G
Grendel
Guest
Nou, laat ik het na al die tijd dan nòg maar een keertje proberen dan
nou heb ik helaas door omstandigheden de laatste paar verslagen nooit helemaal af kunnen maken (hoewel m'n houtje-touwtje vliegding nog steeds op de werkbank geparkeerd staat en toch echt nog afgemaakt zal worden!) en om te voorkomen dat ook deze keer een verslag ondanks de goede wil door de praktijk niet af gaat komen had ik zo bedacht dat ik dan dus maar beter een verhaaltje over een al afgerond apparaat kon gaan schrijven wegens dan kan ik gewoon in één keer het hele verhaal online gooien..
voor de mensen die m'n plaatjes op feestboek een beetje bijhouden (zo'n 1500 man inmiddels...) zal het apparaat uit dit verslag waarschijnlijk nog redelijk vers in het geheugen liggen wegens hij's eigenlijk nog maar net af, maar voor de fora is dit een nieuwe.
vanwege aangezien omdat 'ie tegenwoordig nog maar vrij weinig vrije tijdtijd heeft heeft (en echt waar, da's correct nederlands..)'ie een klein beetje z'n bouwformaat aangepast en ondanks dat ik 1/72 toch nog steeds een beetje een kindermaatje vind ben ik sinds een poosje vrij fanatiek met dat kleine grut aan de slag gegaan om toch nog een beetje een gevoel van vooruitgang te hebben als ik een avondje heb zitten freubelen. bijkomend voordeel is trouwens dat ik hier met behoorlijk overbevolkte vitriagekasten zit en met die minivliegtuigjes vul je de schappen net even iets minder snel op
Goed, lawe maar es efkes kieke wat het lijdend onderwerp van dit verhaaltje gaat zijn!
dit dus:
Nou schrijf ik normaalgesproken altijd een intro over het RealLife-apparaat en is dat natuurlijk voor het Plakkers, Inc!-forum een vast onderdeel, maar wegens ik heb nog een ruime 50 plaatjes te gaan na dit stukje tekst hou ik het voor nu alleen even bij de informatie dat de BAe Harrier het enige (westerse; de oosterlingen hadden de yak-3
VTOL toestel is wat in gebruik is (waarbij VTOL staat voor "vertical take off and landing). oorspronkelijk een Brits ontwerp, geadopteerd door de amerikezen en hoewel inmiddels uitgefaseerd (of eigenlijk: wegbezuinigd...) bij de Britten nog steeds in gebruik door de Marines in de united states of obesitas.
De planning is dat de Harrier bij de britten vervangen wordt door een VTOL-versie van de F-35, maar of dat nog gaat gebeuren voor mijn pensionering moeten we nog maar efkes afwachten....
De versie die ik bouw is de mk. 7/9 en is de laatste versie die door de britten is gebruikt totdat de harrier tussen de mottenballen werd geparkeerd.
Zoals je kunt zien op bovenstaande foto heb ik een redelijk setje aan vervangende stukkies geregeld voor dit model (waarbij de after market/oorspronkelijke kitprijsverhoudingen helemaal grappig worden wanneer je je beseft dat de harrier zelf uit een 30%-korting stapel kwam en dus niet meer dan een tientje heeft gekost destijds) en ondanks dat het model zelf zeker niet slecht is (het is een rebox van een hasegawa-kit) en prima ootb te bouwen is, voegt het toch net even die kleine details toe die het allemaal net over het speelgoed-achtige heentrekken.
eerst maar eens even bekijken hoe het apparaat er uiteindelijk grofweg uit gaat komen te zien:
...en zoals je kunt zien is het een relatief klein vliegbeest, zelfs nog een slagje kleiner dan een Mirage 2000. wat me trouwens altijd opvalt als ik foto's zie van harriers in aanbouw, is dat ze zonder de twee vrij karakteristieke droptanks onder de vleugels er altijd zo iel uitzien.
Ik kan me trouwens nog van vroegâh herinneren dat er soms een flinke lading vloek- en paswerk nodig was in combinatie met vijlerij en snijwerkzaamheden om resinspul aan boord te krijgen, maar met het Airesspul heb je daar doorgaans toch weinig last van. ook in dit geval was het weer een kwestie van het "gietblok" van de badkuip afzagen en kon ik het hele ding d'r zo inploppen:
Qua bouwen trouwens al met al niet een heel erg spannende kit (tja, hasegawa...) en het enige waar wat extra aandacht bij nodig is, is de planning. aangezien de intake ventilator vrij goed zichtbaar is, is het wel handig om deze een klein beetje netjes aan te kleden en kan er niet achteraf, na het bouwen, even een kledder witte verf naar binnen worden gegooid. braaf aan de sproei dus en wegens dan toch bezig ook de nummering van de fanbladen aangebracht:
hoewel...:
dus. Revell heeft net efkes te weinig plakkertjes mee laten komen. zucht.
(en ja met dit soort macrotoestanden ziet het er eigenlijk best wel rommelig uit allemaal. gelukkig maar dat die powerpropellor een doorsnee van ongeveer 1 centimeter heeft en je uiteindelijk van die rommeligheid weinig meer ziet als het ding klaar is)
qua bouwen is er uiteindelijk eigenlijk maar één dingetje waar ik tegenaan liep, maar met dank aan dit:
...was dat prima te verhelpen. inderdaad, d'r zat een gietnaad op de glasbak. nou haalde ik die dingen voorheen altijd weg met een paar verschillende gradaties aan schuierlappies gevolgd door wat polijstmiddelen om de boel weer BlingBling te krijgen maar dit apparaatje bespoedigt het proces toch wel aardig. kost een tientje of 2 bij de kruidvat, trekpleister en vergelijkbare toko's en draait z'n rondjes op een gewone aa-batterij.
en wat geeft dat dan als resultaat?
well...:
zoals ik al schreef waren er eigenlijk geen echte bouwtechnisch ingewikkelde zaken en al snel..:
was het basiswerk klara. paar kleine kiertjes op z'n rug:
...die opgevuld werden met wat restjes styreen uit de rommelbak en na droging gladgeschuurd werden (ik gebruik al jaren geen plamuur meer voor dit soort zaken; een stukje styreen wat je versmelt met het model door middel van wat lijm geeft een 100% afsluiting van kieren en gaten die ook niet meer krimpt of kapotbarst mochten er nieuwe paneellijnen moeten worden aangebracht)
de boel op eigen benen gezet:
(waarbij de voorpoot door midden werd gezaagd om het voorwiel in "stuurstand" te kunnen zetten om de boel er net even wat dynamischer uit te laten zien)
alle ijzerwaren voor de onderkant geplaatst:
en vervolgens de laatste kleine plastic spullekes vastgezet en volgens mij.....:
kon er met verf gekliederd gaan worden!
eerst een laagje zwart:
gevolgd door wat grijs:
(door de zwarte onderlaag kun je vrij eenvoudig kleurnuances aanbrengen in enkelkleurige lagen; hoe dunner je de verf spuit, hoe donkerder het kleureffect)
een andere grijstint op de rug:
en na wat uitpakwerk heb je dan een tweekleurige harrier:
Op zich leuke kleurtjes zo, maar wel wat saai. aan de slag dus om het allemaal net even wat interessanterder te maken!
...maar voordat dat kon moest er eerst even een beschermlaag worden aangebracht. Doordat dit een 1/72 vlieggebakje is en dus ongeveer even groot als m'n hand raak je nogal wat aan als je 'm in je handen hebt en dat zorgt toch al gauw voor slijtplekken in de verf op scherpe randen. een pot met BlingBling-sap tevoorschijn gehaald dus en SPROEIIIII:
in dit geval trouwens de "ouderwetse" Future floor finishlak uit de vs (dank daarvoor nog steeds Jan-Arie
) die zorgt voor een acryl beschermingslaag over m'n enamelverf zodat ik in een volgens stadium rustig aan de slag kan met extra verf zonder bang te hoeven zijn dat ik de basislaag beschadig.
na een dagje drogen aan de spaghettiwerkzaamheden begonnen. nou heb ik recentelijk een rolletje van tamiya's nieuwe flexibele tape in laten vliegen om te kijken of dat daadwerkelijk het uitzetten van camouflagepatronen makkelijker maakt en laten we zeggen dat de meningen nog efkes verdeeld zijn in huize Grendel. Op zich kun je prima bochtjes trekken met de tape, maar de hechtkracht is net even lager dan die van de "traditionele" gele tape en in 1/72 zorgt dat ervoor dat bij krappe bochtjes de spanning op de tape dusdanig groot wordt dat de lijm de tape niet op de plek kan houden. de belijningen zijn dus net iets scherper dan bij de gele tape, maar voor fijne patronen is het minder bruikbaar en neem ik de net iets minder scherpe belijningen (die uiteindelijk op deze schaal toch niet heel erg opvallen) liever voor lief.
De tape zelf doet me trouwens erg denken aan electrotape; die rubberachtige tape die je bij de bouwmarkt kunt vinden voor een paar centen per heel veel rolletjes. zo op het eerste oog lijkt de tamiya tape net iets dunner te zijn, maar als ik er eerdaags een keer aan toe kom zal ik eens kijken of dit ook daadwerkelijk zo is.
to be continued...
ennieweg, spaghetti dus:
de boel inpakken:
..en met de witkwast aan de gang.
"de witkwast, Gren?"
de witkwast ja, want...:
dus.
Tja, en dan gaat het opeens snel. leuk hoor, dat 1/72-spul, maar dat afplakwerk kost even veel tijd als op een 1/48 model en haalt het tempo d'r wel aardig uit al met al. Harrie op eigen pootjes gezet:
vers laagje BlingBling-sap:
en tijd voor om de boel aan te kleden. het behoorlijk uitgebreide plakkervel tevoorschijn gehaald waarbij je je zelfs af kunt vragen of revell voor deze kit zich niet net even te veel heeft uitgesloofd wegens veel van die plakkerts ga je echt niet meer terugzien en daarbij zou een flink deel verdwijnen in de grijzigheid van de oorspronkelijke kleurstelling zoals aangegeven door revell. op een 1/48-model kan ik zoveel stencilling wel begrijpen maar op een 1/72 is het toch wel een beetje overkill wat mij betreft.
en als Revell er dan voor kiest om zich zo uit te leven met kleine lettertjes, waarom dan niet ook de erosietape (die ik gelukkig zelf heulemaal niet vergeten was ofzo...) als plakkerts meeleveren? die paar grote balken moeten toch wel te drukken zijn zonder al te veel moeite, toch?
klara!
...nou ja, bijna dan. de verf zat d'r op, plakkerts geplakt en details gebeschilderd dus tiet veur de boel wat tot leven te brengen! verse -en nu echt laatste!- laag BlingBling-sap:
en aan de klieder. wat ik vaak zie bij mensen die paneellijnen willen benadrukken of een model wat "groezelig" willen maken is dat ze aan de slag gaan met zwarte verf om dit te bereiken, maar persoonlijk vind ik dat dat doorgaans eigenlijk alleen maar "stripverhaalvliegtuigen" oplevert wegens zwart is een veel te harde kleur om op deze schaal toe te passen. ik zoek dus doorgaans naar een verfkleurtje welk een afgeleide is van de basiskleuren en in dit geval is dat een grijstint met een blauwe basis:
met een zacht penseel de olieverf in de "vliegrichting" uittrekken:
"uitwaaieren" met een schoon, zacht penseel:
de grote vlakken nog wat verder schoonmaken net een orenstoker:
het hele proces nog een aantal keer herhalen en uiteindelijk...:
...zie je het wel, maar valt het niet op
de pootjes heb ik op een vergelijkbare manier onder handen genomen, maar wegens al een plaatje of 40 hierboven en ik had eigenlijk niet echt plaatjes gemaakt tijdens het kliederen aan de pootjes moeten jullie dat maar even geloven
tja, en toen restte er eigenlijk alleen nog wat laatste opleukwerkzaamheden in de vorm van chips aanbrengen hier en daar, het uitpakken van de glasbak en de hele boel in mekander vrotten voor een rit eindplaatjes.
dames und herren, spamcheckers en tekstverwerkers...
KLAAR IS KLARA!
..en voor vanwege omdat hij al zo lang niets van zich heeft laten zien en horen ook nog een paar bonusploatiens
toedels!
nou heb ik helaas door omstandigheden de laatste paar verslagen nooit helemaal af kunnen maken (hoewel m'n houtje-touwtje vliegding nog steeds op de werkbank geparkeerd staat en toch echt nog afgemaakt zal worden!) en om te voorkomen dat ook deze keer een verslag ondanks de goede wil door de praktijk niet af gaat komen had ik zo bedacht dat ik dan dus maar beter een verhaaltje over een al afgerond apparaat kon gaan schrijven wegens dan kan ik gewoon in één keer het hele verhaal online gooien..
voor de mensen die m'n plaatjes op feestboek een beetje bijhouden (zo'n 1500 man inmiddels...) zal het apparaat uit dit verslag waarschijnlijk nog redelijk vers in het geheugen liggen wegens hij's eigenlijk nog maar net af, maar voor de fora is dit een nieuwe.
vanwege aangezien omdat 'ie tegenwoordig nog maar vrij weinig vrije tijdtijd heeft heeft (en echt waar, da's correct nederlands..)'ie een klein beetje z'n bouwformaat aangepast en ondanks dat ik 1/72 toch nog steeds een beetje een kindermaatje vind ben ik sinds een poosje vrij fanatiek met dat kleine grut aan de slag gegaan om toch nog een beetje een gevoel van vooruitgang te hebben als ik een avondje heb zitten freubelen. bijkomend voordeel is trouwens dat ik hier met behoorlijk overbevolkte vitriagekasten zit en met die minivliegtuigjes vul je de schappen net even iets minder snel op
Goed, lawe maar es efkes kieke wat het lijdend onderwerp van dit verhaaltje gaat zijn!
dit dus:
Nou schrijf ik normaalgesproken altijd een intro over het RealLife-apparaat en is dat natuurlijk voor het Plakkers, Inc!-forum een vast onderdeel, maar wegens ik heb nog een ruime 50 plaatjes te gaan na dit stukje tekst hou ik het voor nu alleen even bij de informatie dat de BAe Harrier het enige (westerse; de oosterlingen hadden de yak-3
VTOL toestel is wat in gebruik is (waarbij VTOL staat voor "vertical take off and landing). oorspronkelijk een Brits ontwerp, geadopteerd door de amerikezen en hoewel inmiddels uitgefaseerd (of eigenlijk: wegbezuinigd...) bij de Britten nog steeds in gebruik door de Marines in de united states of obesitas.De planning is dat de Harrier bij de britten vervangen wordt door een VTOL-versie van de F-35, maar of dat nog gaat gebeuren voor mijn pensionering moeten we nog maar efkes afwachten....
De versie die ik bouw is de mk. 7/9 en is de laatste versie die door de britten is gebruikt totdat de harrier tussen de mottenballen werd geparkeerd.
Zoals je kunt zien op bovenstaande foto heb ik een redelijk setje aan vervangende stukkies geregeld voor dit model (waarbij de after market/oorspronkelijke kitprijsverhoudingen helemaal grappig worden wanneer je je beseft dat de harrier zelf uit een 30%-korting stapel kwam en dus niet meer dan een tientje heeft gekost destijds) en ondanks dat het model zelf zeker niet slecht is (het is een rebox van een hasegawa-kit) en prima ootb te bouwen is, voegt het toch net even die kleine details toe die het allemaal net over het speelgoed-achtige heentrekken.
eerst maar eens even bekijken hoe het apparaat er uiteindelijk grofweg uit gaat komen te zien:
...en zoals je kunt zien is het een relatief klein vliegbeest, zelfs nog een slagje kleiner dan een Mirage 2000. wat me trouwens altijd opvalt als ik foto's zie van harriers in aanbouw, is dat ze zonder de twee vrij karakteristieke droptanks onder de vleugels er altijd zo iel uitzien.
Ik kan me trouwens nog van vroegâh herinneren dat er soms een flinke lading vloek- en paswerk nodig was in combinatie met vijlerij en snijwerkzaamheden om resinspul aan boord te krijgen, maar met het Airesspul heb je daar doorgaans toch weinig last van. ook in dit geval was het weer een kwestie van het "gietblok" van de badkuip afzagen en kon ik het hele ding d'r zo inploppen:
Qua bouwen trouwens al met al niet een heel erg spannende kit (tja, hasegawa...) en het enige waar wat extra aandacht bij nodig is, is de planning. aangezien de intake ventilator vrij goed zichtbaar is, is het wel handig om deze een klein beetje netjes aan te kleden en kan er niet achteraf, na het bouwen, even een kledder witte verf naar binnen worden gegooid. braaf aan de sproei dus en wegens dan toch bezig ook de nummering van de fanbladen aangebracht:
hoewel...:
dus. Revell heeft net efkes te weinig plakkertjes mee laten komen. zucht.
(en ja met dit soort macrotoestanden ziet het er eigenlijk best wel rommelig uit allemaal. gelukkig maar dat die powerpropellor een doorsnee van ongeveer 1 centimeter heeft en je uiteindelijk van die rommeligheid weinig meer ziet als het ding klaar is)
qua bouwen is er uiteindelijk eigenlijk maar één dingetje waar ik tegenaan liep, maar met dank aan dit:
...was dat prima te verhelpen. inderdaad, d'r zat een gietnaad op de glasbak. nou haalde ik die dingen voorheen altijd weg met een paar verschillende gradaties aan schuierlappies gevolgd door wat polijstmiddelen om de boel weer BlingBling te krijgen maar dit apparaatje bespoedigt het proces toch wel aardig. kost een tientje of 2 bij de kruidvat, trekpleister en vergelijkbare toko's en draait z'n rondjes op een gewone aa-batterij.
en wat geeft dat dan als resultaat?
well...:
zoals ik al schreef waren er eigenlijk geen echte bouwtechnisch ingewikkelde zaken en al snel..:
was het basiswerk klara. paar kleine kiertjes op z'n rug:
...die opgevuld werden met wat restjes styreen uit de rommelbak en na droging gladgeschuurd werden (ik gebruik al jaren geen plamuur meer voor dit soort zaken; een stukje styreen wat je versmelt met het model door middel van wat lijm geeft een 100% afsluiting van kieren en gaten die ook niet meer krimpt of kapotbarst mochten er nieuwe paneellijnen moeten worden aangebracht)
de boel op eigen benen gezet:
(waarbij de voorpoot door midden werd gezaagd om het voorwiel in "stuurstand" te kunnen zetten om de boel er net even wat dynamischer uit te laten zien)
alle ijzerwaren voor de onderkant geplaatst:
en vervolgens de laatste kleine plastic spullekes vastgezet en volgens mij.....:
kon er met verf gekliederd gaan worden!
eerst een laagje zwart:
gevolgd door wat grijs:
(door de zwarte onderlaag kun je vrij eenvoudig kleurnuances aanbrengen in enkelkleurige lagen; hoe dunner je de verf spuit, hoe donkerder het kleureffect)
een andere grijstint op de rug:
en na wat uitpakwerk heb je dan een tweekleurige harrier:
Op zich leuke kleurtjes zo, maar wel wat saai. aan de slag dus om het allemaal net even wat interessanterder te maken!
...maar voordat dat kon moest er eerst even een beschermlaag worden aangebracht. Doordat dit een 1/72 vlieggebakje is en dus ongeveer even groot als m'n hand raak je nogal wat aan als je 'm in je handen hebt en dat zorgt toch al gauw voor slijtplekken in de verf op scherpe randen. een pot met BlingBling-sap tevoorschijn gehaald dus en SPROEIIIII:
in dit geval trouwens de "ouderwetse" Future floor finishlak uit de vs (dank daarvoor nog steeds Jan-Arie
) die zorgt voor een acryl beschermingslaag over m'n enamelverf zodat ik in een volgens stadium rustig aan de slag kan met extra verf zonder bang te hoeven zijn dat ik de basislaag beschadig.na een dagje drogen aan de spaghettiwerkzaamheden begonnen. nou heb ik recentelijk een rolletje van tamiya's nieuwe flexibele tape in laten vliegen om te kijken of dat daadwerkelijk het uitzetten van camouflagepatronen makkelijker maakt en laten we zeggen dat de meningen nog efkes verdeeld zijn in huize Grendel. Op zich kun je prima bochtjes trekken met de tape, maar de hechtkracht is net even lager dan die van de "traditionele" gele tape en in 1/72 zorgt dat ervoor dat bij krappe bochtjes de spanning op de tape dusdanig groot wordt dat de lijm de tape niet op de plek kan houden. de belijningen zijn dus net iets scherper dan bij de gele tape, maar voor fijne patronen is het minder bruikbaar en neem ik de net iets minder scherpe belijningen (die uiteindelijk op deze schaal toch niet heel erg opvallen) liever voor lief.
De tape zelf doet me trouwens erg denken aan electrotape; die rubberachtige tape die je bij de bouwmarkt kunt vinden voor een paar centen per heel veel rolletjes. zo op het eerste oog lijkt de tamiya tape net iets dunner te zijn, maar als ik er eerdaags een keer aan toe kom zal ik eens kijken of dit ook daadwerkelijk zo is.
to be continued...
ennieweg, spaghetti dus:
de boel inpakken:
..en met de witkwast aan de gang.
"de witkwast, Gren?"
de witkwast ja, want...:
dus.
Tja, en dan gaat het opeens snel. leuk hoor, dat 1/72-spul, maar dat afplakwerk kost even veel tijd als op een 1/48 model en haalt het tempo d'r wel aardig uit al met al. Harrie op eigen pootjes gezet:
vers laagje BlingBling-sap:
en tijd voor om de boel aan te kleden. het behoorlijk uitgebreide plakkervel tevoorschijn gehaald waarbij je je zelfs af kunt vragen of revell voor deze kit zich niet net even te veel heeft uitgesloofd wegens veel van die plakkerts ga je echt niet meer terugzien en daarbij zou een flink deel verdwijnen in de grijzigheid van de oorspronkelijke kleurstelling zoals aangegeven door revell. op een 1/48-model kan ik zoveel stencilling wel begrijpen maar op een 1/72 is het toch wel een beetje overkill wat mij betreft.
en als Revell er dan voor kiest om zich zo uit te leven met kleine lettertjes, waarom dan niet ook de erosietape (die ik gelukkig zelf heulemaal niet vergeten was ofzo...) als plakkerts meeleveren? die paar grote balken moeten toch wel te drukken zijn zonder al te veel moeite, toch?
klara!
...nou ja, bijna dan. de verf zat d'r op, plakkerts geplakt en details gebeschilderd dus tiet veur de boel wat tot leven te brengen! verse -en nu echt laatste!- laag BlingBling-sap:
en aan de klieder. wat ik vaak zie bij mensen die paneellijnen willen benadrukken of een model wat "groezelig" willen maken is dat ze aan de slag gaan met zwarte verf om dit te bereiken, maar persoonlijk vind ik dat dat doorgaans eigenlijk alleen maar "stripverhaalvliegtuigen" oplevert wegens zwart is een veel te harde kleur om op deze schaal toe te passen. ik zoek dus doorgaans naar een verfkleurtje welk een afgeleide is van de basiskleuren en in dit geval is dat een grijstint met een blauwe basis:
met een zacht penseel de olieverf in de "vliegrichting" uittrekken:
"uitwaaieren" met een schoon, zacht penseel:
de grote vlakken nog wat verder schoonmaken net een orenstoker:
het hele proces nog een aantal keer herhalen en uiteindelijk...:
...zie je het wel, maar valt het niet op
de pootjes heb ik op een vergelijkbare manier onder handen genomen, maar wegens al een plaatje of 40 hierboven en ik had eigenlijk niet echt plaatjes gemaakt tijdens het kliederen aan de pootjes moeten jullie dat maar even geloven
tja, en toen restte er eigenlijk alleen nog wat laatste opleukwerkzaamheden in de vorm van chips aanbrengen hier en daar, het uitpakken van de glasbak en de hele boel in mekander vrotten voor een rit eindplaatjes.
dames und herren, spamcheckers en tekstverwerkers...
KLAAR IS KLARA!
..en voor vanwege omdat hij al zo lang niets van zich heeft laten zien en horen ook nog een paar bonusploatiens
toedels!
Laatst bewerkt door een moderator:
