Dag allemaal,
Nu de afdeling modelkits van JM verleden tijd is, kan ik weer eens tijd spenderen aan modelbouw zoals in 'hobby'. Ikzelf ben van die kits nog niet verlost, want nu moet ik nog voor mezelf maken. Of toch een deel, want ik heb er al wel enkele staan, natuurlijk. Al zou het best wel kunnen dat ik in de toekomst probeer om een betere versie te schilderen.
Bon, genoeg gejank, rap naar de bouwplank.
Dit wordt een bouwverslag...omgekeerd...of zoiets. De kit waarover het hier gaat is recent, en heeft ook de volledige cyclus doorlopen. Dat wil zeggen tot en met het geschilderde prototype (Dat intussen ook alweer verkocht is). Maar toch wil ik min of meer naar het begin terugkeren en stap voor stap laten zien hoe het allemaal in zijn werk gaat, van ontwerp tot afwerking. En deze wordt sowieso mijn eigen exemplaar, ook al omdat de kit die ik gebruik aangepast is en daardoor afwijkt van de normale versie.
De 'Predator' hoef ik niet voor te stellen, wie die niet kent, keert best terug naar de maan. Het is die van de eerste film die het meeste indruk heeft achtergelaten. Met het idee om mijn reeks van muurhangers (Horror heads serie) uit te breiden, ben ik er ergens in het voorjaar aan begonnen, maar zoals steeds is het mijn eigen versie, dus gaan zoeken uit welke film heeft geen zin. Zeer goed wetende dat dit niet zomaar een tussendoortje zou worden, is de aanpak er een op lange termijn geweest. Je krijgt nieuwe ideeen onderweg, sommige technieken voldoen niet en zelfs opnieuw beginnen aan bepaalde onderdelen is aan bod geweest. 93 onderdelen heeft dat ding uiteindelijk. Daar zijn 28 kleine haartjes bij,ok, maar dan nog blijven er 65 over. Nodeloos te zeggen dat dit de meest uitgebreide kit is die ooit van mijn hand kwam.
DE MASTER:
Of anders gezegd: Het geboetseerde origineel dat heeft gediend om de versies in resin te produceren. Ik was aan het hoofd begonnen met polymeerklei(Bakken in de keukenoven) maar ik ben daarna toch overgestapt op epoxy. Het stuk zou zoveel baksessies ondergaan, dat ik bang was om toch scheurtjes in de sculpt te krijgen. Maar de overgang was zonder complicaties.
Nu de afdeling modelkits van JM verleden tijd is, kan ik weer eens tijd spenderen aan modelbouw zoals in 'hobby'. Ikzelf ben van die kits nog niet verlost, want nu moet ik nog voor mezelf maken. Of toch een deel, want ik heb er al wel enkele staan, natuurlijk. Al zou het best wel kunnen dat ik in de toekomst probeer om een betere versie te schilderen.
Bon, genoeg gejank, rap naar de bouwplank.
Dit wordt een bouwverslag...omgekeerd...of zoiets. De kit waarover het hier gaat is recent, en heeft ook de volledige cyclus doorlopen. Dat wil zeggen tot en met het geschilderde prototype (Dat intussen ook alweer verkocht is). Maar toch wil ik min of meer naar het begin terugkeren en stap voor stap laten zien hoe het allemaal in zijn werk gaat, van ontwerp tot afwerking. En deze wordt sowieso mijn eigen exemplaar, ook al omdat de kit die ik gebruik aangepast is en daardoor afwijkt van de normale versie.
De 'Predator' hoef ik niet voor te stellen, wie die niet kent, keert best terug naar de maan. Het is die van de eerste film die het meeste indruk heeft achtergelaten. Met het idee om mijn reeks van muurhangers (Horror heads serie) uit te breiden, ben ik er ergens in het voorjaar aan begonnen, maar zoals steeds is het mijn eigen versie, dus gaan zoeken uit welke film heeft geen zin. Zeer goed wetende dat dit niet zomaar een tussendoortje zou worden, is de aanpak er een op lange termijn geweest. Je krijgt nieuwe ideeen onderweg, sommige technieken voldoen niet en zelfs opnieuw beginnen aan bepaalde onderdelen is aan bod geweest. 93 onderdelen heeft dat ding uiteindelijk. Daar zijn 28 kleine haartjes bij,ok, maar dan nog blijven er 65 over. Nodeloos te zeggen dat dit de meest uitgebreide kit is die ooit van mijn hand kwam.
DE MASTER:
Of anders gezegd: Het geboetseerde origineel dat heeft gediend om de versies in resin te produceren. Ik was aan het hoofd begonnen met polymeerklei(Bakken in de keukenoven) maar ik ben daarna toch overgestapt op epoxy. Het stuk zou zoveel baksessies ondergaan, dat ik bang was om toch scheurtjes in de sculpt te krijgen. Maar de overgang was zonder complicaties.
