G
Grendel
Guest
vorig jaar draaide er een "KABOOOM!" groepsbouw op m'n eigen kleine forumpje waarbij er geschutsstukken werden gebouwd en aangezien ik als onderwerpbedenker natuurlijk niet met een mini-knalstokje aan kon komen leek het me wel een leuk idee om dan maar gelijk voor zo'n beetje het grootste te gaan wat haalbaar was...
gebouwd tussen 24 juni en 27 augustus 2012 terwijl er ondertussen ook nog een 1/32 fw190 moest worden gebouwd wegens was voor een verjaardagscadeautje...
boel veel plaatjes dus verdeeld over meerdere updates!
______________________________________________________
Nou, het zal vast niet helemaal als een verrassing komen, maar ik ben dus inmiddels begonnen aan the mother of alle knalpiep'n, de Dora!
Toen ik een poosje terug dit groepsproject bedacht heb ik voor mezelf een lijstje aangelegd met knalspul wat ik zelf op voorraad had en modellen die eventueel aangeschaft zouden kunnen worden wegens die wilde ik eventueel wel bouwen en één van de knallerts die vrij hoog op de lijst stond was de Dora.
het lastige was alleen dat de dora in 1/35 (buiten boel veel duur in aanschaf wegens al gauw een 500+ euries...) ernstig belachelijk groot zou worden (ergens zo rond de 2 meter!) en ik nevernooitniet een plek zou gaan kunnen vinden om dat ding neer te zetten na het bouwen, dus die viel helaas af.
..totdat ik me herinnerde dat ik ooit ergens had gelezen dat er iemand een 1/72 dora had uitgebracht en na wat snel googelwerk kwam ik tot de ontdekking dat dat dus HobbyBoss was. hoewel nog steeds een vrij prijzig model wat al snel richting de 200 europeseta's liep in ieder geval al wel aanzienlijk handelbaarder, maar desalnietteplus nog steeds dus wel mooi een ruime meter lang!
natuurlijk dus nog steeds een flink apparaat, maar voor een model van dat formaat kon er wel wat verzonnen worden voor waar te laten en was de mogelijkheid om een beetje een mooie displaycase te maken nog wel vrij reeel.
kwam dus het laatste punt, en dat was de prijs. op egay zie je dit ding tegenwoordig langskomen voor 300 dollares en meer en in de gemiddelde webshop zie je bedragen tussen de 170 en 200 euries voor een dora in deze schaal (als ie al op voorraad is...) en hoewel ik niet zo heel veel moeite heb met het geld van mijn vrouw uitgeven was dit toch wel een hele flinke hap uit het maandelijkse "vrij te besteden"-budget. ikke dus maar efkes wat verders rondzoeken wegens je weet maar nooit, en hoewel ik eigenlijk al aan het overwegen was om een leopold te gaan bestellen vond ik dus mooi uiteindelijk een dora in een webshop voor onder de 140 euries.
en dan ook nog eens in nederland!!
rap besteld dus maar wegens straks plukt iemand dat ding voor m'n neus weg en gezien het formaat van dit monster is de kans vrij groot dat al mijn andere bouwplannen voor dit groepsproject niet uitgevoerd gaan worden want de doos die ik binnenkreeg bevatte toch echt 4,9 kilo aan plastic.
VIER KOMMA-F*CKIN'-NEGEN kilo!!
Aangezien alleen de sprueshots al voldoende fotomateriaal voor één update zouden opleveren (pak em beet 20~25 sprues en overige doosvulmaterialen...) heb ik er voor gekozen om deze keer eens niet alles te laten zien maar gewoon in het kort een impressie te geven van hoe belachelijk veel zooi je krijgt.
het model komt in deze doos:
..en aan ruimte ga je dit uiteindelijk zo'n beetje nodig hebben:
dus.
al met al een wat langere intro dan doorgaans en dat komt eigenlijk omdat er over de dora, hoe groot ze ook was, eigenlijk niet zo heel veel feitelijks te vertellen valt! Ondanks dat er schijnbaar zo'n 1500 tot 2500 man nodig was om dit monsterkanon te bouwen, bedienen, onderhouden en beveiligen is er al met al maar vrij weinig aan fotomateriaal en documentatie te vinden en dat schijnt te komen doordat de fabriek waar deze megaknallers werden geproduceerd door de geallieerden dusdanig grondig met de grond gelijk werd gemaakt dat al het ontwerpwerk, de bouwplannen, de bijbehorende documentatie, de werkopdrachten en zo'n beetje alle andere zaken die met deze kanonnen te maken hadden nooit teruggevonden zijn.
Wat wel bekend is dat er in ieder geval 2 van deze gigantische 80cm knaldingen zijn gebouwd, de "schwerer Gustav"en de "Dora", maar er schijnen indicaties te zijn dat er mogelijk ook nog een derde is geproduceerd danwel in aanbouw is geweest, hoewel daar alleen maar indirecte bewijzen voor zijn.
de gustav en de dora waren zoals reeds vermeld 80cm geschutsstukken en even voor de inzichtelijkheid...
de 80cm kanonnen werden in de jaren '30 ontworpen ter voorbereiding op wo2 om ingezet te kunnen worden ter vernietiging/uitschakelingen van grote fortificaties en dan met name die fortificaties van de Maginotlinie
Doordat de blitzkrieg echter veel voorspoediger liep dan in eerste instantie verwacht waren beide geschutsstukken nog niet in positie toen de Duitsers bij de Maginotlinie aankwamen tijdens de slag om Frankrijk met als gevolg dat ze niet actief ingezet konden worden.
Bij de de slag om Sebastopol tijdens Operatie Barbarossa was er echter meer tijd om zaken voorbereiden en werd de Gustav ingezet. In totaal werden er 48 schoten gelost, verspreid over een kleine 2 weken, waarna de slag om Sebastopol gewonnen was en de Gustav kaput. nou ja, niet echt aan barrels ofzo, maar de loop was behoorlijk versleten aangezien er, samen met zo'n 250 testschoten tijdens de oorspronkelijke ontwikkeling- en testfase, zo'n 300 schoten waren gelost en de knalpijp daar toch wel wat schade aan had overgehouden.
De Gustav werd uit elkaar gehaald, verplaatst naar het noordelijke front waar een aanval op leningrad werd geplanned, op 30 km afstand van Leningrad opgebouwd voorzien van de reserveloop en vervolgens...niet ingezet.
de duutserts hadden op het laatste moment de operatie afgeblazen en gedurende de winter van 42/43 bracht Gustav de tijd nutteloos door met wachten op wat komen zou...
...en uiteindelijk betekende dat wachten op niks. Na de winter werd Gustav namelijk afgebroken en teruggebracht naar Duitsland voor groot onderhoud en verdere documentatie ontbreekt vanaf dat moment. er gaan verhalen rond dat Gustav ook ingezet is bij Warschau maar hier is geen enkel stuk bewijs voor en er wordt dus ook van uit gegaan dat dit niet meer dan een verhaal is.
De Gustav werd uiteindelijk opgeblazen in april '45, hoogstwaarschijnlijk om te voorkomen dat de geallieerden hem in handen zouden krijgen.
So much voor Gustav. how about Dora dan?
Hoewel ook Dora daadwerkelijk opgebouwd is geweest om ingezet te worden is ze geen enkele keer ingezet bij gevechtshandelingen. Toen ze eenmaal was opgebouwd op een kleine 15km afstand van Stalingrad waar ze ingezet zou gaan worden was het risico van inbeslagname door de sovjets inmiddels zo groot geworden dat Dora werd teruggetrokken en uiteindelijk niet werd gebruikt.
Dora werd uiteindelijk afgebroken en werd in onderdelen ontdekt door de geallieerden, enige tijd nadat de restanten van de Gustav waren ontdekt.
De Dora en de Gustav werden gebouwd in de Krupp fabrieken, hadden een bereik van zo'n 40 kilometer en konden ruwweg zo'n 14 schoten per dag lossen. de totale lengte van deze apparaten was zo'n 47 meter en de loop had een lengte van 32,5 meter.
De Dora en Gustav konden in 3 dagen geassembleerd worden door zo'n 250 man, maar niet voordat er een 2000 or so mensen druk waren geweest met het aanleggen van het speciale dubbele spoor. naast al het werkvolk was er ook een flinke groep beveiligingspersoneel aanwezig en werden ieder kanon beveilgd met 2 bataljons luchtdoelgeschut tegen luchtaanvallen en hoewel er in sommige bronnen wordt gesproken over 5000 (!) man personeel om de hele boel operationeel te krijgen en te houden wordt aangenomen dat de hoeveelheid mensen die nodig waren eerder zo rond de 2500 max lag.
goed, belachelijk formaat knalding dus en qua kit niet heel veel anders eigenlijk
damen en heren, IPhones en broodroosters....
Grendel doet een kindermaatje!
________________________________________________
________________________________________________
Bij eerste beschouwing ziet deze kit er om eerlijk te zijn, buiten dat het gewoon gigantisch veel stukkies zijn, eigenlijk niet eens heel erg ingewikkeld uit en waar ik het meest tegen aan denk te gaan lopen is de logistiek mbt een project als dit. normaalgesproken zet ik meestal de doos met sprues gewoon op de werkbank naast me neer en gebruik ik die als verzamelbak voor gebouwde onderdelen en overgebleven of later te gebruiken stukkies, maar in dit geval....
dat gaart mooi niepassenie :roll:
...en buiten dat die doos natuurlijk behoorlijk lomp groot is...waar ga ik de sprues moeten laten als eenmaal stap 1:
...achter de rug is?
leuk hoor, zo'n kleine en compacte werkplek waar de Ikea jaloers op zou zijn wegens elke cm3 wordt zo'n beetje nuttig gebruikt, maar voor dit soort projecten is de tent niet helemaal ruim genoeg om echt lekker te werken.
maar well..het is natuurlijk een gevalletje plakken met de riemen die je hebt dus ik moet het er maar mee doen
waarmee de kop d'r dus gelijk af is :cheesygrin:
ik had dus zoals je kon zien in ieder geval al het spoortrajectje aan mekander geplakt maar toen de lijm eenmaal droog was deed het allemaal toch wel heel erg flexibel aan. het spoorstuk is opgebouwd uit 9 losse "blokken" die middels een klikverbinding aan elkaar vastgezet kunnen worden, maar de passing is net niet helemaal 100% met als gevolg dat je toch wel wat kiervorming overhoudt. nou is dat op zich niet zo heel erg omdat ik plannen had met de ondergrond waardoor je eventuele kieren niet terug zou gaan zien, maar gezien het gewicht wat er op moet komen te staan leek het me een beter idee om toch wel alles goed stevig aan elkaar gelijmd te hebben zitten en dus zonder kieren.
in eerste instante dus al klemdingessen d'r afgeknipt zodat de lijmranden goed strak tegen elkaar aan konden worden gezet voor het lijmen, maar ondertussen werd daardoor de stevigheid ook weer iets minder.
maar wat extra styreen geregeld en vervolgens ter versteviging dit gedaan:
de witte stukjes zijn puur en alleen bedoeld om de lijmverbindingen te verstevigen en de spruestukken moeten ervoor zorgen dat het geheel uiteindelijk niet door kan gaan zakken; als er een kilo of 5 aan plastic op zo'n holle bedoening komt te staan moet het natuurlijk niet gaan gebeuren dat de boel aan het doorzakken gaat...
en zoals gezeit had ie ook bedacht om net even wat meer met dat ondergrondje te doen dan domweg in mekander plakken en de boel bekliederen met verf. nou hebben die stukken spoorondergrond van zichzelf wel een aardig relief, maar als je wat dichterbij kijkt lijken het meer gestapelde eieren te zijn ipv brokken steen en dat leek me net efkes niet stevig genoeg. tiet veur de boel opnieuw aan te kleden dus!
nou had ik natuurlijk een paar mogelijkheden om dat te doen, maar uiteindelijk besloot ik om eerst maar de eenvoudigste uit te proberen en wel simpelweg omdat het een gigantische lap plastic is die herwerkt moest gaan worden en ik het wat zonde van de tijd vond om iets ingewikkelds en langdurends te gaan zitten doen zonder te weten of het resultaat me zou bevallen.
bring in de kattenbakvulling!
voor de kattenbak heb je diverse vullingen, maar voor de leukigheid op ondergrondjes heb je het meeste aan de klompvormende klei-variant. heeft van zichzelf al leuke vormpjes als je stenen na wilt bootsen, maar wegens 1/72 toch net wat te grof. dus wat doen we dan?
dan pakken we de hamert:
beetje hakken, beetje zeven:
zo dan, en maar eens een experimentje doen. dat kattenbakspul is natuurlijk erg goed in vocht opzuigen (joh!) maar wat zou er gebeuren als dat vocht niet gewoon water was maar verdunde houtlijm?
eens zien! bultje gruis op een plaatje styreen:
vol laten zuigen:
...en aan laten drogen gevolgd door een rondje fohn:
kijk aan, dat kon maar zo gaan werken. een stukje spoor opgevuld:
en even in nadenkstand gegaan. die korrels moeten dus wel de lijmoplossing opzuigen, maar aanbrengen met een penseel ging wat lastig worden op zo'n groot oppervlak; de zuigkracht van de korrels was dusdanig groot dat op het moment dat je d'r met een penseel+druppel te dichtbijkwam de gritkorrels zich meteen op lieten zuigen door de kwast en je die d'r vervolgens niet zonder een hoop geklieder weer af kon krijgen. aanbrengen met de airbrush was nou ook niet echt handig want dat grit weegt droog net niks en zou dan vervolgens zo'n beetje overal liggen behalve op de plek waar het hoorde dus hoe dan wel...
what about....
:cheesygrin:
nou alleen niet per ongeluk het verkeerde flesje pakken mocht er eens een keer een neus verstopt zitten
met het verstuifding was het natmaken van het grit een werkje van niks:
...en al vrij rap....:
en dat was al met al dus een avondje werk.
...wat dan vervolgens de volgende ochtend teniet werd gedaan:
hoewel het er allemaal na een nachtje drogen best leuk uitzag was de hechting van het geheel toch niet echt optimaal en met een heel klein beetje wrikken kon ik zo hele plakkaten van de basis aftrekken. onderling zat het spul wel vrij goed verkleefd, maar door het vrij forse gewicht (het blijft klei natuurlijk en dan ook nog eens volgezogen met lijm) en de vrij lichte hechtkracht van houtlijm op plastic was het verre van stevig genoeg om langdurig te blijven zitten.
exit kattengrit, welkom optie 2!
nou heb ik een aantal jaar geleden eens bij de xenos een paar potjes "deko-sand" aangeschaft en één daarvan was deze:
dat zag er uit als kattengrit, maar was in dit geval ècht grind, dus een stuk steviger, zuigt geen lijm op en...
...een heel stuk harder :roll:
uiteindelijk ben ik zo'n 4 uur bezig geweest met hameren, zeven, nog meer hameren en nog meer zeven om dit:
bij elkaar te krijgen. en ja, ik weet dat er ook aquariumgrind is wat ruwweg even grof is, maaaaar...dat zijn doorgaans ronde steentjes en die wilde ik nou net niet hebben :cheesygrin:
goei, een vrij klein bakje dus, maar aan de andere kant:
zo heel veel ging er niet van nodig zijn natuurlijk. aangezien dit grind niet allemaal eenkleurig spul was zoals bij het kattengrit kwam ik al gauw tot de conclusie dat de boel wel gespoten moest gaan worden achteraf en wegens met dit soort korrelwerk krijg je honderdduuzendmiljoen hoekjes, gaatjes en open plekjes en om alles netjes dekkend grijs te krijgen ging toch waarschijnlijk wel een ondoenlijke klus worden
en om dan te voorkomen dat je d'r achteraf een boel geklootviool mee krijgt om al die vage bruine plekjes van de ondergrond weg te werken bedacht dat wellicht dit:
dus niet geheel onverstandig zou gaan zijn.
vervolgens even wat voorkleurwerk want nu kon ik er nog redelijk bij allemaal:
und daar gingen we weer. eerst de boel wat bedekken:
bewaterde houtlijm met afwasmiddel d'r door d'r bij om de boel op te vullen:
en wegens "dat kan efficienter" de rest zo aangepakt:
en na een half uurtje of zo:
vervolgens een wat lastiger klusje; de zijkanten. nou lopen die zijkanten natuurlijk mooi schuin af en met het grit was dat niet zo lastig omdat het een kwestie van een dun laagje vochtigheid was om een laagje grit op te kunnen brengen, maar met grind ging dat natuurlijk niet werken vanwege newton enzo maar toch uiteindelijk na een hoop kunst- en vliegwerk:
kon de boel opgekleurd gaan worden.
donkergrijs:
metertje of 6 aan drybrushwerk wegens zo'n 3 tinten steeds lichter wordend grijs:
alle railbevestigingsdingessen voorzien van een beetje roestigheid:
en tijd om de balken zelf te voorzien van een kleurtje. nou had ik in eerste instantie gewoon een bruinig kleurtje olieverf gepakt hiervoor:
maar nee, dat ging 'm niet worden. doordat de ondergrond net wat te donker was viel het bruin wel heel erg zwartig uit dus na wat interne overweging werd besloten om alle 110 balken eerst te voorzien van een zandbruingeel kleurtje...
en er vervolgens een beste plens p+ overheen te strooien om de boel goed te sealen.
aangezien d'r aardig wat blikjes droogtijd nodig waren voor het railbed werd besloten om dan maar vast verder te gaan met de rails. erg veel railstukken en aan de onderkant en bovenkant van de stukken zit bij allemaal een gietnaad waar de mallen net iet helemaal netjes uitgelijnd hebben gezeten tijdens het gieten. hierdoor liepen de railstukken wat moeizaam door de geleiders op het railbed en subtiel met een schuurpapiertje de boel wat uitdunnen ging niet echt werken. subtiel de onderkanten van de balken flink afschrapen however....
...gaf in ieder geval een flinke bende :cheesygrin:
maar goed, uiteindelijk de boel ver genoeg uitgedund om soepel plaatsbaar te zijn en zowaar, zowaar...:
't begon er nog op te lijken ook.
..ware het niet dat dat natuurlijk best wel een vreemd kleurtje was voor een spoorbaan
metalizerspul van humbrol d'r overheen:
en kuuk 't es glimmuh!
en toen de fun part ( :roll alle bovenkantjes van de rails voorzien van een stukje plakselband ter voorbereiding op de volgende spuitronde en, iets wat vrees ik nog vele malen zal gaan gebeuren deze build, vervolgens domweg productie draaien :roll:
productie?
ja. hoe kun je dit soort klusjes anders noemen?
:roll:
op bovenstaande foto zie je de verbindingsstukken voor de rails, echter moesten deze niet alleen uit de sprues worden gehaald (met 4 verbindingen per stuk) maar ook worden aangepast omdat door het nieuwe grindbed ze niet meer pasten. ook aan de achterkanten van de stukjes was wat werk te doen omdat daar een aantal pennetjes zaten zodat de stukkies precies in gaatjes op de rails konden worden geprikt (wat ook niet meer helemaal uitkwam door de nieuwe grindvloer)
en al met al was ik dus meer tijd kwijt met het passend maken van de verbinders dan het voorbereiden van de railstukken.
maar ja, 'tis hobby allemaal...
eindûhlûk de hele dekselse bende klaar zat voor wat kleurontvangstwerk en na wat bruinigoranja's te hebben gemengeld even lekker aan de sproei gegaan:
plakselband d'r af, de boel wat oppoetsen, op de bielzen zetten en hopsaflopsa:
bijna klara!
alleen nog "even" alle balken bruin kliederen:
en voor het idee:
dus.
uiteindelijk alleen nog even rondgezwierd met de verfsproeiert om wat matte lak d'r op te krijgen en vervolgens de werkbank maar eens efkes aan kant gemaakt om wat meer lebensraum te hebben zodat ik nu EINDELIJK met m'n kanonnetje aan de slag kan!
inmiddels begonnen aan de 8 draagkarren voor het geheel en om alvast een korte samenvatting te geven...: 16 sprues, 8 karren, 80 wielen, ugh!
tot aan de volgende productieupdate vanuit sociale werkplaats "Grendels Plasticwerken Ltd."
______________________________________________________________________
______________________________________________________________________
g. out
gebouwd tussen 24 juni en 27 augustus 2012 terwijl er ondertussen ook nog een 1/32 fw190 moest worden gebouwd wegens was voor een verjaardagscadeautje...
boel veel plaatjes dus verdeeld over meerdere updates!
______________________________________________________
Nou, het zal vast niet helemaal als een verrassing komen, maar ik ben dus inmiddels begonnen aan the mother of alle knalpiep'n, de Dora!
Toen ik een poosje terug dit groepsproject bedacht heb ik voor mezelf een lijstje aangelegd met knalspul wat ik zelf op voorraad had en modellen die eventueel aangeschaft zouden kunnen worden wegens die wilde ik eventueel wel bouwen en één van de knallerts die vrij hoog op de lijst stond was de Dora.
het lastige was alleen dat de dora in 1/35 (buiten boel veel duur in aanschaf wegens al gauw een 500+ euries...) ernstig belachelijk groot zou worden (ergens zo rond de 2 meter!) en ik nevernooitniet een plek zou gaan kunnen vinden om dat ding neer te zetten na het bouwen, dus die viel helaas af.
..totdat ik me herinnerde dat ik ooit ergens had gelezen dat er iemand een 1/72 dora had uitgebracht en na wat snel googelwerk kwam ik tot de ontdekking dat dat dus HobbyBoss was. hoewel nog steeds een vrij prijzig model wat al snel richting de 200 europeseta's liep in ieder geval al wel aanzienlijk handelbaarder, maar desalnietteplus nog steeds dus wel mooi een ruime meter lang!
natuurlijk dus nog steeds een flink apparaat, maar voor een model van dat formaat kon er wel wat verzonnen worden voor waar te laten en was de mogelijkheid om een beetje een mooie displaycase te maken nog wel vrij reeel.
kwam dus het laatste punt, en dat was de prijs. op egay zie je dit ding tegenwoordig langskomen voor 300 dollares en meer en in de gemiddelde webshop zie je bedragen tussen de 170 en 200 euries voor een dora in deze schaal (als ie al op voorraad is...) en hoewel ik niet zo heel veel moeite heb met het geld van mijn vrouw uitgeven was dit toch wel een hele flinke hap uit het maandelijkse "vrij te besteden"-budget. ikke dus maar efkes wat verders rondzoeken wegens je weet maar nooit, en hoewel ik eigenlijk al aan het overwegen was om een leopold te gaan bestellen vond ik dus mooi uiteindelijk een dora in een webshop voor onder de 140 euries.
en dan ook nog eens in nederland!!
rap besteld dus maar wegens straks plukt iemand dat ding voor m'n neus weg en gezien het formaat van dit monster is de kans vrij groot dat al mijn andere bouwplannen voor dit groepsproject niet uitgevoerd gaan worden want de doos die ik binnenkreeg bevatte toch echt 4,9 kilo aan plastic.
VIER KOMMA-F*CKIN'-NEGEN kilo!!
Aangezien alleen de sprueshots al voldoende fotomateriaal voor één update zouden opleveren (pak em beet 20~25 sprues en overige doosvulmaterialen...) heb ik er voor gekozen om deze keer eens niet alles te laten zien maar gewoon in het kort een impressie te geven van hoe belachelijk veel zooi je krijgt.
het model komt in deze doos:
..en aan ruimte ga je dit uiteindelijk zo'n beetje nodig hebben:
dus.
al met al een wat langere intro dan doorgaans en dat komt eigenlijk omdat er over de dora, hoe groot ze ook was, eigenlijk niet zo heel veel feitelijks te vertellen valt! Ondanks dat er schijnbaar zo'n 1500 tot 2500 man nodig was om dit monsterkanon te bouwen, bedienen, onderhouden en beveiligen is er al met al maar vrij weinig aan fotomateriaal en documentatie te vinden en dat schijnt te komen doordat de fabriek waar deze megaknallers werden geproduceerd door de geallieerden dusdanig grondig met de grond gelijk werd gemaakt dat al het ontwerpwerk, de bouwplannen, de bijbehorende documentatie, de werkopdrachten en zo'n beetje alle andere zaken die met deze kanonnen te maken hadden nooit teruggevonden zijn.
Wat wel bekend is dat er in ieder geval 2 van deze gigantische 80cm knaldingen zijn gebouwd, de "schwerer Gustav"en de "Dora", maar er schijnen indicaties te zijn dat er mogelijk ook nog een derde is geproduceerd danwel in aanbouw is geweest, hoewel daar alleen maar indirecte bewijzen voor zijn.
de gustav en de dora waren zoals reeds vermeld 80cm geschutsstukken en even voor de inzichtelijkheid...
de 80cm kanonnen werden in de jaren '30 ontworpen ter voorbereiding op wo2 om ingezet te kunnen worden ter vernietiging/uitschakelingen van grote fortificaties en dan met name die fortificaties van de Maginotlinie
Doordat de blitzkrieg echter veel voorspoediger liep dan in eerste instantie verwacht waren beide geschutsstukken nog niet in positie toen de Duitsers bij de Maginotlinie aankwamen tijdens de slag om Frankrijk met als gevolg dat ze niet actief ingezet konden worden.
Bij de de slag om Sebastopol tijdens Operatie Barbarossa was er echter meer tijd om zaken voorbereiden en werd de Gustav ingezet. In totaal werden er 48 schoten gelost, verspreid over een kleine 2 weken, waarna de slag om Sebastopol gewonnen was en de Gustav kaput. nou ja, niet echt aan barrels ofzo, maar de loop was behoorlijk versleten aangezien er, samen met zo'n 250 testschoten tijdens de oorspronkelijke ontwikkeling- en testfase, zo'n 300 schoten waren gelost en de knalpijp daar toch wel wat schade aan had overgehouden.
De Gustav werd uit elkaar gehaald, verplaatst naar het noordelijke front waar een aanval op leningrad werd geplanned, op 30 km afstand van Leningrad opgebouwd voorzien van de reserveloop en vervolgens...niet ingezet.
de duutserts hadden op het laatste moment de operatie afgeblazen en gedurende de winter van 42/43 bracht Gustav de tijd nutteloos door met wachten op wat komen zou...
...en uiteindelijk betekende dat wachten op niks. Na de winter werd Gustav namelijk afgebroken en teruggebracht naar Duitsland voor groot onderhoud en verdere documentatie ontbreekt vanaf dat moment. er gaan verhalen rond dat Gustav ook ingezet is bij Warschau maar hier is geen enkel stuk bewijs voor en er wordt dus ook van uit gegaan dat dit niet meer dan een verhaal is.
De Gustav werd uiteindelijk opgeblazen in april '45, hoogstwaarschijnlijk om te voorkomen dat de geallieerden hem in handen zouden krijgen.
So much voor Gustav. how about Dora dan?
Hoewel ook Dora daadwerkelijk opgebouwd is geweest om ingezet te worden is ze geen enkele keer ingezet bij gevechtshandelingen. Toen ze eenmaal was opgebouwd op een kleine 15km afstand van Stalingrad waar ze ingezet zou gaan worden was het risico van inbeslagname door de sovjets inmiddels zo groot geworden dat Dora werd teruggetrokken en uiteindelijk niet werd gebruikt.
Dora werd uiteindelijk afgebroken en werd in onderdelen ontdekt door de geallieerden, enige tijd nadat de restanten van de Gustav waren ontdekt.
De Dora en de Gustav werden gebouwd in de Krupp fabrieken, hadden een bereik van zo'n 40 kilometer en konden ruwweg zo'n 14 schoten per dag lossen. de totale lengte van deze apparaten was zo'n 47 meter en de loop had een lengte van 32,5 meter.
De Dora en Gustav konden in 3 dagen geassembleerd worden door zo'n 250 man, maar niet voordat er een 2000 or so mensen druk waren geweest met het aanleggen van het speciale dubbele spoor. naast al het werkvolk was er ook een flinke groep beveiligingspersoneel aanwezig en werden ieder kanon beveilgd met 2 bataljons luchtdoelgeschut tegen luchtaanvallen en hoewel er in sommige bronnen wordt gesproken over 5000 (!) man personeel om de hele boel operationeel te krijgen en te houden wordt aangenomen dat de hoeveelheid mensen die nodig waren eerder zo rond de 2500 max lag.
goed, belachelijk formaat knalding dus en qua kit niet heel veel anders eigenlijk
damen en heren, IPhones en broodroosters....
Grendel doet een kindermaatje!
________________________________________________
________________________________________________
Bij eerste beschouwing ziet deze kit er om eerlijk te zijn, buiten dat het gewoon gigantisch veel stukkies zijn, eigenlijk niet eens heel erg ingewikkeld uit en waar ik het meest tegen aan denk te gaan lopen is de logistiek mbt een project als dit. normaalgesproken zet ik meestal de doos met sprues gewoon op de werkbank naast me neer en gebruik ik die als verzamelbak voor gebouwde onderdelen en overgebleven of later te gebruiken stukkies, maar in dit geval....
dat gaart mooi niepassenie :roll:
...en buiten dat die doos natuurlijk behoorlijk lomp groot is...waar ga ik de sprues moeten laten als eenmaal stap 1:
...achter de rug is?
leuk hoor, zo'n kleine en compacte werkplek waar de Ikea jaloers op zou zijn wegens elke cm3 wordt zo'n beetje nuttig gebruikt, maar voor dit soort projecten is de tent niet helemaal ruim genoeg om echt lekker te werken.
maar well..het is natuurlijk een gevalletje plakken met de riemen die je hebt dus ik moet het er maar mee doen
waarmee de kop d'r dus gelijk af is :cheesygrin:
ik had dus zoals je kon zien in ieder geval al het spoortrajectje aan mekander geplakt maar toen de lijm eenmaal droog was deed het allemaal toch wel heel erg flexibel aan. het spoorstuk is opgebouwd uit 9 losse "blokken" die middels een klikverbinding aan elkaar vastgezet kunnen worden, maar de passing is net niet helemaal 100% met als gevolg dat je toch wel wat kiervorming overhoudt. nou is dat op zich niet zo heel erg omdat ik plannen had met de ondergrond waardoor je eventuele kieren niet terug zou gaan zien, maar gezien het gewicht wat er op moet komen te staan leek het me een beter idee om toch wel alles goed stevig aan elkaar gelijmd te hebben zitten en dus zonder kieren.
in eerste instante dus al klemdingessen d'r afgeknipt zodat de lijmranden goed strak tegen elkaar aan konden worden gezet voor het lijmen, maar ondertussen werd daardoor de stevigheid ook weer iets minder.
maar wat extra styreen geregeld en vervolgens ter versteviging dit gedaan:
de witte stukjes zijn puur en alleen bedoeld om de lijmverbindingen te verstevigen en de spruestukken moeten ervoor zorgen dat het geheel uiteindelijk niet door kan gaan zakken; als er een kilo of 5 aan plastic op zo'n holle bedoening komt te staan moet het natuurlijk niet gaan gebeuren dat de boel aan het doorzakken gaat...
en zoals gezeit had ie ook bedacht om net even wat meer met dat ondergrondje te doen dan domweg in mekander plakken en de boel bekliederen met verf. nou hebben die stukken spoorondergrond van zichzelf wel een aardig relief, maar als je wat dichterbij kijkt lijken het meer gestapelde eieren te zijn ipv brokken steen en dat leek me net efkes niet stevig genoeg. tiet veur de boel opnieuw aan te kleden dus!
nou had ik natuurlijk een paar mogelijkheden om dat te doen, maar uiteindelijk besloot ik om eerst maar de eenvoudigste uit te proberen en wel simpelweg omdat het een gigantische lap plastic is die herwerkt moest gaan worden en ik het wat zonde van de tijd vond om iets ingewikkelds en langdurends te gaan zitten doen zonder te weten of het resultaat me zou bevallen.
bring in de kattenbakvulling!
voor de kattenbak heb je diverse vullingen, maar voor de leukigheid op ondergrondjes heb je het meeste aan de klompvormende klei-variant. heeft van zichzelf al leuke vormpjes als je stenen na wilt bootsen, maar wegens 1/72 toch net wat te grof. dus wat doen we dan?
dan pakken we de hamert:
beetje hakken, beetje zeven:
zo dan, en maar eens een experimentje doen. dat kattenbakspul is natuurlijk erg goed in vocht opzuigen (joh!) maar wat zou er gebeuren als dat vocht niet gewoon water was maar verdunde houtlijm?
eens zien! bultje gruis op een plaatje styreen:
vol laten zuigen:
...en aan laten drogen gevolgd door een rondje fohn:
kijk aan, dat kon maar zo gaan werken. een stukje spoor opgevuld:
en even in nadenkstand gegaan. die korrels moeten dus wel de lijmoplossing opzuigen, maar aanbrengen met een penseel ging wat lastig worden op zo'n groot oppervlak; de zuigkracht van de korrels was dusdanig groot dat op het moment dat je d'r met een penseel+druppel te dichtbijkwam de gritkorrels zich meteen op lieten zuigen door de kwast en je die d'r vervolgens niet zonder een hoop geklieder weer af kon krijgen. aanbrengen met de airbrush was nou ook niet echt handig want dat grit weegt droog net niks en zou dan vervolgens zo'n beetje overal liggen behalve op de plek waar het hoorde dus hoe dan wel...
what about....
:cheesygrin:
nou alleen niet per ongeluk het verkeerde flesje pakken mocht er eens een keer een neus verstopt zitten
met het verstuifding was het natmaken van het grit een werkje van niks:
...en al vrij rap....:
en dat was al met al dus een avondje werk.
...wat dan vervolgens de volgende ochtend teniet werd gedaan:
hoewel het er allemaal na een nachtje drogen best leuk uitzag was de hechting van het geheel toch niet echt optimaal en met een heel klein beetje wrikken kon ik zo hele plakkaten van de basis aftrekken. onderling zat het spul wel vrij goed verkleefd, maar door het vrij forse gewicht (het blijft klei natuurlijk en dan ook nog eens volgezogen met lijm) en de vrij lichte hechtkracht van houtlijm op plastic was het verre van stevig genoeg om langdurig te blijven zitten.
exit kattengrit, welkom optie 2!
nou heb ik een aantal jaar geleden eens bij de xenos een paar potjes "deko-sand" aangeschaft en één daarvan was deze:
dat zag er uit als kattengrit, maar was in dit geval ècht grind, dus een stuk steviger, zuigt geen lijm op en...
...een heel stuk harder :roll:
uiteindelijk ben ik zo'n 4 uur bezig geweest met hameren, zeven, nog meer hameren en nog meer zeven om dit:
bij elkaar te krijgen. en ja, ik weet dat er ook aquariumgrind is wat ruwweg even grof is, maaaaar...dat zijn doorgaans ronde steentjes en die wilde ik nou net niet hebben :cheesygrin:
goei, een vrij klein bakje dus, maar aan de andere kant:
zo heel veel ging er niet van nodig zijn natuurlijk. aangezien dit grind niet allemaal eenkleurig spul was zoals bij het kattengrit kwam ik al gauw tot de conclusie dat de boel wel gespoten moest gaan worden achteraf en wegens met dit soort korrelwerk krijg je honderdduuzendmiljoen hoekjes, gaatjes en open plekjes en om alles netjes dekkend grijs te krijgen ging toch waarschijnlijk wel een ondoenlijke klus worden
en om dan te voorkomen dat je d'r achteraf een boel geklootviool mee krijgt om al die vage bruine plekjes van de ondergrond weg te werken bedacht dat wellicht dit:
dus niet geheel onverstandig zou gaan zijn.
vervolgens even wat voorkleurwerk want nu kon ik er nog redelijk bij allemaal:
und daar gingen we weer. eerst de boel wat bedekken:
bewaterde houtlijm met afwasmiddel d'r door d'r bij om de boel op te vullen:
en wegens "dat kan efficienter" de rest zo aangepakt:
en na een half uurtje of zo:
vervolgens een wat lastiger klusje; de zijkanten. nou lopen die zijkanten natuurlijk mooi schuin af en met het grit was dat niet zo lastig omdat het een kwestie van een dun laagje vochtigheid was om een laagje grit op te kunnen brengen, maar met grind ging dat natuurlijk niet werken vanwege newton enzo maar toch uiteindelijk na een hoop kunst- en vliegwerk:
kon de boel opgekleurd gaan worden.
donkergrijs:
metertje of 6 aan drybrushwerk wegens zo'n 3 tinten steeds lichter wordend grijs:
alle railbevestigingsdingessen voorzien van een beetje roestigheid:
en tijd om de balken zelf te voorzien van een kleurtje. nou had ik in eerste instantie gewoon een bruinig kleurtje olieverf gepakt hiervoor:
maar nee, dat ging 'm niet worden. doordat de ondergrond net wat te donker was viel het bruin wel heel erg zwartig uit dus na wat interne overweging werd besloten om alle 110 balken eerst te voorzien van een zandbruingeel kleurtje...
en er vervolgens een beste plens p+ overheen te strooien om de boel goed te sealen.
aangezien d'r aardig wat blikjes droogtijd nodig waren voor het railbed werd besloten om dan maar vast verder te gaan met de rails. erg veel railstukken en aan de onderkant en bovenkant van de stukken zit bij allemaal een gietnaad waar de mallen net iet helemaal netjes uitgelijnd hebben gezeten tijdens het gieten. hierdoor liepen de railstukken wat moeizaam door de geleiders op het railbed en subtiel met een schuurpapiertje de boel wat uitdunnen ging niet echt werken. subtiel de onderkanten van de balken flink afschrapen however....
...gaf in ieder geval een flinke bende :cheesygrin:
maar goed, uiteindelijk de boel ver genoeg uitgedund om soepel plaatsbaar te zijn en zowaar, zowaar...:
't begon er nog op te lijken ook.
..ware het niet dat dat natuurlijk best wel een vreemd kleurtje was voor een spoorbaan
metalizerspul van humbrol d'r overheen:
en kuuk 't es glimmuh!
en toen de fun part ( :roll alle bovenkantjes van de rails voorzien van een stukje plakselband ter voorbereiding op de volgende spuitronde en, iets wat vrees ik nog vele malen zal gaan gebeuren deze build, vervolgens domweg productie draaien :roll:
productie?
ja. hoe kun je dit soort klusjes anders noemen?
:roll:
op bovenstaande foto zie je de verbindingsstukken voor de rails, echter moesten deze niet alleen uit de sprues worden gehaald (met 4 verbindingen per stuk) maar ook worden aangepast omdat door het nieuwe grindbed ze niet meer pasten. ook aan de achterkanten van de stukjes was wat werk te doen omdat daar een aantal pennetjes zaten zodat de stukkies precies in gaatjes op de rails konden worden geprikt (wat ook niet meer helemaal uitkwam door de nieuwe grindvloer)
en al met al was ik dus meer tijd kwijt met het passend maken van de verbinders dan het voorbereiden van de railstukken.
maar ja, 'tis hobby allemaal...
eindûhlûk de hele dekselse bende klaar zat voor wat kleurontvangstwerk en na wat bruinigoranja's te hebben gemengeld even lekker aan de sproei gegaan:
plakselband d'r af, de boel wat oppoetsen, op de bielzen zetten en hopsaflopsa:
bijna klara!
alleen nog "even" alle balken bruin kliederen:
en voor het idee:
dus.
uiteindelijk alleen nog even rondgezwierd met de verfsproeiert om wat matte lak d'r op te krijgen en vervolgens de werkbank maar eens efkes aan kant gemaakt om wat meer lebensraum te hebben zodat ik nu EINDELIJK met m'n kanonnetje aan de slag kan!
inmiddels begonnen aan de 8 draagkarren voor het geheel en om alvast een korte samenvatting te geven...: 16 sprues, 8 karren, 80 wielen, ugh!
tot aan de volgende productieupdate vanuit sociale werkplaats "Grendels Plasticwerken Ltd."
______________________________________________________________________
______________________________________________________________________
g. out