Hoofdsponsor

1/32 M65 Atoomkanon [DONE]

StevenVD

Well-known member
Registered
Lid geworden
12 jul 2012
Berichten
4.278
Het onderwerp:


In de nadagen van de Tweede Wereldoorlog onderzochten de Verenigde Staten andere mogelijkheden om een strategische lading op zijn bestemming te krijgen. Bommenwerpers waren langzaam en nog steeds vatbaar voor interceptors. Kernkoppen konden door de vorderingen in de nucleaire fysica kleiner gemaakt worden. Daardoor werd het mogelijk om ze in een projectiel te verwerken dat in een zwaar stuk artillerie verschoten kon worden. Dit type geschut was vooral in Nazi-Duitsland geperfectioneerd, de Amerikanen hebben dan ook na de oorlog zo'n stuk geschut over laten komen om het te bestuderen. Dit had al geleid tot de productie van een paar prototypes voor conventionele bombardementen met een boring van 240 millimeter, die eind de jaren veertig getest werden in Aberdeen Proving Ground. Een nucleair projectiel T124 werd ontwikkeld dat in een kanon van 280mm diameter paste. In 1950 werd hier een kanon voor ontworpen en een jaar later was het eerste stuk gereed. In totaal zijn er gedurende drie jaar 20 van deze M65-kanonnen geproduceerd. Ze werden op een T72 Gun Carriage gemonteerd dat met een roterend grondanker een traverse gegeven kon worden en met een heugel fijn afgesteld kon worden.

attachment.jpg

attachment.jpg

Om dit zware stuk geschut met een praktische snelheid te kunnen vervoeren, zonder gebruik te moeten maken van een spoorlijn, waren er twee vierwielaangedreven voertuigen ontwikkeld, de M249 en de M250. Die waren voortgekomen uit eerdere experimenten met tanktransporters met twee bestuurbare cabines aan de uiteinden, die allemaal als onpraktisch afgewezen waren door het leger. Kenworth mocht de T10a en T10b zware heftrucks bouwen. Die hadden een Continental AO-895-4 zescilindermotor, een vermogen van 375 pk en waren op zich al bijna 10 meter lang. De besturing van de remmen van de hele trein was in handen van de voorste bestuurder en er was een telefoon naar de andere cabine. Ze haalden 64 km/u en hadden een bereik van 280 km, hoewel er aangeraden werd om bij bochten van meer dan 30 graden te vertragen naar zo'n vijftien per uur. Beide trucks hadden een hefarmsysteem dat aan het affuit kon gekoppeld worden. De voorste truck had een zogenaamd "vijfde wiel" waarmee de arm kon scharnieren en de trein op die manier in staat was om te sturen. Hij had ook een winch waarmee o.a. het kanon herladen moest worden, waarbij de loop terug horizontaal gebracht moest worden. Hij had ook een takeltje waarmee het reservewiel afgetakeld kon worden. De achterste truck,de M250, zag er bizar uit met zijn achteraan gelegen bestuurderscabine en twee grijparmen zonder grijper. Beide trucks hadden 4x4-aandrijving en de combinatie had dan ook bepaalde off-roadmogelijkheden, voor zover je daarover kan spreken met een totale lengte van 26 meter en een massa van 78,3 ton. Bekend zijn de verhalen waarbij een transport knel geraakte in de staten van Berlijn en hiervoor muren moesten afgebroken worden. Opmerkelijk was de korte tijd die er nodig was om het wapen in gereedheid te brengen, die bedroeg slechts 12 minuten.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Het kanon is gelukkig nooit op een strategische manier gebruikt, maar men heeft er wel eenmaal een atoomtest mee uitgevoerd, die je kan bekijken in het Youtube-filmpje bovenaan. In het voorjaar van 1953 werd operatie "Upshot-Knothole" uitgevoerd, een serie van 11 detonaties van afgeworpen atoombommen waarbij de tiende, "Grable", door een M65 afgeschoten werd. Het legde een traject van 7 mijl af en had een explosieve kracht van 15 kiloton. Men vond het wenselijk om in de fall-outzone een bestormingsoefening uit te voeren met onbeschermde infanterietroepen tot op 700 meter van de impactzone. Het praktische nut van dit wapen was op dat moment al ter discussie, want het pleit van het tactische granaat was toen al verloren door de introductie van geleide projectielen, die zouden leiden tot een arsenaal aan ballistische rakettypes bij de verschillende supermachten, waarmee veel zwaardere ladingen over een grotere afstand in een stratosferische baan konden worden gebracht. Het kanon dat dit beruchte schot gelost heeft, kreeg de bijnaam "Atomic Annie" en heeft nog in Europa gediend; het noodlot achtervolgde dit kanon toen er bij de terugreis naar de VS iemand omkwam in een ongeval. Het type werd echter gedurende een decennium paraat gehouden, onder andere in West-Duitsland. Het werd ook op een conventionele manier ingezet tijdens de Koreaanse Oorlog. Een batterij M65-kanonnen werd steeds voorafgegaan door M38 jeeps en een M54 6x6 munitietruck met twee generatortrailers. Begin jaren zestig werd het wapen afgevoerd aangezien kleinere stukken geschut nu efficiënter waren en er door technische problemen al eenheden afgevoerd waren; raketwapens zoals de Pershing, Lance en tweede-generatie Honest-John hadden toen zijn plaats al grotendeels ingenomen.

attachment.jpg

De kit:

attachment.jpg

Ik heb deze kit gekocht bij Verschooten omdat de doos er zeer aantrekkelijk uitziet. Het is eigenlijk reeds een bejaarde kit van het Amerikaanse merk Renwal, dat in de schaal 1/32 een aantal vaderlandslievende kits uitgebracht heeft zoals de Pattontank, de M62 Wrecker, de Nike-en Hawk-rakettensystemen en ook de bizarre Terracruzer planeetwielentruck. De doos ziet er bijna exact hetzelfde uit als de oorspronkelijke verpakking, maar is voorzien van een opvallend logo.

attachment.jpg

Als je de doos openmaakt, zit er ook heel wat plastic in, samen met een apart verpakte handleiding en een sticker ter ere van een of andere nucleaire verjaardag. De onderdelen zijn beperkt in aantal, al zijn ze hier en daar behoorlijk gedetailleerd gegoten voor een kit die in 1958 ontworpen is. De cover beweerde toen al dat er militaire blauwdrukken voor gebruikt waren. Een enorm stuk wordt gevormd door het T72-affuit en door de vele banden. Je merkt de ouderdom van de kit vooral aan de meegeleverde crewleden, die vrij vormeloze lichaamsdelen meeslepen in vergelijking met de hedendaagse mogelijkheden. Ik besloot deze ongelukkigen integraal te vervangen, maar ik ben daarbij eerst op zoek gegaan naar het beschikbare aanbod op 1/32. Ook wilde ik voor deze kit wat referentie scoren, om de nodige scratchwerken uit te kunnen voeren.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Je ziet hier allereerst de Tankograd Technical Manual 6008. Dit gaat een onmisbaar referentiewerk blijken, dat boordevol archieffoto's, gedetailleerde airbrushtekeningen en plannen staat. Ik heb de tekst van de inleiding al gebaseerd op de introductie bij dit boekje.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Dan zie je het 56ste nummer van AFV modeller, een blad dat op zich al opvalt door zijn zorgzame lay-out. Het nummer is uitgebracht ter gelegenheid van de voltooiing van een master op 1/72 van de M65, gebouwd door Paul Gaertner, die een website aan dit onderwerp heeft gewijd: http://www.theatomiccannon.com. Trumpeter heeft het model vervolgens uitgebracht met de boxart die je hierboven ziet. Het nummer van AFV toont eerst de werkwijze van de ontwerper en geeft dan in een apart hoofdstuk een referentiealbum. Ik dacht dat ik er nog wel wat informatie uit kon halen die ook voor schaal 1/32 bruikbaar was, misschien bevatte het een tweak list van de Renwal kit.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

Op Brouwersdag 2014 kocht ik deze 1/32 figuren, die eigenlijk gedateerd worden tijdens de Tweede Wereldoorlog maar evengoed voor tien jaar later kunnen doorgaan. Het is zoals de meeste 1/32 figurenkits een rebox van een halve eeuw oud en de figuren zien er marginaal beter uit dan wat er bij de kit zat. wat ik echter niet wist, is dat het plastic uit gummi bestond. Ik betwijfel of het te bewerken is, de geweertjes zwabberen heen en weer als je ze vastgrabbelt. Ik vergeleek de kit ook even met een resinfiguur van Blackdog uit een vorig project. De afmetingen zijn vergelijkbaar terwijl sommige lichaamsdelen dan weer bijna 1/24 lijken, zoals de handen. Misschien kan ik dan beter een accurate 1/35 kit zoeken. Er zijn nog wel een paar zaken die ik in huis wil halen tijdens de eerste bouwstappen. Ik zou graag de motoren voor de trucks willen scratchen. Ik heb al gezocht of die niet te vinden zijn, aangezien de M75 APC dezelfde had. De schaal speelt echter parten. Ook wil ik het telescopische gedeelte van de loop vervangen door een stuk aluminium buis. Ik ben van plan om het model te deponeren op twee fotokadertjes waar de trucks juist op passen, met het kanon in transportpositie zodat de grondoppervlakte van het model minimaal blijft. Dan nog zal het kanon ongeveer een lengte van 80 centimeter hebben. Ik voorspel dat mijn voorraad Evergreen op het eind behoorlijk geplunderd zal zijn...
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Dit is echt een super kit. Ik heb het betreffende filmpje reeds meerdere malen gezien en ben er onder de indruk van. Vooral ook de gekozen music erbij geeft het een sinister gevoel van. Best toch wel veel onderdelen erin wat ik niet in eerste instantie had verwacht. Ben benieuwd hoe het er uiteindelijk gaat uitzien dit monster van een wapen..
 
veel bouwplezier met deze
 
Steven, ik wens je veel succes met deze kit die toch wel weer eens iets speciaals is.
Renwal heeft indertijd gekozen voor de rare 1/32 schaal maar dat deed Airfix ook en het heeft vermoedelijk iets met het metrieke systeem te maken.
Niettegenstaande dat heeft Renwal een aantal kits uitgebracht die zelfs heden ten dage nog niet in de gangbare 1/35 schaal te vinden zijn en ze zijn daarbij nog redelijk accuraat ook.
Ik volg!
 
@Ronald: de effecten van die test hebben de meeste mensen inderdaad al eens op tv te zien gekregen. Aangezien deze bom een vergelijkbare kracht had als die op Hiroshima kan je je inbeelden hoe het er daar aan toe gegaan moet zijn.
@Jordi: merci
@Erwin: het was de eerste keer dat ik het merk tegengekomen was, al herken je soms reboxen van andere modellen.

attachment.jpg

We gaan beginnen in de helft. Ik sla even het kanon over en maak de sprues eerst al een stuk lichter door de banden eerst te lijmen. Met klemmen worden ze wat aangedrukt om kieren te vermijden.

attachment.jpg

De resulterende naad wordt dan geschuurd. Hier valt ook op dat het profiel slechts lichtjes verschilt van de realiteit, waar de voren in een punt eindigen.

attachment.jpg

Wat moeilijker is het om de zijwanden glad te schuren. Dat moet ook niet bij elke zijkant, soms moeten er twee banden tegen elkaar gezet worden.

attachment.jpg
 
wist niet dat dit kanon bestond en daarom is forum hier zo leerrijk blijf volgen grt Pascal
 
Ik had er ook nog niet veel over gehoord, hoewel de spoorwegkanonnen van de Duitsers me al wel bekend waren.

attachment.jpg

De eerste dryfit van een onderstel voor de voorste truck.

attachment.jpg

Er schort zoveel aan de bladveren dat die alle acht gescratcht gaan moeten worden. Zoek de zeven verschillen... Ik denk ook niet dat ik snel vervangveren uit een andere kit zou kunnen vinden, met negentien lamellen.

attachment.jpg

Het truckfame is wel juist uitgelijnd, maar er gaat veel materiaal moeten sneuvelen.

attachment.jpg

De dwarsbalken moeten er uit en er moeten profielbalken met perforaties in de plaats komen.

attachment.jpg

De zijlijn moet ook onderbroken worden aan het trapje. De imaginaire kilo's Evergreen stapelen zich al op.
 
Ola das weer een speciale onderneming...veel succes met den bouw!!
Toch iets van seriueze lengte als afgewerkt kit neem ik aan ?

Grtz yves,
 
Merci, Yves. De doos zegt 81 cm, maar ik zou hem niet in een rechte lijn zetten.
 
Das idd een stuk..kijk uit naar de vorderingen en benieuwd naar het eigenlijke resultaat als hij op zijn plaats staat..

Grtz yves,
 
Tja het is altijd een dilemma als er veel moet worden bijgewerkt. Je ergert je er wel aan maar uiteindelijk ga je als modeller er flink tegenaan. Dat doe je gewoon...
 
Ik heb alvast 2 mooie figurensets gekocht. Die horen bij de Tweede Wereldoorlog maar kunnen ook zo voor de jaren vijftig doorgaan. De andere kit is voor het helikopterproject.

attachment.jpg

De kit van Bronco is een juweeltje, met een eigen decalvel en een huisdier.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

De kit van Miniart is ook heel degelijk en biedt wat afwisseling.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg
 
Een minder gezellig jobke dan ventjes gaan kopen: Evergreen strippen klieven om bladveren van te maken

attachment.jpg

attachment.jpg

Na een aantal uren meten en snijden (2 veren per stuk strip) heb ik er genoeg om de helft van de veren mee te maken. Morgen de andere helft, als ik een vers pakje plastic ben gaan halen.
 
De bladveren zijn symmetrisch gemaakt met een draad die door het midden van elk stripje loopt. Nu moeten de dwarsbanden er rond komen.

attachment.jpg
 
sdfkkjskng...Omg daar gaat ie weer...respect Steven...!!
En das dan nog maar in de beginfase...dat beloofd..!!

Grtz yves,
 
Hey,

Indd, da's hier wel een raar ding. Ik wist van het bestaan af van dat kanon, maar het is de eerste die ik zie gebouwd worden. En de kit is op z'n eigen ook al een oudje zo te zien. Nu, laat niet uit dat het niet goed kan zijn / worden.
Gezien de documentatie die je hebt en de eerste bouwfoto's ga je je laten gaan. Da's goed. Een eigen inbreng in een model is zo veel beter omdat daar een stukje van de ziel van de bouwer insteekt.
Bij de bladveren rekening houden met de doorhang en het gewicht van het voertuig, zeker nu je ze zelf maakt. ;)
 
Bedankt voor de appreciatie. Maak jullie geen zorgen over de ophanging, ik begin ondertussen een beetje een verenspecialist te worden na het Churchill-project. De combinatie van 19 stukjes van 0.5 mm Evergreen levert een blok plastic van 1 cm dik op en de kromming van de veren gaat tegen de belasting in. Momenteel heb ik de veren toch even aan de kant gelegd, want het frame zelf moet eerst gecorrigeerd worden.

attachment.jpg

Hier zie je een vergelijking van het rechterachterstuk van de M249, de voorste truck. Ik wilde de groene kist bevestigen. Die zat bij het model recht onder de paarse winch. Dat klopte niet met de foto, want daar overlappen die twee onderdelen elkaar niet. De bezinetank, die aan de andere kant de rode zone inneemt, komt beter overeen met de winch, maar op de foto is ze groter terwijl bij het model meer plaats voorzien wordt voor de winch. Het blauwe vakje is waar eigenlijk de groene materiaalkist hoort te staan. Ik moet dus de zaag zetten in de treeplanken.

attachment.jpg

Eerst heb ik de plank afgezaagd waar de kist aan had moeten gekleefd worden. Hier is het al terug glad gevijld.

attachment.jpg

Vandaag ontdekte ik iets raars, de handleiding toont een van de stukken volledig fout. Je zou de bladveren over de differentieelas moeten schuiven en daar dan de wielschijven op moeten monteren. Het stuk met dat nummer heeft echter al een schijf aangegoten gekregen. Leg ik deze combinatie naast de dryfit van de tweewielige as, dan heeft de vierwielige as dezelfde breedte. Ze halen dus gewoon twee bouwstappen door elkaar. Onderdeel 27 is dan helemaal overbodig bij deze assen.

attachment.jpg

Deze kern had ik toen al aan het differentieelhuis gelijmd, de as wordt daarop opgebouwd en je ziet de gaatjes waar de bladveren moeten vastgepind worden. De lengte van de balk klopt echter niet meer door de vergissing in de bouwstap. Er moet een stukje af aan beide kanten en dan klopt het weer. Het is toch even ogen open houden bij deze bouw.
 
Iedereen opgelet, weer een paar vergelijkingsoefeningen. Ik heb het plaatje uit de vorige update afgeprint op 1/32.

attachment.jpg

attachment.jpg

De benzinetank en de frontcabine zitten goed. De winch mag iets kleiner achteraan en de materiaalkist links ervan op de foto moet naar achter.

attachment.jpg

Helemaal achteraan zal de foto niet meer perfect kloppen met het perspectief, maar je ziet dat de treeplank toch nog een eind naar achter mag. Goed nieuws, want dan moet ik die niet verkorten en rescriben om plaats te maken voor de materiaalkist.

attachment.jpg

attachment.jpg

De hele achterophanging is een halve centimeter te laag. Dat komt omdat de bladveren niet ver genoeg van het frame zitten. in hoeverre dit voor de hele combinatie aangepast moet worden, moet ik nog uitzoeken, maar het maakte de oefening wel de moeite waard.
 
Ik heb de twee treeplanken en een dwarsbalk heel voorzichtig afgezaagd zodat het later terug gezet kan worden.

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

attachment.jpg

De benzinetank wordt nu aangepakt, ze is in spiegelbeeld meegeleverd dus wordt ze eerst gestript van wat er buiten aan hangt.
 

Users who are viewing this thread

Terug
Bovenaan