Anders / onbekend Eat Dirt (Earthworm Jim)

[StevenVD]

Bij de meeste Europeanen, inclusief mezelf een jaar geleden zal de naam Earthworm Jim geen belletje doen rinkelen. Tenzij bij degenen die in de jaren negentig zich met videogames bezighielden, maar toen is het me jammer genoeg ontgaan. Het begon met een stripverhaal dat getekend werd door Doug Ten Napel. Ook dat heb ik nog niet kunnen lezen omdat elk van de issues ondertussen zeldzaam en dus kostelijk geworden is.

Het begint met een maf stel booswichten die voor de overheersing van het universum een paar superwapens hebben ontwikkeld. Eentje raken ze kwijt op de Aarde, waarbij het neervalt op een grasperk en bewoond raakt door een regenworm. Het effect op de worm is dat hij bliksemsnel evolueert tot een superwezen met verschillende menselijke trekjes, Jim genaamd. Jim was op dat moment op de vlucht voor een kraai, die ook zo'n ruimtepak aan krijgt en onder de benaming "Psy-Crow" het met deze superheld aan de stok krijgt. Soms slaagt hij er in Jim aan zijn pak te onttrekken, waarbij hij terug op zijn gewone biologie aangewezen is. Gelukkig betekent dit dat hij over vier stel hersens beschikt, al denken die niet allemaal dezelfde kant op.

Ergens aan het begin van zijn carrière recruteert Jim zijn sidekick Peter Puppy, die op zijn beurt gecreëerd is door de geniepige Evil The Cat. Hij ziet er uit als een vriendelijk ventje met een hondengezicht, maar Jim moet zich constant ervoor hoeden om zijn kompaan op de tenen te trappen, want daardoor verandert die tijdelijk in een bloeddorstige hellehond die alles wat op een regenworm lijkt, op wil vreten. Dit zorgt gelukkig vaak voor de gewenste afleiding om de schurk van dienst van zijn stuk te brengen.

Jim en Peter beleven tal van avonturen waarbij ze ook de andere booswichten proberen te dwarsbomen, zoals daar zijn de boosaardige alien-koningin Slug-for-a-Butt (slechts een afkorting voor haar veel langere, sinistere naam, even lang als haar geleedpotige lichaam trouwens), de gekke uitvinder Professor Monkey-for-a-Brain die er uitziet als een mislukte transplant met een chimpanzee, Bob de killergoudvis en zijn onderzeese volgelingen. Gelukkig kunnen ze daarbij de hulp inroepen van de minder abnormale tweelingzus van Slug, prinses What's Her Name en nog een legioen van soms minder getalenteerde superhelden.

Al deze info ben ik te weten gekomen uit de televisieserie, die er pas gekomen is door het succes van het videospel dat Doug kon laten maken over zijn idee. En deel twee van dit spel had ik dus toevallig besteld vorig jaar. Over zijn andere strips zoals Tommysaurus Rex had ik toen al wel gehoord, dus ik dacht wel dat het iets speciaals kon zijn. Voor een 16-bit spel bleek het verrassend goed getekend, heel grappig en toch goed te spelen te zijn, met ook aandacht voor de muziek en het achtergrondverhaal. Om daarna ook nog twee heel grappige tv-series te ontdekken 25 jaar na datum, vond ik schitterend. Helaas zijn ze niet vertaald en moet je ervoor naar You-tube teruggrijpen, waarop niet alles even goed bewaard bleek.

Dit zette me ertoe aan om op zoek te gaan naar meer wormenparafernalia, maar door de cultstatus en de geografische afstand was het allemaal heel prijzig om iets anders dan de videospelletjes in huis te halen. Maar toen vond ik dus voor een redelijke prijs op E-Bay een mooie resinfiguur die ook de mogelijkheid bood om ze zelf te bouwen en beschilderen. Door wat opzoekwerk vond ik dat de figuur afkonstig was van ene Fotis Mint. Als je op zijn site kijkt, dan vind je daar nog tientallen ontwerpen voor geprinte resinfiguren met onderwerpen die me na aan het hart lagen. Zo zag ik een figuur van Garth Ennis' "The Boys", maar dan niet naar de tv-serie ontworpen maar naar de strip. Dat spreekt natuurlijk de die-hard fans aan.

https://fotismint.com/

Een poosje later kwam de figuur aan in een stevige verpakking die volgens mij voor drinkgerei bestemd geweest is.

Hij bestaat uit vijf onderdelen, die hol geprint zijn en daardoor minder wegen. In de holtes zit een printstaketsel.

De paspinnen moeten wel nog bijgeschuurd worden om het soepel in elkaar te laten vallen. Ik ben al begonnen met de rugzak, waar Jim een vast instrumentarium in bewaart zoals zijn trouwe Pocket Rocket of zijn mysterieuze metgezel Snott. Ik heb die zak nu passend gekregen maar je ziet op dat onderdeel wel de printlagen. Daar zal dus nog op geschuurd moeten worden. Gelukkig ziet zijn lichaam er wel gepolijst uit. Ik heb ook al nagedacht over een passend voetstuk en ik heb al een mooi ontwerp voor ogen. Jim zal er bij staan met zijn vaak gebruikte quote "EAT... DIRT!" gevolgd door zijn homerisch gelach.

Ik heb de figuur ook op Scalemates geplaatst: https://www.scalemates.com/nl/kits/fotis-mint-97-earthworm-jim--1410680

Een fansite waar je het hele verhaal en alle actoren samengevat vindt: https://earthwormjim.fandom.com/wiki/Earthworm_Jim_Wiki

Link naar aflevering 1, voor wie nu mogelijk wil weten waar ik het toch allemaal over heb:

 

[StevenVD]

En voor wie zoals ik door de volledige reeks heen heeft gebingewatcht heeft het volgende goede nieuws:

Hij komt dus hopelijk terug na 25 jaar.

 

[dancooper]

Ik ben benieuwd.... maar euh... geen PE ?

 

[Pascal]

Niet direct een onderwerp waar ik voor val maar ben wel nieuwsgierig naar de schilderwerken van deze.

 

[Erwin]

Ook niet echt mijn ding maar ben wel benieuwd.

 

[coachke]

hm ik kan het wel smaken als tussendoortje altijd gezellig zo heb ik die rat ook eens gemaakt en viel best mee
Leuke afwisseling
Kijk er naar uit
Marc

 

[marc w]

verandering van spijs doet eten

 

[dancooper]

verandering van spijs doet eten

Ja, maar zolang het maar geen wormen zijn wat mij betreft

 

[Jerre]

Super! De games waren hilarisch

 

[StevenVD]

Bedankt voor de aandacht, ik zal proberen iedereen op het einde te overtuigen. De onderdelen van de figuur moeten bijgevijld worden op de lijmvlakken om ze te doen passen. Dat doe ik maar onder water voor de veiligheid. Op den duur ging dit makkelijker met een oud schuurstokje dat bevochtigd was, maar dat doet het schuurpapier blijkbaar loslaten.

Toen de armen voldoende geschuurd waren om ze in het lijf te passen, heb ik ze met componentenlijm vastgezet en dit gladgestreken over de naad. Dit werd dan bijgeschuurd en oneffenheden werden met CA dichtgemaakt. Ik zag wel dat over de hele figuur een netwerk van printlaagjes loopt, maar ik wilde niet de hele oppervlakte gaan afschuren. Dat heb ik alleen gedaan op plaatsen waar het erg opviel, zoals de backpack en de schouders. In de naad kon nog heel wat CA-lijm, dus heb ik de worm opgesteld zodat die lijm ter plekke bleef.

De figuur is met de backpack uit zijn evenwicht, jammer maar uiteraard kon je deze toch niet los opstellen. Ik wilde van de base iets opvallends maken. Ik vergrootte de figuur van Psy-Crow op de stripcover, printte dit af en sneed een passende cirkel uit plexiglas.

Dit zal daarna op een gekleurd plankje of een doorschijnend stuk epoxy komen. De plaat is niet mooi vlak na het uitzagen, ze moet vastgemaakt worden in het midden.

De volgende stap was om de worm in een egale laag wit te zetten. Niks beter dan Tamiya uit de airbrush.

De primeur deze keer was dat ik de coverplaat wilde naschilderen op het plexiglas. Omdat dat glas onverstoorbaar moest blijven glanzen, moest de afbeelding dus aan de achterkant komen. Dat zorgde voor een paar verwarrende effecten.

Ik moest namelijk de tekening in spiegelbeeld hebben. Ik heb die dus eerst getraceerd achter het zonlicht. Dan moesten de schetslijnen gezet worden, want die zouden overgespoten raken. Met Tamiyatape en gom wordt de schets gekopieerd.

Dit kan je zo natuurlijk niet spuiten, want dan is een rand niet scherp. Daarom wordt de tape met een penseel gevolgd met Vallejo Gloss Black, lettend op de variabele lijndikte. Met gom worden de highlights voorbereid.

Dan wordt met de airbrush de base color gespoten. Dit is niet overal even dik en dat zorgt voor de nodige textuur.

Hier hoe dat er bovenaan de schijf uitziet, de tape zit er nog op. Het bleek meteen dat de Vallejo Black inktlijn het niet haalt bij het lostrekken van de tape, dus moest eerst de taperand met een swivel knife gevolgd worden.

De tape voor kleur 1 is los. Dit is een mengsel van felblauw en zwart.

Hier is in een verder stadium paars en roze toegevoegd.

Je ziet de gespoten kant met de highlights er over, dus dat ziet er een beetje mistig uit.

Aan de voorkant is alles prima in orde. Overspray op de glasplaat kan je makkelijk afdeppen met X20-A verdunner.

Jim is nu in een paar basiskleuren gezet. Hij was wel een keer omgevallen waarbij zijn ray-gun brak, het blijkt toch fragiel materiaal. Dat kon naadloos gelijmd worden met CA.

Het volgende werk zal terug op Jim focussen.

 

[Pascal]

Knap gedaan die ondergrond Steven.

 

[coachke]

wow dat is knap gedaan , Steven gij zijt in de leer geweest bij Artobi zeker neen man knap gedaan echt tof en ook het idee erachter is geweldig
Kijk al uit naar het vervolg

 

[Erwin]

Begint een knap figuurtje te worden en de ondergrond is goed gevonden. Mooie tutorial ook om deze te verwezenlijken.

 

[StevenVD]

Bedankt! Nu is er aan de figuur zelf gewerkt. Er moet wel nog wat gedetailleerd worden met een penseel.

 

[StevenVD]

Het geel heeft nu een tweede beurt gekregen

Om de basisplaat meer volume te geven heb ik een nieuw product gekocht, UV resin van GreenStuff. Het plan is om dit op de onderkant te laten lopen, waar het dan uit kan harden in een paar minuten met behulp van een UV-lichtje dat ik eerder al kocht.

 

[StevenVD]

Vandaag ging ik dus de finale stap zetten in het bouwen van deze figuur (dacht ik) en daarom bracht ik de vloerplaat aan op een matje en spande er tape rond. Ik wilde een doorschijnende base houden en had hiervoor UV Resin van Green Stuff gekocht. Dit vloeibare acrylic product zou hard worden onder invloed van UV-licht. Op de beschrijvende video van Green Stuff stond dat je een aantal minuten had tot het hard was en ik dacht het product uit het flesje te gieten. Ik had het nog nooit getest, in deze grote hoeveelheid zou dat ook niet representatief geweest zijn en ik wilde zoveel mogelijk in het gietblok verwerken. Een paar bolletjes kneedgom moesten de plaat plat houden, want er zat een lichte buiging in door het uitzagen van de cirkel.

Ik goot het flesje meteen buiten leeg in dit recipiënt en dat was om meerdere redenen een vergissing. Ik zag dat er luchtbelletjes in zaten en herinnerde me dat uit de video, deze moet je er uit zien te krijgen. Maar het product nivelleerde zich niet zoals Still Water dat doet en toen wist ik al dat er iets grondig mis zou gaan. Ik kon wel nog proberen om een spateltje te halen om het wat uit te strijken. Ik haalde dit binnen en ik dacht daarmee de schade te kunnen beperken, ik had nog wel een paar minuten volgens de video.

Het was maar 1 minuut na het ingieten van het product en toen zag de plaat er zo uit. Ik dacht eerst dat het product reageerde met het plexiglas, zo erg was die vervormd. Maar het bleek dat dit kwam door de hitte en het samentrekken van de dunnere laag resin aan de buitenkant tegenover de dikkere klont die in het midden bleef liggen. Toen ik er met de spatel aan kwam, was alles volledig uitgehard in deze vorm.

Aan de bovenzijde is de plaat wel golvend maar nog steeds glad en ik dacht er in paniek even over om een poging te doen nog meer product toe te voegen, dus ik vertrok meteen naar de winkel die hier 3 minuten vandaan ligt. Maar daar aangekomen zag ik dat ook de verflaag aangetast was. de vraag is of dit door de hitte komt of dat dit product reageert met Tamiya verf. Maar deze ondergrond was dus total loss. Het kan nog net dienen als abstract kunstwerk, maar het werd wel duidelijk dat Jim op zoek moest naar een nieuw voetstuk. Voor degenen die met dit product willen werken, laat je niet afschrikken om het te gebruiken in kleine hoeveelheden en plaats dit dus best pas in het licht als het in vorm gebracht is. Of daarmee mijn glasplaat minder vervormd geweest was, betwijfel ik. Het moest misschien in dunnere laagjes en het product zou ook met water verdund kunnen worden.

Bij zo'n tegenslag kun je bij de pakken blijven zitten, of je kan het meteen over een andere boeg gooien. Ik wilde zorgen dat mijn volgende base een grotere dikte had, ik dacht eerst aan een ronde glasplaat uit de Hubo. Iets uit een wijzerklok ofzo. Daarom ging ik meteen kijken of ik daar iets bruikbaars vond, nadat ik uit de modelbouwzaak vertrokken was met nieuwe airbrushtape die nu in vellen te koop is. Later hierover meer. Een klok werd het niet, ze hadden iets veel interessanters.

Deze budget ledverlichting hang je gewoonlijk aan het plafond. Er zit een omvormer in voor netspanning en dus moet ik er wel een snoer aan zetten, misschien ook met een drukschakelaar. Maar omgekeerd op tafel lijkt dit net de geschikte ondergrond voor deze figuur. Ik zou alleen nog een kleinere glasplaat moeten snijden die in de holte van de lamp past. Het is ledverlichting, dus ik hoop dat het melkglas niet te warm loopt, dit kan ik wel uittesten voor ik de plaat en de figuur er op zet. Door de plaat los te laten staan, zou ik deze base ook voor andere figuren kunnen lenen. Het enige probleem is dat op wedstrijden er vermoedelijk geen stopcontact ter beschikking is, tenzij ik de omvormer er uit zou halen en het ding op een batterij zou aansluiten. Da's voor later, laten we nu maar eerst een nieuwe plaat beschilderen. Het ontwerp zal zo'n 10 procent kleiner moeten worden, dus ik moet het opnieuw afprinten.

Met de figuur er op, hij is nog steeds niet uitgebalanceerd, daarom een pen onder de lamp.

 

[marc w]

gelukkig ga je na een tegenslag niet in een hoekje zitten kniezen.
Je nieuwe oplossing kan nog wel eens beter worden dan je oorspronkelijk idee.
Of de lampkap warm gaat worden van de led die er in zit betwijfel ik ten zeerste.
succes er mee

 

[Erwin]

Jammer van die tegenslag maar zoals Marc zegt zou het alternatief wel eens beter kunnen worden.