Even gegoogled en volgende info gevonden over MIR.
Het Russische ruimtestation Mir (Мир, wat in het Russisch zowel wereld als vrede betekent) was het eerste permanent bewoonde ruimtestation in een baan om de Aarde. Het bestond uit verschillende met elkaar verbonden modules, waarvan de eerste module op 19 februari 1986 werd gelanceerd en de laatste in 1996. Mir was gebaseerd op de al eerder door de Russen gelanceerde Saljoet-ruimtestations. Gedurende de tijd dat Mir in een baan om de aarde cirkelde, is er veel wetenschappelijk onderzoek verricht.
Op een enkele uitzondering na, is Mir tot augustus 1999 continu bewoond geweest. Op 23 maart 2001 keerde Mir na 15 jaar terug in de Aardse atmosfeer om vervolgens in brokstukken in het zuiden van de Grote Oceaan neer te storten. Voor die tijd waren er nog vage plannen om Mir te gebruiken als televisie- of filmstudio, maar daarvoor bleek hij te onstabiel en te onveilig. Het zou eenvoudigweg te duur worden om Mir nog langer in gebruik te houden.
De meeste modules zijn door de Proton-draagraket in hun baan om de aarde gebracht.
Basisblok
Het basisblok was de eerste module en werd geassembleerd in april 1985, vanaf mei 1985 onderging het verschillende testen. Het werd gelanceerd op 20 februari 1986. Deze basismodule had een sterke gelijkenis met de ruimtevaartstation-serie Saljoet. De module beschikte over een besturingseenheid en een woonruimte. Aan de module zaten drie zonnepanelen. Het had zes koppelpoorten voor koppelingen met vrachtschepen en de wetenschappelijke modules.
Kvant I-module
De Kvant I (Квант verwijst naar kwantum) werd op 31 maart 1987 gelanceerd en werd gekoppeld aan het station op 12 april 1987. Deze astrofysische module droeg onder andere instrumenten om röntgenbronnen in de ruimte te observeren. Ook konden er biotechnologische experimenten worden uitgevoerd, onder andere voor antivirale medicijnen.
Kvant II-module
De Kvant II-module werd op 26 november 1989 gelanceerd en werd gekoppeld aan het station op 6 december 1989. De module beschikte over wetenschappelijke instrumenten en een ruimte voor persoonlijke verzorging. De module droeg ook twee zonnepanelen.
Kristal-module
De Kristal (Кристалл verwijst naar kristal) werd op 10 juni 1990 gelanceerd en op 10 juli gekoppeld aan het ruimtestation. Deze module droeg verschillende wetenschappelijke instrumenten.
Spektr-module
De Spektr (Спектр verwijst naar spectrum)-module werd op 20 mei 1995 gelanceerd en gekoppeld aan het station op 1 juni 1995. De module leverde woon en werkruimte voor de Amerikaanse astronauten, die inmiddels ook regelmatig gebruik maakten van Mir. Hij werd ook gebruikt voor geofysisch onderzoek naar de atmosfeer, oceanen en het landoppervlak van de aarde. Daarnaast werd hij ook gebruikt voor biomedische onderzoeken.
Koppelingsmodule
Op 15 november 1995 werd er een koppelingsmodule aan het station gekoppeld, zodat de Spaceshuttles eenvoudiger konden koppelen aan het ruimtestation. Deze module werd geleverd door de Space Shuttle Atlantis.
Priroda-module
Op 23 april 1996 werd de Priroda (Природа verwijst naar natuur)-module gelanceerd en op 26 april 1996 gekoppeld. Deze module werd onder andere gebruikt voor de bestudering van het aardoppervlak en de effecten op de mens tijdens een langdurig ruimteverblijf.
Aan het eind van zijn levensduur was de omvang van Mir 33 × 31 × 27,5 m en de massa omstreeks 140.000 kg. In totaal zijn er ruim honderd ruimtevaarders aan boord geweest. Sinds de lancering van de eerste module heeft Mir ruim 360.000 keer rond de aarde gedraaid op een gemiddelde hoogte van 375 kilometer
Bron: Wikipedia.
Altijd handig om te weten waar je mee bezig bent, niet?
