ja, ja, het tempo zit er terug een beetje in
Momenteel zijn we een beetje aan het modelbouwen, De verschillende onderdelen van de stuurhut waarvan de printer er dagelijks eentje uitspuwt zijn we aan het opkuisen, vlakschuren en uiteindelijk aan elkaar aan het kleven.
De bumper, spatborden , motorkap en gril waren al uitgeprint maar verder was er nog niets mee gebeurd.
Als eerste stap heb ik met een mini houtrasp de uitstulpingen van elke print lijn weg gevijld, Waarom een mini houtrasp, wel omdat van al de andere vijltjes die ik uitgetest heb het plastic warm werd door het te veel heen en weer gaan waardoor er uiteindelijk geen materiaal werd weggenomen. Nadeel was wel dat deze vijltjes krasjes achterlaten nadat alle heuveltjes zijn weg geraspt. Maar hiervoor dient dan stap 2, het geheel voorzien van spuitplamuur. vergelijkbaar met primer maar met een meer vullend karakter, Niet direct bruikbaar voor het fijne modelwerk al zou ik Pascal toch willen adviseren het een keer op zijn geprinte paarden uit te proberen. Wie niet waagt niet wind.
Stap 3 bestaat dan weer uit het wegschuren van deze spuitplamuur, eventjes met grof schuurpapier korrel 80 en daarna wat voorzichtiger met 240.
Mij lijkt dit het gewenste resultaat te geven om over te gaan naar stap 4. Het samenvoegen van de verschillende onderdelen waarna in de toekomst opnieuw met de spuitplamuur een dunner laagje dan de eerste x kan aangebracht worden........ maar zover zijn we nog niet.
hier boven de eerste onderdelen na de behandeling met spuitplamuur en de start van de schuur beurt erna
hieronder duidelijk de opgevulde de krasjes te zien, veroorzaakt door het wegvijlen van de print bergjes maar nu toch vrij glad te benoemen.
en uiteindelijk geen weg terug meer na het definitief samenvoegen van de eerste kabine onderdelen.
De printer gaat ondertussen rustig verder met het volgende onderdeeltje.
uiteindelijk ook al eens een test gedaan of de voorruit wel te vervaardigen was zoals bedacht, en ja, test geslaagd al mag het wat dikker zijn in de definitieve uitvoering en natuur lijk een beetje beter op maat te snijden. Gelukkig heb ik nu alvast een malletje
en zo gaan we rustig verder, tot later, Marc
