- Lid geworden
- 15 dec 2007
- Berichten
- 3.490
We schrijven AD1978 een willekeure dinsdagmorgen, 10 jaar "oude" Dany (de latere illustere DanCooper) en zijn beste (enige) schoolvriend Jan wandelen naar school druk de avonturen te bespreken die hun "helden" de avond voordien weer beleefd hebben.
Maar, wie waren dan die helden... vanwege het haarkleur was Jan's held (zelfprojectie dus) Alan Carter, mijn zelfprojectie (ook wellicht alweer naar haarkleur toe) was dan diens baas, namelijk John Koenig.
De echte held en ster uit de reeks was echter hun werkpaard, een veelzijdig toestel, gebouwd als transporter, maar in de reeks evengoed een fighter ; namelijk de Eagle Transporter.
In mijn ogen (de ogen van toen natuurlijk) een toestel die echt had kunnen bestaan (jaja, tot je er de dampkring mee terug zou binnenkomen natuurlijk). De reden dat dit SF toestel er toch zo "echt" uitzag is volgens mij door de constructie die wel wat weg heeft van de echte Eagle ofte Lem die wanneer deze serie op het scherm kwam eigenlijk nog maar een paar jaar op pensioen was. Let wel, dat is gewoon mijn persoonlijke impressie.
Nu, het model... de Wasa zal eventjes in de frigobox belanden omdat ze moet gestript worden wegens een blunder mijnenswege, dus vanmorgen een nieuwe doos opengesleurd :
De volgende stap (voor mij althans)
Inderdaad... MPC, niet bepaald een merk die mijn hart verwarmt, eerder het tegenovergestelde, in het verleden heb ik enkele bouwdozen van dit amerikaans merk gestart (Enterprise uit Voyager in de jaren 90 en een Star Wars Speederbike uit dezelfde periode) zonder succes. Wat me altijd bijgebleven is van deze bouwdozen was de overdreven dikke en zware stukken en vooral de zeer slechte pasvorm.
Dus begon ik toch enigszins met een angstig hart aan deze bouw.
Nu ja, aangezien ik sedert enkele maanden mijn mindset gewijzigd heb naar "gewoon bouwen en we zien wel wat ervan komt", viel die angst dan wel weer een beetje mee...
Maar er wachtte mij een verdomd aangename verrassing, hoewel nog steeds een amerikaans merk, en ontworpen in de vsa is het geproduceerd in China... en alles past gewoon perfect in elkaar.
Stap 1 : De cockpit
Op dat ogenblik besloot ik om in segmenten te werken, "subassemblies" dus mijn volgende stap was dan weer de payload (stap 21 dus):
Stap 2 : De payload
Stap 3 : de technische modules
Dan weer terug naar het begin, de technische modules (de stukken tussen cockpit en payload en tussen payload en motordeel).
En ondertussen komt men natuurlijk ook wat reclame tegen voor de aartsvijand van de Eagle, namelijk de Hawk, de fighter van één van de vijanden die onze helden ontmoetten tijdens hun reis met de maan.
Als kind had ik overigens ook al eens een (veel kleinere en eenvoudiger) versie van deze Hawk van Airfix gemaakt, wellicht niet te vergelijken met deze nieuwere.
De volgende stap, voor mij althans, was dan het motordeel.
Stap 4 : de motoren
Een zeer fragiel uitziende module, vooral bestaande uit bollen die in een buizenframe gevat zitten, iets waarvan je denkt "als dat maar goed komt", maar uiteindelijk kwam het ook goed.
De volgende stap (voor mij althans)
Daarna kwamen de poten van de adelaar, vier stuks ervan.
Stap 5 : de landingsgestellen.
De laatste grote constructies voor vandaag waren dan de "poten" van de adelaar, vier stuks die min of meer identiek, spiegelbeeld en/of omgekeerd van elkaar zijn.
De stukken voor de vier landingsgestellen zijn identiek, echter moet men voor de achterste een tab verwijderen (handig om meteen een onderscheid te kunnen maken).
Raar genoeg waren deze constructies wel in navolging van wat ik me van de twee vorige MPC kits herinner, hier heb ik behoorlijk wat putty en schuurwerk in moeten steken om ze enigszins deftig te krijgen.
Vier bijna identieke constructies... deze waren de stukken die me eventjes zo'n 25 jaar terug in de tijd catapulteerden naar de pasvorm die ik wel kende van dit merk, maar met een halve tube plamuur en wat schuurwerk kwamen ook deze weer min of meer in orde.
Wat bouwen betrof was het voor vandaag gedaan voor mij, maar dat ding moet ook nog een kleurtje krijgen.
En wat doet men dan als men opgezadeld zit met een soort van kooiconstructie... dan gaan we kijken wat ook zonder lijm in elkaar past om toch zoveel mogelijk samen een primerlaagje te krijgen...
Alle reeds klare subassemblies bij elkaar gelegd om een idee te krijgen van de afmetingen van dit ding :
Let wel... dit is de kleine (1/72) versie van deze vogel, ze hebben ook nog een grotere (1/48.) versie (aan ongeveer €135).
Voor beide versie biedt MPC ook een aftermarket kit aan, voor deze kleine is dit dan een vervangkit voor de straalpijpen van de raketten, hetzelfde voor de grotere versie, maar ik meen dat ze voor de grotere versie ook een aftermarket kit hebben voor het langdingsgestel met werkende vering.
Wel dit was het dan voor vandaag... eerlijk gezegd kan ik mij niet herinneren ooit zover in de bouw van een kit geraakt te zijn in slechts één dag...
Maar, wie waren dan die helden... vanwege het haarkleur was Jan's held (zelfprojectie dus) Alan Carter, mijn zelfprojectie (ook wellicht alweer naar haarkleur toe) was dan diens baas, namelijk John Koenig.
De echte held en ster uit de reeks was echter hun werkpaard, een veelzijdig toestel, gebouwd als transporter, maar in de reeks evengoed een fighter ; namelijk de Eagle Transporter.
In mijn ogen (de ogen van toen natuurlijk) een toestel die echt had kunnen bestaan (jaja, tot je er de dampkring mee terug zou binnenkomen natuurlijk). De reden dat dit SF toestel er toch zo "echt" uitzag is volgens mij door de constructie die wel wat weg heeft van de echte Eagle ofte Lem die wanneer deze serie op het scherm kwam eigenlijk nog maar een paar jaar op pensioen was. Let wel, dat is gewoon mijn persoonlijke impressie.
Nu, het model... de Wasa zal eventjes in de frigobox belanden omdat ze moet gestript worden wegens een blunder mijnenswege, dus vanmorgen een nieuwe doos opengesleurd :
De volgende stap (voor mij althans)
Inderdaad... MPC, niet bepaald een merk die mijn hart verwarmt, eerder het tegenovergestelde, in het verleden heb ik enkele bouwdozen van dit amerikaans merk gestart (Enterprise uit Voyager in de jaren 90 en een Star Wars Speederbike uit dezelfde periode) zonder succes. Wat me altijd bijgebleven is van deze bouwdozen was de overdreven dikke en zware stukken en vooral de zeer slechte pasvorm.
Dus begon ik toch enigszins met een angstig hart aan deze bouw.
Nu ja, aangezien ik sedert enkele maanden mijn mindset gewijzigd heb naar "gewoon bouwen en we zien wel wat ervan komt", viel die angst dan wel weer een beetje mee...
Maar er wachtte mij een verdomd aangename verrassing, hoewel nog steeds een amerikaans merk, en ontworpen in de vsa is het geproduceerd in China... en alles past gewoon perfect in elkaar.
Stap 1 : De cockpit
Op dat ogenblik besloot ik om in segmenten te werken, "subassemblies" dus mijn volgende stap was dan weer de payload (stap 21 dus):
Stap 2 : De payload
Stap 3 : de technische modules
Dan weer terug naar het begin, de technische modules (de stukken tussen cockpit en payload en tussen payload en motordeel).
En ondertussen komt men natuurlijk ook wat reclame tegen voor de aartsvijand van de Eagle, namelijk de Hawk, de fighter van één van de vijanden die onze helden ontmoetten tijdens hun reis met de maan.
Als kind had ik overigens ook al eens een (veel kleinere en eenvoudiger) versie van deze Hawk van Airfix gemaakt, wellicht niet te vergelijken met deze nieuwere.
De volgende stap, voor mij althans, was dan het motordeel.
Stap 4 : de motoren
Een zeer fragiel uitziende module, vooral bestaande uit bollen die in een buizenframe gevat zitten, iets waarvan je denkt "als dat maar goed komt", maar uiteindelijk kwam het ook goed.
De volgende stap (voor mij althans)
Daarna kwamen de poten van de adelaar, vier stuks ervan.
Stap 5 : de landingsgestellen.
De laatste grote constructies voor vandaag waren dan de "poten" van de adelaar, vier stuks die min of meer identiek, spiegelbeeld en/of omgekeerd van elkaar zijn.
De stukken voor de vier landingsgestellen zijn identiek, echter moet men voor de achterste een tab verwijderen (handig om meteen een onderscheid te kunnen maken).
Raar genoeg waren deze constructies wel in navolging van wat ik me van de twee vorige MPC kits herinner, hier heb ik behoorlijk wat putty en schuurwerk in moeten steken om ze enigszins deftig te krijgen.
Vier bijna identieke constructies... deze waren de stukken die me eventjes zo'n 25 jaar terug in de tijd catapulteerden naar de pasvorm die ik wel kende van dit merk, maar met een halve tube plamuur en wat schuurwerk kwamen ook deze weer min of meer in orde.
Wat bouwen betrof was het voor vandaag gedaan voor mij, maar dat ding moet ook nog een kleurtje krijgen.
En wat doet men dan als men opgezadeld zit met een soort van kooiconstructie... dan gaan we kijken wat ook zonder lijm in elkaar past om toch zoveel mogelijk samen een primerlaagje te krijgen...
Alle reeds klare subassemblies bij elkaar gelegd om een idee te krijgen van de afmetingen van dit ding :
Let wel... dit is de kleine (1/72) versie van deze vogel, ze hebben ook nog een grotere (1/48.) versie (aan ongeveer €135).
Voor beide versie biedt MPC ook een aftermarket kit aan, voor deze kleine is dit dan een vervangkit voor de straalpijpen van de raketten, hetzelfde voor de grotere versie, maar ik meen dat ze voor de grotere versie ook een aftermarket kit hebben voor het langdingsgestel met werkende vering.
Wel dit was het dan voor vandaag... eerlijk gezegd kan ik mij niet herinneren ooit zover in de bouw van een kit geraakt te zijn in slechts één dag...
Laatst bewerkt: