- Lid geworden
- 12 jul 2012
- Berichten
- 4.298
Dan kunnen we nu weer verder met de LeFh18. Ik toon eerst nog eens het kanonschild, er is een haakvormig stukje plastic weggesprongen maar het lijkt me niet moeilijk te vervangen.
Dit lampje was een verschrikking om te lijmen. De plaat onderaan zit geklonken met zilverdraad en PE-moertjes.
Deze kokers hebben me wat moeite gekost, er zitten 8 gebogen steuntjes achter. Een daarvan is ook "weggezapt" en daarom vervangen door een stuk spare PE.
Een vooraanzicht, je zal merken dat op de volgende foto de dubbelgebogen plaat ontbreekt.
Die bleek niet helemaal symmetrisch geplooid en raakte de terugslagcilinder. Dat is maar een akkefietje vergeleken met het echte karwei op deze foto. Het PE-schild zit bevestigd op zes punten, twee grote onderaan en de vier buisjes die je hier ziet. De twee onderste heb ik meteen afgeknipt, want ze waren iets te lang. De bovenste passen niet goed in de microscopische locator hole in het PE, het is als een bezemsteel schuin aan de muur proberen te plakken. Ik had uiteindelijk vier punten vast, met alle bekende onhebbelijkheden van secondelijm, waarna ik de ingekorte staafjes kon toevoegen.
Dan moest de terugstootcilinder in messing toegevoegd worden. Bleek dat die klemde wanneer je die op het samengelijmde stukje achter het kanonschild wilde schuiven. Na de precaire bevestiging van het schild wil je eigenlijk niet ontdekken dat je brute kracht op die constructie moet gaan zetten. Ik heb de messingbuis wat uitgeboord maar dat was wel erg hard en liep snel heet. Dan heb ik het plastic stukje maar gewoon zo ver mogelijk afgeknipt, tot de buis er makkelijk over paste. daarbij raakte maar 1 van de bevestigingen terug los. Ik heb wel tijdens het uitboren de beide poten van de cilinder er af getikt. Dat moest dus ook nog even teruggelijmd worden (zie je links op de foto). Maar uiteindelijk heb je toch een opvallend staaltje modelbouw over, en daar doen we het voor, natuurlijk. Ik verwacht dat dat schild er in het verdere verloop nog wel eens een keertje afgerukt wordt...
Het onderstel van het kanon kan nu aangevat worden. Dit lijkt al een hoop werk maar deze stukjes zijn gewoon wat complex van vorm. Er moest wel wat flash verwijderd worden voor dit wilde passen.
Dit heugeltje kon vervangen worden door metaal. Een goed idee, want op het kitpart zat maar de helft van de tanden doordat het met die tanden aan de sprue vastzat.
Het metalen gedeelte is hier al juist, maar ik had het verkeerd om op het plastic gekleefd. Let op de opeenvolging van de zilverdraad, het moertje én de clip die op elk van de gaatjes gemonteerd worden.
Hier zit het heugel op de goede manier op het onderstel. Nog steeds is niet de helft van het PE opgebruikt...
Dit lampje was een verschrikking om te lijmen. De plaat onderaan zit geklonken met zilverdraad en PE-moertjes.
Deze kokers hebben me wat moeite gekost, er zitten 8 gebogen steuntjes achter. Een daarvan is ook "weggezapt" en daarom vervangen door een stuk spare PE.
Een vooraanzicht, je zal merken dat op de volgende foto de dubbelgebogen plaat ontbreekt.
Die bleek niet helemaal symmetrisch geplooid en raakte de terugslagcilinder. Dat is maar een akkefietje vergeleken met het echte karwei op deze foto. Het PE-schild zit bevestigd op zes punten, twee grote onderaan en de vier buisjes die je hier ziet. De twee onderste heb ik meteen afgeknipt, want ze waren iets te lang. De bovenste passen niet goed in de microscopische locator hole in het PE, het is als een bezemsteel schuin aan de muur proberen te plakken. Ik had uiteindelijk vier punten vast, met alle bekende onhebbelijkheden van secondelijm, waarna ik de ingekorte staafjes kon toevoegen.
Dan moest de terugstootcilinder in messing toegevoegd worden. Bleek dat die klemde wanneer je die op het samengelijmde stukje achter het kanonschild wilde schuiven. Na de precaire bevestiging van het schild wil je eigenlijk niet ontdekken dat je brute kracht op die constructie moet gaan zetten. Ik heb de messingbuis wat uitgeboord maar dat was wel erg hard en liep snel heet. Dan heb ik het plastic stukje maar gewoon zo ver mogelijk afgeknipt, tot de buis er makkelijk over paste. daarbij raakte maar 1 van de bevestigingen terug los. Ik heb wel tijdens het uitboren de beide poten van de cilinder er af getikt. Dat moest dus ook nog even teruggelijmd worden (zie je links op de foto). Maar uiteindelijk heb je toch een opvallend staaltje modelbouw over, en daar doen we het voor, natuurlijk. Ik verwacht dat dat schild er in het verdere verloop nog wel eens een keertje afgerukt wordt...
Het onderstel van het kanon kan nu aangevat worden. Dit lijkt al een hoop werk maar deze stukjes zijn gewoon wat complex van vorm. Er moest wel wat flash verwijderd worden voor dit wilde passen.
Dit heugeltje kon vervangen worden door metaal. Een goed idee, want op het kitpart zat maar de helft van de tanden doordat het met die tanden aan de sprue vastzat.
Het metalen gedeelte is hier al juist, maar ik had het verkeerd om op het plastic gekleefd. Let op de opeenvolging van de zilverdraad, het moertje én de clip die op elk van de gaatjes gemonteerd worden.
Hier zit het heugel op de goede manier op het onderstel. Nog steeds is niet de helft van het PE opgebruikt...