1/48 Henschel HS P.75, Scratchaeronautics

[Silenoz]

Al een poos hier niet meer gepost, maar bij deze..

ik ben al geruime tijd bezig met deze, maar heel op het gemak...

De Henschel P.75 was een voorstel voor een zware jager als opvolger voor de Meserschmitt 110 (een 2-motorige zware jager). Deze ging initieel aangedreven worden door een DB-610 (2 gekoppelde DB605 motoren, maar door problemen met oververhitting werd deze vervangen door de DB613 (2 gekoppelde DB603 motoren)

DB-610

DB613

Deze motor dreef 2 contraroterende duwpropellors aan van 3.2m diameter en zorgde voor een platte brede doorsnede. Verder had dit toestel een neuslandingsstel, canards en een richtingsroer onderaan ter bescherming van de propellor bij het opstijgen.

Door deze configuratie kon de bewapening (4x 30mm MK-108 kanonnen) in de neus geconcentreerd worden, zonder rekening te hoeven houden met een propellor.

De windtunneltesten bleken veelbelovend, maar uiteindelijk werd dit ontwerp niet verder uitgewerkt.. Later werden wel toestellen volgens deze uitvoering gebouwd (XP-55 Ascender, J7W1 Shinden, ..) maar deze bleken steeds veel problemen te hebben met de koeling van de motoren.

De kit:

Hoe het zou moeten worden:

Door de manier van het opbouwen van de romp heb ik eerst alle delen uitgezaagd, en daarna gaatjes geboord, zodat er positiepennetjes konden ingelijmd worden.

en in elkaar geschoven:

De cockpit was heel summier uitgevoerd, maar eerst begonnen met het verbinden van de hoofddelen:

om dan zo de cockpit beter op maat te kunnen maken:

Om deze beter te kunnen detailleren heb ik de romp nog in 2 delen gelaten:

en door het gewicht van de hoofdzakelijk massieve homp resin heb ik niet zoveel vertrouwen in het resin landingsstel. Dus beetje Albion buisjes, beetje vijlen en boren:

Wordt vervolgd...

 

[Pascal]

Dit wordt op alle gebied weer eentje om te volgen.

 

[Erwin]

Speciaal toestel en een mij onbekend merk, succes.

 

[Beyond]

Fijne, maar stevig uitziende verbeteringen dat je aan het maken bent.
Dit ziet er leerzaam uit, ik blijf je volgen

 

[Roy vd M.]

Een van de wat ambitieuzere vliegtuigwerken van dit bedrijf dat misschien iets bekender is geworden van het treinenmaterieel.

Mooi ontwerp eigenlijk en kennelijk zo gek nog niet, nu er andere fabrikanten door geïnspireerd zijn geraakt.

Het toepassen van de pinnen komt op mij wel over dat je het zekere voor het onzekere wilt nemen; zou 2K-lijm niet hebben volstaan?

Succes met de bouw en blij je terug te zien op dit forum.

 

[Silenoz]

Bedankt voor de interesse.

@Roy: mss, maar die pinnen zijn er voor uitlijnen en stevigheid ... Nu heb ik gelijmd met CA, en je kent het, klein beetje verschuiven op het laatste is veel meer kopzorgen dan nu... Met die 2K-lijm heb ik maar beperkte ervaring, en je brengt daarvan altijd meer aan dan gewenst. Misschien goed voor het direct vullen van de tussenruimtes, maar minder goed om te voelen of alles net voor het samendrukken goed zit... afwegingen en leren

Klein beetje progressie aan deze, cockpit in basiskleur (de zijwanden zijn in papier, zodat ik deze tegen de zijwanden van de resinromp kan kleven, en daarna eens experimenteren met de Quinta Studio decals:

Deze een beetje versneden tot ze pasten met de cockpit:

om deze tenslotte na het weken in warm water te kleven, beetje versterkt met houtlijm

Ik moet eerlijk zeggen, die Quinta Studia decals zijn aangenaam om mee te werken... heel verrast eigenlijk

Terwijl ik aan het spuiten was, ook de naden eens overlopen op de romp, daar gaat nog een beetje werk in kruipen, maar komt wel goed.

 

[Pascal]

Mooie foto van cockpit die er netjes uit ziet.

 

[Camaro69]

Heel appart model.
Veel plezier met de bouw.

 

[Roy vd M.]

Zijn dat nou 3D-decals?

Nooit gebruikt, maar je zegt dat het goed bevalt; is het hard spul dat reliëf of kun je het indrukken?

 

[Silenoz]

Bedankt.

@Roy: ja dit zijn 3D decals. In de omschrijving wordt gesproken over vinyl, en voelt aan als de vloerbedekking. Het snijdt gemakkelijk. Nadeel bij een hele open cockpit is mss dat je tussen de hoogste en laagste punten een bleke rand hebt... de glazen gedeeltes zijn al blinkend gemaakt vanuit de fabriek. Ook naar kleur vind ik deze een heel stuk beter bvb de voorgekleurde versies van bvb Eduard. Die heel pixelig en ruw overkomen.

 

[Roy vd M.]

Ja de gekleurde PE-delen van Eduard zijn vrij ruw. Tipje voor degenen die zich daar mee bezig houden: beetje olieverf o.i.d. eroverheen, uitwrijven en het ziet er meteen een stuk beter uit.

 

[Silenoz]

Interesante tip Roy, moet ik eens proberen.

Dit weekend toch maar eens gekeken naar de bevestiging van de vleugels aan de romp... als je dan toch moet schuren...

De hoofdreden waarom ik dit uitstelde was de vorm van de vleugels:

Die zijn symmetrisch van doorsnede, tegen alle logica in. Valt misschien niet op, maar voor mij is het ergens aaaaarrrrgggghhh

Dit zou het ongeveer moeten worden, maar da's dan wel een heleboel resin om te verwijderen...

Een makkelijker probleem was deze deuk in de vleugel:

Verwarmen met het miniheteluchtpistool:

En dan rechtduwen

Verder ook de gaten geboord voor de pinnen

En de droogpassing:

Blijft de vraag... schuren met alles wat erbij hoort.. of zo laten..

 

[Roy vd M.]

Tsja als dat de vleugelvorm is waar de kitproducent aan zat te denken... merkwaardig. Geen idee waarom dat zo is gedaan, misschien makkelijker gieten? Misschien had dit toestel een afwijkende vorm, om wat voor reden dan ook? Een vleugel ziet er normaal gesproken zo uit in dwarsdoorsnede:

De crux van elke vliegtuigvleugel is, dat de lucht onderlangs trager stroomt dan bovenlangs. Zo ontstaat de zogenaamde 'lift'.

Zie voor uitgebreide toelichting hier.

De onderkant van een vleugel is normaal gesproken dus altijd vlakker van vorm dan de bovenkant, waar een veel sterkere curve zit.

Als je gaat schuren, ga dan eerst 's op zoek naar blauwdrukken van dit vliegtuig om erachter te komen of dit type vliegtuig om wat voor reden dan ook niet een afwijkende vorm had. En zo nee, hoe de vleugels er dan precies uitzagen. Op deze tekening kan ik het niet goed zien. Zie ook hier.

Het is echt een kwestie van persoonlijke voorkeur of je dit aanpast of niet. Het is veel werk en wie ziet het nu werkelijk... men moet dan echt onder de vleugel van je model gaan kijken (of gericht langs de vleugeltip), wat niemand normaal gesproken ooit gaat doen. Anderzijds, kan het je wel ergeren natuurlijk, ook al maakt het verder niemand iets uit. De gespiegelde variant van het modelbouwgezegde "ik weet dat het er zit", wanneer men iets heeft toegevoegd dat later onder een motorkap of achter een inspectieluikje is verdwenen.

Dus dit is een kwestie van, je eigen gevoel volgen.

 

[Camaro69]

Als je de vleugels gaat aanpassen, gaan deze dan nog goed op de romp passen?
Of moet de romp ook aangepast worden?

 

[Silenoz]

Aan de bovenzijde moet weinig veranderen (enkel naar hoogteverschil met romp toe), de onderzijde zou ik verdunnen, maar dat wordt weggewerkt met de wielbakken.

 

[Silenoz]

Vanavond toch maar aan het schuren geslagen.

Wat me meest stoorde was de vorm van de achterzijde, waarbij de vleugels echt
- dik waren
- een knik hadden op het einde om te verdunnen tot op een lijn
- niet echt een boven-/onderzijde hadden

Baseren op tekeningen lukt niet echt wegens nooit een echt bestaand model van geweest, hoogstens iets voor windtunneltesten, maar nog niks van gevonden.

Dus van dit:

Via schuurpapier grit 80/120/3600

Naar

Symmetrie is ok

Er zijn nog een paar kleine anomaliën met de romp, Maar... ik ben wel al tevreden

Dryfit:

Nu eerst kijken of het landingsgestel achteraf nog kan gemonteerd worden, of er nog andere problemen zijn, en dan lijmen en bijschuren, en graveren

 

[Pascal]

Geen simpele werken wat je hier toont.
Geen gemakkelijke plaats om te schuren als het gemonteerd is.
Graveren gebeurd dan met losse hand ?

 

[Silenoz]

Bedankt.

Neen, met behulp van zo'n stalen latje of dymotape, afhankelijk van het hoe en waar...

 

[Roy vd M.]

Ik kan me goed voorstellen dat je het model aanpast (wegens gebrek aan zekerheid) op dusdanige wijze dat het goed voelt.

 

[Silenoz]

@Roy: Reeds een tijdje over het denken geweest en het bleef me storen...

En dan verder opvullen en schuren:

Eerst de grootste naden ruim gevuld me CA en schuurstof:

En daarna grofweg wegvijlen schuren, om dan bij te vullen met putty:

En alvast de neus te bevestigen voor de
volgende schuurronde:

De ene vleugel had heel wat plamuur nodig, wegens enorm veel kleine luchtbelletjes die zijn blootgekomen.

Daarna de volgende ronde:

En nog een derde ronde omdat de vleugelovergang nog niet glad genoeg voelde.

En nu:

Op naar een eerste primerronde...