Deze bouw gaat niet direct over een schip, maar over een Fort in scheepsvorm, wat gebouwd werd om de haven van Manilla (Filipijnen) te beschermen
Fort Drum was een zwaar versterkt eiland aan de mond van de baai van Manilla. De bouw werd door de Amerikanen gestart in 1909 na de verovering van de Filipijnen op de Spanjaarden en duurde 5 jaar. Doel was alle belangrijke havens te beschermen tegen aanvallen.
Het fort begon als het eiland El Fraile, dat volledig vlak gemaakt werd, en er werd een grote bunker op gegoten, bewapend met 2 dubbele 356mm kanonnen, 2 kazematten met dubbel 6" geschut (boven elkaar) en 2 3" anti-lucht kanonnen.
De voorste toren die lager geplaatst was kon bewegen over een hoek van 230°, de bovenste torenkon de volle 360° bestrijken (Met uitzondering van de periode met tijdelijke barakken). Het dak was 6m versterkt beton, de muren hadden een dikte van tussen de 7m en 11m. Hierdoor was het veruit bestand tegen alles wat in die tijd bestond
Het fort had een lengte van 110m, was 44m wijd, en kwam zo'n 12m boven het zeeniveau uit. Op dit hoogste niveau stond nog een 16m hoge toren in raamwerk (constructie zoals bij veel schepen uit die tijd) met zoeklichten en armen voor de radio. De bemanning bestond uit 240 man die binnenin gehuisvest kon worden, hoewel er later ook barrakken bovenop werden geplaatst.
Het fort had een vredig bestaan, tot aan WWII. Door de snelle Japanse verovering van de Filipijnen was het Fort een strategische prijs. De barakken werden afgebroken om geen belemmering te vormen en een extra 3" geschut werd geplaats op de "achtersteven", om deze blinde hoek te beschermen. In januari 1942 werd het fort voor de eerste maal vanuit de lucht aangevallen. Op 13 januari werd een Japans verkenningschip verjaagd die de minder verdedigde achterzijde wilde verkennen door het extra geschut. Vanaf februari werd het forst continu beschoten vanaf de landzijde met 150mm kanonnen en 240mm mortieren die de buitenlaag beetje bij beetje afpelden, maar er nooit in slaagden het hoofdgeschut buiten dienst te stellen. Wel werd de luchtafweer en 1 van de 6" toren buiten dienst gesteld. uiteindelijk werd het fort verlaten op 6mei, nadat eerst alles wapens buiten dienst gesteld werden.
In 1944 was het de beurt aan de Amerikanen om het fort aan te vallen, dat bemand werd door de Japanners, maar die zelf geen zwaar geschut hadden. Na een landing op de bovenkant werd er 9500 liter bezine/diesel mengsel in het fort gepompt en aangestoken. Zonder enige kans werden de 68 verdedigers zo levend verbrand. Uiteindelijk was het fort genoeg afgekoeld om te kunnen betreden na 5 dagen. De schade was gigantisch (een luik van 1t werd 300m hoog gekatapulteerd, bepaalde wanden werden weggeblazen, ...), waardoor het niet meer gebruikt kon worden.
De kit van OKB Grigorov:
en ik ben gestart met het moeilijkste deel, de mast:
en met de armen voor de draden:
Fort Drum was een zwaar versterkt eiland aan de mond van de baai van Manilla. De bouw werd door de Amerikanen gestart in 1909 na de verovering van de Filipijnen op de Spanjaarden en duurde 5 jaar. Doel was alle belangrijke havens te beschermen tegen aanvallen.
Het fort begon als het eiland El Fraile, dat volledig vlak gemaakt werd, en er werd een grote bunker op gegoten, bewapend met 2 dubbele 356mm kanonnen, 2 kazematten met dubbel 6" geschut (boven elkaar) en 2 3" anti-lucht kanonnen.
De voorste toren die lager geplaatst was kon bewegen over een hoek van 230°, de bovenste torenkon de volle 360° bestrijken (Met uitzondering van de periode met tijdelijke barakken). Het dak was 6m versterkt beton, de muren hadden een dikte van tussen de 7m en 11m. Hierdoor was het veruit bestand tegen alles wat in die tijd bestond
Het fort had een lengte van 110m, was 44m wijd, en kwam zo'n 12m boven het zeeniveau uit. Op dit hoogste niveau stond nog een 16m hoge toren in raamwerk (constructie zoals bij veel schepen uit die tijd) met zoeklichten en armen voor de radio. De bemanning bestond uit 240 man die binnenin gehuisvest kon worden, hoewel er later ook barrakken bovenop werden geplaatst.
Het fort had een vredig bestaan, tot aan WWII. Door de snelle Japanse verovering van de Filipijnen was het Fort een strategische prijs. De barakken werden afgebroken om geen belemmering te vormen en een extra 3" geschut werd geplaats op de "achtersteven", om deze blinde hoek te beschermen. In januari 1942 werd het fort voor de eerste maal vanuit de lucht aangevallen. Op 13 januari werd een Japans verkenningschip verjaagd die de minder verdedigde achterzijde wilde verkennen door het extra geschut. Vanaf februari werd het forst continu beschoten vanaf de landzijde met 150mm kanonnen en 240mm mortieren die de buitenlaag beetje bij beetje afpelden, maar er nooit in slaagden het hoofdgeschut buiten dienst te stellen. Wel werd de luchtafweer en 1 van de 6" toren buiten dienst gesteld. uiteindelijk werd het fort verlaten op 6mei, nadat eerst alles wapens buiten dienst gesteld werden.
In 1944 was het de beurt aan de Amerikanen om het fort aan te vallen, dat bemand werd door de Japanners, maar die zelf geen zwaar geschut hadden. Na een landing op de bovenkant werd er 9500 liter bezine/diesel mengsel in het fort gepompt en aangestoken. Zonder enige kans werden de 68 verdedigers zo levend verbrand. Uiteindelijk was het fort genoeg afgekoeld om te kunnen betreden na 5 dagen. De schade was gigantisch (een luik van 1t werd 300m hoog gekatapulteerd, bepaalde wanden werden weggeblazen, ...), waardoor het niet meer gebruikt kon worden.
De kit van OKB Grigorov:
en ik ben gestart met het moeilijkste deel, de mast:
en met de armen voor de draden:
Mooi stukje PE werk.
