Hoofdsponsor

1/24 Focke-Wulf FW190 D-9 [DONE]

Schaal 1/24 - 1/25

StevenVD

Well-known member
Registered
Lid geworden
12 jul 2012
Berichten
4.278
Dit verslag haakt in na enkele jaren shelf-life, omdat het model in kwestie niet helemaal overeenkwam met wat ik ervan verwacht had. Ik had gehoopt dat een 1/24 model van een vliegtuig uit de hogere prijsklasse verhoudingsgewijs meer onderdelen en zeker evenveel detail zou bevatten dan een kit in 1/48. Dat bleek tijdens de eerste bouwstappen al niet het geval. Ik had die eerste stappen gedocumenteerd op een ander forum en ik zal ze daarom hier kort herhalen, ook daar ben ik met dit model terug aan de slag gegaan. Om de schwung er in te houden heb ik wel een paar drastische beslissingen genomen, die ik nodig acht om het realisme er in te houden. Hier gaan we dan:
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Toen het weer eens Kerstshopping was in Tienen een aantal jaar geleden, was ik nog op zoek naar een collega voor mijn Bf-109 op schaal 1/24. Ik had nog geen Focke-Wulf en vond ook dat het de moeite niet was om er eentje in 1/48 naast te zetten, dus bekeek ik maar eens of er op grote schaal niks te vinden was. Uiteraard stond het er ook.

attachment.jpg

Ik had toen niet gezien dat het de verlengde versie was van de standaard FW, die ik eigenlijk had gezocht voor zijn gedrongen lijnen. Maar het bleek dat de D-versie, geïntroduceerd in 1942, ook erg populair was bij de vliegers. De verlenging was nodig omdat er een Junkers Jumo 213 lijnmotor in moest passen. Deze motor loste een probleem op dat de stermotor uit de oude FW-190 had, die op een hoogte van 6 km problemen begon te krijgen. Daar kon hij dus de Spitfire mk.V niet volgen, waar hij verder superieur aan was.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

De kit bevat naast de onderdelen in grijs styreen ook nog een sprue met wat zwarte uitlaatstukken, een clearpart met twee canopy's, een zakje met springveren en assen voor de beweegbare controlevlakken en een PE-fret. Als referentie heb ik voorlopig alleen wat algemene FW-190 info uit de AirPower serie, want er zijn wel dure boeken over geschreven maar ik vond de kit al duur genoeg en er zal ook niet extreem veel detail zijn voor dat geld. Dit koop je gewoon voor de airbrushpret als het af is.

Post 2: Ik zal meteen eens vergelijken hoe realistisch het JuMo 213 motorblok is.

attachment.jpg

Een tiental onderdelen vormen samen de eerste bouwstap. Alle delen zijn fijn gegoten en passen goed. Het enige merkwaardige is dat de schroefas niet goed ingeklemd zit in de pakking en dus een beetje waggelt, aangezien ik hem niet vastgekleefd heb. Da's nu niet zo belangrijk, maar toch raar dat een onderdeel van een halve cm dik zoveel speling heeft. Als je een roterende propeller wil bouwen, dus best de schroefas ook achteraan voorzien van een pasnokje.

attachment.jpg

Hier kan je het motorblok vergelijken met twee nog bestaande exemplaren, eentje uit Hannover van op Wikipedia en een andere uit het Technikmuseum in Berlijn, van http://www.bredow-web.de/. De gewelfde structuur is goed overgenomen maar de scherpe voorrand is dan weer afgezwakt en de kleinste details zijn weggelaten; ik had bij Trumpeter niet anders verwacht.

Post 3: Ik vond ondertussen op het net al heel wat fotomateriaal over de motor van de FW. Een praktische link is http://www.der-lustige-modellbauer.com/t6697p15-flugzeug-motoren, waar je hem in verschillende aanzichten vindt tussen zijn collega's de DB-603 en de JuMo 222.

attachment.jpg

Er zitten weer wat onderdelen bij op het blok, zoals deze olietank met kier en de turbine.

attachment.jpg

De uitlaten krijg je ook in twee helften, maar ze zijn al wel uitgehold wat het kleefwerk er iets complexer op maakt. Toch is dit een mooie oplossing. Andere onderdelen zijn minder mooi uitgewerkt.

attachment.jpg

Hier gaapt nogal een groot gat in de compressor.

attachment.jpg

Op deze foto zie je dat dit gat niet bestaat en dat alles normaal gezien goed aansluit. Hier is dus wat werk aan. Referentiefoto van Alfred Ernst (http://www.der-lustige-modellbauer.com" onclick="window.open(this.href);return false;).

attachment.jpg

Deze zijde ziet er niet slecht uit, op enkele details na. Foto 1: http://www.warbirdsresourcegroup.org/LRG/jumo213.html, foto 2: http://topwar.ru/35771-germanskiy-aviacionnyy-dvigatel-jumo-213.html

attachment.jpg

Hier zie je een tank rond de steun zitten, die ik voorlopig nog nergens terugvond op de foto's. Je merkt ook dat er verschillende versies van frames terug te vinden zijn, met of zonder doorboringen. Foto: http://www.bredow-web.de/Triebwerke_und_Flugzeugmotore/Junkers_Jumo_213/junkers_jumo_213.html
 
Post 4: big_UNITS_05.jpg

Mooi boekje, alleen zonde dat er D-9 decals bij zitten van alle schalen behalve 1/24... Alsof ze niet doorhadden dat mijn kit er geknipt voor is. Nou ja, dat zou een extra vel betekenen.

big_UNITS05-kalka.jpg

Post 5:Nu kan ik weer wat vorderingen van de FW laten zien.

attachment.jpg

Het richtingsroer bevat een deel van het typische spiegelgladde PE dat Trumpeter steeds in deze serie steekt. Je kan daarmee achteraf het roer beweegbaar houden. Niet dat dat een leuk spelletje oplevert maar voor het schilderen van kleine hoekjes is dit ook handig.

attachment.jpg

Een dryfit toont dat er van de motor nagenoeg niets te zien is. Ik heb eigenlijk weinig zin om daar wat mee te doen, aangezien mijn referentie toch al niet klopt.

attachment.jpg

Deze foto geeft een goed idee van de toekomstige grootte van het model.

attachment.jpg

Het instrumentenpaneel is gedeeltelijk in een clearpart uitgevoerd, al snap ik niet meteen waarom, want het glas is uitgeboord. Op het inzetplaatje zie je hoe het moet worden. Je krijgt een plastic film met wijzerplaten.

attachment.jpg

De zetel is Spartaans zonder riemen of kussenstructuur. De pedalen zien er wel OK uit. Het moet grotendeels in German Grey, ik ga dat maar eens eerst halen, denk ik. Kan later nog van pas komen.
 
Vanaf hier begint het gedeelte dat enkele weken geleden terug opgestart is, nadat het topic drie jaar vastgeroest bleef zitten. Post 6:

En toen gleden er ongemerkt drie jaar voorbij zonder dat de FW uit de doos kwam. Een van de redenen dat dit zo was, is dat bij het bekijken van de kit ik de indruk kreeg dat alles gewoon een upscale versie was van een 1/72 kit. Er waren geen onderdelen kleiner dan een centimeter bij en in de cockpit kon je de stukjes op een hand tellen. Er leek geen uitdaging te zitten in dit model. In die drie jaar heb ik ook zelden iets van aftermarket gezien dat ik aan de kit kon toevoegen om het gebrek aan detail op te vangen. Ik zag eens ergens een kit van Verlinden voor een interne tank waar je waarschijnlijk toch geen lap van terugzag. Nu ik mijn volledige stash verhuisd heb naar mijn nieuwe woning, dook deze doos weer op. Het huis heeft een degelijke tuin waar je met mooi weer plezierig in kan bouwen. Deze kit met zijn grote onderdelen bespaart me daar de ellende van wegschietende frutseltjes. Laat ik deze kist nog eens een kans geven, dan heb ik binnenkort misschien nog eens iets om op mijn zelfgebouwde draaiplaat te zetten. Het beruchte atoomkanon gaat daar namelijk toch wat te zwaar voor worden. Maar eerst moesten er nog een paar knopen doorgehakt worden.

attachment.jpg

De naaf van de propeller bleek wel erg veel bewegingsruimte te hebben in de motor. Hij kon zo'n vijf graden in alle richtingen bewogen worden. Dit zou later problemen opgeleverd hebben bij het monteren van de prop, die dan niet in het midden van de cowling zou blijven. Ik brak dus dit deel van de motor terug open.

attachment.jpg

Na het toevoegen van een stuk sprue dat als extra lager dienst moest doen, zat de naaf stevig verankerd. Terwijl blijft hij wel draaibaar om de beste pose op te zoeken.

attachment.jpg

De vleugelkanonnen bestaan ieder uit vier onderdelen. Als dit Dragon geweest was, dan zou daar nog een nul achter gekomen zijn. Vreemd genoeg zijn de meest gedetailleerde stukken, zoals de kulas en de bedrading bestemd om nooit meer aan het licht te komen. Er is zelfs geen luik voorzien, je zou er een klus aan hebben om de uitstulpingen op de vleugel uit te zagen. De loop is voorbeeldig uitgeboord door gebruik van slide mold, maar die moeite wordt tenietgedaan door een opvallende gietnaad over heel het kanon.

attachment.jpg

De ondervleugelhelft wordt hier voorzien van de wheelbays. Voorheen schreef ik dat de vleugel na de romp zou moeten gebouwd worden, maar dit blijkt onwaar als ik de stappen in de handleiding volg. Let op de wielpoten die in zwart styreen bijgeleverd zijn, deze zijn wel een goed idee. Door slide mold cilinders in de uiteinden en springveren kan je vering inbouwen zonder dat er gelijmd moet worden. De hoek van de poten is ook automatisch bepaald door de ovale vorm van de pasnokjes.

attachment.jpg

Je kan de besturingsvlakken van de kist naar goeddunken bijstellen na het vastlijmen van de bovenvleugel. Het PE in deze kit is beperkt tot de scharnieren daarvoor. Die passen zonder gelijmd te worden aan de as in deze ailerons, die je dan wel dichtkleeft rond de as.

attachment.jpg

Wil je alle kleppen open zetten, dan heb je hier en daar wel wat schuur- en schaafwerk. De meeste marks zijn bereikbaar met het schaafscalpel.

attachment.jpg

Tot hiertoe de opmerkelijkste uitschuiver is wel de warping van de ondervleugelhelft aan de trailing edge. Dit is de plek waar je niet wil dat de boel gaat openstaan, want daar zijn alle besturingsvlakken lijmloos in de vleugelrand geplugd. Op de koop toe is de lijmrand op deze plek minimaal uitgevoerd en vertoont hiaten. Er zitten slechts een drietal kleine paspinnetjes. Het komt er eigenlijk op neer dat je hier toch zoveel lijm van buitenaf zal moeten toevoegen, dat de bewegende delen in hun scharnieren vast komen te zitten.

attachment.jpg

Om de vleugel toch dicht te krijgen zijn er verschillende hulpmiddelen inzet, zoals Tamiya-tape aan de uiteinden, schroefklemmen en knijpers. Daarbij zal de vleugel uiteindelijk wel een rechte stand aannemen.

Post 7:De andere vleugel heeft het ook en je ziet op de plek waar het scheef is de gelaagdheid in het plastic aan de oppervlakte komen. De temperatuur van het mengsel was dus iets te laag op die plek waardoor het daar inkromp en de vleugel krom trok. In de doos is genoeg plaats om geen sprues te verpletteren.

attachment.jpg

Ik heb zelfs de eerst gelijmde vleugel terug moeten losmaken. Vooraan zat hij niet helemaal uitgelijnd, de paspinnetjes make niet eens allemaal contact als je het juist doet. Op de onderstaande foto zie je dat aan het vleugeluiteinde de lijmrand boven en onder de trailing edge niet aansluiten maar een aantal millimeter van elkaar gescheiden blijven. Waarom er dan gekozen wordt om de flaps niet te verlijmen is me een raadsel. Alleen de twee uitsteeksels achter de ondervleugel kan je aan de bovenkant lijmen. Ik heb ook nog extra pinmarks gevonden onder de flap.

attachment.jpg

Nu is de vleugel eerst aan de leading edge nauwkeurig verlijmd, waarna ik de flaps apart ga monteren. Er is ook al een externe brandstoftank gelijmd.

attachment.jpg

Het lijkt er wel op dat de vleugel mooi in de romp gaat passen straks.

attachment.jpg

Post 8:We zijn weer een stuk gevorderd, de eerste verfspetters zitten al op de FW. Het begon wel eerst met het dichtstoppen van heel wat ongenode interieurdetails.

attachment.jpg

Op die plek blijven ze langs buiten zichtbaar als je hier geen voorbereidselen treft. De vleugel werd nog eens finaal dichtgekleefd.

attachment.jpg

Met behulp van een autolakspuitbus Multicolor donkergrijs (kan doorgaan voor German Grey) is het interieur gespoten. Dit ging niet overal zo goed aangezien er blijkbaar klodders vet in de hoekjes hangen. Ik denk niet dat de gevolgen onoverkomelijk zijn, hier een vergelijking met het interieur van een Dora uit een Amerikaans museum in Dayton, de kist van Ernst Udet:

attachment.jpg

inzetfoto: http://www.nationalmuseum.af.mil/Vi.../Display/Article/196261/focke-wulf-fw-190d-9/

Ik stak er ook een tank in al is hier nog weinig van te zien. Ik heb mijn chrome marker eens uitgetest, na deze foto heb ik nog wat lichtblauwe verf over het chrome gekwast om het wat af te zwakken.

attachment.jpg

Dan kon alles dicht, de uitlaten zijn nog in roestkleur gezet nadat ze samen met de mitrailleurs en de pedalen in Armypainter Gun Metal gezet zijn.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Hier zie je dat de tank niet in het midden gemonteerd moest worden, ik zal Trumpeter hier maar in vertrouwen.

attachment.jpg

Op de zetel liggen nog geen gordels. Ik bouw mogelijk de cockpit in open stand zodat je alles goed ziet zitten.

attachment.jpg

De vleugel paste goed maar moest wat geassisteerd worden door een elastiek.

attachment.jpg

De mitrailleurs. Eerst Gun Metal gespoten, dan een bijna zwarte wash met wat bruin, dan met de chromestift wat glans gezet en daarna met een vijltje bijgepolijst zodat het niet te hard blonk.

Post 9, waar ik gisteren aanbeland was:Ik vond het machinegeweer niet erg gunmetal, ook na comments daarop. Ik heb de loop wat bijgeschilderd, aangezien dit alles is wat er te zien zal zijn van de guns. Vandaag nam ik ook de beslissing dat het landingsgestel ingetrokken moet zijn, aangezien er blijkbaar vanalles in het motorcompartiment zichtbaar wordt als de wielen uitgeklapt zijn. Niet alleen is daar niks geschilderd maar je kijkt dan nog eens recht in dat lelijke gat van de compressor waar me de moed een paar jaar geleden door gefnuikt was. Ik zal dus ook een stand onder het vliegtuig moeten bouwen. Die zal een behoorlijk gewicht moeten kunnen dragen. Ik moet ook nog het achterwiel inklappen.

attachment.jpg

Ik kon nu de staart al eens vervolledigen met de hoogteroeren. De hoek wordt hier gecontroleerd.

attachment.jpg

attachment.jpg

De twee platen boven de neus passen redelijk goed, als je aan de binnenkant wat materiaal weghaalt waar de machinegeweren zitten. Ik heb de gesloten cowling flaps gekozen, die passen ook wel. De inlaat voor de compressor bestaat uit twee helften, dus vooraan moet je wat aan de rand werken. Er is dan weer geen opening door de cowling voorzien. Wat me ook stoort, is dat het uitlaatspruitstuk aan de rechterkant van het vliegtuig niet even ver naar buiten kan door de rookdeflector die aan de romp voorzien is.

attachment.jpg

Onderaan zijn er wel een paar opvallende kieren.

attachment.jpg

Hier krijg je een idee van de grootte als hij afgewerkt geraakt. Ik had de radiator eerst verkeerd georiënteerd, gelukkig kreeg ik die nog uit de cowling gelicht.

attachment.jpg

Van de wielpoten heb ik al de paspinnetjes afgezaagd. De deuren van het landingsgestel passen in de openingen maar de smalle uiteinden laten een onregelmatige opening zien. Ik heb de wielen ook geschilderd, want die blijven voor een stuk zichtbaar.
 
Met de nodige hindernissen denk ik wel dat dit een mooi stuk gaat worden!

Altijd leuk: veel foto's en info.
 
Zeker eentje om te volgen,

Ik werk namelijk ook heel graag met schaal 1/24
Gelukkig heb je deze na 3 jaar terug opgepakt want als ik jouw werkzaamheden hier bekijk dan komt dat volgens mij dik in orde:wow:

Grtz.

Luc8)
 
op alle markten thuis en volg dit ook weer met belangstelling Steven grt.
 
Suc6 met deze grote vogel
Grt
Marc
Steven ik neem van de week contact met u op om het gerief terug te brengen
 
Bedankt voor jullie interesse! Marc, ik ben nog 2 weken thuis, kom maar af.
 
Wat jij ook in je handen krijgt Steven ..tis altijd met bewondering te volgen..!! Keep on the good work..!!

Grtz yves,
 
Het is een grote vogel en ik vermoed dat na de afwerking we weer iets moois en uniek gaan kunnen bewonderen.
 
Grote schaal en vordert mooi, ik volg deze zeker :D
Keep up the nice work :P
 
Ik zal nog eens een poging doen om weer in gang te geraken, want ondanks jullie aansporingen verdween de Dora weer een tijdje in de doos. De vorige post eindigde in de zomer toen de kit in elkaar geplakt was en het plamuren moest beginnen. Aan dat werkje ben ik nu dus nog bezig. Ik heb nu wel een manier gevonden om de romp aan te spannen zodat sommige kieren dichtgelijmd kunnen worden.

attachment.jpg

Iets wat me nog tegenhield om te gaan primeren was de cockpit die nog niet gesloten was. Eerst een decal aanbrengen:

attachment.jpg

Achtung!
Haubenabwurf
qurchsprngtadung

Cartograf maakt fijne decals, maar er zit daar toch altijd een mannetje dat met letters aan de haal gaat. Gelukkig is dit de enige decal met een spraakgebrek. Er moest natuurlijk staan: "durch Sprengladung".

attachment.jpg

Ik besloot dat het toestel maar dicht moest zonder piloot en zonder veiligheidsgordels, want daar had ik in vier jaar niet achter gezocht. Op de ESM heb ik zelfs eens de benodigde Verlindenkit in de handen gehad, helaas weer terug weggelegd door de prijs en omdat er veel in zat dat later niet meer te zien was. Ik zette de canopy er op en ze paste voor geen meter.

attachment.jpg

Dat zijn bijna drie millimeter. Ik had al meteen heel wat verwensingen klaar voor Trumpeter.

attachment.jpg

Ik had al snel de plaat terug uit de canopy gehaald, dat was niet zo moeilijk, en de steunen weghalen ook niet. Maar drie millimeter, dat kon gewoon niet, dus ging ik even verder nadenken. Als je de bouwstappen volgt, dan moet je de plaat apart aan de romp kleven en dan pas de canopy er op zetten. Het blijkt nu dat de cylinder voor het uitschuiven van de canopy niet tot tegen het uiterste puntje op de plaat aanstoot bij het sluiten, er zitten een paar millimeter leegte tussen. Ik had dit wel tegeneen gelijmd, waardoor het geheel van de canopy en de plaat niet meer paste. Het was ook te laat om de cilinder terug los te maken en een deel zou dan terug geschuurd en geschilderd moeten worden. Ik heb dus de vrijheid genomen om het deel van de onderplaat dat aan de canopy vast zit, een paar millimeter dichter tegen de cockpit aan te schuiven dan de bedoeling is. Op deze schaal valt dat niet echt op.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Hier en daar blijven er dunne kiertjes over waar het moeilijk wordt om een gladde overgang te plamuren, zoals deze afdekplaat.

attachment.jpg

Ik heb de naden afgelopen en heel wat geschuurd en gepolijst.

attachment.jpg

attachment.jpg

Hopelijk doe ik er nu niet lang meer over voor hij in de primer kan...
 
Het is en blijft een schitterend vliegtuigtype. Blij dat je verder gaat.
 
Bedankt, Roy, ik zal het langer proberen vol te houden nu.
 
De Focke Wulf familie is voor mij het summum van knappe looks van een propvliegtuig met de Ta-152 als kers op de taart. Dus een Dora kan er bij mij wel in :D Ziet er goed uit, maar wat een gedoe met die canopy en de fit. Chapeau dat je doorzet!
 
Wouter en Luc, welkom in de Staffel. Het was zo'n uitstekend weer dat de Focke-Wulf vandaag in de primer gezet zou worden. Eerst even de canopy afplakken, hiervoor is Modelcraft tape gebruikt. Ik merk geen verschil met Tamiya tape. Het uitsnijden is op het model gebeurd met een swivel knife.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Op die laatste foto is een klein stukje PE in een kier naast de canopy gekleefd om te plamuren. Ik wilde het landingsgestel ingetrokken bouwen. Het kon zijn dat de pootjes wat afgeschuurd moeten worden, dacht ik erbij.

attachment.jpg

Als de wielpoten werkelijk zo zouden zijn als bij Trumpeter, dan zouden de wielen er aan de bovenkant van de vleugel uit komen. Ik vermoed dat de vleugel dikker had moeten zijn aan de basis, of de hoek van het wiel anders. Ik realiseerde me dat het achterste wieltje waarschijnlijk losgemaakt moet worden en dieper in de staart gezet.

attachment.jpg

Hier zijn de wielen al in de kassen gekleefd zonder de wielpoten. De deuren konden er alleen op als alle verstevigingsspanten aan de binnenkant weggefreesd werden, er was niet de minste ruimte tussen voor de poten. Gelukkig zie je van de wielen maar een zodanig klein stukje dat het gebrek niet zichtbaar is. Hier heb ik de openingen al dichtgestopt met gom.

attachment.jpg

Dit is mijn spuitopstelling. Ik heb de as van de propeller doorboord om het toestel op te kunnen hangen aan deze stelling. Er stond soms een briesje, maar er was zoveel verf nodig dat ik dit liever niet onder mijn spuitstand binnen deed.

attachment.jpg

Na het spuiten werden ook nog wat accessoires in de verf gezet.

attachment.jpg

attachment.jpg

Oeps, de MG's meegespoten. Dat moet later opnieuw gunmetal.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

De gebruikte verf is deze keer een spuitbus Rust-oleum light grey. Het resultaat was keurig maar er moest toch wat geschuurd worden tegen korreligheid. Dat krijg je als je in de wind spuit. Geen probleem, nu voelt de Dora overal zacht aan als papier. Eens kijken welke kleuren we nu nodig hebben...
 
Heb deze nu pas opgemerkt... Wel wa werk mee gehad maar van uit uw hand Steven is dat geen probleem, ik zet mij er alvast bij om verder te volgen...

Grtz yves,
 

Users who are viewing this thread

Terug
Bovenaan