Een poosje terug had ik op de nieuwe-productenlijst van Scalemates gezien dat er een modelbouwdoos uitgekomen was van een van mijn favoriete natuurverschijnselen, de bidsprinkhaan. Het leek ook een heel realistisch model te zijn van Fujimi. Helaas scheen het niet aan onze kant van de wereldbol verkocht te worden, het moest dus besteld worden vanuit Japan. Daardoor verdween het wat uit mijn blikveld, ook nadat er een variant met een bruine sprue in plaats van de gifgroene aangekondigd werd. Maar nu het online bestellen de laatste tijd voor heel wat modelbouwproducten de enige verwervingsmethode geworden is, heb ik doorgezet en heb ik er ook eentje tegen een degelijke prijs laten afkomen vanuit het land van de Rijzende Zon.
De doos bevatte heel wat Japans krantenpapier, met daartussen een doos die net paste doordat ze diagonaal in het pakket geplaatst was. Ik dacht dat het een drukke Japanse verpakking zou hebben, maar dit zag er al indrukwekkend uit zonder uitgepakt te worden.
Een aardige attentie was te vinden op de zijkant van het pakket, waardoor de oosterse afkomst nog meer in de verf gezet was.
Ik had deze aanwinst onlangs al aangekondigd met het idee dat deze doos ergens later op het jaar eens aangestoken kon worden, want wat met de Sd. Kfz.11, de Superheavy Tank en consoorten? Maar een vreemd toeval bepaalde dat deze doos nu al op de tafel gegooid moet worden:
Gisteren ben ik namelijk de trotse eigenaar geworden van deze kleine veelvraat. Het gaat niet om Tenodera aridifolia, de Japanse reuzenbidsprinkhaan zoals in de doos, maar een andere soort. Dit is Hierodula Membranacea, de Aziatische reuzenbidsprinkhaan en de grootste bekende soort. Het is dus nog een nimf en zou moeten vervellen tot ze zo'n 10 centimeter groot is. Ik heb om een vrouwtje gevraagd, zodat er weer kans is op nakomelingen. Nu ik een soort van levende referentie heb waarvan we de evolutie tijdens de bouw kunnen volgen, moet het natuurlijk wel vooruitgaan.
Sinds gisteren heeft het diertje zich een weg gebaand door een zwerm van een tiental vliegen, een drietal sprinkhanen en een grasmug.
Ik bewaar het nu in een kooitje dat er op voorzien is om krulvliegen in los te laten zonder dat het huis bestormd wordt.
Vandaag had ik de tijd om de kit dan maar eens aan een grotere inspectie te onderwerpen.
Heel wat stukjes met een kleur die we kennen uit bouwdozen van Kawasaki-motoren. Ook een paar bruine sprues, want sommige lichaamsdelen hebben een bruine verkleuring. De vleugels zijn dan weer clearparts die een groene of bruine filter bevatten. Ik heb de belangrijkste stukken al eens onderworpen aan een vergelijking met een foto van Wikipedia.
(https://zookeys.pensoft.net/article/12542/)
De coxa heeft een fijne rij tandjes aan de bovenzijde. Ik vind deze een beetje overscale, want ze zijn langer dan de foto die op dubbel zo grote schaal is.
De femur heeft twee evenwijdige rijen tanden van verschillende grootte. Ze is in de kit in twee helften verdeeld. Een helft heeft 4 tanden. Ook deze tanden zijn overscale.
De andere helft heeft een groot aantal tanden van verschillende lengte. Dit aantal en het verschil is sterk verminderd in de kit.
De tibia ziet er best goed uit, maar de tanden lopen iets te ver door naar achter.
De tarsen zijn in verhouding wat lang tegenover de andere delen, haast even lang als op de foto. Mijn plan is om de tanden te verwijderen en te vervangen door metalen speldenpuntjes.
De kop heeft alle nodige delen, maar de ogen hebben een rand die ik niet terugzie op de foto. Die lijkt meer van een keverkop afkomstig en wordt dus verwijderd. Antennes zullen vervangen worden door metaaldraad.
(https://www.naturepl.com/stock-photo-tenodera-aridifolia-nature-image00478885.html)
De poten zien er ook heel realistisch uit.
Het lijkt me wel nodig om ze iets dunner te maken, want in deze foto zou er maar een dikteverschil van 1/5 mogen zijn.
De dekschilden hebben een zwaar reliëf van bloedvaten.
Bij het openspreiden van de vleugel is te zien dat die heel fijn zijn en dat zelfs de dekschilden gedeeltelijk doorschijnend zouden moeten zijn. De vleugels kunnen dus beter vervangen worden door scratchbouw. Tot zover mijn voorlopige vergelijking.
De handleiding is volledig in Japans en zal dus nog vertaald moeten worden met behulp van de scanner en een OCR.
Ik kocht een spray can van Tamiya met lichtgroen en ook een potje Gunze lichtgroene verf. Je ziet verder nog een draaischijf en een scriber, eigenlijk voor een ander project.
Dit boek bevat de nodige info over het gedrag van het dier. Wil je een terrarium houden, dan is het een aanrader. Er staat heel veel uitleg in naast foto's, alles geordend volgens diersoort en heel volledig.
De doos bevatte heel wat Japans krantenpapier, met daartussen een doos die net paste doordat ze diagonaal in het pakket geplaatst was. Ik dacht dat het een drukke Japanse verpakking zou hebben, maar dit zag er al indrukwekkend uit zonder uitgepakt te worden.
Een aardige attentie was te vinden op de zijkant van het pakket, waardoor de oosterse afkomst nog meer in de verf gezet was.
Ik had deze aanwinst onlangs al aangekondigd met het idee dat deze doos ergens later op het jaar eens aangestoken kon worden, want wat met de Sd. Kfz.11, de Superheavy Tank en consoorten? Maar een vreemd toeval bepaalde dat deze doos nu al op de tafel gegooid moet worden:
Gisteren ben ik namelijk de trotse eigenaar geworden van deze kleine veelvraat. Het gaat niet om Tenodera aridifolia, de Japanse reuzenbidsprinkhaan zoals in de doos, maar een andere soort. Dit is Hierodula Membranacea, de Aziatische reuzenbidsprinkhaan en de grootste bekende soort. Het is dus nog een nimf en zou moeten vervellen tot ze zo'n 10 centimeter groot is. Ik heb om een vrouwtje gevraagd, zodat er weer kans is op nakomelingen. Nu ik een soort van levende referentie heb waarvan we de evolutie tijdens de bouw kunnen volgen, moet het natuurlijk wel vooruitgaan.
Sinds gisteren heeft het diertje zich een weg gebaand door een zwerm van een tiental vliegen, een drietal sprinkhanen en een grasmug.
Ik bewaar het nu in een kooitje dat er op voorzien is om krulvliegen in los te laten zonder dat het huis bestormd wordt.
Vandaag had ik de tijd om de kit dan maar eens aan een grotere inspectie te onderwerpen.
Heel wat stukjes met een kleur die we kennen uit bouwdozen van Kawasaki-motoren. Ook een paar bruine sprues, want sommige lichaamsdelen hebben een bruine verkleuring. De vleugels zijn dan weer clearparts die een groene of bruine filter bevatten. Ik heb de belangrijkste stukken al eens onderworpen aan een vergelijking met een foto van Wikipedia.
(https://zookeys.pensoft.net/article/12542/)
De coxa heeft een fijne rij tandjes aan de bovenzijde. Ik vind deze een beetje overscale, want ze zijn langer dan de foto die op dubbel zo grote schaal is.
De femur heeft twee evenwijdige rijen tanden van verschillende grootte. Ze is in de kit in twee helften verdeeld. Een helft heeft 4 tanden. Ook deze tanden zijn overscale.
De andere helft heeft een groot aantal tanden van verschillende lengte. Dit aantal en het verschil is sterk verminderd in de kit.
De tibia ziet er best goed uit, maar de tanden lopen iets te ver door naar achter.
De tarsen zijn in verhouding wat lang tegenover de andere delen, haast even lang als op de foto. Mijn plan is om de tanden te verwijderen en te vervangen door metalen speldenpuntjes.
De kop heeft alle nodige delen, maar de ogen hebben een rand die ik niet terugzie op de foto. Die lijkt meer van een keverkop afkomstig en wordt dus verwijderd. Antennes zullen vervangen worden door metaaldraad.
(https://www.naturepl.com/stock-photo-tenodera-aridifolia-nature-image00478885.html)
De poten zien er ook heel realistisch uit.
Het lijkt me wel nodig om ze iets dunner te maken, want in deze foto zou er maar een dikteverschil van 1/5 mogen zijn.
De dekschilden hebben een zwaar reliëf van bloedvaten.
Bij het openspreiden van de vleugel is te zien dat die heel fijn zijn en dat zelfs de dekschilden gedeeltelijk doorschijnend zouden moeten zijn. De vleugels kunnen dus beter vervangen worden door scratchbouw. Tot zover mijn voorlopige vergelijking.
De handleiding is volledig in Japans en zal dus nog vertaald moeten worden met behulp van de scanner en een OCR.
Ik kocht een spray can van Tamiya met lichtgroen en ook een potje Gunze lichtgroene verf. Je ziet verder nog een draaischijf en een scriber, eigenlijk voor een ander project.
Dit boek bevat de nodige info over het gedrag van het dier. Wil je een terrarium houden, dan is het een aanrader. Er staat heel veel uitleg in naast foto's, alles geordend volgens diersoort en heel volledig.
