Beste modelbouwers,
Hierbij het vervolg aan de bouw van onze “Translunar Injection”.
Nadat de CM werd gemonteerd en opgeschuurd kan de isolatie worden aangebracht.
(Op het volledige oppervlak van de originele CM zijn isolatiebanden aangebracht die de temperatuur in de commandomodule aanvaardbaar moeten houden).
Ik twijfelde om de isolatiebanden voor te stellen door middel van gegraveerde banden op het oppervlak van de CM of om deze voor te stellen door middel van tape die op het oppervlak wordt gekleefd (een werkwijze die ook door andere modelbouwers waaronder onze collega Bubblegum wordt toegepast).
Een kleine test leerde mij dat het graveren van de isolatie niet zo simpel was als gevolg van het patroon van de isolatiebanden en de kegelvormige structuur van de Commando Module (waardoor het aanbrengen van een geleider voor de graveernaald en het effectief graveren een zenuwslopend werkje dreigde te worden).
Het kleven van smalle strookjes tape leek mij iets eenvoudiger alhoewel ook dit werkje zeer tijdrovend is en minutieus dient te worden uitgevoerd.
Alvorens de tape vast te kleven werd het patroon van de isolatie eerst even uitgetekend met potlood (foto Nr 74).
Foto Nr 74
De isolatie van de CM werd eerst even uitgezet met potlood alvorens de banden Tamiya tape werden aangebracht.
We gaan echter nog niet direct over tot het aanbrengen van de isolatiebanden doch wij voeren eerst nog even een kleine dry-fit uit (foto Nr 75 en Foto Nr 76).
De buitenranden van de CM en de binnenranden van de SM dienen nog een beetje te worden aangepast (geschuurd) alvorens beide onderdelen SM/CM mooi op mekaar aansluiten.
Opmerking : De bouw van de CM en de SM (en ook de LM) werden volledig op mekaar afgestemd zodat regelmatig kon worden nagegaan of alle onderdelen tijdens het verloop van de bouw mooi op mekaar aansloten. Een regelmatige en systematische dry-fit is een absolute noodzaak om het bouwproces goed te kunnen opvolgen, de verschillende onderdelen op mekaar af te stemmen en zo nodig tijdig aanpassingen te kunnen uitvoeren. Vooral omdat de bouwkit van zo’n erbarmelijke kwaliteit is moet een en ander minutieus worden opgevolgd.
Foto Nr 75
Foto Nr 76
Een systematische dry-fit is een absolute noodzaak om het bouwproces indien nodig tijdig te kunnen bijsturen.
Op deze foto zie je eveneens de nieuwe “Umbilical” op de correcte plaats.
Nu kunnen het toegangsluik tot de CM, de omlijstingen van de buitenste vensters in PE + de behuizingen van de voorste stuwraketten (RCS – Reaction Control System thrusters) worden aangebracht. Vervolgens kunnen aan de binnenkant de vensters (stukjes doorzichtige mica) worden geplaatst. Op het laatst wordt dan de bodem vastgekleefd (onderdeel nr 16 en Nr 17 - stap 11 van het bouwplan) waarna de isolatie kan worden aangebracht.
Zoals gezegd bestaan de isolatiebanden uit dunne strookjes Tamiya tape (+ 1,5 mm breed) die volgens het vooraf uitgetekende patroon op de romp van de CM worden gekleefd. Ik zag er een beetje tegenop om eraan te beginnen omdat dit toch wel een arbeidsintensief en secuur werkje is doch achteraf bekeken ben ik wel tevreden over het resultaat. Het aankleden van de romp van de CM komt het realisme van het model zeker ten goede.
Foto Nr 77 toont het begin van het aanbrengen van de isolatiebanden. Voor de eerste zones die werden geplaatst was ik al snel enkele uurtjes bezig. Naarmate ik er een beetje routine in kreeg vorderde dit werkje op de duur wel iets vlotter.
Foto Nr 78 en 79 tonen de afgewerkte isolatie. Het aanbrengen van de isolatiestroken kostte mij in totaal zowat 15 uur.
Nadat de isolatie was aangebracht volgde nog een kleine dry-fit van de CM op de SM. Ik had er vooraf reeds rekening mee gehouden dat de omtrek van de CM door het aanbrengen van de Tamiya tape enkele tienden van een mm groter zou worden (zie Foto’s Nr 75 en Nr 76 van de vorige dry-fit waar de Tamiya tape reeds op de omtrek van de CM werd voorzien). Tot mijn tevredenheid past de afgewerkte CM perfect op de SM (Foto Nr 80).
Foto’s Nr 77 tot en met Nr 80 tonen de aankleding en dry-fit van de CM.
Foto Nr 77
Na het aanbrengen van het toegangsluik en de omlijstingen van de buitenste vensters wordt een begin gemaakt met het aanbrengen van de isolatiebanden op de romp van de CM.
Foto Nr 78
Afgewerkte isolatie op voorkant CM
Foto Nr 79
Afgewerkte isolatie op achterkant CM
Foto Nr 80
Laatste dry-fit van CM op SM.
Wanneer alle isolatie was aangebracht werd het geheel geseald met een laag verdunde acryllijm. Hiervoor gebruikte ik “Gator’s Grip Glue” welke ik verdunde met een beetje water en aanbracht met een penseel. Ik had eerste enkele tests uitgevoerd met Gator’s Glue en Collall vernislijm (eveneens verdund met water) waarbij uiteindelijk mijn voorkeur uitging naar Gator’s Glue. Deze lijmlaag is iets steviger dan de Collall vernislijm, vormt een mooie strakke laag op het oppervlak van de CM en zorgt voor een gelijkmatiger reliëf tussen de strookjes tape.
Uit de tests bleek wel dat de lijm zich niet hechtte op de PE plaatjes (toegangsluik, omtrekken vensters…). Deze dienden dus eerst te worden afgeplakt met tape alvorens de lijm kon worden aangebracht.
Foto Nr 81 toont de CM voorzien van een laag verdunde lijm.
Foto Nr 81
De PE onderdelen van de CM werden afgeplakt met tape waarna het geheel werd voorzien van een laagje verdunde lijm “Gator’s Grip Glue”.
Na het aanbrengen van de lijm werd de tape op de PE onderdelen verwijderd en werd de CM voorzien van een tweetal laagjes primer (Revell SM 301). Vervolgens volgden enkele laagjes Vallejo Model Air Metallic Chrome (71064) waarna een laagje glanzende enamel vernis van Revell volgde.
Na het aanbrengen van de decals werden deze geseald met een tweede laag glansvernis van Revell.
Op Foto Nr 82 zie je de afgewerkte CM.
Foto Nr 82
Afgewerkte CM.
Tot de volgende…
Hierbij het vervolg aan de bouw van onze “Translunar Injection”.
Nadat de CM werd gemonteerd en opgeschuurd kan de isolatie worden aangebracht.
(Op het volledige oppervlak van de originele CM zijn isolatiebanden aangebracht die de temperatuur in de commandomodule aanvaardbaar moeten houden).
Ik twijfelde om de isolatiebanden voor te stellen door middel van gegraveerde banden op het oppervlak van de CM of om deze voor te stellen door middel van tape die op het oppervlak wordt gekleefd (een werkwijze die ook door andere modelbouwers waaronder onze collega Bubblegum wordt toegepast).
Een kleine test leerde mij dat het graveren van de isolatie niet zo simpel was als gevolg van het patroon van de isolatiebanden en de kegelvormige structuur van de Commando Module (waardoor het aanbrengen van een geleider voor de graveernaald en het effectief graveren een zenuwslopend werkje dreigde te worden).
Het kleven van smalle strookjes tape leek mij iets eenvoudiger alhoewel ook dit werkje zeer tijdrovend is en minutieus dient te worden uitgevoerd.
Alvorens de tape vast te kleven werd het patroon van de isolatie eerst even uitgetekend met potlood (foto Nr 74).

Foto Nr 74
De isolatie van de CM werd eerst even uitgezet met potlood alvorens de banden Tamiya tape werden aangebracht.
We gaan echter nog niet direct over tot het aanbrengen van de isolatiebanden doch wij voeren eerst nog even een kleine dry-fit uit (foto Nr 75 en Foto Nr 76).
De buitenranden van de CM en de binnenranden van de SM dienen nog een beetje te worden aangepast (geschuurd) alvorens beide onderdelen SM/CM mooi op mekaar aansluiten.
Opmerking : De bouw van de CM en de SM (en ook de LM) werden volledig op mekaar afgestemd zodat regelmatig kon worden nagegaan of alle onderdelen tijdens het verloop van de bouw mooi op mekaar aansloten. Een regelmatige en systematische dry-fit is een absolute noodzaak om het bouwproces goed te kunnen opvolgen, de verschillende onderdelen op mekaar af te stemmen en zo nodig tijdig aanpassingen te kunnen uitvoeren. Vooral omdat de bouwkit van zo’n erbarmelijke kwaliteit is moet een en ander minutieus worden opgevolgd.

Foto Nr 75

Foto Nr 76
Een systematische dry-fit is een absolute noodzaak om het bouwproces indien nodig tijdig te kunnen bijsturen.
Op deze foto zie je eveneens de nieuwe “Umbilical” op de correcte plaats.
Nu kunnen het toegangsluik tot de CM, de omlijstingen van de buitenste vensters in PE + de behuizingen van de voorste stuwraketten (RCS – Reaction Control System thrusters) worden aangebracht. Vervolgens kunnen aan de binnenkant de vensters (stukjes doorzichtige mica) worden geplaatst. Op het laatst wordt dan de bodem vastgekleefd (onderdeel nr 16 en Nr 17 - stap 11 van het bouwplan) waarna de isolatie kan worden aangebracht.
Zoals gezegd bestaan de isolatiebanden uit dunne strookjes Tamiya tape (+ 1,5 mm breed) die volgens het vooraf uitgetekende patroon op de romp van de CM worden gekleefd. Ik zag er een beetje tegenop om eraan te beginnen omdat dit toch wel een arbeidsintensief en secuur werkje is doch achteraf bekeken ben ik wel tevreden over het resultaat. Het aankleden van de romp van de CM komt het realisme van het model zeker ten goede.
Foto Nr 77 toont het begin van het aanbrengen van de isolatiebanden. Voor de eerste zones die werden geplaatst was ik al snel enkele uurtjes bezig. Naarmate ik er een beetje routine in kreeg vorderde dit werkje op de duur wel iets vlotter.
Foto Nr 78 en 79 tonen de afgewerkte isolatie. Het aanbrengen van de isolatiestroken kostte mij in totaal zowat 15 uur.
Nadat de isolatie was aangebracht volgde nog een kleine dry-fit van de CM op de SM. Ik had er vooraf reeds rekening mee gehouden dat de omtrek van de CM door het aanbrengen van de Tamiya tape enkele tienden van een mm groter zou worden (zie Foto’s Nr 75 en Nr 76 van de vorige dry-fit waar de Tamiya tape reeds op de omtrek van de CM werd voorzien). Tot mijn tevredenheid past de afgewerkte CM perfect op de SM (Foto Nr 80).
Foto’s Nr 77 tot en met Nr 80 tonen de aankleding en dry-fit van de CM.

Foto Nr 77
Na het aanbrengen van het toegangsluik en de omlijstingen van de buitenste vensters wordt een begin gemaakt met het aanbrengen van de isolatiebanden op de romp van de CM.

Foto Nr 78
Afgewerkte isolatie op voorkant CM

Foto Nr 79
Afgewerkte isolatie op achterkant CM

Foto Nr 80
Laatste dry-fit van CM op SM.
Wanneer alle isolatie was aangebracht werd het geheel geseald met een laag verdunde acryllijm. Hiervoor gebruikte ik “Gator’s Grip Glue” welke ik verdunde met een beetje water en aanbracht met een penseel. Ik had eerste enkele tests uitgevoerd met Gator’s Glue en Collall vernislijm (eveneens verdund met water) waarbij uiteindelijk mijn voorkeur uitging naar Gator’s Glue. Deze lijmlaag is iets steviger dan de Collall vernislijm, vormt een mooie strakke laag op het oppervlak van de CM en zorgt voor een gelijkmatiger reliëf tussen de strookjes tape.
Uit de tests bleek wel dat de lijm zich niet hechtte op de PE plaatjes (toegangsluik, omtrekken vensters…). Deze dienden dus eerst te worden afgeplakt met tape alvorens de lijm kon worden aangebracht.
Foto Nr 81 toont de CM voorzien van een laag verdunde lijm.

Foto Nr 81
De PE onderdelen van de CM werden afgeplakt met tape waarna het geheel werd voorzien van een laagje verdunde lijm “Gator’s Grip Glue”.
Na het aanbrengen van de lijm werd de tape op de PE onderdelen verwijderd en werd de CM voorzien van een tweetal laagjes primer (Revell SM 301). Vervolgens volgden enkele laagjes Vallejo Model Air Metallic Chrome (71064) waarna een laagje glanzende enamel vernis van Revell volgde.
Na het aanbrengen van de decals werden deze geseald met een tweede laag glansvernis van Revell.
Op Foto Nr 82 zie je de afgewerkte CM.

Foto Nr 82
Afgewerkte CM.
Tot de volgende…