is een figuur die door de makers post-apocalyptisch genoemd wordt, waarbij hij een wandelstok en een Ak-47 draagt. Maar ik vond een filmpje op Youtube uit de jaren 70 waar ik exact deze uitrusting zag gebruikt worden bij een reinigingsbeurt van een konvooi Frogs (kijk rond 4.30)

Het zal niet zo moeilijk zijn om deze figuur voor die taak uit te rusten.

 

[StevenVD]

De stempels zijn nu ook op het chassis gekleefd. Hier moest weinig aan verbouwd worden, al heb ik wel een paar ontbrekende lijnen ingegraveerd.

De 2 6.9 L ZIL-375YA V8-motoren zijn volledig meegeleverd, dus da's beter in orde dan Trumpeter's Maz-537 kit waar de motorruimte leeg bleef. En het heeft zeker zin om dit allemaal in te bouwen, want ook hier kijk je recht naar binnen door de open achterkant van de motorkap.

 

[StevenVD]

De volgende stap zijn de fenders. De antisliproosters zijn al redelijk fijn uitgevoerd, maar bij Voyager kan het altijd nog een beetje delicater.

Met de platte frees is het voorste deel makkelijk op te schonen.

De Airwaves-zaag doet weer dienst voor het ronde stuk, zodat er nauwelijks uitschieters zijn.

De nieuwe roosters zijn makkelijk te plaatsen.

De opvulling is wat moeilijker omdat de lengte exact moet zijn, maar de positie van de stukjes is goed aangegeven.

Nu is de verbetering toch te zien. Naast de dikte van de plaat zijn er ook bevestigingsbouten in het rooster.

De plaatsing van de fenders is ook goed te doen omdat er op het chassis al een stukje aangegoten is.

Deze klemmen komen op de middelste fenders. Van de moeizaam op maat gesneden stukjes draad is nog bijna de helft terug weggesprongen.

De klemmen houden twee stokjes op hun plek, deze stokjes zaten achteraan ook al. Naar de functie heb je het raden.

Boven de voorste pootjes zitten steunen voor de motorbehuizing. Let op hoe dun die plaat is en hoe de buitenkant omgeplooid is.

Dat zijn weer details die in de doos niet gerespecteerd worden. Daar is de steun veel dikker uitgevoerd alsof het om een balk gaat. Ook Voyager biedt hier geen soelaas, dus heb ik maar zelf wat messing bovengehaald. Het zou wel weer een avond werk zijn. Hier zijn de steuntjes al uit de plaat gesneden.

Er zijn boringen uitgevoerd waar de openingen moeten komen.

De omtrek rond de boringen wordt uitgesneden.

Na heel wat vijlen en met een bolle hamer slaan zijn de steunen keurig en recht.

Hier zijn de puntjes afgesneden en is er een plooilijn ingegraveerd. Dit materiaal is tweemaal zo dik als het aluminium waar ik gewoonlijk mee werk, het breekt zomaar niet op een snijlijn.

De steunen worden geplooid.

Hier zijn ze alle vier klaar om te bevestigen op het chassis.

De steunen pasten goed, maar het bleek dat de hoek tussen de korte zijden toch wel 90 graden had moeten zijn en er is een kleine afwijking te zien. Waarschijnlijk moet ik dus de korte plooi nog even opnieuw doen of de zijde met de paspinnetjes bijvijlen.

 

[Erwin]

Weerom sta ik verwonderd van je precisiewerk Steven en je oog voor details.
Die beide motoren zijn nu al heel mooi maar ga je alles nog deftig kunnen schilderen nu ze reeds geplaatst zijn?

 

[StevenVD]

Bedankt, Erwin, maar de motoren zijn slechts gedry-fit. Alleen de drijfassen zijn al gelijmd. Ik heb nu ook de laatst gemaakte steunen recht gevijld, anders zou de motorkap niet gepast hebben.

 

[GraemeB]

Steven at his best again , love it ,really interesting to watch ,

 

[Lucske]

Efkes alles bijgelezen,

En weeral onder de indruk van detail en precisiewerk

Grtz.

Luc

 

[StevenVD]

Thanks for the nice words, gentlemen.

De figuur is aan gekomen uit Polen. Dit merk heb ik al eerder gebruikt bij de DANA om een oude Afghaanse man te bouwen, maar ik vind deze figuur veel realistischer al heeft hij geen gezicht. Er zijn wel wat foto's te vinden van dit soort kleding, maar de figuren op 1/35 met zo'n pak zijn op 1 hand te tellen en er is er maar een met exact dit masker op.

Bij het openen blijkt het gelukkig dat de meer buitenissige elementen als aparte items meegeleverd zijn, zoals de stok, de Kalashnikov en de koffiemok. Maar de hand zit wel over het wapen gegoten, dus zal dat vervangen moeten worden. Het is nog in beraad of ik ook de rugzak er af ga halen. Op de stlll uit de video sleept de man wel iets mee, al lijkt me dat eerder een draagtas zoals ik op andere foto's zie.

Nu zijn we aan de interessantste bouwstap beland, een stuk PE dat uit een 200-tal onderdelen bestaat en dat in de plaats komt van een groot plastic platform.

Gelukkig zijn al deze stukjes makkelijk te plaatsen en zijn de instructies duidelijk. Het is alleen wat verwarrend als er hier en daar een latje teveel opduikt. Dan ga je zoeken of er ergens iets overgeslagen is, maar het lijkt alleen een mistelling van de makers.

In elk rooster komen verschillende nummers voor die dus in volgorde geplaatst moeten worden.

De plaatsing is goed aangeduid maar omdat de plooiranden van het buitenste kader onderbroken zijn, wijkt de rand in het midden makkelijk af naar buiten.

Er wordt bij elk latje getest of alle uiteinden vastzitten voor een nieuwe component geplooid wordt.

Nu deze twee nog opvullen. Ik heb wel de scharnieren bovenaan moeten verplaatsen. Ze waren symmetrisch en niet afgewisseld ingeplant, zodat ze niet in elkaar grepen. Daaruit kan je ook weer opmaken dat dit product niet getest is, want al deze roosters moeten straks perfect in elkaar passen.

 

[StevenVD]

Bedankt! Ik heb ondertussen nog een paar andere figuurtjes gezien met zo'n masker, maar die zouden een stuk meer bewerking nodig hebben om het videospelkarakter er af te halen. Nu ben ik weer met het platform aan de gang gegaan. Dat deurtje uit de vorige post was wel het moeilijkst om te maken. Het had geen geleiderail voor de latjes en het was ook net iets te klein voor sommige, zodat het kader soms opensprong als er eentje bijgepropt werd. Andere latjes waren net te kort zodat ik met lijm een bruggetje moest leggen. Daardoor ziet het deurtje er wel wat geforceerd uit. De scharnieren zijn ook weer net iets te kort om te rollen

Dan moest ik nog een tegenhanger maken voor het grote rooster, dit ging sneller dan dat deurtje.

Nu konden de componenten op de tegel samengekleefd worden.

Hier nog een toevoeging.

We moeten ook eens vergelijken met het stuk uit de kit, vooraleer we daar een stukje van gaan overbrengen naar het PE. De afmetingen kloppen goed moet de kit, buiten het feit dat de getallen in de kit versimpeld zijn. Er zitten daar lang niet zoveel latjes als op de referentiefoto's. Omdat ze dikker plastic hebben, zijn de openingen ertussen vast groter gelaten. Het stukje dat overgebracht wordt, is met de groene pijl aangegeven, maar het moet verder naar links komen en dat klopt ook in realiteit. Het profiel waar het deurtje aan hangt, zou wel gelijk moeten vallen met de rand van het rooster. De andere aanduidingen zijn openingen die op een andere plaats zouden moeten liggen of die er eenvoudig niet zijn in het PE en wel op de foto's in het boek.

Deze vuldop krijgt dus nog zijn correcte inplanting.

 

[StevenVD]

De vuldop wordt uitgesneden met een rond zaagje.

Hier zitten ook de bevestingsstunen voor het rooster op hun plek. Ik ontdekte op de foto's dat deze steunen steviger moesten worden, dus heb ik er L-profielen van gemaakt met wat er over was van de latjes.

Dat komt wel goed straks, maar ik kleef het pas vast als het chassis geschilderd is.

Tussen deze foto en de volgende moet je vier uur onophoudelijk zagen met de microzaag incalculeren. Elk van de acht wielen heeft een voorkant, een achterkant, een naaf en remblokken die allemaal vasthangen met meer dan een vierkante centimeter resin. Dit gebeurt allemaal in een bakje water om de vorming van stof tegen te gaan.

Ik heb een van de wielen gedry-fit en dat past prima, maar de binneste rij bouten is onmogelijk te bereiken met de airbrush en dat betekent dat er stukjes van de wielen moeten geschilderd worden voor ze samengesteld worden.

Ik vond het PE voor de kisten op de vloer van Voyager onbruikbaar, omdat de sleuven voor de embossing te smal waren om er met een pen over te rollen. Daarbij scheurden ze trouwens. Ik gebruk gewoon de plastic bakken, die zijn even realistisch.

De deksels zijn beter, ze hebben een bredere sleuf en dit kon ik wel rollen.

De kistjes zijn al af, de stoel krijgt nog een soort schild in PE. De pootjes zijn wat te fragiel.

 

[marc w]

Wat kan je hier nu weer op zeggen? Buiten dan dat ik daar het geduld zeker niet voor heb en ook nooit zal hebben.
Petje af maar weer voor dit prachtige gedetailleerd werk .