- Lid geworden
- 15 dec 2007
- Berichten
- 3.490
Hallo mannen, het is alweer een tijdje geleden dat ik hier een update geplaatst heb, eerlijk gezegd had ik het een beetje moeilijk met mezelf waardoor ik niet de nodige energie had om naast het bouwen ook nog eens te updaten.
Bouwen heb ik echter wel gedaan, weliswaar met mondjesmaat en niet dagelijks.
Bij de vorige update was ik dus bezig met de ketel, zoals ik eerder al schreef was er nog een stukje ketel met een kleinere diameter die ik er nog niet op had gemonteerd omdat er nog teveel manipulatie aan was.
Dat is namelijk de voorkant van de ketel, die bij de echte loc open kan, dat betekent dus dat er een luik, scharnieren en een sluitingsmechanisme moeten gesimuleerd worden.
Een detail van één van de scharnieren :
En het resultaat op de neus van de ketel :
(Het hondenhaar ligt er gelukkig maar los op
)
Een volgend zeer kenmerkend aspect van een stoomlocomotief zijn de "koepels", zoals bij de meeste locs, heeft ook dit type er twee van ; namelijk de stoomkoepel (waar het hoogste punt van de stoomcirculatie zich bevond, en dus ook de uitlaatkleppen), en de zandingskoepel waar zand of fijn grind in zat om voor de wielen te spuiten voor betere adhesie.
Twee koepels dus, en vreemd genoeg twee verschillende manieren bij dit model om ze te bouwen, als eerste neem ik de stoomkoepel onder handen (de achterste van de twee), omdat de opbouw ervan mij vertrouwd is van bij de Cn2T.
De stoomkoepel is dus onderdeel nr71 :
We sprokkelen wat onderdeeltjes bij elkaar die allen samen onderdeel 71 zullen gaan vormen...
En we beginnen met de opbouw, als eerste komt een inwendig frame, waarbij het handig is dat het formaat toevallig overeenkomt met dat van een AA batterijtje :
Daarna komt de mantel aan de beurt, zoals je ziet zit er op het kokertje een dekseltje met gleufjes, de oriëntatie ervan is eventjes uitzoeken, want die gleufjes staan niet op de bouwtekening) :
Dan is het weer de "bloemblaadjes" één voor één sluiten om er een koepel van te maken :
En met de schuins opstaand rand erop is de stoomkoepel kompleet :
...
De zandingskoepel dan, een ander paar mouwen zoals uiteindelijk bleek. Zoals ik reeds eerder schreef is de opbouw van deze koepel anders.
De bouwtekening van de zandingskoepel (nr70) toont dat mantel en koepel dit keer niet uit één enkel stuk bestaan :
Eerst komt het rechte deel van de koepel aan de beurt, ook hier amper iets van een frame te merken, omdat ik vond dat één schijfje als vormer voor de cilinder wel erg weinig was heb er nog eentje bij gemaakt (onderdeel W32) :
Deze onderdeeltjes samen vormen dan het rechte deel van de zandingskoepel :
De koepel zelf dan maar, geen frame, geen support... enkel één stukje papier waarvan je een koepel moet zien te maken :
Ja, er zijn twee stukjes te zien, dat kleinste moet ik nog aanpakken, deze koepel bestaat eigenlijk uit twee koepels op elkaar.
Na dik anderhalf uur prutsen, vloeken, sakkeren experimenteren... was dit het resultaat :
En met de lijntjes ingekleurd (Molotow stift) :
Je kan duidelijk zien dat ik uiteindelijk (de wanhoop nabij) die verdomde koepel letterlijk gehamerd heb op het uiteinde van een bezemsteel met behulp van een klein hamertje.
Erg tevreden ben ik er niet mee, maar beter lukt me niet, het is wat het is.
Dat kleine koepeltje die er nog bovenop moet komen zal voor één van de volgende dagen zijn.
Tot spoedig...
Bouwen heb ik echter wel gedaan, weliswaar met mondjesmaat en niet dagelijks.
Bij de vorige update was ik dus bezig met de ketel, zoals ik eerder al schreef was er nog een stukje ketel met een kleinere diameter die ik er nog niet op had gemonteerd omdat er nog teveel manipulatie aan was.
Dat is namelijk de voorkant van de ketel, die bij de echte loc open kan, dat betekent dus dat er een luik, scharnieren en een sluitingsmechanisme moeten gesimuleerd worden.
Een detail van één van de scharnieren :
En het resultaat op de neus van de ketel :
(Het hondenhaar ligt er gelukkig maar los op
)Een volgend zeer kenmerkend aspect van een stoomlocomotief zijn de "koepels", zoals bij de meeste locs, heeft ook dit type er twee van ; namelijk de stoomkoepel (waar het hoogste punt van de stoomcirculatie zich bevond, en dus ook de uitlaatkleppen), en de zandingskoepel waar zand of fijn grind in zat om voor de wielen te spuiten voor betere adhesie.
Twee koepels dus, en vreemd genoeg twee verschillende manieren bij dit model om ze te bouwen, als eerste neem ik de stoomkoepel onder handen (de achterste van de twee), omdat de opbouw ervan mij vertrouwd is van bij de Cn2T.
De stoomkoepel is dus onderdeel nr71 :
We sprokkelen wat onderdeeltjes bij elkaar die allen samen onderdeel 71 zullen gaan vormen...
En we beginnen met de opbouw, als eerste komt een inwendig frame, waarbij het handig is dat het formaat toevallig overeenkomt met dat van een AA batterijtje :
Daarna komt de mantel aan de beurt, zoals je ziet zit er op het kokertje een dekseltje met gleufjes, de oriëntatie ervan is eventjes uitzoeken, want die gleufjes staan niet op de bouwtekening) :
Dan is het weer de "bloemblaadjes" één voor één sluiten om er een koepel van te maken :
En met de schuins opstaand rand erop is de stoomkoepel kompleet :
...
De zandingskoepel dan, een ander paar mouwen zoals uiteindelijk bleek. Zoals ik reeds eerder schreef is de opbouw van deze koepel anders.
De bouwtekening van de zandingskoepel (nr70) toont dat mantel en koepel dit keer niet uit één enkel stuk bestaan :
Eerst komt het rechte deel van de koepel aan de beurt, ook hier amper iets van een frame te merken, omdat ik vond dat één schijfje als vormer voor de cilinder wel erg weinig was heb er nog eentje bij gemaakt (onderdeel W32) :
Deze onderdeeltjes samen vormen dan het rechte deel van de zandingskoepel :
De koepel zelf dan maar, geen frame, geen support... enkel één stukje papier waarvan je een koepel moet zien te maken :
Ja, er zijn twee stukjes te zien, dat kleinste moet ik nog aanpakken, deze koepel bestaat eigenlijk uit twee koepels op elkaar.
Na dik anderhalf uur prutsen, vloeken, sakkeren experimenteren... was dit het resultaat :
En met de lijntjes ingekleurd (Molotow stift) :
Je kan duidelijk zien dat ik uiteindelijk (de wanhoop nabij) die verdomde koepel letterlijk gehamerd heb op het uiteinde van een bezemsteel met behulp van een klein hamertje.
Erg tevreden ben ik er niet mee, maar beter lukt me niet, het is wat het is.
Dat kleine koepeltje die er nog bovenop moet komen zal voor één van de volgende dagen zijn.
Tot spoedig...
).
