Na een week recupereren van Scale Model Challenge (ga dat zien, mijn album met meer dan 500 foto's, en er had zelfs iemand een 1/72 Topol in de wedstrijd
https://www.modelbouwen.be/threads/smc-2023.18257/) gooien we ons weer op de Topol-M.
Een paar ladders is aan de achterkant opgehangen. De cardanas die tussen de twee stempels hangt, moest ingekort worden om te passen zonder krom te staan. Een clearpart lens wordt door PE beschermd.
De voorkant heeft ook heel wat PE, met vier dingen die sensoren lijken te bevatten, en ook wat clearparts.
Beschermbeugels voor de voorlichten, die je ook met een malletje plooit.
Dan komt het neusje van de zalm uit deze kit aan de beurt, de lanceerbuis voor de Topol-raket. Er moet toch wel een speciale slide mold gebruikt zijn om zo'n lang stuk hol te kunnen gieten.
Deze buizen zijn gedurende een paar uur langs de gietnaad opgeschuurd en gepolijst tot er geen litteken meer te zien is.
Toen heb ik de buis onder de gootsteen gemonteerd.
Nee, dat was een grapje, de buisdelen passen goed op elkaar en andere componenten kunnen dan aangebracht worden. Er zit wat warping op maar dit trekt wel recht op de buizen.
Het stuk achteraan de raket was plaatselijk van een slechte gietkwaliteit, alsof een helft van de mal geërodeerd was. Hier is dus later wat geschuurd.
De zuiger voor het oprichten van de buis was een mooi systeem, maar Trumpeter heeft dit helaas vereenvoudigd tot minder onderdelen dan die bij de echte telt. Als ik in dit filmpje kijk, de enige bron die ik vond waar je dit detail op kan zien in lanceerstand, dan moeten er zeker vier of vijf segmenten zijn aan de zuiger. De lengte van de stukken wordt bepaald door het frame onder de buis, dat wel lijkt te kloppen.
Daarom gaan we zelf stukken buis samenvoegen. Ze moeten wel vlot in elkaar schuiven maar niet te los passen. Deze kreeg ik na een kwartiertje boren met een metaalboor nog maar tot hier.
Verder boren, het heeft wel een paar uur geduurd eer het vlot genoeg schoof.
Die schuift nu tot achteraan. De twee laatste stukken waren van ABS en pasten vanzelf.
Checken of de lengte van onze vierdelige zuiger overeenkomt met de drie delen van die van Trumpeter.
Maar ons exemplaar heeft geen stop aan de buiseinden, dus zouden er segmenten kunnen afvallen. Daarom worden er draadjes in gemonteerd die de maximum uitschuiving regelen.
Door een gaatje in het grootste stuk werden de draadjes geleid.
Zuiger uit- en ingeschoven.
Dan in de chroomverf gezet. Ik heb die eerst in twee lagen moeten spuiten omdat ik een stukje niet ver genoeg uitgeschoven had. Dit bleek niet goed gedroogd te zijn en ik heb uiteindelijk een keer met nagellakreiniger moeten strippen nadat twee segmenten volledig vast kwamen te zitten. Nu staat hij een tweede keer in de verf maar ik ga pas testen of hij volledig inschuift als hij een paar dagen gedroogd heeft.
Hoe het model er uit ziet als je de buis aan het chassis koppelt. Het plan is dat je dit kan rechtzetten om de aandrijving te zien, niet als realistische lanceerstand want daarbij zouden er nog meerdere delen moeten bewegen en zouden de wielen van de grond moeten staan. Ik zal al zeker nog een groter kader moeten zoeken als ondergrond, de vorige waar het chassis nog op paste, voldoet niet meer.
Nu nog de ontbrekende stuuronderdelen bijmaken. Dit is wat onscherp maar je ziet ABS-buis op een metalen plaatje met ge-emboste bouten en styreen ribben.
Aan beide zijden moest dit toegevoegd worden. Ik heb er mogelijk nog nodig.
Nu een zuiger voor de achterste sturing scratchen.
Van de stukken achter de wielen zijn niet alle aanzichten bekend, en ik heb ook het raden naar hoe die stuurstangen er aan de binnenkant van het chassis bij lopen. Ik weet al zeker dat ze daar in conflict komen met hoe de differentiëlen bevestigd zitten, maar daar zal Trumpeter ook wel vereenvoudigd hebben. Het is altijd beter dan niks. Morgen zou er nog een cameraman geleverd moeten worden met de post.