@Marc: dank voor de toelichting. Inderdaad bezorgden delen van deze motor mij vraagtekens. Door een brainstormsessie met Marc is alles (in theorie) duidelijk geworden. Er is redelijk wat info over deze motor beschikbaar, maar nooit genoeg
Ik denk dat we nu de motor goed ontleed hebben en als hij geschilderd is zal ik, met behulp van de info van Marc (Coachke), de motor stap voor stap beschrijven waarbij ik het kitexemplaar als referentie gebruik. Dat is interessant voor mezelf (want door iets op te schrijven kom je er pas achter of je alles snapt) en misschien ook voor mensen die niet weten hoe een dieselmotor werkt. En wie wel weet hoe een dieselwerkt, is misschien geïnteresseerd hoe het merkwaardige 3+3-cilinderblok (beter gezegd: de aaneengeschakelde blokken) van de Krupp werk(t/en).
@Dikkie Dik: inderdaad, de dieselpompen en waterpompen zijn daar goed op te zien. Dank overigens voor het compliment. In stilte volgen is beter dan niet volgen!
@Rocknrolla: of ik hou mezelf graag voor de gek (wat zou kunnen) of ik hou mezelf toch nog redelijk aan het plan. Giga veel werk steekt in het simpele maar nodige verwijderen van sink holes, pin hole marks en gietranden. Zoals gezegd, heeft Revell in haar wijsheid gedacht de motoronderdelen te gieten in plastic waar je niet op kunt zien of je klaar bent met je werk... etc. In mijn eerste post schreef ik:
Extra detail (bijv. brandstofleidingen bij motor) mag ook, mits het niet al teveel werk is en het model er in relatief grote mate op verbetert.
Het is toch een stukje meer werk dan ik dacht, maar het model verbetert er wel echt door en het is leuk werk. Het meeste extra werk zit 'm denk ik in de 'shading', maar ja ik moest er toch een testobject voor hebben he. Dan deze maar
@Marc: merci nogmaals
183. Voor het buigen van de koperdraadjes, schuur ik ze altijd even met schuurpapier. Zo heeft de primer straks meer grip. Je kunt gewoon een schuurpapiertje dubbelvouwen (zie foto) of een schuurstick pakken en dan het draadje tussen schuurstick en duim 'afstropen'. Dat laatste is misschien het snelst.
184. De brandstofleidinkjes (0,3mm) naar de kop worden genummerd van 1 t/m 6, met een stukje Tamiya tape. Zo vergis ik me later niet.
185. Toegevoegd: koppeling tussen de twee dieselpompen. Als er gas gegeven wordt, wordt de achterste (linker) dieselpomphendel bewogen, door de koppeling krijgt de voorste pomp hetzelfde signaal. Verder toegevoegd: brandstofleiding tussen de pompen. Beide stukjes werden later vervangen door dunnere exemplaren, de brandstofleiding zelfs twee keer.
186. Derde poging voor de brandstofleiding. Hij hing te laag, dit is correcter. Dat 'ie laag hing had ermee te maken dat de injectietimer (=dat pompachtige ding dat midden boven onder de twee oliefilters gemonteerd zit) te laag is. Dus daar is een stukje Evergreen card op geplakt. Nu moesten de oliefilters nog worden ingekort, want die zijn te groot en het past niet.
187. Even een tussendoortje: ik ergerde me al tijden dood aan mijn koperdraad, dat altijd in de knoop komt. Ik heb zakjes van 0,1 tot en met 1,0 mm. Ik heb die achtereenvolgens afgewikkeld (irritant als het ook maar een beetje door de war raakt) en om drie WC-rolletjes gedraaid. Ideaal moment om zo'n ding te maken is circa 1 dag nadat je veel gegeten hebt, dus schrijft allen 26 december in de agenda.
188. Dit vind ik zelf met afstand het beste idee dat ik ooit had, over welk onderwerp dan ook. Het werkt prima
189. Zoals gezegd moesten de brandstoffilters lager worden. Gewoon de onderste stukjes afzagen, opschuren en terugplakken.
190. Houzee!
191. En dan past het wel. Zie dat ik niet de bovenkant ook nog eens heb afgesneden, visueel maakt het niet veel verschil en het belangrijkste is dat het nu past. Wat is het heerlijk om zo eens een relaxte bouw te doen
192. De leidingen van en naar de oliefilters, aan de achterkant (linkerkant) van het blok, moesten weggevijld / -geschraapt / -geschuurd worden. Er komen kopere vervangingen.
193. Ook hier weer het visuele probleem: je kunt niet zien wanneer je klaar bent. Het moet op de tast.
194. Het voorlopige resultaat van al het leidingwerk is op foto 182 te zien.
Dan nu het scharniertje voor de motorkap. Dit heb ik gemaakt uit messingplaat: strookjes snijden, gaatjes boren (een keer geprobeerd te punchen maar daarmee verloor de punch z'n leven), heel goed meten (en blijven herhalen), om het niet te saai te maken ga ik het niet helemaal uitschrijven. Zijn er vragen, dan hoor of lees ik het wel.
Toen de volgende foto gemaakt werd, had mijn 0,6mm-punch nog 10 seconden te leven. R.I.P. punch, het ga je goed. Ik wil dit moment niet groter maken dan het is, maar
dit draag ik op aan mijn dierbare punch.
195. Overigens was het gaatje toch vrij ruim, je kunt beter een 0,4mm gaatje maken. Maar één 0,6mm-gaatje is prima want dat maakt het dryfitten ideaal. Het is toch al een priegelwerkje.
In totaal moesten er twee steuntjes voor de scharnieren worden gemaakt, beide 90 graden gebogen en elk met een gaatje erin. Die werden bevestigd op motorkap en grille, ca. op de helft van elk (verticaal). De scharniertjes zijn gewoon twee stukjes messing van 0,1mm dik. Elk twee gaatjes erin. Aan elkaar bevestigd met een stukje koperdraad. De uiteinden van de koperdraad zijn gezekerd met een druppel secondenlijm met accelerator. Het resultaat:
Het origineel:
196. Zo ziet het open- en dichtdoen van de motorkap eruit in videovorm:
Klik
HIER voor het korte filmpje. Let niet op de blu-tack, ik beloof dat ik die uiteindelijk zal weghalen
Die wordt dan vervangen door druppeltjes secondenlijm. Nu moet het ding natuurlijk nog worden gedemonteerd.
Rest me nog te zeggen dat als je dit zelf wilt proberen, je echt ontzettend veel geduld moet hebben en telkens moet controleren of de afstanden kloppen. Anders ziet het er niet helemaal goed uit en dat valt meteen op. Met dit scharniertje ben ik maar liefst 2 uur bezig geweest en een groot deel van die tijd bestond uit meten en nameten.
Totaal bestede tijd tot nu toe: 95 uur
.
