Hoofdsponsor

1/35 T28 Super Heavy Tank [wip]

StevenVD

Well-known member
Registered
Lid geworden
12 jul 2012
Berichten
4.278
attachment.jpg
By Randen Pederson - Flickr, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2262232

Vorig jaar was ik op de Artevelde Challenge, een tweejaarlijkse beurs van de Gentse modelbouwclub (http://www.modelbouwen.be/threads/16765-Artevelde-Challenge-2019-op-26-oktober-2019). Dit is een van de kleinere beurzen waar je na een doorgedreven onderzoek wel eens iets leuks op de kop kunt tikken, naast de wedstrijd, de opstelling RC-trucks en ook een paar echte legervoertuigen. De tafel die me echter het meeste aantrok, was die van de verkoper van de voormalige Gentse Batallion LHS, waar je een aantal interessante combo's kon vinden. Er was er toch wel een die me de ogen uitstak en die om vier uur nog steeds onbewogen op zijn plek stond, het was ook nogal iets onverzettelijks.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Ik had toen nog zeventig euro op zak maar ik denk dat de verkoper al blij was dat hij er toch nog vanaf geraakte, want hij had dit model al voor de tweede keer bij. De vorige keer had hij het er niet voor over gehad om hem op de tafel te zetten. Met de Voyager set er nog bij is dit zo'n koopje dat het me al verbaasde dat er niet eerder iemand voor gevallen was. Ik moet er wel bij zeggen, dat ik dit model al kende van toen het op Scalemates verscheen en dat ik hoopte het ooit ergens voor een prijsje te vinden. Op deze doos was aangegeven dat ze nog moeilijk te vinden is, maar ik wist dat er ondertussen drie uitgaves zijn van dit model. De andere twee zijn fantasieversies van het spel World of Tanks en van de Japanse anime-serie Girlz und Panzer.
https://www.scalemates.com/kits/dragon-6825-t95-super-heavy-tank--1012657
https://www.scalemates.com/kits/platz-gp-22-t28-super-heavy-tank-selected-university-team--1083203

Bij het zien van dit ontwerp zullen een aantal van jullie waarschijnlijk sowieso gedacht hebben aan iets uit de fantasy-sfeer of '46 toestanden. Toch is dit concept ooit echt uitgetest en voorzien voor serieproductie, al is het nooit verder dan twee exemplaren gekomen. De aanleiding was het rumoer dat de Duitsers ook over extreem zware pantsers beschikten die bij een uitbraak niet door de gewone tanktypes zouden kunnen onderschept worden. Zou de bedreiging van deze types nogal mee blijken te vallen, dan had men misschien ook iets nodig om de Japanse moedereilanden binnen te dringen, waar zware tegenstand verwacht werd zoals op Iwo Jima en Okinawa. Er waren al een aantal zware tanks ontworpen, zoals de M6A1 die nooit in actie gekomen is. Een vereiste voor dit ontwerp was, dat het kanon in staat was om bunkers uit beton uit te kunnen schakelen. Hiervoor werd het 105-millimeter high velocity T5E1-kanon geselecteerd met een bereik van 19 km, in een kazemat die door zijn enorme dikte van 12 inch (30 cm, de gevreesde 88mm-granaat raakte hier niet doorheen) rotatie praktisch onmogelijk maakte. Het kanon kon maar tien graden in alle richtingen bewogen worden, waarbij het hele voertuig moest draaien voor een groter bereik. De doelen waar deze tank op moest schieten, waren dan ook niet erg snel, al zou je dit kanon ook als luchtdoelgeschut kunnen gebruiken. Het voertuig moest zich voortbewegen met het kanon in maximum elevatie van 19,5 graden.

Een gevolg van de zware bepantsering was een onwaarschijnlijk gewicht van 86 ton. Dit leverde meerdere problemen op die opgelost moesten worden. Het belangrijkste probleem scheen de categorisering van het nieuwe ontwerp te zijn. De tank heette eerst "Heavy Tank T28", maar was te zwaar voor een heavy tank. Dan werd het "105 mm Gun Motor Carriage T95" genoemd, omdat het geen roterende koepel had. Maar het had een te dik pantser hiervoor, dus werd het uiteindelijk de "Super Heavy Tank T28".

Ten tweede konden de toenmalige tracks van tanks dit gewicht niet overbrengen naar de bodem, wat betekende dat de tank in de grond zou zakken als ze reed. De ingenieurs bedachten hier een tot hiertoe ongeziene oplossing voor: er werd een extra stel rupsbanden toegevoegd die de bodemdruk met de helft deden verminderen. Het onderstel bestond uit een HVSS-bogiesysteem zoals de Shermantank met niet minder dan 400 tracklinks die ook met die van de M26 Pershing uitgewisseld konden worden.

attachment.jpg
By Pahcal123 - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=90649152

Dit was allemaal goed en wel als het gevaarte op het slagveld stond, maar de afmetingen van het ontwerp bedroegen 11,10 op 4,39 meter en dat was teveel om over het gewone transportnet te vervoeren. Men vond er niets anders op dan de buitenste tracks demonteerbaar te maken, met bepantsering en al. Daardoor ging het gewicht van het middenstuk meteen zo'n 25 ton naar beneden, maar er moesten ook twee takels op de hull toegevoegd worden. De tank moest in staat zijn om zichzelf te demonteren en de losgemaakte trackhelften zouden als een soort trailer achter de rest van de tank samengeklonken worden. De drijfwielen van de demonteerbare tracks zouden met een enorme inbusverbinding aan de achteraan gelegen sprockets van de vaste rupsen gekoppeld worden.

attachment.jpg
https://ritastatusreport.live/t28-accident/

attachment.jpg
By Nevada Tumbleweed (Mark Holloway) - Flickr: T-28 Super Heavy Tank, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20780133

Een ander probleem waar minder aandacht aan besteed werd, was de aandrijvingseenheid. Men wilde een bestaande motor gebruiken en de grootste tot dan toe gebruikte verbrandingsmotor in tanks was de Ford GAF achtcilindermotor van 372 kW. Er was zoveel plek nodig voor het kanon in de kazemat, dat er niet genoeg plaats was voor iets groters. In een Sherman van 30 ton geeft de GAF wel een punch, maar de T28 haalde op een rechte weg slechts 15 kilometer per uur met een automatische versnellingsbak. De tank kon geen obstakels overwinnen en bij testen op de terreinen van Yuma is een van de twee exemplaren bezweken aan een zware brand in de motor. Die is daarna gesloopt en de laatste overlevende tank is daarna ook niet meer operationeel gemaakt, al werden er nog wel experimenten gedaan om de effecten van superzware tanks op de gebruikte componenten te testen. Hetzelfde probleem waardoor de Duitse kolossen nooit bruikbaar geweest zijn, heeft dus ook de T28 de das omgedaan, net zoals de versies van een paar andere bondgenoten, zoals de Britse Conqueror en de Franse ARL44. Met een snel voortbewegend front konden deze tanks niet nuttig ingezet worden. Ondertussen zijn er wel een aantal zware tanktypes in gebruik die door betere motoren praktischer in gebruik waren. Ook in de US werd nog verder geëxperimenteerd met de T29 en T30, die in alle opzichten voordeliger waren en een roterende koepel hadden met een krachtiger kanon.

attachment.jpg
By Mark Holloway - Flickr: T-28 Super Heavy Tank, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=14675700

Er is een tijd gedacht dat er niks overgebleven was van de tank, tot er in de jaren zeventig plots eentje aangetroffen werd op een veld in Virginia. Die tank werd opgekalefaterd en is een tijd tentoongesteld in het Pattonmuseum in Kentucky. In 2017 werd de tank van daar overgebracht naar Fort Benning in Georgia voor een restauratie, waarbij er iets ernstig mis liep tijdens het transport. Hiervoor werd een zware legertruck met oplegger gebruikt, maar die kreeg een defect aan het remsysteem bij een afdaling. Daardoor werd de controle over de trailer verloren en kwam de tank los van zijn positie. Ze belandde in een gracht, waarvan je op deze site het verslag vindt: https://ritastatusreport.live/t28-accident/. De schade was gelukkig minimaal en de tank kon opnieuw tentoongesteld worden na reparatie en restauratie.

Nu moeten we het ook eens over de kit hebben. Hier vind je het vertrouwde tuintafelshot.

attachment.jpg

Een overzicht van de doosinhoud:

attachment.jpg

attachment.jpg

De hull en onderkant. Er is een mooie gietstructuur te zien, al kan je nog wat details toevoegen.

attachment.jpg

De demonteerbare flanken en het kanonpantser.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Een grote hoeveelheid aandrijvingsonderdelen. Er zijn sprues overgenomen van een tank, let op de twee koepelonderdelen op de eerste foto.

attachment.jpg

Dragon DS-tracks. Daar zit een instinker in, al zijn ze goed te plaatsen op het model en hebben ze mooie details. Lees zeker verder!

attachment.jpg

De banden voor rond de baanwielen zijn ook innovatief, ze zijn sprueloos meegegeven. Er zit alleen een aangietpunt aan de binnenkant, dus geen littekens te zien. Ik zag een handige methode in een bouwverslag waarbij dit aangietpunt op een Dremel gezet werd en zo makkelijk geschuurd kon worden.

attachment.jpg

Twee ramen met clearparts.

attachment.jpg

Er zit best wat PE bij deze kit, alleen is het gebruikt voor de verkeerde doeleinden volgens reviewers. De stukjes links op de foto worden verborgen onder de trackpantsers en de platen rechts worden kisten die ook in plastic meegeleverd hadden kunnen worden. Er zitten ook een sleepkabel en springveren voor de ophanging bij. De decals voor dit voertuig zijn minimaal, ik heb wel eens een mooie what if-versie gezien met een tijgerkop op de mantlet: http://www.missing-lynx.com/gallery/usa/t2835sz_1.html. Verticaal op de foto een prachtige aluminium loop.

attachment.jpg

De handleiding is het wat onhandig folderontwerp dat we van Dragon gewoon zijn. Zoals je meteen aan de blauwe vakjes ziet, wordt een fiks deel van de sprues niet helemaal benut.

attachment.jpg

Dit zat ook ergens in de doos om een paar fouten recht te zetten. Vooraleer we naar de extra's gaan kijken, wil ik het nog over een paar missers van Dragon hebben, die me waarschijnlijk behoorlijk parten gaan spelen.

attachment.jpg

Dit is een plan van de tank dat ik van de vermelde website heb gekopieerd, om een aantal aanzichten van de tank uit te kunnen meten. Iets dat in het verslag van de tijgerkoptank op MissingLynx opgemerkt werd, is dat Dragon een vergissing gemaakt heeft wat betreft de afmetingen van de tracklinks:

...sadly DML muffed the dimensions of the vehicle as they apparently assumed it used standard T80 type tracks with a 23" width; it does not, as the tracks used for this tank were narrowed to only 19.5" each. The result is that the basic vehicle has a scale width of 131" (95mm) and the auxiliary tracks each have a width of 31.6" (23mm). That results in a total width of 194" (141mm); the actual vehicle dimensions were 124" and 27.75" or 179.5" (130.2mm) overall.

Ze hebben zich voor deze links gebaseerd op de standaard link van de M26, waardoor het gedeelte van de demonteerbare tracks de hull meer dan een centimeter te breed maakt.

attachment.jpg

Hier zie je een schets die toont hoe de breedte van de tracks had moeten zijn. Ook zie je een afwijking in de plaatsing van de sprockets, die op het plan geen tussenruimte hebben met het laatste baanwiel. Op het model zit hier ook een centimeter ruimte tussen. Daardoor is de hoek die de track met de grond maakt te zacht. Daardoor heeft Dragon met deze kit heel wat kritiek over zich heen gekregen, aangezien de afwijkingen op deze schaal enorm uitvergroot worden. Ik denk er daarom over om de DS-tracks niet te gebruiken en te vervangen door iets dat de juiste breedte heeft, dus drie millimeter minder breed per track. Helaas zijn er maar twee vervelende oplossingen. Ofwel zoek ik tracklinksets (er gaan er meerdere nodig zijn door de ontdubbeling) van een M26. De bestaande sets hebben een ander spoorontwerp en een ander type guide horn. Daar moet dan een stuk van 3 mm van elke rubberblok. De andere oplossing is dat ik links laat 3d-printen die perfect de maten in de lengte overnemen en die het nodige V-profiel van de tanktracks hebben. Ik zou de losse guide horns van de kit daar op kunnen zetten. Voor geen van beide oplossingen heb ik momenteel al voorzieningen getroffen, ik heb nog geen 3D-printer dus het is mogelijk dat deze bouw op een bepaald punt onderbroken moet worden tot betere tijden. Welke aanpassingen er aan de hull juist nodig zijn, heb ik ook niet in detail bekeken, want er is erg weinig referentiemateriaal over deze tank. Ik vond een exemplaar van Allied-Axis nr.26 in de Zweedse webwinkel Canfora (waar je ook de Panzerwrecks boeken kan kopen) dat een mooie fotoreeks over de T28 heeft. Hier enkele beelden, er is nog heel wat meer in te zien:

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

De hierboven beschreven tracks met HVSS bogies en holle guide horns. Bij deze foto's werd ook een bruikbare beschrijving gegeven, zoals het aantal links (400) en de trackbreedte, 20 inch.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Een foto van een perspresentatie van de tank, waarbij het volledige prototype werd aangebracht door een Dragon Wagon met een speciale 100-tons trailer die in het midden scharniert, een T67 genaamd. Dit lijkt me een gedroomde best-of-contest opstelling, maar buiten het feit dat ik het bekende Pacific model van Tamiya nog niet in bezit heb, bestaat er ook geen kit voor die trailer. Niet in dit boek, maar ergens op het internet vind je een opmerkelijk plaatje van de tank balancerend op een vierwielige trailer waarvan het type me niet bekend is.

attachment.jpg
https://worldoftanks.com/en/news/chieftain/T28_in_Korea/

Je zou uiteraard ook de kit van Hobbyboss van de M1070 met trailer kunnen gebruiken voor het transport van het Patton-museum naar Fort Benning. Dan zou je zelfs een diorama van het ongeval kunnen reconstrueren met de foto's die je op de bovengenoemde site ziet. Je moet dan wel de helft van de T28 weggooien, want de flanken stonden toen nog in Virginia te wachten voor een tweede ritje met de M1070. In alle gevallen moet je minstens 150 euro extra spenderen aan kits en upgrades of aan scratchmaterialen. Het wordt dus waarschijnlijk een standaardopstelling op een plankje.

attachment.jpg

attachment.jpg

Ik heb het nog niet over de Pe-set gehad. Er zitten twee bladzijden met instructies in, naast een kartonnetje met een resin mantlet, een zak machinegeweerstukjes en vijf PE-frets.

attachment.jpg

attachment.jpg

Er gaat weer heel wat van het PE naar de aandrijving. Ook de PE gereedschapskisten van de kit worden vervangen, ik hoop dat dat zin heeft. De gedraaide loop in het zakje ziet er wel mooi uit.

attachment.jpg

Ik heb moeten zoeken naar het verschil met de kitmantlet. Het zit hem in het gepolijste deel vooraan, bij het resin is dat ovaal waar het bij de kit rond is.

attachment.jpg

Ik wilde de afmetingen van dit voertuig nog eens benadrukken door er ook een volledige crew aan toe te voegen. Tamiya heeft dit mooie setje uitgebracht voor een Invasie-Sherman, dus dat klopt volledig met het werkterrein dat de tank zou hebben als hij werkelijk ingezet geweest zou zijn.

attachment.jpg

De achterkant toont de verfinstructies met een kleurenfoto.

attachment.jpg

attachment.jpg

Toch zit er ook een handleiding in, Asuka-style, voor alle spullen die ze mee hebben.

attachment.jpg

attachment.jpg

Twee gewone grijze gietramen met gedetailleerde figuren. Ik zie ook technici die iets aan de tank zouden kunnen monteren. Ik dacht er dan ook aan om een van de tracks te laten demonteren, zodat die in de takels zou hangen.

attachment.jpg

De kit straalt extra klasse uit door de toevoeging van clearpart brillen en een respectabel decalpapier, groter dan dat van de tank zelf. En daarmee is mijn inleidingsmateriaal opgebruikt, tenzij ik hier nog dit filmpje toevoeg dat de tank in actie rondhobbelend toont. Anders zou je zeggen dat het ding met dat gewicht geen meter vooruit kon geraken.

 
Wat een extreem beest... ben benieuwd dit in setting met de voorgestelde figuren te zien.

Mooie introductie, ik vind het altijd wel fijn lezen als eigen teksten worden gebruikt in plaats van Wikipedia.
 
Inderdaad een stevig beest .
Je kan je weer volledig laten gaan met deze.
 
Echt he Steven waar ge het allemaal haalt , heb er nooit iets over gehoord of gelezen maar dit gaat weer het zoveelste enorme project worden die extreme modellen is precies uw ding he
Weeral eentje om zeker naar uit te kijken
Suc6 makker
Marc
 
Mooie tank en heel mooie intro. Ik ken deze als een T95.

Veel plezier ermee ;)
 
Mooie inleiding met heel wat nuttige informatie.
Wat het model en toebehoren betreft belooft dit een omvangrijke bouw te worden. Succes met dit project.
 
Serieuze inleiding bij de presentatie van een serieuze tank.
Aan de hand van je verstrekte gegevens zal je er nog een flinke kluif aan hebben maar het zal opnieuw een heel bijzonder model zijn dat men zelden afgewerkt krijgt te zien.
Veel succes, ik reserveer een stoeltje...
 
Iedereen uiteraard welkom, al zullen de eerste weken vooral ingenomen worden door de honderden ondersteldeeltjes schoon te maken. Vandaag heb ik al wat banden geschuurd, het gaat wel met die Dremelmethode als je nog wat naschuurt.
 
Hier heb ik nog wat metingen die aantonen waar en hoeveel het model nu verkeerd zit. Ik heb een print gemaakt van een ontwerpplan dat 13 centimeter breed afgeprint is.

attachment.jpg

attachment.jpg

De tracks zijn duidelijk een paar millimeter te breed. Momenteel bekijk ik of het mogelijk is om er aan beide kanten twee reepjes van 1,5 millimeter uit te snijden. Dat heeft wel een grote mislukkingskans als er vervormingen zouden optreden door het indrukken. Bij deze tracks is het wel zo dat je 50% niet meer terug ziet als het pantser gesloten is. Gelukkig moet ik de wielen niet smaller maken, dat zijn gewone HVSS wielen.

attachment.jpg

Het middenstuk is rechts uitgelijnd en steekt links een drietal millimeter voorbij de maatlijn. Ik zou eigenlijk een bovenaanzicht moeten afprinten om te zien welke lijnen het plan volgen. Om de fout te repareren zou hier ook een reep van een paar millimeter uit moeten, maar midden vooraan is er een rond gat om de loop op te zetten dat dan niet meer rond zou zijn. Dat zou ik dan opnieuw moeten uitsnijden.

attachment.jpg

Hier is de sponson links uitgelijnd en heb ik rechts zeker zeven millimeter overschot. Dus ook elk demonteerbaar stuk zou een reepje smaller gemaakt moeten worden. Hier zit je met het probleem van het schuine pantser waar je niet zomaar een stukje uit kan halen.

attachment.jpg

Ik ben met de banden begonnen. Er zijn twee soorten, de grote voor de idlers en de kleine voor de loopwielen. Hier zie je mijn methode om de aangietpunten binnenin glad te polijsten, een polijststeen op de Dremel en er blijft niks van over. Bij een test gleed de band soepel over het wiel, die kunnen dus na het schilderen toegevoegd worden.

attachment.jpg

Dan de wielen maar eens uitgeknipt. Gelukkig heeft Dragon de aanhechting boven op de binnenkant van de wielen gezet, dit is dus perfect weg te halen zonder op het loopvlak te moeten schuren.

attachment.jpg

Hier zijn ze allemaal schoongemaakt. De return rollers hebben wel het rubber er aan vast zitten. Ik ben blij dat er niet zoals bij de Sherman die ik maakte, ook nog 12 rivets op elk wiel moesten.

attachment.jpg

De veerbenen moeten nu schoongemaakt worden. Zo raakt de doos wel snel wat minder volgepropt.
 
Alweer kon er buiten gewerkt worden, zo mag het zomerverlof doorgaan. Deze keer heb ik een toeschouwer aan de tuintafel gezet.

attachment.jpg

De veerbenen schuren was geen lachertje, aangezien er 32 zijn waarvan de hele omtrek geschuurd moet worden met drie verschillende tools.

attachment.jpg

Voor de twee holle kanten heb ik de Brouwers schuurpen gebruikt, tenminste daarvoor denk ik toch dat het bedoeld is.

attachment.jpg

Voor de aangietpunten is de donkerblauwe stick gebruikt. Die schuurt vrij hard.

attachment.jpg

Voor de gietnaad is de lichtblauwe, zachte kant van de stick gebruikt. Hiermee zal je niet snel hoeken van je stuk wegschuren.

attachment.jpg

Al deze stukjes zijn al geschuurd, nu nog de bogie-ophangpunten (2x 16 stukken) en de ashelften van de veerbenen (64 stukken).

attachment.jpg

Zover ben ik gekomen toen het donker werd, dit is het resultaat van een hele dag schuurwerk.

attachment.jpg

De veerbenen passen in de bogies. Hier moeten nu de springveren nog tussen.
 
attachment.jpg

Het onderdeel van de bogie waar de springveren op bevestigd zijn, is maar in een van de twee richtingen meegeleverd. Het is niet zo dat alle 8 links uitgelijnde onderdelen aan een kant van de tank zitten, het wisselt af, zoals je onderaan de foto ziet op de situatie zoals ze in het Pattonmuseum was. Wanneer je naar de huidige opstelling gaat kijken, is er een paar bogies terug omgewisseld zodat de achterste vier terug dezelfde richting uit wijzen, maar dit kan nodig geweest zijn omdat er door het ongeval schade aan de ophanging plaatsgevonden had. Ik ga het dus maken zoals op deze foto. Daarom moet er een klein stukje verplaatst worden op 16 van deze onderdelen.

attachment.jpg

De wielen liggen klaar om te bevestigen. Ondertussen zitten ze er al bijna allemaal op.

attachment.jpg

Dit stukje was in de gazon gesprongen en na een tijdje rondspeuren besloot ik maar om het te scratchen.

attachment.jpg

Ik heb een vrij langzame maar volledig gratis methode bedacht om de tank en dus ook de tracks te versmallen. Daarvoor moeten de bijgeleverde tracks wel alle acht twee keer overlangs doorgesneden worden. Aangezien dit Dragon DS materiaal is, kan je er makkelijk in snijden en is het ook perfect terug verlijmbaar met Tamiya Extra Thin; dat heb ik wel eerst uitgetest met een paar kleine stukjes. Een insnijding wordt gemaakt ongeveer 1 millimeter naast de track guides. Dit moet met de hand op het zicht gebeuren, want het DS materiaal is elastisch, rekt uit en als je er een lineaal op zou leggen om te snijden is de kans groot dat je gaat afwijken.

attachment.jpg

De overblijvende millimeter wordt weggehaald en de twee snijranden worden wat geschuurd. Dat deze niet overal perfect recht zijn is geen probleem, bij de echte tank zijn die rubberranden erg verweerd.

attachment.jpg

Hier is de track terug zorgvuldig samengekleefd op een tegel. Er is ook rekening gehouden met het trackprofiel, dat blijft op deze manier hetzelfde als op de echte tank.

attachment.jpg

De wielen zullen nu ook aan de rubberrand aansluiten zoals op walkarounds te zien is.

attachment.jpg

Als je de track plooit, dan blijft die mooi plat vooraan door de goede verlijming. Nu moet het proces herhaald worden voor de andere kant van de track en daarna nog eens voor zeker vier van de acht stukken die onder de tank uitsteken. De andere vier moeten in principe alleen versmald worden, dus daar zou ik ook de zijkanten mogen afsnijden en alleen de uiteinden moeten splitsen om aan te sluiten op mijn vier eerste trackrepen. We zijn dus nog niet aan de nieuwe patatjes.
 
Blijkbaar een werkje voor mensen met engelengeduld, jij liever of ik.
 
Dat zal jij ook kunnen gebruiken met je dio, Erwin.

attachment.jpg

Deel 2 van de eerste track wordt nu afgesneden. Alles wat gesneden is moet overvloedig met Tamiyalijm gelast worden, maar de verbinding is wel sterk genoeg om de track te kunnen buigen.

attachment.jpg

Na het terug samenlijmen is het verschil in breedte nog opvallender.

attachment.jpg

De aanpassing zorgt er voor dat de track nu perfect op het plan past. Hier zie je ook dat het profiel op deze manier nauwelijks afwijkt van de tekening. Er zullen nog een paar dagen nodig zijn om de drie andere tracks op deze manier te doen. Daarna ga ik eens kijken wat er aan de hull moet veranderen.
 
Amaai wa is da allemaal zeg , ge hebt er echt zin in he en zoals onze vriend Erwin al schreef " engelengeduld " maar uiteindelijk loont het zich
Ik zou zeggen ( schrijven ) hou vooral de moed erin met deze enorme tank waar ik het bestaan niet van kende en weeral interessant is om te volgen he
Suc6 Steven
Marc
 
Knap gedaan, je ziet zelfs geen naden. Dragon DS materiaal ken ik niet.
 
Bedankt. Het staat voor "deformable" styrene" en heeft dus het elastische van Vinyl en het oplosvermogen voor lijm van styreen. Door dat elastische is het niet altijd geliefd, begin er maar eens op te schuren, maar in dit geval lijkt het me ideaal. Ik heb in andere Dragon kits al banden, kledingstukken en zelfs figuren van DS gehad.
 
Vandaag ging het verder nu de onderste trackhelften allemaal versmald zijn.

attachment.jpg

Nu kwam het beruchte moment waarop de guide horns toegevoegd moesten worden. Die heb ik met een kniptangetje eerst allemaal losgemaakt. Dot moet zo kort mogelijk tegen de horns, anders passen ze niet in de gaatjes. Er was een reviewer die dit werk al half gedaan had, toen hij vaststelde dat hij de horns aan de buitenkant van de tracks gekleefd had. Dat is me toch niet overkomen.

attachment.jpg

Het kost een halve dag werk, maar met Tamiya Extra Thin gaat het snel vooruit.

attachment.jpg

De laatste heb ik in de schemering afgewerkt, zo simpel gaat het eigenlijk.

attachment.jpg

Bij deze dry-fit heb ik wel de wielrubbers vergeten, maar dat maakt niet uit. De horns passen makkelijk tussen de bogies.

attachment.jpg

Hier zijn de vooruitzichten voor de hull. Op mijn bovenaanzicht passen de motorluiken mooi in het plan. Het is de afboording daarrond die te ver naar buiten komt. Als je ze onderaan aflijnt op het plan, dan is er bovenaan een halve centimeter afwijking. Dat betekent dat de hull, die ik eerst dacht mooi in twee te kunnen zagen, achteraan opgesplitst moet worden, zodat de ondersteuning voor de motorluiken ongemoeid kan gelaten worden. Het klepje voor de twee luiken moet ook zijn maat houden, dus daar zaag ik ook rond. De gele lijn toont waar gezaagd zal worden. De bovenkant van de hull toont geen gietdetails, dus daar kan makkelijk geschuurd en geplamuurd worden om de zaagnaad weg te werken.

attachment.jpg

Volgens mijn plan is de hull ook een paar millimeter te lang, al is het lastig werken met plannen die in Paint herschaald zijn. Er zijn een paar boeken met plannen van de T28. Een kost zo'n 60 euro zonder transport, het boek "Firepower" van Hunnicut. Dat heb ik niet gekocht vanwege de prijs, waarschijnlijk blijft dit de enige zware US tank die ik maak en het boek gaat ook over andere ontwerpen. Er is ook een Japans magazine, Panzer (https://rarebooksjapan.com/?p=9576) waar een plan in staat. Ik had het beter meebesteld met het boek van de Shokaku class, maar het ziet er wat verouderd uit en ook weer helemaal in Japans. In elk geval gaat de hull dus ook wat korter gezaagd moeten worden, dat gebeurt best op de getoonde rode lijn omdat de voorste koepel nog op de juiste plek zit in lengterichting vooraan uitgelijnd. Die daarachter zitten achteraan uitgelijnd. De twee rode pijlen tenslotte tonen aan dat de breedte van de bovenste plaat 5 millimeter te groot is. De schuine pantserplaat begint dus te ver naar buiten. Dat verklaart hoe de buitenste afneembare sponsons breder gemaakt konden worden dan nodig. Dat wordt moeilijker om te regelen omdat dit aansluit op de afgeronde kazemat.
 
Vandaag kwam het hak- en breekwerk pas goed op gang.

attachment.jpg

Vooraleer ik de hull begon te versmallen, wilde ik een ander vermoeden bevestigen. Als de tracks smaller worden, dan moeten ook de bogies naar binnen toe opschuiven om de verloren ruimte op te vangen. Hier zie je een bogie die tegen de hull gedrukt wordt. De hull ligt (bijna) gelijk met het plan, de bogie zit een stuk uit het midden van de track. Links zie je wat er uit de hull gezaagd zal worden. Er moet dus ook een hap genomen worden uit de poot die naar de bogie gaat. Dat zal 16 keer moeten gebeuren.

attachment.jpg

Hier zijn de wielen weggehaald om met een zaag het stuk te kunnen bereiken waar 1,5 mm weggehaald zal worden. Bij veel wielen brak de as wel, die wordt makkelijk vervangen met een pennetje.

attachment.jpg

Hier zie je bovenaan een verbeterde bogie en onderaan de oorspronkelijke toestand. Bij elke bogie zal met een schuifmaat moeten bepaald worden of er genoeg weggeschuurd is om deze afstand te bereiken.

attachment.jpg

De hull wordt dan doorgezaagd naast het verticale pantser. Dit kan met een snijschijfje, want hier moet 1mm materiaal verwijderd worden. Onderaan de tank is geen enkel detail dat opnieuw gegraveerd moet worden. Er zijn wel de twee rondingen van de sprockets, die moeten 9,5mm naar voren komen.

attachment.jpg

Een zijkant is afgezaagd en wordt ontdaan van bramen die de snijschijf maakte.

attachment.jpg

Er wordt geschuurd tot een glad plaatje overblijft.

attachment.jpg

Nu heeft de bodem van de tank de juiste afmeting en zijn beide zijkanten recht afgezaagd. Ze kunnen pas gelijmd worden als de bodem ook in de andere richting doorgezaagd is om de sprockets naar voor te brengen. Daarvoor heb ik wel al de doorgangsgaten in de zijkanten geboord. Nu nog de overige 14 bogies doorzagen.
 
Hoe je het blijft voor elkaar krijgen, ik zou al snel dit monster gewoon out of the box gemaakt hebben.
Toch blijf ik gefascineerd hoe je het allemaal uitlegt en bouwt.

Grtz Bart
 

Users who are viewing this thread

Terug
Bovenaan