1/8 1927 Delage Grand Prix [wip]

[Aris5]

Heel goed idee, ben benieuwd.













Als ik goed kijk, maak je nu de bougie uit 2 delen, die in elkaar passen. Ieder deel kan je inspannen of vast houden en gaan bewerken.
Daarbij moet je weer een aantal afzonderlijke bewerkingen doen, waarmee je dus, in plaats van 20 uur aan 1 bougie, waarbij het bij de laatste net fout gaat. Nog maar 2 uur bezig ben.

Dan lees ik goed, dit is de test fase, hierna ga je pas echt de 12 bougies maken

Een serie productie kan doen, met allemaal dezelfde bewerkingen achter elkaar en in plaats van 1 gehele, kan je veel halve onderkanten en halve bovenkanten maken, met meer precisie.

In dezelfde tijd kan je nu in 20 uur 20 onderkanten en 20 bovenkanten. En als er bij 1 helft iets fout is, dan koppel je hem met de andere helft.

Ik begrijp ook wat op de foto te zien is, daar ga je nog zeskant bouten van maken of beginnen met detailleren

 

[Roy vd M.]

Zo ongeveer inderdaad Aris.

87. Eerste stukje heb ik net gemaakt en brak af op 1,04 millimeter, maar de zwakste schakel was daar de taps aflopende kant. De idioot in mij gaat daar uiteindelijk opgeven en de illusie proberen te wekken van het (minuscule) tapse stukje door een extra kerf te maken. Zelfs onder een vergrootglas zal het verschil straks niet of nauwelijks te zien zijn.

Voor de rest ging de proef prima, tot het einde.. daar knapte het stukje af op 1,07mm.... terwijl hij eigenlijk tot 0,95mm. zou moeten gaan. Hoe voorzichtig ik het ook deed. De meelopende lunetten kan ik niet gebruiken, omdat die het werkstuk zou beschadigen. Ik hoop dat bij het volgende stukje ik de 0,95mm. wél haal, doordat ik het tapse stukje niet hoef te maken. Daardoor behoudt het zichtbare gedeelte van het onderdeel iets meer van zijn kracht.



Ik ben wel eens benieuwd of er hier nog niemand volkomen ziek is geworden van het lezen over die bougies de hele tijd

 

[Aris5]

Zo ongeveer inderdaad Aris.

87. Eerste stukje heb ik net gemaakt en brak af op 1,04 millimeter, maar de zwakste schakel was daar de taps aflopende kant. De idioot in mij gaat daar uiteindelijk opgeven en de illusie proberen te wekken van het (minuscule) tapse stukje door een extra kerf te maken. Zelfs onder een vergrootglas zal het verschil straks niet of nauwelijks te zien zijn.

Voor de rest ging de proef prima, tot het einde.. daar knapte het stukje af op 1,07mm....

He ik ben de idioot...

De eigenschappen van het materiaal, wat je bewerkt, word dus echt niet nauwkeuriger(beter) als 0,04 en 0,07, om naar 0,95 mm te gaan, zal je echt ander basis materiaal moeten kiezen. Die 1,0 is vast....... plus 0,04 of 0,07
Zelf denk ik het materiaal, waarmee je werkt, is 1,04 of 1,06. De basis is 1,05, plus of min 0,01.

Je moet op zoek naar een ander materiaal, om te beginnen, die je naar 0,94 of 0,96 kan brengen, besef je wel, als je op maat ben en je raakt aan met een p2000 ben je direct, 0,05 kwijt

 

[Roy vd M.]

He ik ben de idioot...

De eigenschappen van het materiaal, wat je bewerkt, word dus echt niet nauwkeuriger(beter) als 0,04 en 0,07, om naar 0,95 mm te gaan, zal je echt ander basis materiaal moeten kiezen. Die 1,0 is vast....... plus 0,04 of 0,07
Zelf denk ik het materiaal, waarmee je werkt, is 1,04 of 1,06. De basis is 1,05, plus of min 0,01.

Je moet op zoek naar een ander materiaal, om te beginnen, die je naar 0,94 of 0,96 kan brengen, besef je wel, als je op maat ben en je raakt aan met een p2000 ben je direct, 0,05 kwijt

Ik begrijp niet veel van je post, behalve dat ik een ander materiaal moet kiezen; nou ik heb een verrassing voor je: dat gaat niet gebeuren

Een andere verrassing: het is me eindelijk gelukt, na twee mislukte pogingen waarbij het stafje om onduidelijke redenen (op hetzelfde punt) ineens verbogen. De clue om het werk (een uur denk ik ongeveer) niet voor niets te laten zijn en het onderdeel niet te laten knappen boven de 0,95mm. is: koelvloeistof. Op een ander forum werd mij door twee ervaren draaibankwerkers afgeraden om het te gebruiken, omdat het rommel gaf etc. Een voorbeeld van advies dat veel kommer en kwel heeft veroorzaakt.

Het blijft een uitdaging om een onderdeeltje als dit te maken, maar dit is het eerste echt goed gelukte exemplaar. Mogen er nog zeven volgen! En dan de andere helft natuurlijk.

Met trots presenteer ik u het eerste onderdeeltje van mijn 1/12 Delage 15-S-8 :



Uitleg: bovenaan aan dit onderdeel hetgeen straks werkelijk te zien is (tot en met de 'ribbels'). Dan het felglanzende stuk (met koelvloeistof gedraaid), dat is de pin. Die pin heeft een diameter van 0,95mm. en schuift straks in het andere deel van de bougie. Ten slotte het onbewerkte stuk messing staf, vergelijk het met een plastic sprue / gietraam. Ik heb dit voor de zekerheid laten zitten, wie weet komt het nog van pas. Ik heb er al stiekem een plan mee. Uiteindelijk zal dit stukje losgesneden worden.

 

[kassei]

Zeer goed gedacht geweest Roy....................en nogmaals het bewijs dat interactie tussen man en vrouw euh, vruchten afwerpt e.

 

[GUnit]

Onvoorstelbaar wat je uit je hoedje tovert Roy, dit detail is ongeëvenaard. Enkel, ik krijg er niet genoeg van, en dan bedoel ik niet je uitgebreide teksten (die ongetwijfeld voor velen zeer leerzaam zijn !), maar foto's...

Genieten man !

 

[Silenoz]

schitterend.

Als je zo weinig materiaal dient af te nemen, is het niet beter om te schuren in plaats van te snijden. Je tophoek en radius van je snijplaat bepalen de drukkracht van je beitel op je stuk, en bij kleine afnames heeft de beitel de neiging te slepen tegen je stuk, en je materiaal weg te duwen (er onstaat elastische vervorming van je materiaal waar je denkt te snijden...)

 

[Aris5]

Zo klein, op dit formaat, komt het 40 cent muntstuk duidelijker in beeld. Die is geslagen/gestempeld en gestanst. Wat je laat zien is zo nauwkeurig

 

[PeiperJ]

Bijzonder goed gelukt zou ik zeggen

 

[tourpretendent]

Goed doordacht en het ziet er erg mooi uit!
Dat van die koelvloeistof heb ik inderdaad ook nog geleerd destijds op de LTS, glad vergeten.

Ik kijk uit naar de volgende update, groet Ronald

 

[Roy vd M.]

@Kassei: zeker, mannetjes met vrouwtjes kan leiden tot een prima convergentie.

@Guy: dank je wel... foto's zijn altijd wat makkelijker verteerbaar inderdaad. Ik probeer het midden te vinden tussen een overdaad aan foto's en zo weinig dat de werkwijze niet te snappen is.

@Bart: schuren werkt echt niet op deze minuscule onderdeeltjes... de groefjes zijn hooguit een paar schuurkorrels breed. Het is denk ik moeilijk voorstelbaar, vandaar dat ik er steeds een muntje naast leg. Het slepen / duwen van het werkstuk kun je voorkomen door de beitel scherp te houden, slijpvloeistof te gebruiken, de beitel op exact de juiste hoogte te zetten en het juiste materiaal te gebruiken. Ik zie dat er daadwerkelijk verspaand wordt, omdat de (flinterdunne) spaantjes er vanaf komen.

@Aris: het is inderdaad nauwkeurig genoeg volgens mijn eigen criteria; maar inmiddels is er toch weer een nieuwe versie gemaakt en dat is de definitieve versie.

@Filip: dank voor de blijvende ondersteuning en motivering.

@Ronald: we zijn alweer wat stappenplan-versies verder en nu is het echt een kwestie van eenvoud... en dat loont; ik krijg nu inmiddels gelijk uitziende exemplaren uit de draaibank. Het niet gebruiken van koelvloeistof blijkt inderdaad een van de twee problemen te zijn geweest.



89. Een paar weken terug in de tijd: ik heb uitgebreid onderzocht welke maten de bougie origineel zal hebben gehad. De tekening uit 1927 werd gerestaureerd qua uitlijning en proporties.

Uit andere bronnen bleek, dat de tekening qua hoogte 'gekrompen' was. Helaas konden de andere tekeningen niet gebruikt worden. Een van de tekeningen (uit 1927!) bleek zelfs incorrect, waarschijnlijk een oude versie.



90. Ik ondervond de nodige problemen, bijvoorbeeld doordat het te bewerken stuk te lang was. Ik wilde het, om het stabiel te maken, tussen twee centers plaatsen. Eerst een gaatje boren...



91. En het center ertegenaan. Geen probleem... hoewel...!



92. ... de beitel kan er dan niet meer bij. En de beitel verder naar voren plaatsen zou tot instabiliteit leiden. Geen oplossing dus, voor dit smalle werkstukje.



93. Intussen heb ik leren werken met het terugdringen van speling in de schuinslede en, zoals hier te zien, de bovenslede.

Je kunt deze speling terugdringen en precies op de gewenste grootte instellen door een aantal moertjes aan te draaien en/of, zoals op de foto te zien, een inbusbout in te stellen.



94. Op een gegeven moment werkte een bepaald stappenplan, het vijfde of zo... zij het dat ik hier een foutje heb gemaakt waardoor het werkstuk er volledig verkeerd uit ziet.



95. Bijzonder pittig is het om de tafel, na gebruik van de freesmachine of na het roteren van de tafel tot 79 graden voor het tapse stuk, precies op 0 terug te krijgen.

Wat ik inmiddels doe is het helemaal uitrekken van de bovenslede en dan op het oog controleren of die over de hele lengte parallel loopt met het bed. Zo nodig met een hamertje heel licht tegen de bovenslede tikken. Het probleem van niet exact instellen is, dat je een (minimale) tapsheid draait. Na elke wisseling tussen draaibank en frees zal dit moeten worden gecontroleerd door middel van afdraaien en opmeten van het werkstuk op verschillende afstanden. Wie dit wil voorkomen, kope een aparte freesmachine!! Als je er de ruimte voor hebt, zeker doen.



96. Steeds dichterbij komt dan het gewenste eindresultaat...



97. Maar dan komen er weer andere problemen om de hoek kijken. Bijvoorbeeld, hoe in vredesnaam de zeskanten perfect in te stellen. Om het midden te vinden probeerde ik een zogenaamde wiggler te gebruiken, maar dat werkte hier niet goed.

Met een wiggler kun je het absolute middelpunt vinden van wat je wilt gaan frezen. De wiggler draait rondjes, maar zit gekoppeld aan de frees door middel van een bolkoppeling. Door met een potlood naar beneden langs te wiggler te drukken, gaat 'ie steeds kleinere rondjes draaien om uiteindelijk in het geheel geen rondjes meer te draaien. De naald wijst dan het midden aan.



98. Het resultaat is dan 'oké' maar niet perfect. Het probleem is niet alleen het midden te bepalen, maar ook exact de juiste hoogte. Dit moet op het oog en daar is het allemaal toch echt te klein voor. Ga je te ver, dan verniel je al het werk. Ga je niet ver genoeg, dan krijg je een 'plateautje'. Het gaat om honderdsten van millimeters.



99. Ook het gebruik van een zelfgemaakte 'taps'-beitel is niet nauwkeurig genoeg. De tapsheid krijg ik er wel in, maar het probleem is dat ik niet goed kan inschatten tot hoe ver ik moet draaien.



100. Dit laat zien welk stukje taps zal worden afgedraaid. Het gaat alleen om het driehoekige gaatje en het zich daaronder bevindende lichtkleurige metaal. De rest van wat je ziet is de (bredere) onderzijde van de beitel. Beetje gezichtsbedrog dus.



101. Dit leek een goed resultaat te zijn, maar de ringen bij het porcelein werden later toegevoegd (ik kreeg wat meer zelfvertrouwen en op de tekening bleken het hogere groeven te zijn) en ik kreeg ze niet mooi recht (nadeel van een werkstuk terug zetten en opnieuw eraan gaan werken). De grotere groeven worden echter wel onderdeel van het uiteindelijke stappenplan.



102. Het zoveelste probleem: 'no twins'. Door een iets andere positionering van de beitel wordt het eindresultaat helemaal anders.



103. Toen kwam dit idee: het verdelen van de bougie in twee delen.



104. Na het maken van het zoveelste stappenplan, probeerde ik ditmaal te werken met meelopende lunetten. Die zouden het werkstukje aan de andere kant van de beitel kunnen ondersteunen. Echter... er bleek te weinig plek voor de lunetten; ze zouden het werkstukje beschadigen.



105. Ik sla wat foto's over, anders wordt het wel heel saai. Lang verhaal kort: koel(slijp)vloeistof zorgt ervoor dat onderdeeltjes niet meer willekeurig afbreken en dat er een mooi glad eindresultaat ontstaat. Een kaarsrechte linkerzijde van de beitel zorgt ervoor dat het verspanen vloeiend gebeurt.

Hier wat mislukkingen, te wijten aan een niet mooi rechte beitel in combinatie met het ontbreken van slijpvloeistof...



106. De beitel wordt recht gepositioneerd:



107. En dan, eindelijk, een resultaat dat volledig overeenkomt met mijn wensen. En... geen nalopen nodig, alles is in één keer goed (zonder dat weke stukjes messing vastkoeken aan andere delen van het werkstuk). Dit scheelt ook tijd. Stappenplan versie 11 inmiddels. Dit is de definitieve versie.



108. Er wordt maar één beitel gebruikt. Het instellen van de dwarsslede hoeft maar één keer te gebeuren, wat ook een hoop tijd scheelt. Uiteindelijk duurt het maken van het tweede onderdeeltje slechts 19 minuten.

Wanneer dan bij het tweede onderdeeltje blijkt dat het, inmiddels naar alle verwachting maar toch, er precies hetzelfde uitziet als het eerste, gaat het vreugdevuur aan en wordt meteen begonnen met het derde onderdeeltje. Zie onder het resultaat... ik ben tevreden!



Totale bouwtijd: 28u.
Totale afmetingen-studie: 27u.

 

[coachke]

Prachtig toch een intense oefening he
Marc

 

[tourpretendent]

Wat een mooi project en een geduld om alle stappen te leren.

Kijkend naar de "bougie" zou ik beginnen met het zeskant en vandaar uit steeds kleinere delen afwerken, de laatste stap is dan de kleinste maat.

Uiteraard is de gekozen methode ook een goede en de koelvloeistof een goede ontdekking!

Blijf a.u.b. de uitgebreide tekst ook opnemen in de volgende updates, want ik vind het erg interessant om te lezen!

Veel plezier en ik kijk uit naar de volgende update, groet Ronald

 

[Roy vd M.]

Dank jullie wel Marc en Ronald.

@Ronald: ik heb al redelijk diep nagedacht over hoe de onderste helft te maken....:



109. Ik zal beginnen met het afvlakken van de kop van de staf. Daarna ga ik de kleine zeskant frezen, daarna de grote zeskant... dit bij alle acht de bougies. Ik doe dit uit staal, althans dat ga ik proberen.

Daarna het 1mm.-gat boren door middel van de draaibank.

Vervolgens met mijn eigen beitel (waar ik momenteel alleen maar mee werk... dat was nogal een nuttig ding om te maken!!) de zeskanten afvlakken en de grote diameter onderaan afdraaien... alsmede de pin om de bougie later in het blok te steken.

Ten slotte... en ik zie echt niet hoe ik deze stap kan overslaan of anders doen helaas... de 'incisie' tussen de twee zeskanten. Hiervoor moet de linker snijkant van de beitel haaks op het werkstuk staan.

Bij die twee laatste stappen is een minimale beoordelingsruimte dus daar kan het nog fout gaan. Maar ik heb er goede hoop op!


110. Beelden zeggen meer dan woorden. Ik heb een filmpje gemaakt met daarin het hele draaiproces (behalve voorbereiding dan). Het filmpje duurt ruim 7 minuten, maar geeft een goed beeld van hoe het draaien in zijn werk gaat. Per stap geef ik een toelichting.

 

[Roy vd M.]

111. En dan gaat het ineens snel: de acht bovenhelften van de bougies zijn klaar.







Totale bouwtijd: 30u.
Totale afmetingen-studie: 27u.

 

[Pascal]

lees de tekst oppervlakkig maar de foto's zeggen alles knappe prestatie grt.

 

[Silenoz]

Ik denk dat je nu wel een fles mag kraken op dit resultaat...

 

[tourpretendent]

Dag Roy, dank voor de film en de uitleg ik vind het erg interessant!
Uiteraard heb ik niet bedoeld te zeggen dat je niet hebt stilgestaan en nagedacht over de aanpak, het tegenovergestelde is waar.
Mijn punt is dat is dat ik me herinner dat we van grof naar fijn en van buiten naar binnen te werk gingen bij de mechanische verwerking van metaaldelen.
Ik blijf je volgen, groet Ronald

 

[Roy vd M.]

@Pascal: als je de foto's interessant vindt, raad ik je aan om het filmpje ook eens te bekijken. Daar zie je precies hoe de bougie-topjes zijn gevormd. Even whiskey inschenken en 7 minuten relaxen. Het is een rustgevend filmpje

@Bart: dank je wel voor dit compliment... ik ben zelf ook erg blij met (eindelijk) dit eindresultaat.

@Ronald: ik ging er ook niet van uit dat je bedoelde te zeggen dat ik onvoldoende had nagedacht; met mijn laatste reactie wilde ik het resultaat van die overpeinzingen delen

 

[Roy vd M.]

112. Voor de volledigheid hier het uiteindelijke stappenplan en zoals te zien in de video onder paragraaf 110: