Ik heb onlangs een kleine start gemaakt maakt deze in verband met de groepsbouw van onze club, onder het thema Vietnam:
De P-30 "Khrustal" radar (Nato-naam: Big Mesh) is een 2d E-ban/F-band radar van russische makelij (E-band: frequentie tussen 2000 en 3000MHz, F-band: frequentie tussen 3000 en 4000MHz).
Het is ontworpen als een vroege waarschuwings- en interceptieradar voor de grondcontrole van de luchtmacht, luchtverdediging en marine. Het was de opvolger van de P-20 radar, en kwam in dienst in 1955. In 1958 werd deze gemoderniseerd zodat ie een groter bereik kreeg van 10-15% en betrouwbaarder was. Deze versie werd in 1959 in dienst genomen. Het bereik van de radar was 180km, en werkte tot op een hoogte van 12km.
De radar is semimobiel, en staat op een verreidbaar onderstel, maar het opzetten van de radar nam toch wel wat tijd in beslag. Verder waren er no2 trucks nodig voor de stroomvoorziening en met trailers voor het vervoeren van de antenne. De antennes zelf bestaan uit 2 open-frame parabolische antennes die beide signalen kunnen uitsturen en ontvangen. De twee antenne's worden gebruikt om de hoogte te bepalen waarbij de bovenste antenne onder een hoek van 25° werd geplaatst, zodat elk doel 2 keer geprojecteerd werd op de indicator. de afstand tussen deze twee punten gaf de operator een idee van de hoogte. Aan de laagste antenne werd ook nog een IFF (identification friend/foe) bevestigd.
Momenteel is het systeem uitgerangeerd en vervangen door de P-35, P-37 en nu door phased array radars die een 3D beeld geven van de "omgeving".
De kit zelf
Momenteel heb ik de cabine samengelijmd,
en ben ik bezig met te proberen of ik de platte PE kan vervangen door iets anders:
Wordt vervolgd...
De P-30 "Khrustal" radar (Nato-naam: Big Mesh) is een 2d E-ban/F-band radar van russische makelij (E-band: frequentie tussen 2000 en 3000MHz, F-band: frequentie tussen 3000 en 4000MHz).
Het is ontworpen als een vroege waarschuwings- en interceptieradar voor de grondcontrole van de luchtmacht, luchtverdediging en marine. Het was de opvolger van de P-20 radar, en kwam in dienst in 1955. In 1958 werd deze gemoderniseerd zodat ie een groter bereik kreeg van 10-15% en betrouwbaarder was. Deze versie werd in 1959 in dienst genomen. Het bereik van de radar was 180km, en werkte tot op een hoogte van 12km.
De radar is semimobiel, en staat op een verreidbaar onderstel, maar het opzetten van de radar nam toch wel wat tijd in beslag. Verder waren er no2 trucks nodig voor de stroomvoorziening en met trailers voor het vervoeren van de antenne. De antennes zelf bestaan uit 2 open-frame parabolische antennes die beide signalen kunnen uitsturen en ontvangen. De twee antenne's worden gebruikt om de hoogte te bepalen waarbij de bovenste antenne onder een hoek van 25° werd geplaatst, zodat elk doel 2 keer geprojecteerd werd op de indicator. de afstand tussen deze twee punten gaf de operator een idee van de hoogte. Aan de laagste antenne werd ook nog een IFF (identification friend/foe) bevestigd.
Momenteel is het systeem uitgerangeerd en vervangen door de P-35, P-37 en nu door phased array radars die een 3D beeld geven van de "omgeving".
De kit zelf
Momenteel heb ik de cabine samengelijmd,
en ben ik bezig met te proberen of ik de platte PE kan vervangen door iets anders:
Wordt vervolgd...
Laatst bewerkt door een moderator: