1/24 Pegasus Spinosaurus

[StevenVD]

Na de Triceratops van Pegasus was het maar een kwestie van tijd voor ik de volgende dinokit van dit merk in huis haalde. Dit is de Spinosaurus, een theropode uit het vroege Krijt die leefde van 99 tot 93,5 miljoen jaar geleden.

Ik had die al een tijd geleden aangekondigd gezien op Scalemates, maar de prijs van deze kit vormt wel een drempel, ondertussen in combinatie met het feit dat ik nog maar een EU-handelaar online vond die dit aanbood.

De box-art met foto's van een afgewerkt model zijn zeker een aanrader. Er is ook weer een diorama bij met deze keer een prooidier, Xiphactinus. Een soort van uit de kluiten gewassen snoek.

Van deze soort zijn wel wat fossielen bekend, het belangrijkste was een vondst in Egypte vroeg in de vorige eeuw door de Duitse paleontoloog Stromer. Door de afmetingen van dit fossiel kon de lengte van het dier bepaald worden op 15 meter, wat de Spinosaurus nu nog steeds tot de grootste theropode dinosauriër maakt.

(Wikipedia "KoprX" https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Longest_theropods.svg)

Hij was dus langer dan de ons beter bekende neefjes Tyrannosaurus en Giganotosaurus. Zoals je op deze prent kan zien, ziet de Spinosaurus er niet meer helemaal uit zoals op de boxart uit 2014. In dat jaar werd er namelijk in Afrika nog een nieuw fossiel opgegraven, dat een paar afwijkingen vertoont tegenover wat algemeen was aangenomen uit de vorige fossielen. Die bestonden meestal uit een stukje schedel en de originele botten van het holotype van Stromer waren verloren gegaan na een bombardement in de Tweede Wereldoorlog.

(Wikipedia "Didier Descouens" https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Spinosaurus_Crane.jpg)

Dit is een samenstelling van stukjes fossielen en er was ook een deel van de achterpoten bewaard, waaruit door sommigen werd aangenomen dat hij een stuk minder hoog op zijn poten stond.

(Wikipedia "Gustavo Monroy-Becerril" https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Spinosaurus_aegyptiacus.png)

Ik zie ook in alle reconstructies dat het rugzeil, waarvan de functie en het uitwendige uitzicht ons nog onbekend is, een ander profiel heeft dan het zeil op de doos. Dat heeft meer weg van een Dimetrodon. Ook de staart werd aangepast met een vin zoals bij een paling. Deze dino was dan ook een viseter, en zijn skelet werd recent opgesteld in een viervoetige zwemmende positie. Toch zou hij aan land zijn voorpoten niet helemaal neergezet hebben en meer een schuifelende aanblik geboden hebben. Er zijn wel voorgangers van Spinosaurus zoals Baryonyx die viervoetig zouden geweest zijn, die heb ik in het British Museum al gezien.

De vis op het diorama is Xiphactinus Audax, een klepper die 5 meter lang kon worden en gevonden wordt in Noord-Amerika. Er is zelfs een fossiel waarin een andere vis teruggevonden is die zo groot was dat hij tot een indigestie en de dood van X. heeft geleid. Leuk dat er ook een leerzame sidekick bij deze doos zit.

(Wikipedia "Johnson Mortimer" https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Xiphactinus_by_johnson_mortimer-dae88nl.jpg)

(Wikipedia "Chip Clark, Smithsonian, National Museum of Natural History" https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Xiphactinus_fossil_SI.jpg)

(Wikipedia "Spacini" https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Xiphactinus_audax_Sternberg_Museum.jpg)

 

[StevenVD]

Nu wat foto's van de kit zelf.

Ik begin met de handleiding omdat daar al meteen een opvallende misser te zien is: stap 1 over de Xiphactinus is weggevallen. Het wordt dus gokken welke vin waar thuishoort.

De lijm dient als aanduiding voor de grootte, de schaal is 1/24 en de dino is met de lintmeter gemeten over de rug langer dan 60cm.

Met deze heb ik vandaag al een aantal mensen onder de indruk gebracht.

De stukken zijn al zo licht mogelijk gemaakt, nog is de doos vrij zwaar.

Xiphactinus is wel hol gegoten met twee locator holes, die kan je dus moeilijk als kit op zich gebruiken.

Het diorama, waar ook nog ergens een boomstam op ligt. Een goed punt is de stevige locator hole voor de dino. Bij de triceratops-kit was dit niet aanwezig en heb ik zelf de vrij wankele dino moeten vastschroeven. Nu nog enkele foto's van een dry-fit.

 

[Pascal]

Mooi gerief en volg.

 

[coachke]

Beste Steven man toch ik denk dat jij dag en nacht bouwt , en deze dat is weeral 1 van uw stokpaardjes he voorhistorische dieren , het heeft wel iets ik lust zoiets wel
Succes maat
Marc

 

[Michel]

Mooi spul. Veel schilderplezier

 

[dancooper]

Erg interessant en mooi. En wat de ontbrekende instructies (enfin, eerste stap toch) betreft ; dat is volkomen normaal, wanneer een paleontoloog fossielen opgraaft zit daar toch ook geen boekje bij

 

[Erwin]

Ik vraag mij steeds af met wat Steven als volgende op de proppen zal komen en dit zal weer de moeite zijn om te volgen.

 

[StevenVD]

Iedereen mag mee in de tijdmachine, het gaat goed vooruit met de dino. De eerste uitdaging was het weghalen van de gietnaad. Dit is bij de kits van Pegasus altijd een heel fijne naad zodat je goed moet opletten of je ze helemaal hebt gehad. Bij de Xiphactinus maakte het schubbenpatroon de zaak een stuk ingewikkelder, want om de lijn te verwijderen en het patroon te behouden moest er zowel geschuurd, gefreesd als gevijld worden. Daarna kon met 2-componentenlijm de montage van de stukken beginnen. De lijm van Bison heeft na het mengen een gele kleur en het is net of je met smeerkaas aan het lijmen bent. Zulke lijm zou na 10 minuten hard moeten zijn, maar zoals ik het mengsel gemaakt had, bleef het bijna een dag lang bewerkbaar. Er staat dat je het 1/1 moet mengen, maar de tubes zijn niet even groot. Als de onderdelen aangedrukt worden, ziet dat er nog zo uit:

Het is meestal pas bij het aandrukken dat je merkt welke naden niet op elkaar passen. Dat kan afhankelijk zijn van welke kant je aandrukt. Je moet de stukken ook zo wegzetten, dat ze niet gaan bewegen, want bij componentenlijm zou dat na tien minuten niet meer te corrigeren zijn. Bij deze lijm ging dat dus na een half uur nog. Het handige aan deze zaak is dat er toen al kon gewerkt worden aan het sculpteren van de schubben, de lijmmassa kon nog goed vormgegeven worden terwijl de buitenkant al uitgehard was.

Waar de stukken wat uiteenweken, moest geplamuurd worden, soms in combinatie met randen vinyl die weggefreesd moesten worden. Dat frezen op vinyl geeft een ruw effect, dus na het plamuren voeg ik altijd nog een laag secondelijm toe. Dat vloeit uit over de scheurtjes en oneffenheden en droogt glad op. Nu wat foto's van de zones die gesculpt moesten worden.

Het deurtje in de buik vond ik niet zo'n goed idee, het was aan de kanten relatief dun en daardoor was het bij het gieten uitgevlakt geraakt. Het volgde aan de buitenkant dus niet dezelfde kromming als de romp en dan krijg je een opstaande rand links en rechts. Er moest dus een stuk van alle buitenste schubben gehaald worden met de Dremel.

In tegenstelling tot bij de Triceratops pasten de achterpoten prima, met weinig reparatiewerk.

De staart vernauwt even achter de naad, ik heb dus daarvoor moeten schuren zodat het terug uitkomt. Als we de dino nu even opstellen op het diorama, dan zou alles gladgestreken moeten zijn. Alleen de tong ontbreekt nu nog, het lijkt me makkelijker die na het schilderen te lijmen.

De Xiphactinus was niet zoveel werk om te verlijmen, al moet je goed opletten dat je de vinnen niet verwisselt. Dat kan perfect maar dan sluiten ze niet glad aan bij de romp.

De onderkaak past zo goed, dat je heel wat lijm kan verwijderen na het dichtdrukken.

 

[coachke]

Steven zalig om te zien hoe jij het weeral oplost en ook zalig om te kijken , ook ik hou van zulke beesten maar heb de plaats er niet voor
grt
Marc

 

[StevenVD]

Bedankt, Marc. Nu is er al een primer gelegd op de figuren.

De dino is gespoten met Rustoleum grijs en de vis met Sencys zilververf, beide uit een spuitbus. Daarna kon de basiskleur op de Spinosaurus gezet worden. Ik heb hiervoor een gelig kleurtje van Warpaints gekozen.

Dit moet wel verdund worden met water. Ik heb er ook maar retarder bij gedaan.

In de zon is het geel opvallender.

Ik heb in de bek donkerrood van Gunze gebruikt.

De Xiphactinus kreeg helderblauwe accenten die met donkerrood gemoduleerd werden. Dat geeft bijna een iridiserend effect op de zilveren ondergrond. Het nadeel van het zilver is dat je dit niet kan aanraken zonder zilverstof op je vingers te krijgen.

 

[airbus56]

Heel leerzaam topic. Zowel voor wat de geschiedenis van het onderwerp als de evolutie van de bouw betreft.
Tot hiertoe heb ik dergelijke bouwkits zonder veel interesse aan mij voorbij laten gaan. Uw verslag daarentegen heeft mijn volle aandacht en is een aangename afwisseling met de klassieke onderwerpen (voertuigen, vliegtuigen...) die hier meestal worden behandeld.

 

[Erwin]

Vind het schilderen van de vis al heel geslaagd .

 

[marc w]

Steven , mag ik even terug komen op het lijmen. Ik vermoed dat je bison kombi power gebruikt hebt. tubes zijn niet even groot maar je moet van elke tube een gelijk ( evenen lang) lijntje trekken van vb1cm lang op je mengpaneel de kleinen tube geeft ook een fijner lijntje dan de grote tube.
vind het verder beide enge beestjes, stel je eens voor dat je in het water staat pootje te baden bij dit warme weer en plots knabbelt zo'n visje aan je tenen.........

 

[StevenVD]

Bedankt voor de leuke reacties. Nu begrijp ik lijminstructies beter. Ik zag dat de foto van de vissenkop niet doorgekomen was, bij deze.

 

[coachke]

Tja Steven wat moet ik daar weer op zeggen he ? Dat het weer een " eyecatcher " word , gij hebt wel een zwak voor zulke zaken ( al goed ) dan zien we nog eens iets anders en prachtig
Ik volg op de voet hoor
Marc

 

[Beyond]

Fascinerende beesten die niet vaak de revue van een modelbouwforum aandoen.
Ben benieuwd naar de kleurenkeuze?
Lijkt mij altijd moeilijk bij deze dieren, aangezien er nergens, of toch zeer weinig, aanwijzingen terug gevonden zijn.
Fantasie kan zowat op de vrije loop, maar het moet toch ergens geloofwaardig overkomen. Moeilijk dus...
Suk6

 

[StevenVD]

Ik ga eerst deze basiskleur wat uitwerken voor ik nieuwe kleuren toevoeg. Dat zal nogal intuitief gebeuren, ik denk dat ik voor de camo wat ga afplakken. De Spinosaurus was na die gele laag wel nog steeds toe aan wat kosmetische chirurgie. Er zaten deellijnen op een aantal plaatsen en die bleven zichtbaar, zeker die op de staart waren groter dan een duimafdruk. Die worden met secondelijm dichtgesmeerd.

Ook was aan de uitvlakking van de schubben te zien waar de lijmnaad in de hals zat.

Met de puntige frees van Proxxon kunnen de schubben daar terug in uitgehaald worden. Wat lijm erover en het kan doorgaan voor een wat ruwer stukje huid.

Nu kan deze kleur bewerkt worden met Vallejo German Camo Brown, waarbij wel eerst delen van de hals en het rugschild bleker gemaakt zijn.

Ik heb de tanden al maar gespoten. Nu even met de tong op zijn plek:

De ondergrond is al in zwarte Vallejoprimer gezet. De Xiphactinus heeft een laagje Vallejo glansvernis gekregen om te vermijden dat hij zilver blijft afgeven. Misschien glanst dit daardoor iets minder.

 

[StevenVD]

Het was even nadenken hoe de volgende kleur aangepakt zou worden. Freehand een camopatroon gaan spuiten op zo'n groot model vond ik te riskant, dus pakte ik het aan zoals ik bij legervoertuigen gewend was, met een berg kneedgom er overheen.

En dan een week later was er iemand Dark Yellow aan het spuiten geweest en een halve beker bleef over, dus heb ik daar rood bij gemengd en dan krijg je dit resultaat.

Dit moet nog wel behandeld worden zoals het geel daarvoor, vooraleer er nog kleuren toegevoegd kunnen worden.

 

[coachke]

magnifiek , hoe je het allemaal klaarspeelt geweldig
Marc

 

[marc w]

beestje krijgt een apart kleurtje,