1/350 Dunkerque en Strasbourg
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
Bedankt voor jullie aanmoedigingen, dit is de finale update van het project. Al wet er op de schepen moet staan, staat er op en is geschilderd.
De vierde antennedradenbundel wordt op Strasbourg bevestigd met een tijdelijke opstelling.
De vlaggenlijnen hangen er ook aan tussen de vier grote outriggers.
Helaas had ik niet opgemerkt dat bij het opnieuw bevestigen van de losgekomen stuurboord achterste ra deze niet helemaal loodrecht stond. Die wijst nu een paar graden omhoog en kan door alle gespannen lijnen ook niet naar beneden gedrukt worden. Het valt alleen op als je van recht achteraan kijkt.
De ringetjes aan de antennes zijn nog ongeschilderd, deze antennes worden na het riggen gespoten.
De Dunkerque krijgt haar antennes ook. Om de gespannen draden te kunnen lijmen is er een contragewicht nodig.
De wieltjes voor de vlaggenlijnen zijn al klaargelegd. Dit zijn stukjes generisch PE.
De ringetjes zitten nooit allemaal in hetzelfde vlak. Ze zijn alleen perfect te lijmen als de lijm tien minuten kan drogen zonder dat de draden bewegen, maar dat is onwerkbaar met 40 ringetjes.
Hier is draad nummer twee omgeslagen aan het laatste ringetje.
Even aan draaien en het zit terug goed. Uiteindelijk heb ik de lelijke eerste antenne met veel lijm erop nog volledig vervangen door een nieuwe.
Een aanrader voor wie een van deze twee schepen wil bouwen: laat de twee bootjes op de midscheeps weg helemaal tot op het einde van de bouw. Deze worden er telkens weer afgeslagen, nu gebeurde dat door een omgevallen steun tijdens het lijmen. Die had een van de davits naar een andere dimensie geslingerd. Al de rest lag op de mat maar dat ene PE-stuk was niet te vinden, ook niet na het borstelen van de vloer. Er was vijf procent kans dat hij in mijn materiaalbakje verzeild geraakt was. Daar zitten allerhande scratchresten in, en na een kwartier kwam de verstekeling ook terecht.
De schepen blijven vanaf nu op het kader zitten. De vierde Loire 130 wordt opgehangen aan de vliegtuigkraan. Het blijkt dat het zwaartepunt niet klopt met de werkelijkheid, dus werden enkele lijnen gespannen naar het schip om de neus omlaag te krijgen.
Twee Franse vlaggen uit zilverpapier worden gespoten, met Tamiya wit en daarover Vallejo Clear Blue en Ferrari-rood.
Uiteraard komt de sloep tussen de twee schepen nog eens los bij aanstippen met verf. Er wordt daarom een kneedgom steun onder de sloep gezet en die wordt zo op zijn plek geschoven en vastgelijmd.
Nu wordt alles nog eens nagekeken op blootliggend PE, dat met Vallejo basaltgrijs geschilderd wordt. Ik heb de propellers nog wat gefilterd met donkergrijs zodat ze niet van puur goud lijken. En dan is het tijd voor de eindfoto's.
Ik had nu eigenlijk graag willen beginnen met de CVAN-65 Enterprise, maar er is een bestelling die achterwege blijft. Ik had de interne hangerdelen besteld bij L'Arsénal, maar ze kunnen de PE-delen niet leveren. Ze willen deze opnieuw laten maken. De binnenkant is nu net het gedeelte waarmee ik zou moeten beginnen. Maar even afwachten dus, wat ze gaan doen.
De vierde antennedradenbundel wordt op Strasbourg bevestigd met een tijdelijke opstelling.
De vlaggenlijnen hangen er ook aan tussen de vier grote outriggers.
Helaas had ik niet opgemerkt dat bij het opnieuw bevestigen van de losgekomen stuurboord achterste ra deze niet helemaal loodrecht stond. Die wijst nu een paar graden omhoog en kan door alle gespannen lijnen ook niet naar beneden gedrukt worden. Het valt alleen op als je van recht achteraan kijkt.
De ringetjes aan de antennes zijn nog ongeschilderd, deze antennes worden na het riggen gespoten.
De Dunkerque krijgt haar antennes ook. Om de gespannen draden te kunnen lijmen is er een contragewicht nodig.
De wieltjes voor de vlaggenlijnen zijn al klaargelegd. Dit zijn stukjes generisch PE.
De ringetjes zitten nooit allemaal in hetzelfde vlak. Ze zijn alleen perfect te lijmen als de lijm tien minuten kan drogen zonder dat de draden bewegen, maar dat is onwerkbaar met 40 ringetjes.
Hier is draad nummer twee omgeslagen aan het laatste ringetje.
Even aan draaien en het zit terug goed. Uiteindelijk heb ik de lelijke eerste antenne met veel lijm erop nog volledig vervangen door een nieuwe.
Een aanrader voor wie een van deze twee schepen wil bouwen: laat de twee bootjes op de midscheeps weg helemaal tot op het einde van de bouw. Deze worden er telkens weer afgeslagen, nu gebeurde dat door een omgevallen steun tijdens het lijmen. Die had een van de davits naar een andere dimensie geslingerd. Al de rest lag op de mat maar dat ene PE-stuk was niet te vinden, ook niet na het borstelen van de vloer. Er was vijf procent kans dat hij in mijn materiaalbakje verzeild geraakt was. Daar zitten allerhande scratchresten in, en na een kwartier kwam de verstekeling ook terecht.
De schepen blijven vanaf nu op het kader zitten. De vierde Loire 130 wordt opgehangen aan de vliegtuigkraan. Het blijkt dat het zwaartepunt niet klopt met de werkelijkheid, dus werden enkele lijnen gespannen naar het schip om de neus omlaag te krijgen.
Twee Franse vlaggen uit zilverpapier worden gespoten, met Tamiya wit en daarover Vallejo Clear Blue en Ferrari-rood.
Uiteraard komt de sloep tussen de twee schepen nog eens los bij aanstippen met verf. Er wordt daarom een kneedgom steun onder de sloep gezet en die wordt zo op zijn plek geschoven en vastgelijmd.
Nu wordt alles nog eens nagekeken op blootliggend PE, dat met Vallejo basaltgrijs geschilderd wordt. Ik heb de propellers nog wat gefilterd met donkergrijs zodat ze niet van puur goud lijken. En dan is het tijd voor de eindfoto's.
Ik had nu eigenlijk graag willen beginnen met de CVAN-65 Enterprise, maar er is een bestelling die achterwege blijft. Ik had de interne hangerdelen besteld bij L'Arsénal, maar ze kunnen de PE-delen niet leveren. Ze willen deze opnieuw laten maken. De binnenkant is nu net het gedeelte waarmee ik zou moeten beginnen. Maar even afwachten dus, wat ze gaan doen.
Zeer mooi resultaat, ik sluit me aan op Pascal zijn commentaar; de historische correctheid tijdens deze bouw is zeer indrukwekkend.