- Lid geworden
- 15 mrt 2010
- Berichten
- 5.664
Back to basic met papierbouw, kan dat? Jazeker!
Ik ben aan het zoeken geweest de afgelopen dagen op de beurs in Goes en ben een model tegen gekomen dat daar zeker geschikt voor is.
Het gaat om de m.s. Prinses Beatrix, een veerboot die gevaren heeft tussen Vlissingen en Breskens.
Veel op deze boot mogen meevaren vroeger met mijn ouders
Een stukje geschiedenis:
Op 21 november 1957 zou de tewaterlating van de Prinses Beatrix plaatsvinden bij de scheepswerf J. & K. Smit, maar dit werd door ongunstige weersomstandigheden uitgesteld naar 26 november. Wel werd het schip op 21 november gedoopt door mevrouw M. van Poelje-Goedbloed, echtgenote van lid van Gedeputeerde Staten M. J. van Poelje.
Voorafgaande aan de overdracht van de nieuwe veerboot vonden er veschillende proefvaarten plaats. Dinsdagochtend 29 april 1958 om 5 uur ’s ochtends vertrok de nieuwe Prinses Beatrix van de werf in Kinderdijk naar Rotterdam. Nadat de nieuwe veerboot de Rotterdamse Koninginnebrug gepaseerd was rond 7u ’s ochtends, kon een uur later worden afgemeerd aan de komspaal in de Waalhaven.
Later die dag werden op de Nieuwe Waterweg het echolood, de radar en het anker getest. Op volle zee werden stuurproeven gedaan en vond het afstellen van de elektrische voortstuwing plaats, waarna koers werd gezet naar Hoek van Holland. De dag erna, Koninginnedag, lag de veerboot in de Parkhaven in Rotterdam, naast het ventilatiegebouw van de Maastunnel. ‘Geen onbevoegden aan boord laten’, staat te lezen in het scheepsjournaal, ‘behalve de schilder’ die binnen nog wat verfwerk moest uitvoeren.
Op donderdag vertrok de veerboot naar Vlissingen om op volle zee, gedurende 6 uur op vol vermogen te varen waarvan twee uur met 110% belasting van de generatoren. Op 2 mei geschiedde het zogenoemde ‘mijlenvaren’. Om te testen of de veerboot wel de vooraf gestelde snelheid kon halen werden mijlen gevaren en de snelheid gemeten. De mijl werd gevaren bij de Schone Waardin, ten zuidoosten van Vlissingen. Daarbij werd gekoerst op de toren van ’s Heerenhoek. Er werd ook een mijl dwars gevaren, waarbij de Lange Jan in Middelburg als koers werd aangehouden. Daarnaast zijn in de weken voorafgaand aan de overdracht nog allerlei andere testen uitgevoerd met betrekking op de motoren en installaties aan boord. Op 10 juni 1958 kon het schip worden overgedragen aan de PSD.
Voortstuwing
De Prinses Beatrix is uitgerust met een dieselelektrische voortstuwingsinstallatie. De installatie bestaat uit vier negencilinder Smit-MAN-dieselmotoren (1070 APK, 375 omwentelingen per minuut), vier Smit-Slikkerveer-generatoren (750 kW) en voor de aandrijving van de twee schroeven een dubbele elektrische voortstuwingsmotor van Smit-Slikkerveer (3000 APK, 195 omwentelingen per minuut). Hiermee ontwikkelt het schip een maximale snelheid van 16 knoop, ongeveer 29,6 km/u.
Prinsesseklasse
De Prinses Beatrix was de eerst veerboot uit de Prinsesseklasse. Ze was langer en breder dan alle daarvoor gebouwde veerboten. Dat betekende dat de Prinses Beatrix eigen fuiken kreeg in Breskens en Vlissingen. Alle PSD-veerboten na de Prinses Beatrix zouden daar in passen. De veerboot is bijna gelijk aan haar zusterschepen Prinses Irene en Prinses Margriet maar had duidelijk verschillende schoorstenen en had geen roosters aan de zijkant van het rijdek.
Capaciteit
Het grote rijdek had een oppervlakte 1300m2 en bestond uit een middengedeelte met een breedte van 9,30 meter en twee zijgangen van 3,10 meter breedte voor personenauto’s. De doorrijhoogte van het middenrijdek bedroeg 4,20 meter. De elektrisch bedienbare waterdichten deuren aan de voor en achterkont waren in circa 25 seconden te openen. De rijbaan was 6 meter breed, genoeg om met twee rijen auto’s tegelijk te laden en lossen, een vereiste bij de bouw en groot verschil met de oude veerboten. Op de Beatrix konden maximaal 1500 passagiers, waarvoor 4 salons beschikbaar waren. Namelijk twee op het promenadedek en twee op het tussendek. Op het promenadedek waren 382 zitplaatsen in de salons en 88 zitplaatsen buiten, terwijl in de salons op het tussendek nog eens 200 zitplaatsen waren.
Koningin Beatrix?
In 1980, toen Koningin Juliana afstand deed van de troon ten gunste van haar oudste dochter, Beatrix stuurde de directeur van de Provinciale Stoombootdiensten een brief aan het College van Gedeputeerde staten met de vraag of dit aanleiding zou geven voor een naamswijziging. De veerboot Koningin Juliana zou dan Prinses Juliana gaan heten, en de Prinses Beatrix Koningin Beatrix. Dit is echter niet gebeurd, de vervanger van de enkeldekker kreeg echter wel de naam Koningin Beatrix.
Laatste enkeldekkers
De Prinses Beatrix heeft tot 1986 gevaren op Vlissingen-Breskens. Toen is de veerboot officieel reserveboot geworden. Dit werd echter afgewisseld met de andere enkeldekker in de toenmalige PSD-vloot, de Prinses Margriet, waardoor de Beatrix nog tot 1994 regelmatig tussen Vlissingen en Breskens voer.
Nieuwe stuurhuizen
Op 11 juni 1987 ontving De Merwede de opdracht om de stuurhuizen van Prinses Beatrix en de masten te vervangen. Er werden nieuwe, aluminium stuurhuizen geplaatst, evenals twee aluminium radarmasten. Ook de radar werd opnieuw gemonteerd. De totale kosten bedroegen 632.292 gulden, al werd er maar 6 jaar gebruik van gemaakt.
Vanaf 21 februari 1994 heeft de Beatrix een maand lang nog gevaren op Kruiningen-Perkpolder, ter vervanging van de Prins Willem-Alexander. Dit was de laatste inzet van de eerste enkeldekker, die overbodig was geworden door de nieuwe dubbeldekker Koningin Beatrix.
China
De Beatrix is verkocht aan Shandong Mu Ping Ocean Transportation Company en werd Mu Ping gedoopt. In de weken voorafgaande aan het definitieve vertrek uit Vlissingen zijn de ramen aan de zijkanten dichtgelast en zijn andere maatregelen getroffen voor de lange zeereis naar Cina. De Mu Ping begon op 4 november 1994 aan haar reis naar China. In 1995 werd de Mu Ping in dienst gesteld op de lijn Dalian-Yantai.
Het einde
In 1999 werd de Mu Ping ook afgekeurd door de scheepvaartsinspectie. Dit gebeurde ook met de Princess, de oude Prinses Margriet. De Mu Ping heeft het alleen minder goed getroffen, de veerboot werd in 2001 verkocht aan een sloper. In 2003 is de Mu Ping gesloopt, toen was het schip 45 jaar oud.
( tekst: https://www.psdnet.nl/tpb.html )
En nog een historisch filmpje:
Het model:
Het model is getekend, je leest het goed getekend, door Jan Berfelo. Ik kan niet goed herleiden in welk jaar hij dit heeft gedaan maar weet wel dat het tussen 1965 en 1975 is gedaan.
Jan Berfelo was een pionier in de Nederlandse papierbouw wereld en tekende diverse modellen zonder gebruik te maken van computers, deze waren er gewoon nog niet.
In zijn eigen drukkerij werden deze platen gedrukt onder de naam Veritas.
Ik ga dit model dan ook maken met de minimale materialen waar we ooit mee begonnen, een mes, een schaar, een liniaal, een potlood en een potje lijm.
Geen verf, geen laser gesneden onderdelen en zelfs geen EZ-line maar gewoon een draad uit de naaidoos van moeder
Eigenlijk kijk ik er best naar uit weer eens een model in elkaar te "flansen"
Het boek:
En de duidelijk getekende, en dus niet zo accurate maar daarom niet minder leuke, bouwplaat:
Morgen ga ik hier een start mee maken!
Fred
Ik ben aan het zoeken geweest de afgelopen dagen op de beurs in Goes en ben een model tegen gekomen dat daar zeker geschikt voor is.
Het gaat om de m.s. Prinses Beatrix, een veerboot die gevaren heeft tussen Vlissingen en Breskens.
Veel op deze boot mogen meevaren vroeger met mijn ouders
Een stukje geschiedenis:
Op 21 november 1957 zou de tewaterlating van de Prinses Beatrix plaatsvinden bij de scheepswerf J. & K. Smit, maar dit werd door ongunstige weersomstandigheden uitgesteld naar 26 november. Wel werd het schip op 21 november gedoopt door mevrouw M. van Poelje-Goedbloed, echtgenote van lid van Gedeputeerde Staten M. J. van Poelje.
Voorafgaande aan de overdracht van de nieuwe veerboot vonden er veschillende proefvaarten plaats. Dinsdagochtend 29 april 1958 om 5 uur ’s ochtends vertrok de nieuwe Prinses Beatrix van de werf in Kinderdijk naar Rotterdam. Nadat de nieuwe veerboot de Rotterdamse Koninginnebrug gepaseerd was rond 7u ’s ochtends, kon een uur later worden afgemeerd aan de komspaal in de Waalhaven.
Later die dag werden op de Nieuwe Waterweg het echolood, de radar en het anker getest. Op volle zee werden stuurproeven gedaan en vond het afstellen van de elektrische voortstuwing plaats, waarna koers werd gezet naar Hoek van Holland. De dag erna, Koninginnedag, lag de veerboot in de Parkhaven in Rotterdam, naast het ventilatiegebouw van de Maastunnel. ‘Geen onbevoegden aan boord laten’, staat te lezen in het scheepsjournaal, ‘behalve de schilder’ die binnen nog wat verfwerk moest uitvoeren.
Op donderdag vertrok de veerboot naar Vlissingen om op volle zee, gedurende 6 uur op vol vermogen te varen waarvan twee uur met 110% belasting van de generatoren. Op 2 mei geschiedde het zogenoemde ‘mijlenvaren’. Om te testen of de veerboot wel de vooraf gestelde snelheid kon halen werden mijlen gevaren en de snelheid gemeten. De mijl werd gevaren bij de Schone Waardin, ten zuidoosten van Vlissingen. Daarbij werd gekoerst op de toren van ’s Heerenhoek. Er werd ook een mijl dwars gevaren, waarbij de Lange Jan in Middelburg als koers werd aangehouden. Daarnaast zijn in de weken voorafgaand aan de overdracht nog allerlei andere testen uitgevoerd met betrekking op de motoren en installaties aan boord. Op 10 juni 1958 kon het schip worden overgedragen aan de PSD.
Voortstuwing
De Prinses Beatrix is uitgerust met een dieselelektrische voortstuwingsinstallatie. De installatie bestaat uit vier negencilinder Smit-MAN-dieselmotoren (1070 APK, 375 omwentelingen per minuut), vier Smit-Slikkerveer-generatoren (750 kW) en voor de aandrijving van de twee schroeven een dubbele elektrische voortstuwingsmotor van Smit-Slikkerveer (3000 APK, 195 omwentelingen per minuut). Hiermee ontwikkelt het schip een maximale snelheid van 16 knoop, ongeveer 29,6 km/u.
Prinsesseklasse
De Prinses Beatrix was de eerst veerboot uit de Prinsesseklasse. Ze was langer en breder dan alle daarvoor gebouwde veerboten. Dat betekende dat de Prinses Beatrix eigen fuiken kreeg in Breskens en Vlissingen. Alle PSD-veerboten na de Prinses Beatrix zouden daar in passen. De veerboot is bijna gelijk aan haar zusterschepen Prinses Irene en Prinses Margriet maar had duidelijk verschillende schoorstenen en had geen roosters aan de zijkant van het rijdek.
Capaciteit
Het grote rijdek had een oppervlakte 1300m2 en bestond uit een middengedeelte met een breedte van 9,30 meter en twee zijgangen van 3,10 meter breedte voor personenauto’s. De doorrijhoogte van het middenrijdek bedroeg 4,20 meter. De elektrisch bedienbare waterdichten deuren aan de voor en achterkont waren in circa 25 seconden te openen. De rijbaan was 6 meter breed, genoeg om met twee rijen auto’s tegelijk te laden en lossen, een vereiste bij de bouw en groot verschil met de oude veerboten. Op de Beatrix konden maximaal 1500 passagiers, waarvoor 4 salons beschikbaar waren. Namelijk twee op het promenadedek en twee op het tussendek. Op het promenadedek waren 382 zitplaatsen in de salons en 88 zitplaatsen buiten, terwijl in de salons op het tussendek nog eens 200 zitplaatsen waren.
Koningin Beatrix?
In 1980, toen Koningin Juliana afstand deed van de troon ten gunste van haar oudste dochter, Beatrix stuurde de directeur van de Provinciale Stoombootdiensten een brief aan het College van Gedeputeerde staten met de vraag of dit aanleiding zou geven voor een naamswijziging. De veerboot Koningin Juliana zou dan Prinses Juliana gaan heten, en de Prinses Beatrix Koningin Beatrix. Dit is echter niet gebeurd, de vervanger van de enkeldekker kreeg echter wel de naam Koningin Beatrix.
Laatste enkeldekkers
De Prinses Beatrix heeft tot 1986 gevaren op Vlissingen-Breskens. Toen is de veerboot officieel reserveboot geworden. Dit werd echter afgewisseld met de andere enkeldekker in de toenmalige PSD-vloot, de Prinses Margriet, waardoor de Beatrix nog tot 1994 regelmatig tussen Vlissingen en Breskens voer.
Nieuwe stuurhuizen
Op 11 juni 1987 ontving De Merwede de opdracht om de stuurhuizen van Prinses Beatrix en de masten te vervangen. Er werden nieuwe, aluminium stuurhuizen geplaatst, evenals twee aluminium radarmasten. Ook de radar werd opnieuw gemonteerd. De totale kosten bedroegen 632.292 gulden, al werd er maar 6 jaar gebruik van gemaakt.
Vanaf 21 februari 1994 heeft de Beatrix een maand lang nog gevaren op Kruiningen-Perkpolder, ter vervanging van de Prins Willem-Alexander. Dit was de laatste inzet van de eerste enkeldekker, die overbodig was geworden door de nieuwe dubbeldekker Koningin Beatrix.
China
De Beatrix is verkocht aan Shandong Mu Ping Ocean Transportation Company en werd Mu Ping gedoopt. In de weken voorafgaande aan het definitieve vertrek uit Vlissingen zijn de ramen aan de zijkanten dichtgelast en zijn andere maatregelen getroffen voor de lange zeereis naar Cina. De Mu Ping begon op 4 november 1994 aan haar reis naar China. In 1995 werd de Mu Ping in dienst gesteld op de lijn Dalian-Yantai.
Het einde
In 1999 werd de Mu Ping ook afgekeurd door de scheepvaartsinspectie. Dit gebeurde ook met de Princess, de oude Prinses Margriet. De Mu Ping heeft het alleen minder goed getroffen, de veerboot werd in 2001 verkocht aan een sloper. In 2003 is de Mu Ping gesloopt, toen was het schip 45 jaar oud.
( tekst: https://www.psdnet.nl/tpb.html )
En nog een historisch filmpje:
Het model:
Het model is getekend, je leest het goed getekend, door Jan Berfelo. Ik kan niet goed herleiden in welk jaar hij dit heeft gedaan maar weet wel dat het tussen 1965 en 1975 is gedaan.
Jan Berfelo was een pionier in de Nederlandse papierbouw wereld en tekende diverse modellen zonder gebruik te maken van computers, deze waren er gewoon nog niet.
In zijn eigen drukkerij werden deze platen gedrukt onder de naam Veritas.
Ik ga dit model dan ook maken met de minimale materialen waar we ooit mee begonnen, een mes, een schaar, een liniaal, een potlood en een potje lijm.
Geen verf, geen laser gesneden onderdelen en zelfs geen EZ-line maar gewoon een draad uit de naaidoos van moeder
Eigenlijk kijk ik er best naar uit weer eens een model in elkaar te "flansen"
Het boek:
En de duidelijk getekende, en dus niet zo accurate maar daarom niet minder leuke, bouwplaat:
Morgen ga ik hier een start mee maken!
Fred
:
