1/400 MN Béarn
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Bedankt, Pascal. @Erwin: de schroef is losgemaakt en wat rechter gezet. Bedankt voor de opmerking.
De relingen aan de dekrand staan vandaag op het menu. Ik had in het begin de galerijen uitgeboord maar nog niet de steunbalken teruggeplaatst. Ik heb die uit stukjes PE gemaakt. Het zouden T-profielen moeten zijn, maar dat wordt wat te ingewikkeld om te plaatsen.
Dan had ik deze twee relingen geplooid en geplaatst.
Maar nu ik bij de instructies voor die relingen gekomen was, zag ik dat ik een fout gemaakt had (ook weer door de knullige tekenwijze in het boekje) en dit verklaarde waarom het niveauverschil aan de bakboordcatwalk ontbrak. Ik had het korte eerste stuk dat ik gemaakt had, onder de galerijen moeten kleven. Daar zat nu het lange stuk dat ik in twee gesneden had om dat trapje te krijgen. Om dit te plaatsen, moest dat er terug af. Het was maar de vraag of er veel van de steundriehoeken onder deze catwalk zouden blijven zitten.
Gelukkig kwam er maar een driehoek los. Ik moet wel nog een hoop nieuwe driehoeken snijden voor het korte stuk dat er nu in de plaats komt. Het lange stuk zal terug samengekleefd worden.
De lijmresten zijn dan weggedremeld en de catwalk wordt nu correct bevestigd. Omdat het lange stuk achteraan komt, moet het iets rond gezet worden. Ik heb er twee keer in geknipt om de spanning weg te krijgen.
Dan worden de relingen hieraan aangepast. Een paar balkjes zijn uit de galerijen gesprongen, maar de schade valt goed mee voor zo'n lastige ingreep. Ladders zijn afkomstig uit de vorige projecten, L'Arsénal voorziet er lang niet genoeg.
De relingen aan de dekrand staan vandaag op het menu. Ik had in het begin de galerijen uitgeboord maar nog niet de steunbalken teruggeplaatst. Ik heb die uit stukjes PE gemaakt. Het zouden T-profielen moeten zijn, maar dat wordt wat te ingewikkeld om te plaatsen.
Dan had ik deze twee relingen geplooid en geplaatst.
Maar nu ik bij de instructies voor die relingen gekomen was, zag ik dat ik een fout gemaakt had (ook weer door de knullige tekenwijze in het boekje) en dit verklaarde waarom het niveauverschil aan de bakboordcatwalk ontbrak. Ik had het korte eerste stuk dat ik gemaakt had, onder de galerijen moeten kleven. Daar zat nu het lange stuk dat ik in twee gesneden had om dat trapje te krijgen. Om dit te plaatsen, moest dat er terug af. Het was maar de vraag of er veel van de steundriehoeken onder deze catwalk zouden blijven zitten.
Gelukkig kwam er maar een driehoek los. Ik moet wel nog een hoop nieuwe driehoeken snijden voor het korte stuk dat er nu in de plaats komt. Het lange stuk zal terug samengekleefd worden.
De lijmresten zijn dan weggedremeld en de catwalk wordt nu correct bevestigd. Omdat het lange stuk achteraan komt, moet het iets rond gezet worden. Ik heb er twee keer in geknipt om de spanning weg te krijgen.
Dan worden de relingen hieraan aangepast. Een paar balkjes zijn uit de galerijen gesprongen, maar de schade valt goed mee voor zo'n lastige ingreep. Ladders zijn afkomstig uit de vorige projecten, L'Arsénal voorziet er lang niet genoeg.
Volgens de instructies zou je een extra resin anker meegekregen moeten hebben, dat ze los meegeleverd hebben van de twee gietblokken met een anker. Als het er al ooit in gezeten heeft, dan is dat extra stukje nu toch niet meer te vinden. Bovendien heb je vier ankers nodig als je het hekanker ook nog wil toevoegen, iets dat ze vreemd genoeg vergeten zijn. Nu had ik nog heel wat ankers uit de Very Fire kit van de Birmingham, alleen zijn de uitstekende delen te groot. Ik moest die dus wat trimmen. Links eentje die al op maat gesneden is, rechts nog een onbewerkte.
Ik heb die dan op de lege plaatsen gelijmd.
Voor de achterkant moest er ook nog een naamplaat gescratcht worden. Hiervoor kon het Aber lettersetje gebruikt worden, op een messingplaatje dat in de vorm van de achtersteven gebogen werd.
Er waren nog wel meer ontbrekende onderdelen aan de romp. Zo zouden er voor elke van de tien sloepen twee davits voorzien moeten zijn. Helaas wilde L'Arsénal deze met hefkabels en al in het PE opnemen. Maar dat werd zo exclusief dat er van de tien stel davits maar 1 zulk een stel draagarmen kreeg, die van stuurboord voor. De negen andere boten zitten iets te hoog bevestigd en hebben dus niks om ze mee in het water te heffen. Er zijn alleen de steunen om de sloepen op te leggen, en die zijn ook vereenvoudigd vormgegeven. Ik heb uren verloren aan het bestuderen, vervolledigen en verfijnen van de davits en bootsteunen.
Dan was ik begonnen met het hele schip in Gunze 305 te schilderen. Dit slaat echter nogal donker uit. Dat kan ook aan de lange mengtijd van deze verfsoort liggen. Toen ik alles geprimerd had, vond ik nog een catwalk waar geen driehoekssteunen onder zaten. Ik heb er nog net 20 kunnen bijmaken.
Momenteel heb ik het schip er als volgt bij staan, met een laag Vallejo grijze primer over het donkergrijs dat geschaduwd was met NAVO zwart, en met het dek dat achteerenvolgens Dark Yellow 2 van Tamiya, houtbruin en Deck Tan gespoten is.
Ik ga nu eerst de lijnen op het dek schilderen, dat is makkelijker met het eiland nog gedemonteerd.
Ik heb die dan op de lege plaatsen gelijmd.
Voor de achterkant moest er ook nog een naamplaat gescratcht worden. Hiervoor kon het Aber lettersetje gebruikt worden, op een messingplaatje dat in de vorm van de achtersteven gebogen werd.
Er waren nog wel meer ontbrekende onderdelen aan de romp. Zo zouden er voor elke van de tien sloepen twee davits voorzien moeten zijn. Helaas wilde L'Arsénal deze met hefkabels en al in het PE opnemen. Maar dat werd zo exclusief dat er van de tien stel davits maar 1 zulk een stel draagarmen kreeg, die van stuurboord voor. De negen andere boten zitten iets te hoog bevestigd en hebben dus niks om ze mee in het water te heffen. Er zijn alleen de steunen om de sloepen op te leggen, en die zijn ook vereenvoudigd vormgegeven. Ik heb uren verloren aan het bestuderen, vervolledigen en verfijnen van de davits en bootsteunen.
Dan was ik begonnen met het hele schip in Gunze 305 te schilderen. Dit slaat echter nogal donker uit. Dat kan ook aan de lange mengtijd van deze verfsoort liggen. Toen ik alles geprimerd had, vond ik nog een catwalk waar geen driehoekssteunen onder zaten. Ik heb er nog net 20 kunnen bijmaken.
Momenteel heb ik het schip er als volgt bij staan, met een laag Vallejo grijze primer over het donkergrijs dat geschaduwd was met NAVO zwart, en met het dek dat achteerenvolgens Dark Yellow 2 van Tamiya, houtbruin en Deck Tan gespoten is.
Ik ga nu eerst de lijnen op het dek schilderen, dat is makkelijker met het eiland nog gedemonteerd.
De airwing is ook gespoten, in Gunze 306 geloof ik.
Ik wilde de eerste decal gaan plakken op de vleugels van de grote vliegtuigen, blijkt dat het een grote decal is die je nog in stukjes moet knippen. Dit is nogal stom aangezien er ook een decalvel bij zit met de markings voor het vliegdek, die wel allemaal afzonderlijk geprint zijn. Ook is er geen witte tricolore-strook voor de ailerons, die moet je schilderen.
Een halfuur later konden de decals er dan op. De bovenkant lukte goed.
Maar de onderkant is overscale geprint, die zou een stuk kleiner moeten zijn om op de smallere ondervleugel met de drijver te passen.
Ik heb helaas geen kleinere decals, gelukkig valt dit ook niet op aan de onderkant. Nu wordt de hull rood geschilderd.
Moduleren van het bruinrood gaat met roodbruin.
De sloepen worden ook meteen in deze kleur gespoten. Het losmaken van het resin ging slecht, aangezien ik niet het geduld had om ze af te zagen. Ik ging er van uit dat ze zouden loskomen met de kniptang. Een van de bootjes brak gewoon middendoor, ook al was het gietblok smaller. Andere hadden diepe putten in de bodem. Ik ben nog een tijdje met secondelijm en stukjes plastic bezig geweest om dat op te vullen.
Er is een boot topping aan elk bootje, dus de tweede kleur die ik spoot was zwart.
En dan moest elke zwarte lijn nog eens nagelopen worden om de romp grijs te krijgen.
Ook de boot topping van het schip werd voorbereid.
Bij het verwijderen van de tape is er weer wat overspray, maar de topping is alvast geslaagd.
De ankers zijn zwart gespoten met een masking rondom.
Ik heb de overspraylijn opgelost door het schip met donkergrijs te verweren, zoals ik op foto's ook zag.
Dit zal na de wash weer lichter bijgewerkt worden.
Ik wilde de eerste decal gaan plakken op de vleugels van de grote vliegtuigen, blijkt dat het een grote decal is die je nog in stukjes moet knippen. Dit is nogal stom aangezien er ook een decalvel bij zit met de markings voor het vliegdek, die wel allemaal afzonderlijk geprint zijn. Ook is er geen witte tricolore-strook voor de ailerons, die moet je schilderen.
Een halfuur later konden de decals er dan op. De bovenkant lukte goed.
Maar de onderkant is overscale geprint, die zou een stuk kleiner moeten zijn om op de smallere ondervleugel met de drijver te passen.
Ik heb helaas geen kleinere decals, gelukkig valt dit ook niet op aan de onderkant. Nu wordt de hull rood geschilderd.
Moduleren van het bruinrood gaat met roodbruin.
De sloepen worden ook meteen in deze kleur gespoten. Het losmaken van het resin ging slecht, aangezien ik niet het geduld had om ze af te zagen. Ik ging er van uit dat ze zouden loskomen met de kniptang. Een van de bootjes brak gewoon middendoor, ook al was het gietblok smaller. Andere hadden diepe putten in de bodem. Ik ben nog een tijdje met secondelijm en stukjes plastic bezig geweest om dat op te vullen.
Er is een boot topping aan elk bootje, dus de tweede kleur die ik spoot was zwart.
En dan moest elke zwarte lijn nog eens nagelopen worden om de romp grijs te krijgen.
Ook de boot topping van het schip werd voorbereid.
Bij het verwijderen van de tape is er weer wat overspray, maar de topping is alvast geslaagd.
De ankers zijn zwart gespoten met een masking rondom.
Ik heb de overspraylijn opgelost door het schip met donkergrijs te verweren, zoals ik op foto's ook zag.
Dit zal na de wash weer lichter bijgewerkt worden.
Bedankt voor de reacties. Er waren bootjes bij waarvan het dek in feite nog houtkleur moest krijgen. Het leek me mooier als ik nog wat van de overgebleven Dunkerque deksticker kon opgebruiken. Ik vond nog wat beschilderde randen waar ik het dek van deze bootjes uit kon snijden. Bij deze exemplaren moet je kiezen of je de korte of de lange bootjes plaatst.
Ik heb volgens de instructies van de kit alle bootjes geplaatst. De twee grootste en vier kleinste hebben een afdekzeil dat ik wit geschilderd heb.
Na een extra beurt P+ op het dek heb ik een bruine wash van Mig toegepast. Zo zou de gravering er verder uitspringen, en de kleur van het dek moest sowieso donkerder.
Anders zou het moeilijk worden om de decal met de dekmarkering goed te kunnen zien. Die ziet er wat gelig uit. Het dek is dan nog maar eens met P+ behandeld.
Ik begon met de moeilijkste decal, die aan de voorkant van het vliegdek. Die gaat zowel horizontaal als verticaal, dus gegarandeerd breekt die in vier of vijf stukken. Ik twijfelde nog altijd of ik de boel niet beter zou spuiten, maar dat zou veel afplakwerk betekenen op een volledig metalen dek. De decal kleeft ook eerder aan je vingers dan aan het dek. Uiteindelijk is het wel goedgekomen na veel duwen en trekken.
De decals overlappen lichtjes in de lengte en komen buiten het vliegdek in de breedte, dus kan je gescheurde stukjes vervangen. De decal loopt ook over de tie-downs naast het eiland, dus Daco-Sol is geen overbodige luxe. De decal gaat hiervan prachtig over de oneffenheden liggen. Hij is ook nog sterk genoeg om daarbij de rimpels aan te drukken.
Ik heb daarna de liften en het eiland gemonteerd. Dat is nog niet met P+ behandeld, waardoor het er wat lichter uitziet. Morgen gaat dit samen met het dek nog eens in de P+, zodat de decals gesealed zijn. Ik denk dat in dit geval de decals prima toe te passen zijn, zelfs al gaat het plaatsen wat moeilijk. Morgen komen er ook terug heel wat kleine stukjes, want er is nog niet gepraat over AA-guns.
Ik heb volgens de instructies van de kit alle bootjes geplaatst. De twee grootste en vier kleinste hebben een afdekzeil dat ik wit geschilderd heb.
Na een extra beurt P+ op het dek heb ik een bruine wash van Mig toegepast. Zo zou de gravering er verder uitspringen, en de kleur van het dek moest sowieso donkerder.
Anders zou het moeilijk worden om de decal met de dekmarkering goed te kunnen zien. Die ziet er wat gelig uit. Het dek is dan nog maar eens met P+ behandeld.
Ik begon met de moeilijkste decal, die aan de voorkant van het vliegdek. Die gaat zowel horizontaal als verticaal, dus gegarandeerd breekt die in vier of vijf stukken. Ik twijfelde nog altijd of ik de boel niet beter zou spuiten, maar dat zou veel afplakwerk betekenen op een volledig metalen dek. De decal kleeft ook eerder aan je vingers dan aan het dek. Uiteindelijk is het wel goedgekomen na veel duwen en trekken.
De decals overlappen lichtjes in de lengte en komen buiten het vliegdek in de breedte, dus kan je gescheurde stukjes vervangen. De decal loopt ook over de tie-downs naast het eiland, dus Daco-Sol is geen overbodige luxe. De decal gaat hiervan prachtig over de oneffenheden liggen. Hij is ook nog sterk genoeg om daarbij de rimpels aan te drukken.
Ik heb daarna de liften en het eiland gemonteerd. Dat is nog niet met P+ behandeld, waardoor het er wat lichter uitziet. Morgen gaat dit samen met het dek nog eens in de P+, zodat de decals gesealed zijn. Ik denk dat in dit geval de decals prima toe te passen zijn, zelfs al gaat het plaatsen wat moeilijk. Morgen komen er ook terug heel wat kleine stukjes, want er is nog niet gepraat over AA-guns.
Bedankt, maar ik heb dit model ook al gezien met in de bootjes nog dubbel zoveel detail, iemand heeft die gebouwd met alle zitbankjes, stoompijpen en patrijspoortjes. Daar ontbreekt me de kennis voor. Nu gaan we dus over naar enkele details die ik al een tijd voor me uit aan het schuiven was.
De 75mm-kanons zijn naar mijn zin teveel vereenvoudigd, zeker als je kleinere kanonnetjes zoals de 37mm's gedetailleerder meegeeft in resin. Vooral de voet is onherkenbaar geworden, naar alle kanten symmetrisch.
Over dit kanon wordt een gunshield geschoven. Helaas is dit ook onder proportie gegoten. Let op de breedte tussen de twee rode lijnen, de helft van de hoogte van het schild.
Dit is een foto van deze locatie waarop je de breedte goed kan beoordelen. Dat is haast het dubbele, even breed als hoog.
Ik wilde dus de schilden vervangen door iets beters, maar dan moest ik een stuk plaat uitsnijden en rond plooien.
Hier zie je het extreme verschil met het kitonderdeel. Omdat ook de loop vervangen gaat worden, kan de opening nauwer.
De zijkant van het schild kan er niet aan vast geplooid worden, dus worden de plastic schilden in twee gesneden en aan de metalen platen gekleefd.
De loopjes had ik toevallig liggen van het droogdok-project, ze waren daar niet nodig. Dit is eigenlijk exact wat er op de Béarn gebruikt werd maar dan in 1/350.
De plastic geschutsbasis wordt bijgefreesd tot die ongeveer de juiste vorm heeft als op de tekening.
Om de schaal te behouden, wordt een groot deel van de kulas weggesneden. Nog lijkt de loop iets te lang voor dit kanon, ik vond een plan waarop het 3037mm lang was. Komt overeen met slechts 7,6mm, maar we gaan hier naar 9mm. Ik kan niet meer van het plastic weghalen, want er moet een gaatje in geboord kunnen worden.
Met het schild over de loop gezet. Misschien zet ik het nog wat lager. Bij mijn versie kan je je tenminste inbeelden dat er figuren achter het schild verborgen kunnen zitten. Dat kan niet bij het origineel uit de kit.
Een van de vier posities, vooraan links op het schip. Achteraan staan er slechts enkele opstellingen. Er zou nog een tweede sleuf in elk schild moeten voor het vizier, maar da's te fragiel.
De 37mm-kanons zijn dus in resin, helaas is er ondertussen geen enkele waar nog een loop op zit. Dit soort details horen beschermd te worden door een rolbeugel op het gietblok, als het gewoon in een zakje bij elkaar zit.
Ik had de kitonderdelen van Hobbyboss uit de Dunkerques bijgehouden. Ik kon dus gewoon de loopjes daar af halen. Die zullen toch underscale voor 1/350 geweest zijn.
Deze zullen nu wel volstaan, ze komen op het platform naast elke 75mm-opstelling.
De zoeklichten uit de kit, je krijgt om te beginnen vier identieke ongedetailleerde exemplaren.
Het zoeklicht achteraan de schoorsteen hoort een kleiner formaat te zijn. Die had ik nog van Eduard, maar ik vond de PE voet niet mooi en heb een stuk styreen gebruikt.
De vier lichten van 120mm had ik nog uit oudere kits. Ik had er te weinig in resin, maar zelfs het plastic van Very Fire is al een hele verbetering in vergelijking met L'Arsénal.
De telemeters van L'Arsénal lijken totaal niet op wat het zou moeten zijn, ik vond de duidelijkste foto verstopt naast een opstijgend vliegtuig. Je krijgt ook 6 dezelfde, terwijl de vuurleiding van de AA-kanonnen er anders uitziet dan de vier telemeters achteraan het vliegdek.
Die vier heb ik met een koperen voet gescratcht.
Het blijkt ook dat in 1939, toen deze deklijnen geschilderd waren, de omgeving rond de vliegtuigkraan aangepast is. Er was een schuilplaats gemaakt achter de schoorsteen en er werd een stuk vuurleiding achter de kraan geplaatst. Om daar genoeg plek voor te creëren, werd er een sponson achter het blok van het eiland gemaakt. Hier heb ik dit toegevoegd in plaatmateriaal. ik heb wat detail weggelaten van de apparatuur op de telemeters, het zit daar vol leidinkjes.
Er moest dan ook nog reling rond.
Ik moest op de achtersteven ook nog veel toevoegen, zoals een deur en relingen. Dan bleek die deur niet aan bakboord terug te komen, dus die is na deze foto er terug afgehaald. De kabelkluizen die eerst op het dek stonden, bleken daar door L'Arsénal ondersteboven gemonteerd te zijn; Hier heb ik ze op de dekrand geplaatst zoals ze eigenlijk horen te staan. Er is ook nog 2-bar reling van de Essex PE-set toegevoegd.
Dit verkeersbord stond er als aanwijzing voor landende piloten. Ik heb het moeten scratchen.
Het stond vanaf 1936 ergens achter de kraan. Ondertussen heb ik alle nodige accessoires aangemaakt. Ook de vitrine voor het schip is deze week besteld en die zou zaterdag geleverd moeten zijn. Ze meet 65x20x20 cm en is dan even groot als die van de USS Princeton. Het model zou dan in een Billy-kast moeten passen, waar de Princeton sindsdien in resideert. Er kan dus spoedig overgegaan worden tot het aanmaken van de voet van het diorama.
De 75mm-kanons zijn naar mijn zin teveel vereenvoudigd, zeker als je kleinere kanonnetjes zoals de 37mm's gedetailleerder meegeeft in resin. Vooral de voet is onherkenbaar geworden, naar alle kanten symmetrisch.
Over dit kanon wordt een gunshield geschoven. Helaas is dit ook onder proportie gegoten. Let op de breedte tussen de twee rode lijnen, de helft van de hoogte van het schild.
Dit is een foto van deze locatie waarop je de breedte goed kan beoordelen. Dat is haast het dubbele, even breed als hoog.
Ik wilde dus de schilden vervangen door iets beters, maar dan moest ik een stuk plaat uitsnijden en rond plooien.
Hier zie je het extreme verschil met het kitonderdeel. Omdat ook de loop vervangen gaat worden, kan de opening nauwer.
De zijkant van het schild kan er niet aan vast geplooid worden, dus worden de plastic schilden in twee gesneden en aan de metalen platen gekleefd.
De loopjes had ik toevallig liggen van het droogdok-project, ze waren daar niet nodig. Dit is eigenlijk exact wat er op de Béarn gebruikt werd maar dan in 1/350.
De plastic geschutsbasis wordt bijgefreesd tot die ongeveer de juiste vorm heeft als op de tekening.
Om de schaal te behouden, wordt een groot deel van de kulas weggesneden. Nog lijkt de loop iets te lang voor dit kanon, ik vond een plan waarop het 3037mm lang was. Komt overeen met slechts 7,6mm, maar we gaan hier naar 9mm. Ik kan niet meer van het plastic weghalen, want er moet een gaatje in geboord kunnen worden.
Met het schild over de loop gezet. Misschien zet ik het nog wat lager. Bij mijn versie kan je je tenminste inbeelden dat er figuren achter het schild verborgen kunnen zitten. Dat kan niet bij het origineel uit de kit.
Een van de vier posities, vooraan links op het schip. Achteraan staan er slechts enkele opstellingen. Er zou nog een tweede sleuf in elk schild moeten voor het vizier, maar da's te fragiel.
De 37mm-kanons zijn dus in resin, helaas is er ondertussen geen enkele waar nog een loop op zit. Dit soort details horen beschermd te worden door een rolbeugel op het gietblok, als het gewoon in een zakje bij elkaar zit.
Ik had de kitonderdelen van Hobbyboss uit de Dunkerques bijgehouden. Ik kon dus gewoon de loopjes daar af halen. Die zullen toch underscale voor 1/350 geweest zijn.
Deze zullen nu wel volstaan, ze komen op het platform naast elke 75mm-opstelling.
De zoeklichten uit de kit, je krijgt om te beginnen vier identieke ongedetailleerde exemplaren.
Het zoeklicht achteraan de schoorsteen hoort een kleiner formaat te zijn. Die had ik nog van Eduard, maar ik vond de PE voet niet mooi en heb een stuk styreen gebruikt.
De vier lichten van 120mm had ik nog uit oudere kits. Ik had er te weinig in resin, maar zelfs het plastic van Very Fire is al een hele verbetering in vergelijking met L'Arsénal.
De telemeters van L'Arsénal lijken totaal niet op wat het zou moeten zijn, ik vond de duidelijkste foto verstopt naast een opstijgend vliegtuig. Je krijgt ook 6 dezelfde, terwijl de vuurleiding van de AA-kanonnen er anders uitziet dan de vier telemeters achteraan het vliegdek.
Die vier heb ik met een koperen voet gescratcht.
Het blijkt ook dat in 1939, toen deze deklijnen geschilderd waren, de omgeving rond de vliegtuigkraan aangepast is. Er was een schuilplaats gemaakt achter de schoorsteen en er werd een stuk vuurleiding achter de kraan geplaatst. Om daar genoeg plek voor te creëren, werd er een sponson achter het blok van het eiland gemaakt. Hier heb ik dit toegevoegd in plaatmateriaal. ik heb wat detail weggelaten van de apparatuur op de telemeters, het zit daar vol leidinkjes.
Er moest dan ook nog reling rond.
Ik moest op de achtersteven ook nog veel toevoegen, zoals een deur en relingen. Dan bleek die deur niet aan bakboord terug te komen, dus die is na deze foto er terug afgehaald. De kabelkluizen die eerst op het dek stonden, bleken daar door L'Arsénal ondersteboven gemonteerd te zijn; Hier heb ik ze op de dekrand geplaatst zoals ze eigenlijk horen te staan. Er is ook nog 2-bar reling van de Essex PE-set toegevoegd.
Dit verkeersbord stond er als aanwijzing voor landende piloten. Ik heb het moeten scratchen.
Het stond vanaf 1936 ergens achter de kraan. Ondertussen heb ik alle nodige accessoires aangemaakt. Ook de vitrine voor het schip is deze week besteld en die zou zaterdag geleverd moeten zijn. Ze meet 65x20x20 cm en is dan even groot als die van de USS Princeton. Het model zou dan in een Billy-kast moeten passen, waar de Princeton sindsdien in resideert. Er kan dus spoedig overgegaan worden tot het aanmaken van de voet van het diorama.
Er moest nu nog een soort geschut gemaakt worden. Oorspronkelijk stonden er 8mm mitrailleurs op de catwalks, maar die werden nog voor de oorlog vervangen door 13,2mm Hotchkiss kanonnen.
Dit plaatje uit het boek toont deze wijziging, de kanonnen hebben na enkele jaren een splintershield (masque) gekregen. Helaas is er geen tekening gemaakt van de uiteindelijke configuratie. Ik las dat er aan beide kanten zes van deze stukken geplaatst waren, maar op de tekening worden maar drie van de zes getoond. Ze staan dan ook nog eens op een plek waar er een telemeter had moeten staan.
Er is ook maar 1 foto van, waar men ze nog aan het opstellen is. De achterste is al in de camo geschilderd, twee andere wachten nog. Vreemd genoeg vond ik op het internet geen afbeeldingen van zo'n opstelling met kap, slechts 1 site waar je een ge-3D-print model kon kopen op 1/350. Daardoor kon ik toch enigszins de vorm opmaken.
Dit zijn de overblijfselen van de 13,2mm kanonnen op 1/350 van het Zuikaku-project. Ik had toen zes driedubbele resin kanonnen van Finemolds afgekeurd omdat de lopen niet evenwijdig stonden. Enkele waren beschadigd. Er bleven ook nog zes Infini single guns in PE op een gedraaide voet over, waarvan vijf nog hun gedraaide loop hadden. Dit gaf me in totaal 22 lopen. Ik besloot in dit geval niet op het schaalverschil te letten, veel van deze loopjes verdween achter het schild.
Helaas had ik al zes splintershields in metaalfolie gesneden voor ik het 3D-model vond. In feite zijn de schilden ook nog naar de zijkant afgeschuind en dat was op de foto niet te zien. Hier zie je hoe ik de single guns in de schilden uitgeprobeerd heb. Ik had toen nog niet door, dat al deze opstellingen dubbelloops waren.
Dat is hier gecorrigeerd. De eerste zes stukken hebben ieder tweederde van een Finemolds set gekregen. Nu ze uiteengesneden zijn, zijn ze wel bruikbaar. Van de enkele opstellingen moeten ook dubbele worden gemaakt, daarom worden die helemaal ontmanteld. Er moet zelfs wat aan gevijld worden om de loopjes dicht genoeg tegen elkaar te krijgen.
Hier zijn alle kanonnen, zoeklichten en telemeters geschilderd en geplaatst. Omdat de catwalk aan bakboord hoger geplaatst is dan die aan stuurboord, zitten de 13,2mm-kanonnen daar iets hoger. Ik heb onder elk van deze kanonnen twee sprue nodes moeten plakken om ze hoog genoeg te krijgen om over de reling te vuren. Ik heb de posities van de 8mm-stukken maar overgenomen. Er zijn twee sloepen bijgekomen, want het is niet zo dat je moet kiezen tussen de boten zoals me eerder door L'Arsénal wijsgemaakt was, het hangt van de periode af. De telemeter aan stuurboord is verdubbeld, die kon je op de referentiefoto zien met twee kijkbuizen boven elkaar. Ook de telemeters heb ik op een verhoogje moeten plaatsen, anders keken ze niet boven het dek uit.
Ik heb de cockpits van de vliegtuigen geschilderd in een trompe-l'oeil-effect. Ik vind zilver als glaskleur lelijk en er moesten op de driedekkers ook platen in metallic komen, dus leek blauw me een beter idee. De tricolore banden op de tweedekkers hadden met decals op een witte achtergrond gemoeten, maar dit was onwerkbaar. Je krijgt niet genoeg plaats om deze decalstrip te gebruiken, het wit in het midden zou in de verdrukking komen. Ik besefte dat dit met het verfpenseel opgelost moest worden. Ik heb Ferrarirood en transparantblauw van Vallejo gebruikt. Dit had ik ook nodig voor de insignes van de Dewoitines (de kleinere toestellen) die ik zelf heb moeten schilderen. Ik had deze wel op foto's gezien, maar ze zitten niet bij de decals. Ik vond op het net twee bruikbare afbeeldingen en heb die als inspiratie gebruikt. Op elk toestel is een gevleugeld zeepaard en een gekleurd staartvlak geschilderd. Op de Levasseurs, de grotere toestellen, is de code voor torpilleurs en bommenwerpers toegevoegd in fineliner. Er zijn nog twee soorten toestellen zonder insignes, de Voughts en de Loire-Nieuports. Omdat die als extraatjes bij de bouwdoos zaten, hadden ze geen decals. Ik vind van de Loire-Nieuports trouwens een nogal kleurige camo terug, zou ik die ook voor de vliegdekversie nodig hebben?
Afbeeldingen van de Dewoitines en de Loire-Nieuport AB4.
Dit weekend kwam de glazen bak binnen voor de vitrine van de Béarn. Ik wilde de basisplank afwerken zoals bij de Dunkerques. Eerst werd er een houten voorgeschilderd profiel in verstek gezaagd.
Ik vond geen plank die daar net in paste, maar als ik dit vastschroefde, kwam ik ook aan de vereiste breedte.
Het kader is rond de plaat gelijmd en er wordt nu een valse bodem opgebouwd. Op de plek waar de twee messing steunen voor het schip komen, zijn twee parkerschroeven ingedraaid. Twee schroeven worden dan langs boven ingedraaid om dit aan de bodemplaat te bevestigen.
De pluggen zijn om de steunen op de punten vast te draaien, maar er moet nog een stuk karton tussen. Er is hier ook een PVC L-profiel in verstek gezaagd. Bij de hoekpuntjes heb ik iets verkeerd gedaan.
De rest van de ruimte wordt opgevuld met styropor afval.
Dat wordt allemaal aan elkaar gekit om het stuk karton vast te kunnen zetten.
Van de hele constructie zie je op het einde niets meer, alleen de twee scheepssteunen. Het karton en de PVC profielen zijn ook aan elkaar gekit.
Het was maar net gepast om de Béarn hier in te krijgen, ik moet haar nog een halve centimeter aandrukken en dan zit er net een centimeter ruimte boven de mast. Rond het podium zal dan nog het lint met de naam gespannen worden, en ergens op het karton zal de broche met het zeepaard komen. Maar het schip zelf is nog niet afgewerkt, er moet nog aan de verwering begonnen worden.
Dit plaatje uit het boek toont deze wijziging, de kanonnen hebben na enkele jaren een splintershield (masque) gekregen. Helaas is er geen tekening gemaakt van de uiteindelijke configuratie. Ik las dat er aan beide kanten zes van deze stukken geplaatst waren, maar op de tekening worden maar drie van de zes getoond. Ze staan dan ook nog eens op een plek waar er een telemeter had moeten staan.
Er is ook maar 1 foto van, waar men ze nog aan het opstellen is. De achterste is al in de camo geschilderd, twee andere wachten nog. Vreemd genoeg vond ik op het internet geen afbeeldingen van zo'n opstelling met kap, slechts 1 site waar je een ge-3D-print model kon kopen op 1/350. Daardoor kon ik toch enigszins de vorm opmaken.
Dit zijn de overblijfselen van de 13,2mm kanonnen op 1/350 van het Zuikaku-project. Ik had toen zes driedubbele resin kanonnen van Finemolds afgekeurd omdat de lopen niet evenwijdig stonden. Enkele waren beschadigd. Er bleven ook nog zes Infini single guns in PE op een gedraaide voet over, waarvan vijf nog hun gedraaide loop hadden. Dit gaf me in totaal 22 lopen. Ik besloot in dit geval niet op het schaalverschil te letten, veel van deze loopjes verdween achter het schild.
Helaas had ik al zes splintershields in metaalfolie gesneden voor ik het 3D-model vond. In feite zijn de schilden ook nog naar de zijkant afgeschuind en dat was op de foto niet te zien. Hier zie je hoe ik de single guns in de schilden uitgeprobeerd heb. Ik had toen nog niet door, dat al deze opstellingen dubbelloops waren.
Dat is hier gecorrigeerd. De eerste zes stukken hebben ieder tweederde van een Finemolds set gekregen. Nu ze uiteengesneden zijn, zijn ze wel bruikbaar. Van de enkele opstellingen moeten ook dubbele worden gemaakt, daarom worden die helemaal ontmanteld. Er moet zelfs wat aan gevijld worden om de loopjes dicht genoeg tegen elkaar te krijgen.
Hier zijn alle kanonnen, zoeklichten en telemeters geschilderd en geplaatst. Omdat de catwalk aan bakboord hoger geplaatst is dan die aan stuurboord, zitten de 13,2mm-kanonnen daar iets hoger. Ik heb onder elk van deze kanonnen twee sprue nodes moeten plakken om ze hoog genoeg te krijgen om over de reling te vuren. Ik heb de posities van de 8mm-stukken maar overgenomen. Er zijn twee sloepen bijgekomen, want het is niet zo dat je moet kiezen tussen de boten zoals me eerder door L'Arsénal wijsgemaakt was, het hangt van de periode af. De telemeter aan stuurboord is verdubbeld, die kon je op de referentiefoto zien met twee kijkbuizen boven elkaar. Ook de telemeters heb ik op een verhoogje moeten plaatsen, anders keken ze niet boven het dek uit.
Ik heb de cockpits van de vliegtuigen geschilderd in een trompe-l'oeil-effect. Ik vind zilver als glaskleur lelijk en er moesten op de driedekkers ook platen in metallic komen, dus leek blauw me een beter idee. De tricolore banden op de tweedekkers hadden met decals op een witte achtergrond gemoeten, maar dit was onwerkbaar. Je krijgt niet genoeg plaats om deze decalstrip te gebruiken, het wit in het midden zou in de verdrukking komen. Ik besefte dat dit met het verfpenseel opgelost moest worden. Ik heb Ferrarirood en transparantblauw van Vallejo gebruikt. Dit had ik ook nodig voor de insignes van de Dewoitines (de kleinere toestellen) die ik zelf heb moeten schilderen. Ik had deze wel op foto's gezien, maar ze zitten niet bij de decals. Ik vond op het net twee bruikbare afbeeldingen en heb die als inspiratie gebruikt. Op elk toestel is een gevleugeld zeepaard en een gekleurd staartvlak geschilderd. Op de Levasseurs, de grotere toestellen, is de code voor torpilleurs en bommenwerpers toegevoegd in fineliner. Er zijn nog twee soorten toestellen zonder insignes, de Voughts en de Loire-Nieuports. Omdat die als extraatjes bij de bouwdoos zaten, hadden ze geen decals. Ik vind van de Loire-Nieuports trouwens een nogal kleurige camo terug, zou ik die ook voor de vliegdekversie nodig hebben?
Afbeeldingen van de Dewoitines en de Loire-Nieuport AB4.
Dit weekend kwam de glazen bak binnen voor de vitrine van de Béarn. Ik wilde de basisplank afwerken zoals bij de Dunkerques. Eerst werd er een houten voorgeschilderd profiel in verstek gezaagd.
Ik vond geen plank die daar net in paste, maar als ik dit vastschroefde, kwam ik ook aan de vereiste breedte.
Het kader is rond de plaat gelijmd en er wordt nu een valse bodem opgebouwd. Op de plek waar de twee messing steunen voor het schip komen, zijn twee parkerschroeven ingedraaid. Twee schroeven worden dan langs boven ingedraaid om dit aan de bodemplaat te bevestigen.
De pluggen zijn om de steunen op de punten vast te draaien, maar er moet nog een stuk karton tussen. Er is hier ook een PVC L-profiel in verstek gezaagd. Bij de hoekpuntjes heb ik iets verkeerd gedaan.
De rest van de ruimte wordt opgevuld met styropor afval.
Dat wordt allemaal aan elkaar gekit om het stuk karton vast te kunnen zetten.
Van de hele constructie zie je op het einde niets meer, alleen de twee scheepssteunen. Het karton en de PVC profielen zijn ook aan elkaar gekit.
Het was maar net gepast om de Béarn hier in te krijgen, ik moet haar nog een halve centimeter aandrukken en dan zit er net een centimeter ruimte boven de mast. Rond het podium zal dan nog het lint met de naam gespannen worden, en ergens op het karton zal de broche met het zeepaard komen. Maar het schip zelf is nog niet afgewerkt, er moet nog aan de verwering begonnen worden.
Bedankt Pascal.
De bemating is in dit geval vooral gekozen om te passen naast de andere vitrines. Er zal er vast ooit nog wel eentje komen van ongeveer die afmetingen, en dan zitten ze ordelijk opgeborgen.
Bijlagen
Bedankt, Airbus. De volgende foto's laten het verweringsproces zien, met achtereenvolgens salt streaking en algengroei uit de Liquid Pigment set van Lifecolor en dan een roestige wash met enamels en wat acrylverf-stippelen waar dan met een scalpel wat over gekrabbeld is. De raampjes zijn met Tamiya's zwarte wash ingekleurd. Ik heb ondertussen de middelste liftdeuren een paar millimeter hoger geplaatst zodat het meer overeen komt met de foto's.
Nu ben ik de rigging aan het doen. Hiervoor zijn eerst PE ringetjes aan stukjes koperdraad aan de masten gehangen.
Nu ben ik de rigging aan het doen. Hiervoor zijn eerst PE ringetjes aan stukjes koperdraad aan de masten gehangen.