1/35 Frog-7
- Onderwerp starter StevenVD
- Startdatum
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Bedankt, jongens. Het betekent een paar uurtjes ongemak, maar met de tablet ernaast en een paar vermakelijke filmpjes erbij is het zo om. Je moet wel een compacte zaag hebben zoals op de vorige foto's, en je moet het stuk om en om draaien tijdens het zagen om te kijken of je niet scheef zaagt. Bij sommige stukjes was dat het geval, maar die zitten toch achteraan het wiel en kunnen dus ongemerkt gerepareerd worden.
Nu pas komen we toe aan het interieur van de truck. De instrumenten op het dashboard worden al opgekalefaterd met het PE van Voyager, maar er zijn ook een paar handgrepen die duidelijk overscale zijn.
Die vervangen we door 0,4mm draad.
Omdat de instrumenten in metaalkleur moeten, kunnen deze nog niet op het interieur vastgekleefd worden.
Op het plafond hebben ze op een moeilijk bereikbare plek de productiegegevens gegoten, plus nog wat uitstoterrondjes. De boorkop komt akelig dichtbij het tere windschermframe.
Ik ga dit al eens proefpassen, hoewel er op het plafond ook nog PE komt.
De portieren zijn ook heel gedetailleerd, ook hier wordt het PE van Trumpeter vervangen door Voyager.
Er zit nog iets niet snor onder de cabine, dit heeft te maken met twee beweegbare steunen waar de cabine op zou moeten passen.
Nu pas komen we toe aan het interieur van de truck. De instrumenten op het dashboard worden al opgekalefaterd met het PE van Voyager, maar er zijn ook een paar handgrepen die duidelijk overscale zijn.
Die vervangen we door 0,4mm draad.
Omdat de instrumenten in metaalkleur moeten, kunnen deze nog niet op het interieur vastgekleefd worden.
Op het plafond hebben ze op een moeilijk bereikbare plek de productiegegevens gegoten, plus nog wat uitstoterrondjes. De boorkop komt akelig dichtbij het tere windschermframe.
Ik ga dit al eens proefpassen, hoewel er op het plafond ook nog PE komt.
De portieren zijn ook heel gedetailleerd, ook hier wordt het PE van Trumpeter vervangen door Voyager.
Er zit nog iets niet snor onder de cabine, dit heeft te maken met twee beweegbare steunen waar de cabine op zou moeten passen.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Bedankt voor de leuke reacties, daarom gaan we al even de kers op de taart plaatsen en de raket van SP Models assembleren.
De grote stukken zagen is niet zo moeilijk als bij de wielen. Je moet wel de aandacht houden bij de staartvlakken, want die staan vlak tegen het gietblok en je mag daar dus niet afwijken. Het lange stuk bleek ongeveer een halve millimeter scheef te staan, iets wat je niet opmerkt als je de raket niet tegen een lineaal aan legt. Een fijne gietnaad kan makkelijk verwijderd worden.
De raket wordt dan verlijmd met secondelijm. Door de ruwe zaagkant duurt het even voor die uithardt. Na twee keer proberen is hier de staart goed tegen het lichaam van de raket geplaatst. Er is niets voorzien om de stukken te centeren, dus het is wel opletten geblazen tijdens het lijmen.
Het project begint al heel wat plaats in te nemen.
De vinnen hebben een goede pasvorm, maar de laatste trap levert heel wat plamuurwerk op.
De kop heeft dezelfde diameter, dus hier is het wat minder werk. Maar ook hier geen indicatie hoe het op elkaar moet passen, zorg dus voor goede referentie.
De kleinste stukjes zijn voor de geleiders op de rail. Hopelijk past dit later, want die heb ik nog niet gebouwd.
Een paar foto's naast de truck.
Op deze foto's kan je de raket vergelijken met wat er in de kit meegeleverd is. Vooral de staartvlakken daarvan zijn een letdown, bij de spanwijdte komt er haast de helft bij. Maar ook de fijne details lonen de moeite, zoals de spanriemen rond het lichaam en de straalpijpjes die ook in de derde dimensie genietbaar zijn.
De grote stukken zagen is niet zo moeilijk als bij de wielen. Je moet wel de aandacht houden bij de staartvlakken, want die staan vlak tegen het gietblok en je mag daar dus niet afwijken. Het lange stuk bleek ongeveer een halve millimeter scheef te staan, iets wat je niet opmerkt als je de raket niet tegen een lineaal aan legt. Een fijne gietnaad kan makkelijk verwijderd worden.
De raket wordt dan verlijmd met secondelijm. Door de ruwe zaagkant duurt het even voor die uithardt. Na twee keer proberen is hier de staart goed tegen het lichaam van de raket geplaatst. Er is niets voorzien om de stukken te centeren, dus het is wel opletten geblazen tijdens het lijmen.
Het project begint al heel wat plaats in te nemen.
De vinnen hebben een goede pasvorm, maar de laatste trap levert heel wat plamuurwerk op.
De kop heeft dezelfde diameter, dus hier is het wat minder werk. Maar ook hier geen indicatie hoe het op elkaar moet passen, zorg dus voor goede referentie.
De kleinste stukjes zijn voor de geleiders op de rail. Hopelijk past dit later, want die heb ik nog niet gebouwd.
Een paar foto's naast de truck.
Op deze foto's kan je de raket vergelijken met wat er in de kit meegeleverd is. Vooral de staartvlakken daarvan zijn een letdown, bij de spanwijdte komt er haast de helft bij. Maar ook de fijne details lonen de moeite, zoals de spanriemen rond het lichaam en de straalpijpjes die ook in de derde dimensie genietbaar zijn.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Het wordt nu wat moeilijker om de raket neer te zetten, ik heb een tijdelijk voetstuk voorzien.
Het plamuren is voorafgegaan door het inbrengen van plaatjes styreen die dan langs de romp doorgesneden worden.
Nu wordt de cabine verder uitgewerkt. Een detail dat ook met de set van Voyager niet in orde gaat komen, zijn de zonnekleppen. Om een duistere reden hebben ze er maar 2 van de 3 voorzien, die ze niet achter de raampjes maar achter de raamstijlen willen hangen. Logisch toch.
Ik heb mijn nieuwe freesmachine al eens uitgetest om te kijken of ik uit het materiaal van de niet gebruikte PE kisten zo'n klep kon frezen. Ik heb wel nog het primitieve klemgereedschap dat er bij de machine zat, er is een machineklem in bestelling maar het bleek toch haast onmogelijk om messingplaat vlak te klemmen en deze was al wat geplooid geraakt.
Resultaat van de eerste oefening, het is nog niet bruikbaar maar het is een ervaring voor later. Bij het uitdiepen is de vlakfrees er uiteindelijk doorheen gegaan.
Dan zijn we nog wat aan het schilderen gegaan, want anders blijven we over met 100 stukjes die nog niet aan elkaar geplakt kunnen worden.
Het is een glossy groene kleur van Gunze geworden, 319 als ik me niet vergis. Ik had geen 303 meer, maar dit heeft ook wel wat. Het gedeelte onder de PE vloer moet nog wat verweerd worden en de uitlaten al geschilderd, maar daardoor kan de vloer er al definitief op. Dat is nodig om straks te bekijken of de lanceerinstallatie er tegenaan past.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Bedankt voor de reacties. Ik heb nog niet verder geprobeerd om het stukje te dupliceren.
Het glaswerk voor dit model kan volledig gebruikt worden zonder overscale te lijken qua dikte.
De achterste raampjes zijn wel iets te groot voor de holte waar ze in moeten, maar omdat ze die afdekken, moeten ze niet aangepast worden.
Na dit werkje kon de volledige cabine in- en uitwendig gemaskeerd worden. De masking zit er namelijk in tweevoud bij. In de handleiding wordt er wel steevast over een "mast" gesproken.
Bij Trumpeter hebben ze wel werk gemaakt van deze radiatoren. Het enige dat er niet op zit, zijn de riemen. Het PE maakt deze structuur ook nodeloos fragiel.
De radiatoren worden onder de motorkap gekleefd, maar die blijft nog los om aan de motoren te werken.
De bovenkant komt onder het PE te zitten, maar je moet wel goed oppassen bij het weghalen van de plastic slotjes zodat je niet de omliggende details verknoeit.
De radiatoren zijn al in Gunmetal Grey gezet, met een zwarte wash er over.
Zo konden ze dichtgelijmd worden. Ik kon kiezen tussen de roosters van de kit, waar bijna de helft te weinig mazen in zitten, of die van Voyager, die niet in diamantpatroon geëtst zijn. Ik heb nog wel diamantplaat, maar daar is ook de maaswijdte te groot. Dan maar die van Voyager, die toch erg fijn is.
Op deze motorkap is al veel PE te zien, maar er moeten nog altijd tools en brandblussers toegevoegd worden. De drie plastic luchtkleppen zijn moeilijk om schoon te maken voor het PE, de klep zit er aan vastgegoten.
Het glaswerk voor dit model kan volledig gebruikt worden zonder overscale te lijken qua dikte.
De achterste raampjes zijn wel iets te groot voor de holte waar ze in moeten, maar omdat ze die afdekken, moeten ze niet aangepast worden.
Na dit werkje kon de volledige cabine in- en uitwendig gemaskeerd worden. De masking zit er namelijk in tweevoud bij. In de handleiding wordt er wel steevast over een "mast" gesproken.
Bij Trumpeter hebben ze wel werk gemaakt van deze radiatoren. Het enige dat er niet op zit, zijn de riemen. Het PE maakt deze structuur ook nodeloos fragiel.
De radiatoren worden onder de motorkap gekleefd, maar die blijft nog los om aan de motoren te werken.
De bovenkant komt onder het PE te zitten, maar je moet wel goed oppassen bij het weghalen van de plastic slotjes zodat je niet de omliggende details verknoeit.
De radiatoren zijn al in Gunmetal Grey gezet, met een zwarte wash er over.
Zo konden ze dichtgelijmd worden. Ik kon kiezen tussen de roosters van de kit, waar bijna de helft te weinig mazen in zitten, of die van Voyager, die niet in diamantpatroon geëtst zijn. Ik heb nog wel diamantplaat, maar daar is ook de maaswijdte te groot. Dan maar die van Voyager, die toch erg fijn is.
Op deze motorkap is al veel PE te zien, maar er moeten nog altijd tools en brandblussers toegevoegd worden. De drie plastic luchtkleppen zijn moeilijk om schoon te maken voor het PE, de klep zit er aan vastgegoten.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Ik had al veel resin gezaagd bij het voorbereiden van de stukjes van de wielen, maar er moest helaas een correctie gebeuren waarbij een dun schijfje extra van de naaf gezaagd moest worden. Dit was maar 1 millimeter, dus nauwelijks genoeg om de zaag vast te zetten.
Links zie je een wiel waar dit nog niet verwijderd is, rechts is dat wel het geval. De naaf zit daar beter.
Op een andere foto zie je nog een belangrijk detail bij het assembleren van de wielen, er zit een pijl voor de rijrichting aan elke zijde van het wiel. Je moet dus goed in de gaten houden aan welke kant je de naaf gaat zetten, er moeten er vier van elke soort zijn.
Na een enigszins pijnlijke zaagronde lagen de wielen uiteindelijk definitief geassembleerd op de tafel. Het op voorhand schilderen was dus vooral noodzakelijk om tot bij de wielbouten te geraken. het was bij enkele wielen wel nodig om wat ruimte tussen de velg en de band op te vullen met secondelijm.
Ik ga waarschijnlijk ook geen gebruik maken van de twee resin anti-slip-hoepels die op de voorste wielen komen. Ten eerste zijn deze ook verkeerd gezaagd, want je moet de bodem van de schijf wegzagen en deze zien er veel kwetsbaarder uit. Maar ook is te zien op de referentiefoto's dat deze hoepels hol moeten zijn vanbinnen, er is een ring op de buitenkant gelast. Dit is niet het geval bij de resinstukken. Ik beschik wel over Voyager PE om deze hoepels van te plooien en daar kan ik dan een ringetje uit ijzerdraad tegen kleven.
Links zie je een wiel waar dit nog niet verwijderd is, rechts is dat wel het geval. De naaf zit daar beter.
Op een andere foto zie je nog een belangrijk detail bij het assembleren van de wielen, er zit een pijl voor de rijrichting aan elke zijde van het wiel. Je moet dus goed in de gaten houden aan welke kant je de naaf gaat zetten, er moeten er vier van elke soort zijn.
Na een enigszins pijnlijke zaagronde lagen de wielen uiteindelijk definitief geassembleerd op de tafel. Het op voorhand schilderen was dus vooral noodzakelijk om tot bij de wielbouten te geraken. het was bij enkele wielen wel nodig om wat ruimte tussen de velg en de band op te vullen met secondelijm.
Ik ga waarschijnlijk ook geen gebruik maken van de twee resin anti-slip-hoepels die op de voorste wielen komen. Ten eerste zijn deze ook verkeerd gezaagd, want je moet de bodem van de schijf wegzagen en deze zien er veel kwetsbaarder uit. Maar ook is te zien op de referentiefoto's dat deze hoepels hol moeten zijn vanbinnen, er is een ring op de buitenkant gelast. Dit is niet het geval bij de resinstukken. Ik beschik wel over Voyager PE om deze hoepels van te plooien en daar kan ik dan een ringetje uit ijzerdraad tegen kleven.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Nu gaan we een toestel maken om een spanbandje rond een kernraket te plooien, want zo wordt het toch in het boek omschreven.
Bovenaan zien je een paar banden zitten, blijkbaar moet je dit ding een paar graden gedraaid neerzetten of het past niet op het PE. Dan zijn er de gereedschapskoffers, met slotjes die je desnoods werkend zou kunnen maken maar dat maakt de bevestiging er allemaal niet makkelijker op. Die zwengel zat er eerst in plastic op, je kan die helemaal vervangen.
De stukken die op de wielkasten moeten aansluiten.
Deze koffertjes, waarvan het onderstel helemaal uit aparte profieltjes aangemaakt moet worden. Nergens afwijken van het kitonderdeel, want dan past het niet meer op het model. Ik heb de koffertjes er toch drie keer opnieuw moeten afhalen.
Ik heb wel ergens de PE-profielen moeten opensnijden om dit juist te kunnen monteren.
Hier zat het ding toch eindelijk juist ineen, en je ziet ook dat die bandenspanner er inderdaad wat gedraaid boven op staat.
Het past nog redelijk ook, misschien moet ik er nog eens wat in knijpen...
Bovenaan zien je een paar banden zitten, blijkbaar moet je dit ding een paar graden gedraaid neerzetten of het past niet op het PE. Dan zijn er de gereedschapskoffers, met slotjes die je desnoods werkend zou kunnen maken maar dat maakt de bevestiging er allemaal niet makkelijker op. Die zwengel zat er eerst in plastic op, je kan die helemaal vervangen.
De stukken die op de wielkasten moeten aansluiten.
Deze koffertjes, waarvan het onderstel helemaal uit aparte profieltjes aangemaakt moet worden. Nergens afwijken van het kitonderdeel, want dan past het niet meer op het model. Ik heb de koffertjes er toch drie keer opnieuw moeten afhalen.
Ik heb wel ergens de PE-profielen moeten opensnijden om dit juist te kunnen monteren.
Hier zat het ding toch eindelijk juist ineen, en je ziet ook dat die bandenspanner er inderdaad wat gedraaid boven op staat.
Het past nog redelijk ook, misschien moet ik er nog eens wat in knijpen...
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Bedankt! Vandaag houden we het grotendeels bij plastiek.
Voor het laden van een nieuwe raket beschikt de truck over een hydraulische kraan. Die staat op een verstevigde draaikrans achter de derde as links.
Hier heb ik er een plaatje met Mengboutjes bijgehaald. Zoals je op de foto ziet, is de draaikrans geassembleerd met stevige bouten. Er zijn op het model wel boutkopjes gegoten, maar die zouden aan de bovenkant een stuk boven de moeren moeten uitsteken. Ook zijn de flenzen en de steunribben te zwaar aangezet.
Hier zijn de steunribben weggeschuurd nadat ze aan de onderzijde gemarkeerd waren. De boutjes zijn al vervangen aan de andere zijde. Als de ribben weg zijn, worden op deze plaats insnijdingen gemaakt.
De insnijdingen worden opgevuld met 0,25mm dikke styreenstrookjes.
Hier zijn ook de boutkoppen teruggeplaatst. Hier zie je dat de ribben nu veel meer op de foto lijken.
Voor de hydraulische koppelingen van de kraan kreeg ik van Trumpeter nu de nodige ventielen die in hun atoomkanon nog ontbraken. Maar ook deze stukjes zijn gedeeltelijk onbruikbaar. In vooraanzicht zien ze er prima uit, maar de zeskanten zijn in zijaanzicht maar half zo breed. De reden hiervoor is niet duidelijk, want de andere delen van het koppelstuk hebben wel een ronde doorsnede.
Op het Meng-plaatje heb je geen tussenmaat tussen 1 en 1,4mm diameter, dus heb ik iets te zware bouten moeten gebruiken. Hier zullen later leidingen in metaaldraad naartoe geleid worden.
De zuiger voor de kraanarm is toegevoegd, dit blijft beweegbaar.
De kraanarm is in twee helften meegeleverd, met als resultaat een opvallende lijmnaad. Helaas kan je deze moeilijk bereiken omdat ze evenwijdig loopt aan twee lasnaden die op de arm lopen. Ik heb hiervoor mijn eerste test met Mr. Surfacer gedaan, maar dit is voor de volgende update.
Voor het laden van een nieuwe raket beschikt de truck over een hydraulische kraan. Die staat op een verstevigde draaikrans achter de derde as links.
Hier heb ik er een plaatje met Mengboutjes bijgehaald. Zoals je op de foto ziet, is de draaikrans geassembleerd met stevige bouten. Er zijn op het model wel boutkopjes gegoten, maar die zouden aan de bovenkant een stuk boven de moeren moeten uitsteken. Ook zijn de flenzen en de steunribben te zwaar aangezet.
Hier zijn de steunribben weggeschuurd nadat ze aan de onderzijde gemarkeerd waren. De boutjes zijn al vervangen aan de andere zijde. Als de ribben weg zijn, worden op deze plaats insnijdingen gemaakt.
De insnijdingen worden opgevuld met 0,25mm dikke styreenstrookjes.
Hier zijn ook de boutkoppen teruggeplaatst. Hier zie je dat de ribben nu veel meer op de foto lijken.
Voor de hydraulische koppelingen van de kraan kreeg ik van Trumpeter nu de nodige ventielen die in hun atoomkanon nog ontbraken. Maar ook deze stukjes zijn gedeeltelijk onbruikbaar. In vooraanzicht zien ze er prima uit, maar de zeskanten zijn in zijaanzicht maar half zo breed. De reden hiervoor is niet duidelijk, want de andere delen van het koppelstuk hebben wel een ronde doorsnede.
Op het Meng-plaatje heb je geen tussenmaat tussen 1 en 1,4mm diameter, dus heb ik iets te zware bouten moeten gebruiken. Hier zullen later leidingen in metaaldraad naartoe geleid worden.
De zuiger voor de kraanarm is toegevoegd, dit blijft beweegbaar.
De kraanarm is in twee helften meegeleverd, met als resultaat een opvallende lijmnaad. Helaas kan je deze moeilijk bereiken omdat ze evenwijdig loopt aan twee lasnaden die op de arm lopen. Ik heb hiervoor mijn eerste test met Mr. Surfacer gedaan, maar dit is voor de volgende update.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
De kraanarm is al grotendeels af, maar ik moet de leidingen nog scratchen. Daarom gaan we verder naar de volgende artikelen:
Een hoge kist waar verder niks over te vinden is in het boek, je moet de handvatten en de slotjes vervangen.
De jerrycans zitten in een rekje dat zovel bij Trumpeter als bij Voyager uit PE bestaat.
Dit wordt aan een platform gekleefd. Door de volgorde van bewerkingen heb ik de cans in het rekje gestoken voor het geschilderd werd, maar ze gaan er niet goed in met het slotje er op.
Daar komt een soort van umpire-stoel op met een cabine er op. De kist krijgt plastic pootjes maar de leiding er aan brak en is dus in koperdraad omgezet.
Een haspel kreeg een paar afschuwelijke klemmetjes die braken omdat er zes plooilijnen op stonden.
Nu zijn we eindelijk aan de lanceerarm van de raket gekomen. Die bestaat uit twee helften die pas enigszins passen nadat je goed geschuurd hebt om de gietstructuren van de naad te halen. Let op de sleuf aan de rechterkant.
Hier zie je helaas een lange sinkmark waar deze sleuf aan de bovenkant vast zit.
Daarom gieten we rijkelijk secondelijm over de arm, nadat we ook al de middelnaad volgegoten en geschuurd hebben.
Na het schuren zie je nu de sinkmark niet meer.
Aan de bovenkant is het onmogelijk om de naad weg te werken. Dit zit ook in een sleuf en er zitten ribben over de naad die ook in 2 verdeeld zijn. Hier moet met de grove middelen gewerkt worden.
Een stuk metaalfolie is uitgesneden om de bodem van de sleuf af te dekken. Hierop zijn de locaties van de ribben aangeduid. Het viel me op dat deze ribben naar achter toe in afmetingen toenemen.
De ribben gaan nu weg met behulp van de microzaag en de Dremel.
De plaat kan er in. Vooraan had ze in feite moeten uitwaaieren, maar ik heb dit schuin afgevijld zodat je alvast geen rand ziet.
Nu kunnen de ribben gemaakt worden. Ik heb er zes gemaakt zonder al te veel na te meten en heb ze dan van klein naar groot gelegd.
Een extra detail dat zo toegevoegd kon worden, is een serie afvoergaatjes. Dit gedeelte zal ook zichtbaar blijven met de raket er op, dus dit detail was echt wel nodig.
Een hoge kist waar verder niks over te vinden is in het boek, je moet de handvatten en de slotjes vervangen.
De jerrycans zitten in een rekje dat zovel bij Trumpeter als bij Voyager uit PE bestaat.
Dit wordt aan een platform gekleefd. Door de volgorde van bewerkingen heb ik de cans in het rekje gestoken voor het geschilderd werd, maar ze gaan er niet goed in met het slotje er op.
Daar komt een soort van umpire-stoel op met een cabine er op. De kist krijgt plastic pootjes maar de leiding er aan brak en is dus in koperdraad omgezet.
Een haspel kreeg een paar afschuwelijke klemmetjes die braken omdat er zes plooilijnen op stonden.
Nu zijn we eindelijk aan de lanceerarm van de raket gekomen. Die bestaat uit twee helften die pas enigszins passen nadat je goed geschuurd hebt om de gietstructuren van de naad te halen. Let op de sleuf aan de rechterkant.
Hier zie je helaas een lange sinkmark waar deze sleuf aan de bovenkant vast zit.
Daarom gieten we rijkelijk secondelijm over de arm, nadat we ook al de middelnaad volgegoten en geschuurd hebben.
Na het schuren zie je nu de sinkmark niet meer.
Aan de bovenkant is het onmogelijk om de naad weg te werken. Dit zit ook in een sleuf en er zitten ribben over de naad die ook in 2 verdeeld zijn. Hier moet met de grove middelen gewerkt worden.
Een stuk metaalfolie is uitgesneden om de bodem van de sleuf af te dekken. Hierop zijn de locaties van de ribben aangeduid. Het viel me op dat deze ribben naar achter toe in afmetingen toenemen.
De ribben gaan nu weg met behulp van de microzaag en de Dremel.
De plaat kan er in. Vooraan had ze in feite moeten uitwaaieren, maar ik heb dit schuin afgevijld zodat je alvast geen rand ziet.
Nu kunnen de ribben gemaakt worden. Ik heb er zes gemaakt zonder al te veel na te meten en heb ze dan van klein naar groot gelegd.
Een extra detail dat zo toegevoegd kon worden, is een serie afvoergaatjes. Dit gedeelte zal ook zichtbaar blijven met de raket er op, dus dit detail was echt wel nodig.
- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Bedankt voor jullie fijne, motiverende reacties.
De lanceerrail bleek ook nog voorzien te moeten worden van gesloten profielen waar de raket mee op haar plek gehouden wordt. Bij Trumpeter waren die open gebleven, dus een styreenstrip was snel toegevoegd.
Er zitten een paar kleine PE-stukjes op beide kanten van de lanceerrail. De deurtjes zijn vastgegoten op de rail, er zou een fles in moeten zitten.
Toch al een paar plaatjes van de munitiekraan, nog zonder leidingen er op.
De basis voor het lanceerplatform heeft twee van de gevreesde echt werkende maar onmogelijk om niet onbeweegbaar vast te lijmen materiaalklemmen.
De stalker is ook al voor een groot deel geassembleerd, maar hij heeft de rugzak nog en de rechterhand zit nog op zijn Kalashnikov. Beide hebben veel details dus het is eigenlijk zonde om ze weg te halen.
De lanceerrail bleek ook nog voorzien te moeten worden van gesloten profielen waar de raket mee op haar plek gehouden wordt. Bij Trumpeter waren die open gebleven, dus een styreenstrip was snel toegevoegd.
Er zitten een paar kleine PE-stukjes op beide kanten van de lanceerrail. De deurtjes zijn vastgegoten op de rail, er zou een fles in moeten zitten.
Toch al een paar plaatjes van de munitiekraan, nog zonder leidingen er op.
De basis voor het lanceerplatform heeft twee van de gevreesde echt werkende maar onmogelijk om niet onbeweegbaar vast te lijmen materiaalklemmen.
De stalker is ook al voor een groot deel geassembleerd, maar hij heeft de rugzak nog en de rechterhand zit nog op zijn Kalashnikov. Beide hebben veel details dus het is eigenlijk zonde om ze weg te halen.